Blijkens de stroom tekeningen die de Bieslogmailbox blijft binnenkomen, concludeer ik dat veel lezers graag een spelletje spelen.

Hier komt er weer een. Je hebt er Flash voor nodig en je moet het geluid aanzetten.

Ach, laten we, zolang het nog kan, lekker blijven spelen. En dansen. Nog even.

Op de officiële site een tien minuten durende video van president Bush en zijn beste vriend, de Italiaanse premier Berlusconi.
Tenenkrommend gestuntel.

Het officieuze Witte Huis is stampvol gestouwd met, soms niet al te fijnzinnige, maar effectieve satire.
Er zijn o.a. meer patriottische posters te vinden, zoals de drie hiernaast.

In de tv-journalistiek wordt al op juichende toon gesproken van een scoop (primeur), als men een officieel rapport één dag voor verschijnen heeft kunnen inkijken.

Vandaag verschijnen er minimaal zeventien.
Het wemelt van de rapporten die misstanden constateren en fraude signaleren.

Over rapporten die concluderen dat het onderzochte boven alle twijfel is verheven, uitmuntend functioneert en er niets op valt aan te merken, hoor je nooit.
Die rapporten verdwijnen namelijk in de doofpot!

Wij eisen op korte termijn een rapport over de positieverapportenfraude.

Tot besluit van deze Gedichtendag leest Remco Campert zijn gedicht ?Poëzie is een daad?.

POËZIE IS EEN DAAD

Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.

Poëzie is een toekomst, denken
aan volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.

Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.

Voltaire had pokken, maar
genas zichzelf door o.a. te drinken
120 liter limonade: dat is poëzie.

Of neem de branding. Stukgeslagen
op de rotsen is zij niet werkelijk verslagen,
maar herneemt zich en is daarin poëzie.

Elk woord dat wordt geschreven
is een aanslag op de ouderdom.
Ten slotte wint de dood, jazeker,

maar de dood is slechts de stilte in de zaal
nadat het laatste woord geklonken heeft.
De dood is een ontroering.

De informatiegesprekken tussen Donner, Balkenende en Bos zijn vandaag afgelast.
Donner en Bos zaten klaar, maar Balkenende zegde af - hij wilde zich voorbereiden op het Irakdebat, dat vanavond in de Tweede Kamer plaatsvindt.

De foto's van hun eerdere samenzijn laten zien dat zij vergaderen aan een enorme, ellipsvormige tafel met een gat in het midden (de kloof die moet worden gedicht?).
Op de tafel staan twee frivole bloemstukjes aan weerszijden van het gapende gat en twee presenteerblaadjes met op elk een karaf water en drie glazen.

Opvallend is de grote afstand tussen de gesprekspartners. Bos en Balkenende zitten zeker anderhalve meter uit elkaar; tussen Donner en de twee fractieleiders gaapt een kleine twee meter.
We zien geen microfoontjes, zij dienen elkaar onversterkt te beschreeuwen.
Dat deze (in)formatie lang gaat duren, lijdt geen twijfel.

In de online-catalogus van de firma Overtoom International heb ik een zitmeubel uitgezocht, voor slechts 479 euro, dat tot een veel intiemere, lossere wijze van converseren zal leiden.

Bos en Balkenende had ik naast elkaar op de 2-zitter gedacht. Bijna tegen elkaar aan. En zij moeten niet schrikken als ze zelfs af en toe dijcontact krijgen. Donner zit in de stoel terzijde, als een variant van de psychiaterpositie.

Met dit meubel is de kans groot dat Nederland een heuse regering heeft, als de oorlog tegen Irak begint. Internationaal gezien komen we dan minder slordig over.

Vandaag is het voor de vierde keer in Nederland Gedichtendag.

Voor alle activiteiten in den lande verwijs ik naar de gelijknamige site.

Speciaal voor Bieslog koos ik van Jan Hanlo (1912 - 1969) het beroemde gedicht De Mus, geschreven in 1949.
(Gedichten/Verzamelde Gedichten, Uitgeverij G. A. van Oorschot)

De meesten van u zullen het gedicht uit het hoofd kennen. Zeker na vandaag.

De Mus

Tjielp tjielp - tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp - tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp

Tjielp
etc.

In 1997 verscheen de CD tjielp tjielp van Tom America, met op muziek gezette gedichten van Jan Hanlo (Dureco 1162912).

Het titelnummer zal enkele Biesloglezers bekend in de oren klinken (als tune van de tv-serie Van Kooten & De Bie, seizoen 97-98).

De oorlog woedt in alle hevigheid.

AH, de grote uitlokker en agressor, sleept alle branchegenoten mee.
Vandaag opent Super De Boer een offensief met een massaal bombardement van Magere Runderriblappen. De gevolgde tactiek is meedogenloos: twee halen één betalen.

Na de eerste aanval met de Magere Lappen, volgt een tweede aanvalsgolf waarin Runderrookvlees (vers van het mes) en Beenham Naturel wordt ingezet.

Met het gebruik van Mager Vlees verhardt de strijd. Te vrezen valt dat Super De Boer beschikt over grote Vetvleesvoorraden. Satellietfoto's moeten aantonen dat ook AH, de Garant- en de C1000-markten Vet Vlees gereed maken voor oorlogsdoeleinden.

Het wonder geschiedt: de tekeningen stromen binnen!

En ik zit ademloos te kijken hoe de marker beweegt - alsof de hand van de tekenaar is meegestuurd - en de tekening zich van begin tot eind op mijn scherm ontvouwt.

Ik weet nu ook dat de jury zich veel werk op de hals heeft gehaald.
Laten we afspreken dat de inzendtermijn aanstaande zondagavond wordt gesloten, waarna ik enkele dagen later de uitslag bekend zal maken.

Ik krijg wel eens klachten dat deze site zo weinig interactieve mogelijkheden aanbiedt (geen forum) - de link naar dit tekenspeeltje doet alle kritiek verstommen. Biesloglezers zijn grage tekenaars.

Tijdens een uurtje netzwalken schrik ik vaak van mijn eigen infantiliteit.

Graag wil ik beweren niet van spelletjes te houden. Zonde van mijn tijd! (De suggestie wekkend dat ik me uitsluitend bezighoud met belangwekkende zaken, terwijl ik regelmatig uren voor me uit zit te suffen).

Maar op Internet kom ik soms speeltjes tegen die onweerstaanbaar zijn, vanwege hun technisch vernuft, of leukte. Zo heb ik al heel wat mannetjes, of vogeltjes, of dingetjes, of kan niet schelen wat, laten vliegen, neerstorten, exploderen of in rook doen opgaan.

Dit is er weer een: Imagination at Work. Een markerstift, waarmee je kunt tekenen in vele kleuren, waarna je de tekening per mail kunt versturen.

Het mooie ervan is, dat de geadresseerde na opening van het bericht, de tekening van begin tot eind ziet ontstaan - de hand van de zender dus 'als het ware' volgt.

Kinderachtig? Nou!

Ik ga een stapje verder.
Zouden jullie een tekening willen maken en die naar Bieslog sturen (bieslog@vpro.nl)?

De mooiste inzending (de jury bestaat uit de hoofdredacteur) krijgt een DVD opgestuurd.

Mensen, waar moet dit heen?

Is het telefoongesprek tussen Bush en Balkenende op band of schijf opgenomen?

Zou Balkenende een volledige transcriptie van het gesprek naar de Tweede Kamer willen zenden, zodat wij allen kennis kunnen nemen van de conversatie?

Onze premier is demissionair - niet 'in power' - dus wij moeten allemaal over zijn schouder mee kunnen kijken (luisteren).

Ja, hij zou Bush erop hebben gewezen dat Nederland ervoor pleit 'het VN-spoor zo lang mogelijk te blijven bewandelen'.
Nu Bush in zijn State of the Union de oorlog aankondigde, willen we precies weten wat zijn antwoord was op Balkenende's uitstelpoging.

Het was 'een plezierig en ontspannen gesprek'.
Lachte Balkenende toen hij het Nederlandse standpunt overbracht?
En hoe hard lachte Bush terug?

Lees dit artikel in Het Parool van vandaag.
En probeer alle associaties die uw hersenen gaan produceren terug te duwen.

'Nee, nee! Het is 2003. Dit is volstrekt terecht. Regels zijn regels.
Als we uitzonderingen gaan maken... Aanzuigende werking... Hele wereld hier naar toe... Kunnen we niet hebben... '

Maar de adrenaline kolkt nog lang door de bloedbanen.

De agenten die deze actie hebben uitgevoerd, behoren tot het slag beveluitvoerders dat van alle tijden is. (Hè, sluipt er toch een associatie in.)

Vanmiddag kwam ik door een zeer bijzondere straat.
Op het eerste oog onderscheidde de straat zich in niets van andere, rustige zijstraten - tot ik de twee verkeersborden zag, die hier door de bewoners zelf zijn neergezet.

Bord 1

In de straat wonen veel kleine meisjes, die buiten met bloemen- of kerstkransjes spelen. De meisjes kunnen schrikken van piepende autobanden.
Nergens in Nederland wordt bij mijn weten nog touwtje gesprongen, maar in deze straat gebeurt het dagelijks. Opgepast dus!

Bord 2

Meerdere malen per dag steken reuzenbaby's hier kruipend de straat over.
En als de baby's niet kruipen, springen er wel kleuters een gat in de lucht.

Omzichtig lopend, met de fiets aan de hand, verliet ik ijlings deze levensgevaarlijke straat.

C-Span: een voorbeeld van overheidsvoorlichting via tv en internet.
(Public Affairs on the Web, created by America's Cable Companies).

Hier zijn bijvoorbeeld alle debatten in de Senaat live te volgen.

De belangrijke State of the Union, die president Bush zal uitspreken (vannacht 2 uur?), waarin hij de oorlog tegen Irak zal behandelen, gaat integraal en live op het net.

C-Span zendt ook interviews met schrijvers uit, die wel eens twee uur duren! Kom daar bij ons eens om.

De coalitieonderhandelingen moeten nog beginnen, Balkenende spreekt zijn eerste zinnetje uit - 'Ik ga eerst kijken of het mogelijk is met de PvdA een kabinet te vormen' - en het is meteen hommeles. Het woordje 'eerst' is Bos in het verkeerde keelgat geschoten.

Eerst moet eerst van tafel.

Als deze barrière is geslecht, kunnen de onderhandelingen over het woord 'kijken' beginnen.
We gaan kijken of het mogelijk is? Klinkt weinig serieus. Lijkt teveel op 'we zien wel'.

In de derde week worden de besprekingen geopend over 'of het mogelijk is'.
Heeft uitsluitend negatieve associaties. Het woord 'onmogelijk' ligt in feite al op tafel.

De persconferentie vindt plaats op 1 maart. Men is eruit. De gewraakte zin luidt nu:
'CDA en PvdA gaan onderhandelen over een nieuw kabinet.'

De volgende ochtend maakt Bos bekend dat zijn achterban, het PvdA-congres, het niet eens is met de volgorde waarin de partijen worden genoemd.
De zin moet luiden:
'PvdA en CDA gaan onderhandelen over een nieuw kabinet.'

Het is u waarschijnlijk ook opgevallen: voor de ramen van Nederlandse huizen, zijn steeds vaker majestueuze zeilschepen waar te nemen. Boten van diverse afmetingen staan in (te) kleine vensterbankjes opgesteld. Met alle zeilen gehesen schreeuwen zij om de aandacht van de voorbijgangers.

Heerst er onrust in de binnenhuisvaart?

'Dat kun je wel stellen', zegt Klaasje Borst, voorzitter van de Belangenvereniging van Kleine Kapiteins.
'De toestand is onhoudbaar aan het worden. Gaat u maar na: van onze vloot, bestaande uit ruim zestigduizend decoratieve binnenhuisboten, varen er slechts zeventig!
Als je het varen noemen mag. Een enkele maal wordt er door de jongste zoon uit het gezin een rondje gevaren op een plaatselijk vijvertje. Terwijl de meeste van onze schepen volledig zeewaardig zijn, orkaanbestendig soms.'

'Kunt u begrijpen wat het betekent voor een bemanning, jarenlang achter de geraniums te moeten staan, zonder een meter te varen' Houd dan de moed er maar 's in!
Er zijn helaas al gevallen van muiterij gemeld - wij ontvingen verontrustende berichten over spookschepen, die door de bemanningen zijn verlaten en stuurloos over de vensterbanken zwalken. Levensgevaarlijk!'

'Er staan schitterende schepen in de Nederlandse huiskamers opgesteld, die nooit de zee hebben gezien!
We hebben weet van de replica van een VOC-schip - een pronkjuweel, waaraan jaren is gewerkt - die staat weg te kwijnen op de vensterbank van een zolderkamer.
Ja, af en toe worden de ramen opengezet; waait er even een zuchtje wind door de zeilen - een marteling voor de bemanning, die uit pure frustratie overweegt het luchtruim te kiezen, in plaats van het ruime sop.'

'Wij willen varen! Al is het maar dat we dagelijks even in een bad met water worden gezet. En minimaal eenmaal per week willen wij een uurtje een vijver of sloot op.'

'Wij willen de binnenhuisboot een volwaardige plaats teruggeven in de geschiedenis van onze vaderlandse, heroïsche nautiek.
Waarom is er nooit eerder een Decoboten-RAI gehouden?'

Fijn voor de politici die ex-generaal Couzy indertijd uitstuurden om de Srebrenica-klus te klaren, dat ze de generaal nu kunnen aanwijzen als zondebok.

De generaal had de politici eerder moeten melden dat de Bosnische Serviërs oorlogsmisdaden hadden gepleegd, dan hadden de politici eerder geweten dat de Bosnische Serviërs oorlogsmisdaden hadden gepleegd.

Kunnen we de generaal niet meer in de schoenen schuiven?
De demonisering van politici, culminerend in de moord op Fortuyn, is immers begonnen nadat het drama Srebrenica de politici in een slecht daglicht had gesteld?

De politici hebben het erg druk gehad met het tumult rond twee verkiezingen. Nu breekt binnenkort de oorlog tegen Irak uit en wij zijn totaal onvoorbereid. We hebben niet eens een demissionaire minister van Defensie.

Had de generaal ons niet moeten waarschuwen?
Nu we vandaag een nationale zondebok aanwijzen, dienen we hem goed te gebruiken.

(een nieuw gezelschapsspel?)

1.
- Weet je waar ìk trek in heb?
- Nou?
- In melige wietzen.
- Heb ik geloof ik wel eens gegeten...
- Je haalt bij de kaasboer een pond belegen wietzen. Pittig-belegen, ook goed... hoe ouder hoe beter.
- Ik haal ze altijd op de Zuidermarkt. Ik weet een kraam met Belgische wietzen... heerlijk!
- Of Leidse wietzen, ook verrukkelijk. Nou, dan haal je ze even door het paneermeel en je bakt ze door en door...
- Ja! Goed doorbakken! Ik vind de korstjes vaak lekkerder dan de wietzen zelf.
- Even een pufje uit de schuimbus eroverheen, kopje slappe thee erbij.... smullen maar!

2.
- Weet je waar ìk trek in heb?
- Nou?
- In moesjes-prut-in't-vaasje!
- Achjee... Moesjesprut, lang niet gegeten.
- Heel ouderwets. Werd veel in de Hoeksche Waard gegeten.
- Moesjesprut... dat was iets met appels, toch?
- Nee, met kweeperen. Vier kilo kweeperen - je moet véél nemen, want moesjesprut slinkt nogal - de kweeperen fijnhakken en platstampen, dan door een zeef persen, in een theedoek rollen, die slappe rol sla je een kwartiertje tegen een bakstenen muurtje, dan in een vaasje proppen, vaasje in het karpet rollen en vier dagen laten staan.
- O ja, dat was het. En dan op een gegeven moment is het van: jongens, tafels en stoelen aan de kant, tapijt uitrollen en daar is het vaasje met de moesjesprut. De lucht die van de grond opstijgt... heerlijk! Trouwens, weet je wat ook lekker is - een variant: zooi-in't-hooi.
- Zooi-in't-hooi. Was dat niet iets met geplette druipkool?

3.
- Weet je waar ìk trek in heb?
- Nou?
- In ontplofte banaan.
- Als toetje? O ja, heb ik vroeger vaak gegeten. Hoe ging dat ook alweer?
- Nou, je neemt een banaan, je vouwt 'm een stukje open, je holt 'm uit...
- Hoe hol je een banaan uit?
- Met een appelboor. Heel stom, maar bananenboren bestaan niet. Dus je maakt met een appelboor zeg maar een gangetje in de banaan. En dat vul je met kruit.
- Dát was het: vullen met kruit. Dat ruikt zo lekker! Hoe kom je aan kruit?
- O, dat is makkelijk te krijgen. In dierenwinkels verkopen ze het in busjes. Het zogenaamde buskruit.
- Hoeveel gaat er dan in de banaan?
- Zeker twee busjes. Losjes uit het busje in de banaan laten stromen. Dan vouw je de schil weer dicht, maar... je laat uit de bovenkant een lontje steken.
- Hoe kom ik aan een lontje?
Touwtje nemen, even in de cognac dopen. Als de tijd voor het toetje is aangebroken...
- Toetjestijd!
- ...steekt iedereen aan tafel tegelijkertijd z'n lontje aan.
- Het toetjeslontje. Wat feestelijk!
- Dan is het even van boem... en dan pakt iedereen de dessertlepel en schraapt z'n toetje bij elkaar. Uit de gordijnen... van het plafond... uit de kroonluchter... Wij hebben soms wel eens toetje gevonden in de parasol op het buitenterras!

Uit het weerbericht:

In de vroege ochtend uit oostelijke richting opkomende kitsch, die binnen een half uur zal zijn opgelost.

De beroemde coverfoto uit 1969 van de Beatles, die een straat in de nabijheid van de Abbey Road Studio's in Londen oversteken, is miljoenen malen gepubliceerd: als albumcover en poster.

Indertijd legden Beatlesfreaks de foto uit als het overtuigende bewijs van Paul McCartney's dood ten gevolge van een auto-ongeluk. De Paul van de foto - als enige op blote voeten - is een look-alike, beweerde men onder meer.

Behalve een harde kern, zijn alle Paul-is-dood-aanhangers nu overtuigd van hun ongelijk.
Maar de foto is weer in het nieuws.
Want kijken we eens naar de rechterhand van Paul? Hij rookt een sigaret!
Onmogelijk in de VS.
De antirooklobby heeft het voor elkaar gekregen dat de sigaret op nieuwe edities van de poster en CD is uitgepoetst. (Zie het Sun-artikel.)

Naar aanleiding van dit bericht vervaardigde een Japanse graficus de versie met de paffende Beatles.

Dat de supermarkten al om acht uur 's ochtends open zijn, is een zegen voor de mensschuwen en de meutehaters onder ons.

Wil ik me vanmorgen in de parkeergarage al voorzien van een winkelwagentje, is het vak leeg! (In het donker knoeien met muntstuk en kettinkje, is minder aandachttrekkend dan in het volle licht.)

Wat blijkt?
Omdat het 's nachts nog zo koud is, mochten de wagentjes van de aardige filiaalchef binnen overnachten!

Leuk, niet? Kijk, dit soort nieuws lees je nou nooit 's in de dagbladen.

Ik ben ook nog even naar de cellen gaan kijken. Onze supermarkt heeft maar liefst vijf kooien ingericht - vier zaten vol (twee in één kooi).

Sinds vorige week hebben wij ook een eigen rechtbankje. Drie stoelen staan op een verhoging tussen de vlees- en de broodafdeling.

Al om kwart over acht namen de drie magistraten, met schoon gewassen beffen voor, handenwrijvend plaats. En om halfnegen werd de eerste winkeldief voorgeleid - een klappertandende zwerver, die liever binnen in een kooi zit, dan buiten in de kou.

Je hoort niets meer over een vervolg, maar halverwege de jaren negentig vertoonde de Nederlandse televisie nog 3D-programma's, die met een speciaal brilletje moesten worden bekeken. (Vanaf 1996 zouden de kaarten en satellietfoto's van het weerbericht in stereo worden vertoond!)

Stereoscopie - meer dan een eeuw oud, duikt altijd weer op.

In de jaren vijftig beleefden we de sensatie van de stereofilm in de Cineac.
Je moest er een uur voor in de rij staan. Aan de ingang pakte je een brilletje met rode en groene glaasjes uit een grote bak. Binnen golfden de 'oohhh's' en 'aaahhh's door de zaal. Ik herinner me een goochelaar die een balletje aan een touwtje de zaal in slingerde. De mensen deinsden van schrik terug in hun stoelen.
Helaas moest je het brilletje bij de uitgang weer inleveren.

De zware bakelieten ViewMaster die mijn vader toen kocht, kan ik niet meer vinden. Wel heb ik de lijst met schijfjes nog en aan de aankruisingen zie ik dat wij in huis hadden:
nr. 3306 'De rivier 'de Nijl' van Ashuan tot Caïro?,
nr. 3100 'De Victoria Watervallen' en
nr. 4009 'Het Meer van Galiléa'.
Een grote verzameling is het niet geworden - de schijfjes waren voor ons veel te duur.

Het is en blijft een sensatie: foto's 'die voor Uw ogen 'tot leven komen'... een herschepping van het tafereel zoals Uw eigen ogen dit zouden waarnemen.'
Altijd jammer als je na veertien keer klikken de eerste foto weer tegenkwam - je klikte er meteen nog een rondje achteraan.

Licht beangstigend vond ik altijd de uitleg:
'Je kijkt naar twee foto's die de werkelijkheid uit een iets verschillende hoek hebben gefotografeerd. Die beelden worden 'in je hersens samengevoegd'.'
Er gebeurde iets in je hoofd!

Het rode toestelletje is van 1970. Er steekt een schijfje in van Snoopy en de Rode Baron.
Ook op mijn zoontje heb ik dus geprobeerd indruk te maken met het stereowonder.
'In je hersens worden de twee beelden weer één! Zie je de diepte' Net echt, hè?'

Als de politici bij de volgende verkiezingen weer het land intrekken ter bespeling van de media, zou Jan Peter Balkenende eens een inburgeringscursus moeten bezoeken, om daar uit te leggen hoe het Nederlandse verkiezingsstelsel in elkaar steekt.

(advertentie)

Wij feliciteren Wouter Bos, Jan Peter Balkenende, Gerrit Zalm en Jan Marijnissen met hun verkiezingswinst. Allen aten wel eens onze bloemige mooikokers, of onze pittige krieltjes.

Het eten van aardappels legt u geen windeieren!

Aardappelhandel Maarten van Bokkel, Emmeloord.

'Het Echec van Wiegel', zo omschrijft onderzoeker Nak de Weert de gisteren gehouden verkiezingen.
'Maar je kunt ook spreken van het Debâcle van het Orakel', zegt een opgewonden Nak door de telefoon.

'Ik heb onderzoek gedaan naar de invloed die Hans Wiegel op de verkiezingen heeft uitgeoefend en het resultaat is verbijsterend. Aan Wiegel mag een groot aandeel in de toekomstige instabiliteit van ons land worden toegeschreven.'

- Maar meneer De Weert, Hans Wiegel heeft toch uitsluitend VVD-lijsttrekker Gerrit Zalm een handje geholpen

'Ja, van de wal in de sloot. Waar komt toch het misverstand vandaan, dat Wiegel nog enige aantrekkingskracht voor de kiezers zou hebben? Het heeft de VVD tien zetels gekost! En u weet wat dat betekent? Wiegel heeft het kabinet CDA-VVD om zeep geholpen! Dat had morgen kunnen gaan regeren. Nu zitten we met een formatie die maanden gaat duren.'

- Waarom heeft geen van uw collega's een Wiegelonderzoek gedaan

'Je moet er maar opkomen! Ik kreeg een spontane opwelling toen ik dat zelfvoldane hoofd van Wiegel vanavond in Netwerk zag. Hij liet doorschemeren dat hij, als in juni nog steeds geen kabinet tot stand was gekomen, wel eens tot formateur zou kunnen worden benoemd.
Dat schoot mij dusdanig heftig in het verkeerde keelgat, dat ik er meteen een onderzoekje tegenaan heb gegooid!'

Een groot aantal lezers wijst mij erop, dat het Bedankt-postertje van de PvdA is afgekeken van de SP, die het na de verkiezingen van mei 2002 plakte en vandaag wederom.

Is dit eerder vertoond? Een bedankje!
Nazorg op de borden.

De PvdA dacht: de kiezers zijn vluchtig, met correct gedrag houden we onze klanten vast.

(Een partij waar wie niets over gehoord hebben in de media, is de NCPN - de Nieuwe Communistische Partij Nederland.
Is daar gisteravond de Internationale gezongen?)

'Geen zetel, maar het succes is enorm. Overal in het land behaalden we meer stemmen dan andere kleine partijen, maar door de schandalige behandeling op de stembureaus heeft men belet dat wij in de kamer komen', zegt Victor (13 jaar, ex-zwerfhond), de voorzitter van de Partij voor de Dieren.

'In veel gevallen verhinderde men dat wij onze stem uitbrachten. 'Kssst! Vort! Eruit!', kregen wij toegevoegd. Wij zullen vandaag nog een klacht indienen bij de Raad van State.'

Het succes van de Partij voor de Dieren is inderdaad opmerkelijk. In alle gemeenten van ons land werden stemmen behaald - in Amsterdam ruim drieduizend, dat is driemaal zoveel als Leefbaar Nederland.

'In enkele gevallen wist men zelfs niet dat de dieren sinds 1998 stemrecht hebben', vervolgt Victor. 'Maar er is zoveel positief nieuws. In veel gemeenten werden de dierenasiels opengesteld, zodat ook de zwervers konden stemmen.
Helaas bleven veel stallen gesloten. Als wij gisteren de legbatterijen en de varkens- en runderfokkerijen hadden kunnen openen, zou Nederland een politieke aardverschuiving hebben meegemaakt.'

'Hoe dan ook: we staan op de politieke kaart. We moeten ons op de toekomst richten. Bij volgende verkiezingen reken ik op 83 zetels, een absolute meerderheid. Wij hebben een uitstekende ploeg honden, katten, kippen, paarden en mussen klaar staan om het roer over te nemen.'

Demissionair premier Balkenende zal vanochtend met spoed worden opgenomen in het Haagse Bronovoziekenhuis, waar hij zal worden geopereerd aan een acute aanval van doofheid, die hem gisteravond overviel.

Bij het slotdebat bleek gisteravond dat er iets haperde aan het gehoor van de CDA-leider. De kiezer had gesproken, alle lijsttrekkers hadden de stem luid en duidelijk gehoord, behalve Jan Peter Balkenende.

Vannacht vond een eerste kijkoperatie plaats, waarbij een verstopping van beide gehoorgangen werd geconstateerd.
Bij het betreden van Café Dudok, waar het CDA de slotavond van de campagne vierde, werd de premier bedekt onder een dikke laag confetti. Daarbij zijn samengebalde snippers in zijn oren geraakt.

De propjes zullen hedenochtend uit beide oren worden verwijderd. De behandelende chirurgen verklaarden dat het om een kleine ingreep ging, die kan worden uitgevoerd zonder dat de premier onder narcose behoeft te worden gebracht.

Om halfnegen vanavond is de uitslagenstroom niet zo interessant, dus zou je de verkiezingsuitzending op Nederland 2 voor een uur kunnen onderbreken door op 3 te kijken naar Het uur van de wolf.

'Een valse lente' is een documentaire waarin aan de hand van archiefbeelden het artistieke leven van Johnny van Doorn wordt behandeld.

Het werk van dichter/schrijver Johnny van Doorn (1944-1991) krijgt in Nederland nog steeds niet de erkenning die het verdient.

Als Johnny the Selfkicker werd hij berucht door zijn schandaal verwekkende optredens (Poëzie in Carré, 1966) - hij was de eerste 'performance-dichter' van Nederland - later ontwikkelde hij zich als schrijver van korte verhalen, de in zorgvuldig proza gevatte kronieken van zijn leven.

Jarenlang heeft hij voor de VPRO-radio zijn teksten voorgedragen, op die unieke, dramatisch-humoristische, orgelende toon, die zijn handelsmerk was geworden.

In de tv-serie Herenleed speelde hij naast Cherry Duyns en Armando een aantal opmerkelijke rollen.

Eerder, in de jaren zestig, nodigde ik hem regelmatig uit voor een optreden in het radio-programma Uitlaat. Samen maakten we ook een LP, die onlangs als CD opnieuw werd uitgebracht (uitgeverij Mbondi, Amsterdam).

Van die LP laat ik nog 's het beroemde gedicht 'Een magistrale stralende zon' horen, compleet met fikse tikken in de opname.

De volgende verkiezingen (Provinciale Staten) vinden 11 maart aanstaande plaats.
De borden kunnen dus blijven staan.

Morgenavond, 22.30 uur, het eerste debat op Nederland 3 tussen Balkenende, Bos, Zalm, Marijnissen en Halsema over de vraag:
'Vormt de uitslag van de Statenverkiezingen een afspiegeling van de landelijke politiek?'

Later op de avond zal Maurice de Hond op SBS6 de eerste peiling presenteren, waarbij hij de uitslag zal interpreteren 'alsof er verkiezingen voor de Tweede Kamer zouden zijn gehouden'.

Leek Emile Ratelband te moeten volstaan met gespoten propaganda (zie het dossier De Verkiezingsaffiches nr. 3), hij heeft toch kans gezien het meest 'arty' affiche op de borden te krijgen.

Lopend langs het bord doemt het bebrilde hoofd van de lijsttrekker uit de fotocollage op en draait met de passant mee. Eerder vertoond, toch goed gedaan (dit is geen stemadvies, in onze recensies zijn we serieus en rechtvaardig).

En er is een alternatief mini-affiche van Milieudefensie, dat effectief duidelijk maakt hoe beperkt het aantal onderwerpen was dat de afgelopen maand de debatten beheerste.

De boze aanval van Bieslogs hoofdredacteur op het zwevende kiezerscircus heeft opzien gebaard.
Tal van standvastige kiezers reageerden instemmend.
'De zwevers hebben het verkiezingsklimaat verziekt.'
'Eindelijk wordt de zwijgende standvastige kiezer gehoord!'

Adhesie volgde ook uit onverwachte hoek.
In een ons toegezonden verklaring gaat Prof. dr. Nak de Weert een stapje verder.
Hij maakt gewag van fraude en corruptie bij de peiling- en onderzoeksbureaus.
Terwijl het Nak de Weert Instituut een gerenommeerd bureau is op het gebied van kiezerspeilingen.

- Professor De Weert, u werpt zich met uw beschuldigingen op als de klokkenluider binnen de peilwereld

'De klokkenluider die een knuppel in het hoenderhok gooit. Wat met deze verkiezingen is gebeurd, kan ik met mijn geweten niet meer in overeenstemming brengen.'

- Op de peilbureaus wordt geknoeid, is uw mening..

'Gesjoemeld en gefraudeerd. Op grote schaal wordt geprobeerd het aantal zwevende kiezers op te schroeven. Er worden kiezers betaald als ze de ene dag willen aangeven CDA te zullen stemmen en de andere dag GroenLinks. Of de ChristenUnie. Of de LPF. Doet er niet toe. Als ze maar blijven zweven. In het belang van de bureaus; als er geen zwevers meer waren, houdt hun bestaansrecht op.'

- En in het belang van de media. De tientallen debatjes..

'Idioot toch' Het wordt tijd dat een Parlementaire Enquête Commissie gaat onderzoeken hoe de belangen van uitzendgemachtigden en peilbureaus met elkaar verstrengeld zijn.
Die Maurice de Hond... Zit bij SBS6 een zeer omstreden, dubieuze internetpeiling bij te houden, maar verschijnt, als vriendje van Marcel van Dam, ook in het Lagerhuis van de VARA. Rara, hoe kan dat?'

- Wij kregen mail van lezers, die bij de SBS-verkiezingswijzer drie maal exact dezelfde antwoorden hadden gegeven op de meerkeuze-opgaven en driemaal een ander stemadvies kregen

'Verbaast me niets! Ook hier is gedacht: die sukkels hebben niets in de gaten, die blijven nog even lekker zweven. Een ondermijning van de democratie, dat is het!'

- Steekt u de hand in eigen boezem? Heeft uw instituut zich ook schuldig gemaakt aan peilvervalsing

'Nooit! Wil ik graag onder ede bij de peilfraude-enquête verklaren.
En waarom zijn mijn peiluitkomsten betrouwbaar? Omdat mijn panel klein en hecht is.
Ik peil onder vijf kiezers, die tot mijn naaste familie behoren: mijn ouders, mijn vrouw, en mijn twee kiesgerechtigde zoons.
Zo is gesjoemel uitgesloten; ik ken hen door en door en weet dus zeker dat mijn vrouw een echte zwevende kiezer is.
Als mijn zoons ineens zouden gaan zweven, dan zwaait er wat!'

'Wat zijn dat voor verwende etters, die na weken gedebatteer - de debatjes komen nu echt m'n oren uit - nog niet weten op wie ze gaan stemmen'
En elke avond horen we weer: 'tussen de twintig en dertig procent van de kiezers weet het nog niet'. En komen er nieuwe peilingen en zijn er weer debatten over de jongste cijfers... alleen omdat die zwevende luileballen te beroerd zijn om hun keuze te maken. Het hele land is in de greep van een stel lapzwanzige labbekakken.'

'Kranten maken speciale bijlagen waarop de standpunten van alle partijen over alle mogelijke onderwerpen met elkaar worden vergeleken - op Internet kan men in een handomdraai de partijprogramma's opzoeken - en dan nog nuffig zeggen: 'nou, ik weet het nog niet, hoor.''

'In de panels waarop de peilingen worden gebaseerd, zitten kiezers die met naam en adres zijn geregistreerd - als we bij de volgende verkiezingen nou 's afspreken dat iedereen die veertien dagen voor de verkiezingen nog niet weet op wie te stemmen, zijn of haar verkiezingskaart moet inleveren? Stemrecht ontnemen! Het moet afgelopen zijn met dat gezweef.'

'We moeten toch harder zijn, allemaal' Op zweven dient een celstraf van drie dagen te staan. En als je na drie dagen nadenken op water en brood het nog niet weet? Drie dagen terug de cel in!'

De hoofdredacteur, in een spontane aanval van ochtendboos

Een sleutelfoto.
Ik vertel alles. Autobieografischer kan ik het niet maken.

Mijn moeder en haar kinderen. Mijn zusje is acht, ik ben vijftien jaar.

Ik heb mijn armen om mijn eigen schouders geslagen. Niet omdat ik het koud heb, maar omdat ik me probeer te verbergen.
Sinds twee jaar ben ik aan het uitbotten. Ik ben al een halve kop groter dan mijn (lange) moeder.

Nee, ik schaam me niet voor die gekke zwembroek; die was toen heel gewoon.
Ik schaam me voor mijn slungelige lichaam.

Dit is de laatste zomer dat ik me uitkleed op het strand. Nooit zal ik lid worden van een sportclub - met z'n allen bloot onder de douche, een nachtmerrie.

Die schaamte is tot op de dag van vandaag gebleven.
Op een zomerse, snikhete dag houd ik het liefst een jasje met lange mouwen aan.

Het is niemand gelukt me de schaamte uit het hoofd te praten. ('Waar hèb je het over?' 'Je stelt je aan!')
Nu is het geen probleem meer. Ook geen trauma. Zeker in de winter niet.
Je hebt je eigen lichaam niet voor het uitzoeken.

Twee perfecte affiches, waaraan hard is gewerkt.
De foto's zijn glamourous en trekken van grote afstand aandacht.
De verschillen zijn evident.
Haitske (geen achternaam) is het jonge ding, met een vrolijk zonnetje als beeldmerk; Winny met herenhoed speelt de fatale vrouw van de wereld.

De foto van Winny, doet de ordinaire platen in Panorama vergeten.
(Ik zag een oudere heer, die ongetwijfeld op Zalm gaat stemmen, gedurende lange tijd voor een verkiezingsbord staan, terwijl hij verlekkerd naar Winny stond te staren.)

De verkiezingsleuzen hebben veel hoofdbrekens gekost.
In Huize Van de Linde is heftig gediscussieerd over de keuze tussen 'Gaat ervoor!' of 'Staat ervoor!'
Broer Kay was geporteerd voor 'Gaat ervoor!', maar vader Wibo vond de associaties die met het werkwoord gaan konden worden gelegd ('Gaat eruit!', 'Gaat plat op de bek!'), niet positief voor een debuterende lijsttrekker.
Vader won.
(Op mijn foto 'staat' Haitske voor Femke, die met één oog nog zeer aanwezig is.)

Winny's campagneteam zocht lang naar dat ene lekker pakkende woord.
Natuurlijk - uiteraard - doen - helder - nu - daarom - aanpakken - krachtig en zonneklaar passeerden de revue.

Winny maakte aan de discussie een hardhandig einde.
'Het wordt doidelijk. Is dat doidelijk, ja?'

Eindelijk! Godlof. Vandaag krijgt ons arme land ten langen leste, datgene waar het al een jaar naar snakt: nieuwe genen.

Zo vurig hebben we gehoopt op en gebeden voor vernieuwing; zo faliekant misleid werden we door schijnvernieuwing, waarbij de nieuwe wijn uiteindelijk toch uit oude zakken werd geschonken - bekende hoofden die als 'nieuw' werden geafficheerd, geraffineerde campagnes, die het oude van het nieuwe behendig camoufleerden - dat we het bericht nog nauwelijks kunnen bevatten.

Diep van binnen wisten we: echte verandering, een evolutionaire sprong in het denken - het is alles een genetische kwestie. Met oud genetisch materiaal forceer je geen vernieuwing.

Vandaag is het zover. Vanuit het westen worden ons de verlossende genen gezonden. Verpakt in een vrij krachtige zuidenwind! Een Godswonder.

Vanaf elf uur zullen de kerkklokken beieren en in speciale diensten danken we de Grote Genenmaker voor zijn genereuze gift.

Gevraagd naar het nieuwe van 'regent' Job Cohen, is het antwoord van Wouter Bos gevuld met de woorden politie, veiligheid, oude wijken, integratie, strenge vreemdelingenwet en teruggelopen instroom.

De LPF trok naar Italië, voor een herdenking op het graf van Pim Fortuyn.

Fortuyns geest leeft. In Nederland.

Kevers kijken.

Hoe reageert Jan Peter Balkenende op de benoeming van Job Cohen tot kandidaat-premier van de PvdA?

Nog onbevestigde berichten melden dat de CDA-lijsttrekker aan omroep BNN extra zendtijd heeft gevraagd, teneinde een ingelast gesprek met Katja en Bridget te kunnen voeren.

Het interview dient op het torentje plaats te vinden en de premier zou hebben aangekondigd bij die gelegenheid voor het eerst in het openbaar ZONDER STROPDAS te verschijnen.

Gerrit Zalm schrijft vannacht in zijn webdagboek over het debat Balkenende-Zalm in Nederland Kiest:

'Het gesprek/debat verliep met humor. Wellicht kwamen de verschillen tussen VVD en CDA niet sterk genoeg voor het voetlicht maar volgens een klein steekproefje was de uitzending het aanzien waard. Na afloop kreeg ik een dichtbundel van Felix Rottenberg, die vandaag, zaterdag, in het Parool iets aardigs over mij schijnt te hebben geschreven. Als ik dat ooit van Gerard van Westerloo meemaak eet ik al mijn hoeden op en daar mag hij het alleenbeschrijvingsrecht van hebben.'

Wij zochten in de column van Felix Rottenberg in Het Parool naar 'iets aardigs' over Gerrit Zalm.

Het onderwerp is Wouter Bos, de naam Gerrit Zalm wordt niet genoemd.

Ze noemen zich vrolijk, aantrekkelijk, charmant en sportief. En ze zoeken prettige, erudiete mannen voor concert- en museumbezoek plus een serieuze relatie.

En dan denk ik, als ik al die zaterdagse contactadvertenties heb doorgenomen: er is er niet één bij, die het met mij langer dan een week zou uithouden.
Weet ik gewoon.
Na verloop van tijd knappen ze af.
Omdat ik zoveel verzamelingen bijhou namelijk, variërend van robotjes, jaren zeventig rekenmachientjes en Donald Ducken uit de jaren vijftig, denken ze al gauw dat ze op de tweede plaats komen.

Ja, ik kan toch de hele boel niet laten versloffen! Sommige collecties zijn al dertig jaar groeiende - de chocoladereepwikkelverzameling bijvoorbeeld.

Deze is wel erg aantrekkelijk:
'Zijn er nog betrouwbare, intelligente, vriendelijke mannen, die werkelijk serieus op zoek zijn naar een echt lieve vrouw (begin 42), zelfstandig, finan. onafh., die goed kan luisteren en van kinderen houdt, kinderwens. Br.o.nr.220enzovoorts.'

Heeft niet veel kapsones, wel kinderwens. En die heb ik ook. Als er zou staan: 'heb gr. kind.', was het helemaal goed geweest. Ik weet zeker dat grote kinderen mijn gadgetverzamelingen ontzettend leuk zouden vinden. En dan heb je de moeder ook, zeg maar!

Kl. kind. zijn ook geen bezwaar. Ik ben een onvermoeibaar paard namelijk. Paardjerijden is een van de leukste spelletjes die ik ken. Kan ik uren volhouden.
Morgen gaat deze oom eten bij een neef in Hillegom en die heeft drie kleine koters. Nou, dan is paard Ome Driek onder de pannen.

Als verrassing heb ik het rugzadeltje bij me, dat ik uit de States heb laten komen. Bevestig je met een riem om de buik, dus glijden ze niet van je rug. En dat er kniebeschermers voor het paard zijn uitgevonden, is gewoon geniaal!

Zal ik schrijven op die advertentie? Maar wat bedoelt ze precies met 'finan.onafh.?'
Is zìj dat, of moet ìk het zijn. Nou, dat ben ik niet. Houdt het gauw op.

Fijn weekend, mensen,
jullie Driek

Naar aanleiding van gisteren geplaatste stukjes.

Foto 1: Ziekenfondsman

'Mijn vader vierde in 1954 zijn 25-jarig jubileum bij de Rijksverzekeringsbank.
Zelfs de ziekenfondsman mocht delen in de vreugde en aan tafel plaats nemen. Hij kreeg een sigaar van mijn vader....!'
Gerlof Langerijs

Foto 2: Emmeren

'Zo pasten wij in de zestiger jaren op ons jongste broertje.'
Clara Legêne

Hij beheerst de Nederlandse taal niet.

Nou èn?
Wij ook niet.

Bij de VVD hebben ze begrepen dat de verkiezingen niet alleen draaien om de hooguit tien kandidaten die we (te) veel op televisie zien.
In de regio's wordt Zalm omringd met plaatselijke kandidaten.

Toen Jelleke Veenendaal (nr. 37) poseerde voor haar affichefoto moet ze in de veronderstelling hebben verkeerd dat 'het er nog best in zou kunnen zitten'.

Frans Zomers bekleedt als lijstduwer een comfortabele positie. Hoe de VVD-uitslag ook uitvalt, hij kan er zich geen buil aan vallen.
In zijn regio is hij waarschijnlijk populairder dan Zalm zelf.

Toen de opmars van Wouter Bos in de polls zich ging aftekenen, moet nummer 46 op de PvdA-lijst hebben gedacht: potdorie, het gaat lukken!
Jan Stam heeft met pc en printer een stapel affiches in elkaar geflanst en is ze door de hele provincie gaan ophangen.

We kunnen van elke menselijke handeling wel een cursus maken, maar de cursus babymassage lijkt me overdreven.
Als we knuffelen nu ook masseren gaan noemen, is het einde zoek. Komen er aparte babymassagesalons?

Binnenkort:
Twee werkende jonge ouders hebben een Thaise babymasseuse in dienst.

Ja en het emmeren van de baby's is al een heel oude methode van kinderopvang.
Op de Bieslogredactie bestaat geen enkel bezwaar tegen het meenemen van kinderen naar het werk. Maar een crèche hebben we niet.
Zet de baby in een emmer onder het bureau en je hebt er geen omkijken naar.
Op onze dossierkasten staan ook emmers met baby's.

Om de twee uur bijgieten en om de zes uur het water verschonen.
Neem niet een te ruime emmer, want dan kunnen ze eruit komen. En dat is niet de bedoeling!
Zet anders twee baby's in één emmer.

In de zomer voegen we wat zand aan de emmer toe.
Modderen.
Genieten ze ook van.

Als je in Maastricht woont, mag je lid worden van een ziekenfonds in Groningen, begrijp ik.
De 'switch-mogelijkheid' vloeit voort uit de liberalisering van de ziekenfondsmarkt.
Je regelt de overstap per telefoon of computer.

De kans dat je ooit een employee van jouw zorgverzekeraar in levenden lijve zult ontmoeten, is dus zeer klein geworden.

Hoewel...
Bij verdergaande privatisering van de gezondheidszorg, komt er misschien een colporteur aan de deur met een trits goedkope ziekenfondspakketten in zijn koffer.

En zo hoort het. Jij moet niet naar een ziekenfonds op zoek, het ziekenfonds moet bij jou beleefd komen vragen of je alsjeblieft lid wilt worden.

Van oudsher komt het ziekenfonds 'naar de mensen toe'.
In Amersfoort, voor het kantoor van een verzekeringsmaatschappij, staat een beeld, waaruit gevoel voor het verleden spreekt.

De ziekenfondsman, in lange leren jas, met een geldtas om zijn nek, op een Solex.

Hij kwam (wekelijks? maandelijks?) de premie ophalen (een kwartje?); in ruil gaf hij een stempeltje af op de betaalkaart.

Bij ons kwam hij rond etenstijd. Een lange, strenge, sombere man.
'Goeieavond, saam', zei hij altijd, ook als je in je eentje opendeed.
Hij zorgde aan tafel voor zenuwachtigheid.
'Vlug! Goeieavondsaam is aan de deur!'
'Waar is mijn portemonnee?', riep mijn moeder.
'Laat hem niet te lang wachten!', riep mijn vader.

Goeieavondsaam incasseerde zwijgend het geld, stempelde de kaart en zei het dan nog een keer:
'Goeieavond, saam.'
Door het raam van de voorkamer zagen we hoe hij op de Solex stapte en wegreed.
Hij had ons er weer aan herinnerd dat je ziek kon worden en doodgaan.
Bedrukt aten we ons toetje.

Kijk gedurende enige tijd geconcentreerd naar een met helm beplant duin en neem in u op hoe de wind door de 'lange haren' van het gras speelt.

Deze therapie is een probaat schoonmaakmiddel bij het opruimen en herinrichten van de bovenkamer.

Of je daar van opknapt!

Jammer dat we de stapels niet mochten betreden.
Niets leukers dan het hout laten rollen.

En het is nog lang niet voorbij.
'CDA kiest voor ramkoers', kopt de Volkskrant.
'Het stormachtige succes van Wouter Bos heeft het CDA compleet verrast. ()
Het is om gek van te worden, vinden sommige CDA'ers.'

Gerda Verburg bijvoorbeeld, is gek geworden.
Met een lekker kontje kun je het land niet regeren, meent zij.
Waarom niet?
Zij zou graag zien dat ik kies tussen kandidaten met of zonder lekker kontje.
Nou dan weet ik het wel. Ik kies voor een politicus die goed in zijn vel zit en bij die beoordeling speelt het kontje een prominente rol. En zonder lekker kontje wordt het moeilijk goed in je vel te zitten.

Haar opmerking roept vragen op.
Zij 'vernam' dat Wouter een lekker kontje heeft.
Van wie? Wie heeft uit de broek van Bos geklapt (gelekt)?

Het is tijd voor een tegenoffensief, vindt Gerda Verburg.
Zij weet kennelijk meer van het kontje van Balkenende dan wij, kiezers.

Waarom kan hij met alleen zijn kontje het land niet regeren?
Waaruit blijkt het 'daadkrachtig beleid' van Balkenende?
(Het suggestieve in deze vragen komt geheel voor rekening van gekke Gerda.)

Na het geneuzel over normen en waarden gaat het CDA nu op ramkoers.
Het CDA gaat met de billen bloot.

Ging vanmiddag tijdschriften halen, maar ook daar...
Verkiezingsspecials.
Werd op de terugweg ziek.
Politiekziek.
Kan die lui even niet meer horen en zien.

Vanavond:
Jan Marijnissen in Netwerk.
Nederland Kiest: debat tussen Wouter Bos en Gerrit Zalm
Jan Marijnissen bij Barend & Van Dorp
Femke Halsema wordt geïnterviewd door Hummie van de Tonnekreek

NEE!!!! IK KAN NIET MEER!!!

Bonkende koppijn.
Te bed, in kamer zonder radio en tv, met de gordijnen dicht.

Daarom ben ik zo blij de Panorama te hebben gekocht.
Winny de Jong begrijpt als enige wat de kiezer op dit moment nodig heeft.
Winny geeft zich bloot!
Helaas is het wel wat weinig, maar alla... alle bloot is vandaag meegenomen.

'Wij hebben een detail uit het affiche van een der politieke partijen gelicht en over enkele ogenblikken vragen wij u, door middel van muisklikken, bijgaande foto zo groot mogelijk op uw scherm te projecteren.

Dit is het gezicht van een kandidate die in interviews bij herhaling heeft gezegd het vervelend te vinden niet te worden aangesproken op de inhoud van haar partijprogramma, maar op haar 'vrouwzijn' en uiterlijk.

'Nou ja', gaf zij onlangs in een interview toe, 'een enkele keer maak ik er wèl gebruik van.'

Die 'enkele keer' moet het moment zijn geweest waarop zij poseerde voor het maken van de affichefoto.

Hier is een uiterst geavanceerde reclametechniek toegepast: de zgn. EyeSpanking, ontwikkeld door dr. Dwayne Kwong Song, verbonden aan de Utah University.

Tests hebben uitgewezen dat 93,6 % van de heteroheren en lesbodames die 85 seconden recht en onafgebroken in deze ogen kijken, 22 januari aanstaande op haar gaan stemmen.
De overige 6,4% gaf aan lichte twijfel te koesteren.
Na een tweede kijkperiode verklaarden ook deze proefpersonen hun stem onvoorwaardelijk aan haar te zullen geven.

Ook bij het andere deel der kiezers - de homoheren en de heterodames - leidde de alom bekende kijk-eens-in-de-poppetjes-van-mijn-ogen-test tot een significant resultaat.

Vóór ogenpeiling gaf 6,7% van deze kiezersgroep aan op haar te zullen stemmen; na het gedurende 2,3 minuut staren in haar ogen, was dit percentage opgelopen tot 34,7%.

Klik nu de foto op tot originele grootte, kijk aandachtig gedurende 1 minuut in de ogen en registreer het effect dat in lichamelijke en geestelijke zin op u wordt uitgeoefend.'

Prof. dr. Nak de Weert, als oog- en oorpeildeskundige verbonden aan het Nak de Weert Instituut

Zo zagen we een serieus ogende peiler met professorale uitstraling de uitslag becommentariëren van zijn onderzoek naar de vergelijking tussen dier en politicus.

Een vraag die zijn bureau de kiezers had voorgelegd:
'Met welk dier associeert u Mat Herben?'
Herben hield het midden tussen labrador en gorilla.

En Maurice de Hond laat binnenkort de kiezers uitspraken van politici beoordelen nog voordat zij zijn uitgesproken!
Optiepeilingen.

Als op 22 januari blijkt dat peilers er faliekant naast hebben gezeten (marge 3,8 %), krijgen zij een tv-verbod en dienen zij een verplichte omscholingscursus te volgen.

Vandaag is een van de beste satirische tekenaars van Nederland overleden.

Hagenaar Jaap Vegter publiceerde sinds 1967 in vele bladen, maar het befaamdst waren zijn pagina's in Vrij Nederland.

Gedurende 25 jaar zocht ik in 'de nieuwe VN' altijd het eerst naar Vegters bijdrage.

Het verhaal van de strip bevatte een scherp commentaar op de tijd; zijn tekeningen waren het waard een tweede keer te bekijken. Elk straattafereeltje, of caféinterieur bevatte zoveel mooie, rake, in simpele, haast achteloze lijntjes getekende details.

Geen wekelijkse Vegter meer. Wat een gemis.

Gezien de opmaak van de voorpagina van de New York Post is de grootste crimineel ter wereld in de kraag gevat.

Deze cover staat op een site waar dagelijks 168 voorpagina's uit 26 landen worden getoond. Naar werelddeel en alfabetisch gerangschikt.

'Wie te vroeg piekt, valt van het bord' - een uitdrukking onder verkiezingsdeskundigen.

Dwarsligger Jan Marijnissen was tot de gevestigde orde gaan behoren.
We weten hoe en wat hij in een debat gaat zeggen.
En de kiezers willen nieuw en fris.

Jan had ook zo'n dikke, bolronde kop gekregen.
De beste raad die zijn campagneadviseurs hem hadden kunnen geven:
val vijftien kilo af!

Nu is hij uit de boot gevallen.
Zo lijkt het, maar bij deze verkiezingen is alles mogelijk.
Misschien plakt hij over drie dagen weer hoog te bord.

U bent verbonden met de klachtenlijn van uw teledokter.

Hebt u hoofdpijn, toets 1.

Voor pijnklachten in de borststreek, toets 2.

Bij maag- of buikpijn, toets 3.

Moeilijke of vreemde ontlasting, toets 4.

Open wonden en bewusteloosheid, toets 5.

Tracht na hartstilstand de verbinding zo snel mogelijk te verbreken, teneinde de lijn vrij te houden voor urgente noodgevallen.

Bij de VVD dacht men te kunnen volstaan met het bekende knallende letteraffiche.
Nu men doorkrijgt dat deze verkiezingen meer dan ooit draaien om de mannetjes en de vrouwtjes, wordt snel een nieuw affiche bijgeplakt.

De VVD maakt werk van Nederland.
En Zalm maakt werk van zijn foto.

Er is hard gewerkt Gerrit Zalm de uitstraling van minister-president te geven.
En als je er wat geld tegenaan smijt kom je een end.
Als we van het rechteroor naar beneden gaan, zien wij de volgende hulpmiddelen: een bril, een trouwring, een manchetknoop, vier colbertknopen en een polshorloge.
Neem van mij aan dat deze accessoires niet op de markt zijn gekocht.

Die stemmige schemerlamp op de achtergrond komt niet van Ikea en het overhemd niet van Zeeman.

En toch denk je bij het zien van Zalms ongemakkelijke pose - wie staat ooit zo met gestrekte trouwvinger langs een wang; probeer het eens, het zal u moeite kosten - dat hij na de fotosessie onmiddellijk jas en das zal afgooien om 's een lekker partijtje te gaan flipperen.

• Aanvulling -

(er wordt aangebeld)

• (doet deur open) Goedemorgen.
• Goedemorgen. Mag ik u onze wenskaart overhandigen en me aansluiten bij hetgeen op de kaart te berde wordt gebracht? Fijn, dank u wel.
• Een voorspoedig 2003... Maar man, het is 13 januari!
• Maar het is gelukkig maandag! Niet, vrijdag de 13e! Op zo'n ongeluksdag hadden wij zeker de kaart niet aangeboden. Op vrijdag de 13e wensen wij niet, daar kunt u staat op maken.
• En namens wie of wat komt u mij wensen?
• Namens uw bezorger.
• En dat bent u?
• Wij zijn inderdaad sinds jaar en dag reeds de bezorger. Klopt.
• Ja, u bent de bezorger van wat...?
• Van de wenskaart.
• U wilt nu dat ik u geld geef? Voor dit kaartje?
• Ach, ik neem aan dat meneer geen inbreuk maakt op de goed vaderlandse wijze, de bezorger een luttele som gelds ter hand te stellen.
• Prettige feestdagen... En die zijn allang voorbij!
• De tijd gaat snel, hoor. Het is Pasen en Pinksteren voor meneer het weet. Als wensbezorger is het mij een eer meneer als eerste, en ruim op tijd, de wensen te kunnen aanbieden.
• Maar er komt toch ook geen krántenbezorger aan de deur die mij Prettige Pasen wenst?
• Dat maakt onze wenscentrale dan ook zo uniek. Omdat wij niet wensen ten behoeve van een krant - een beperkte doelgroep dus - wensen wij iedereen, alle Nederlanders, het gehele jaar door. Wij beginnen op 1 september van een lopend jaar met de kerst- en oudejaarswensen - na 7 januari van het nieuwe jaar starten onze paas- en pinksterwensacties.
• Nou, ik vind het wel origineel. Alstublieft.
• Vijf euro, dank u zeer. Dan hebt u de Paaswens voldaan, wil meneer dat wij rond de Pinksteren opnieuw de Pinksterwens apart komen bezorgen?

Links = dasloos

Links bolwerk: Tehuis voor Daslozen

Linkse krant: Daslozenkrant

99,8 % van de Nederlandse vrouwen is dasloos. Dus links.

'Hij is een rechtse bal geworden': 'Hem werd de das omgedaan'.

Linkse politicus valt in het debat rechtse politicus aan: 'Hij viel hem rauw op zijn das.'

Zwevende kiezer: vlinderdasdrager

Jeltje! Jeltje! Jeltje! Jeltje! Jeltje!

Gisteren bezocht ik het Loosduins Museum, aan de rand van Den Haag, want het was de eerste dag dat daar een tentoonstelling over de V2-raketten te zien was.

In een gebouw bij molen De Korenschuur hangt een collectie foto's van de grote verwoestingen die de Vergeltungswaffen (V1 en V2) in een paar maanden aan het eind van De Oorlog hebben aangericht in Nederland, Engeland en België en er staan schaalmodellen en raketonderdelen opgesteld.

In een bovenzaaltje werd een video vertoond, waarop uw hoofdredacteur zijn herinneringen aan de V2-raketten in beeld brengt - een tv-programma uit 1981, dat ik niet eerder terugzag.

Ik schrok ervan. Nu werd mij duidelijk dat ik al ruim twintig jaar hetzelfde verhaal vertel, in boeken, de media, interviews, aan jongere vrienden - het is een stokpaard geworden.

Maar ja, je maakt er indruk mee; je was getuige van een gebeurtenis in de wereldgeschiedenis. Want die raketten waren de eersten in hun soort. Alle verdere ontwikkelingen, die hebben geleid tot maanwandelingen en Scud-aanvallen op Israël, beginnen daar, in september 1944, als de eerste veertien meter lange sigaar het luchtruim kiest. Vlak achter ons huis, in Loosduinen.

Toen ik nog geen grijze kop had, vertelde ik dus al opa-vertelt-verhalen!

Het werd gaandeweg de middag drukker met zestigers en zeventigers, die nagenoeg allemaal hetzelfde verhaal te vertellen hebben. Over dat geheime wapen dat de geschiedenis zou veranderen.

(Alles over de V2 en Den Haag op de site van het V2-platform.)

Wij, de kleuters van WO2, zijn de laatsten die het met eigen ogen hebben gezien.
Nog even en ik ga er lezingen over geven en gastlessen op scholen.

Als vóór 22 januari op radio en tv geen debatten worden gevoerd tussen de lijsttrekkers van de lijsten 7 tot en met 18, is ons kiesstelsel aan een grondige herziening toe.

D66 moest voor Thom de Graaf Stertijd op de radio kopen om gehoord te kunnen worden.

Of moeten de Nieuwe Communistische Partij (lijst 12), Duurzaam Nederland (lijst 13) en de Partij voor de Dieren (lijst 15) hutje bij mutje leggen om een debat te kopen op RTL5 of SBS6?

Graag wil ik van Alejandro de Mello, Seyfi Özgüzel en Marianne Thieme horen hoe zij Nederland willen inrichten.
Eerder kan ik niet stemmen.

Lief broertje van me,

Heb jij Wouter wel eens in het echt gezien? En is'ie echt de schattebout die ik op tv zie?

Ik schrijf je, omdat jij zoveel bekende Nederlanders kent. Omdat jij veel in de Hilversumse studio's komt en Wouter daar ook dagelijks is, zal je hem best eens zijn tegengekomen.

Tot mijn eigen stomme verbazing ben ik namelijk van plan weer op de Partij van de Arbeid te gaan stemmen. Dat had ik een week geleden niet gedacht. Toen was ik helemaal voor Balkenende - jong, maar gedegen en vóór normen en waarden en dat was ik ook.

Maar van de week zag je ze op tv een paar keer naast elkaar, Balkenende-Bos.
Nou ja, de schellen vielen me van de ogen. Wat een ouwelijk lulletje rozenwater is Jan Peter. En wat een heerlijk fris koppie heeft Wouter.

Twee weken geleden, toen ik Wouter voor het eerst op tv meemaakte, vond ik hem een beetje watje-achtig, had hij iets poezeligs en daar kan ik als vrouw niet tegen.
Maar nu bleek dat hij ook hele felle oogjes kan opzetten. Wat een kerel is het dan! Begrijp me goed: hij is veel te jong voor mij, maar ik ben (nog) niet van steen, Wimpel!

Nou weet ik als geen ander dat iemand op tv heel anders kan overkomen dan in het echt. (De mensen moesten eens weten hoe wij vroeger wel eens met elkaar 'kibbelden' - laat ik 't zo maar noemen.)
En voordat ik ga stemmen wil ik zeker weten dat Wouter echt de goeie keus is.
Dus: hoe is'ie echt? Heeft hij jou ook een kopje chocolademelk geschonken uit zijn geinige rode rugzak? Trok hij, toen hij jou de hand schudde, ook van die lieve lachrimpeltjes?

Schrijf je me, vóór 22 januari?

Liefs,
je zus Loes

Het Algemeen Dagblad opent de voorpagina met foto's van de Russische schaakgrootmeester Alexandra Kostenjoek.

Zij begint vandaag in Wijk aan Zee aan het Corus-toernooi en zij zal - zo voorspellen wij - de komende twee weken op grote Nederlandse media-aandacht kunnen rekenen.

Je moet aan haar manager toestemming vragen foto's van haar op het web te plaatsen. Die man is Zwitser en heet Diego F. Garces - dus daar begin ik niet aan. Ik verwijs naar haar website met fotogalerij. (Met die boekcover waag ik 't erop.)

Uit het AD:
'De wereldschaakbond FIDE gooit haar in de strijd tegen het stoffige imago van de denksport.'

Dat gaat lukken.

Kan ze schaken?
Ze staat op de gemengde wereldranglijst van mannen en vrouwen op de 916de plaats en dat is niet niks. Ze werd inderdaad op haar veertiende grootmeester.

Andere koek.
Een poster die op de officiële verkiezingsborden ontbreekt.
Een grotere tegenstelling met de affiches van de gevestigde partijen is niet mogelijk - vandaar dat terecht voor zwart-wit is gekozen.

Het beeld wordt bepaald door een filmrolletje, een onderwerp symboliserend dat in alle debatten krampachtig wordt vermeden.

Een oproep tot blanco stemmen is in Nederland onmogelijk - een blanco stem wordt ongeldig verklaard.

'Maar ongeldig of niet, blanco stemmen is een daad van verzet en een teken dat je het niet eens bent met de politiek. Het is een goed alternatief voor niet stemmen en niets zeggen. Om dit blanco stemmen een extra effect te geven, zouden de stemmen naar verhouding ook lege stoelen in het parlement moeten krijgen. Dan worden de heren en dames politici er op hun driedaagse werkweken mee geconfronteerd dat niet iedereen ze accepteert.'

Een fragment uit het actieblad Ravage, dat het affiche (gratis) uitbrengt.

'Een beetje normaal zappen op tv is er niet meer bij. Het ene politieke programma na het andere dringt zich aan ons op. De burger is politiekconsument en politieke partijen hebben net als ondernemingen maar één doel: zoveel mogelijk winst en dus zetels halen. Deze politiek gaat niet over inhoud, maar over manipulatie en simplisme.'

'U mag mij hierop afrekenen', zeggen de politici, waarna die afrekening zelden volgt.
De mensen achter Ravage hebben ideeën over de afrekening.

'Voor de draad ermee, om welk boek gaat het?'

Spannender is het de titel weg te laten, vond ik, maar er zijn veel vragen.
Nou goed dan.

Het boek uit het stukje 'Cursus Lezen (3)' (zie gisteren) is:
Verzameld Werk van Bruno Schulz.

Kijk toch eens hoe fijnzinnig de gezamenlijke apotheken via advertenties in de dagbladen hun conflict met minister De Geus uitvechten.

Het kabinet wil een einde maken aan de bonussen die de apotheken krijgen van de medicijnfabrikanten.

Met hun publiciteit schroeven de apothekers indirect hun omzet weer omhoog, want de in de advertentie genoemde patiënten zorgden vandaag voor een run op tranquillizers en anti-depressiva, mogen we aannemen.

De Consumentenbond heeft in alle toonaarden ('misleidend en niet waar') en bij diverse instanties geprotesteerd.

Jochem - de Ideale Zwevende Kiezer - beleeft gouden dagen.

Hij behoort tot de tweeduizend gelukkigen die dagelijks worden gebeld door een onderzoeksbureau, met de vraag op welke partij hij die dag zou stemmen 'indien er nu verkiezingen zouden worden gehouden'.

's Avonds kijkt Jochem naar alle nieuwsuitzendingen.
Professoren, presentatoren en lijsttrekkers buigen zich over Jochems keuze en bespreken de 'verschuiving onder de stemming van de kiezers ten opzichte van gisteren'.

'Wat zal ik vandaag eens stemmen?' vraagt Jochem zich onder het scheren af.
Wouter maar weer eens doen?
Gisteravond had Wouter op tv net zo'n schipperstrui aangehad als Jochem wel eens draagt in zijn vrije tijd.

'Die jongen heeft lef', denkt Jochem.
Zelf zou hij op zijn werk nooit een trui durven dragen.

Ik betrap me erop steeds meer moeite te krijgen met het lezen van artikelen op internet die uit meer dan één zin bestaan.

medicinaal lezen

Huisartsen schrijven schrikbarend vaak en veel slaapmiddelen voor - middelen met soms verslavende eigenschappen en schadelijke bijwerkingen, die 'het rijgedrag kunnen beïnvloeden'.

Effectiever is het, de slapeloze patiënt een uurtje-lezen-voor-het-slapen voor te schrijven.
De meeste boeken zijn dermate saai, dat na een half uur de eerste geeuw doorbreekt.
Oersaaie boeken zijn sterke slaapmiddelen. Al na twee pagina's voelt men de ogen wegdraaien en de luiken zakken.

Omdat veel patiënten geen boeken (meer) lezen zou men op doktersrecept bij de apotheek saaie boeken moeten kunnen verkrijgen.

Auteurs van boeiende boeken krijgen literaire prijzen en leengeld van de bibliotheken.
Auteurs van saaie boeken verdienen meer erkenning en een steuntje in de rug.
Als een saai boek op doktersadvies wordt voorgeschreven, zou de saaie auteur een kleine vergoeding moeten krijgen.

'Dit boek MOET je lezen!'

De beste boekentips komen van lezers. Ik vraag goede vrienden altijd of ze een aan te raden boek aan het lezen zijn.
Al hun aanbevelingen volgde ik op en zo werd ik op het spoor gezet van prachtboeken die ik anders zou hebben gemist.

Soms pakt het anders uit.
Zo werd ik een paar jaar geleden in superlatieven gewezen op een schrijver die ik niet kende. Een schrijvers-schrijver. Schrijvers die ik bewonderde, prezen zijn werk de hemel in.

Het deel met zijn Verzameld Werk was niet meer verkrijgbaar; ik moest moeite doen het te bemachtigen. Ik reisde een keer naar Utrecht om het bij een antiquariaat aan te kunnen schaffen.

En het viel tegen.
Sterker: ik moest het na een paar pogingen wegleggen.
Na het lezen van tien pagina's wordt het gevoel van teleurstelling onverdraaglijk.

Is dit boek niet voor mij bestemd?
Ik kan het nog steeds niet geloven. Daarvoor zijn de aanbevelingen te eensluidend enthousiast.

Ieder jaar doe ik een poging. Ik geef niet op.

Ik ben nog niet toe aan dit boek.
Eens zal ik het mooi vinden.

Zit u op de zaak en wilt u wat eerder naar huis, omdat u zich 'niet helemaal goed voelt'?

Klik en kijk twee minuten naar uw scherm.

het kopen van een 'lekker leesboek'

Als u, staande in de boekhandel, snel wilt beslissen over de aanschaf van een boek, kunt u het beste het boek openslaan tussen pagina 25 en 30.
Op die plaats zal de auteur een eerste seksscène hebben geplaatst (het zgn. 'vasthouden' van de lezer) en zo'n passage zegt veel over zijn, of haar schrijfkunde en uw leesbehoefte.

Heeft de scène u niet tot een beslissing gebracht, bladert u door naar pagina 60-70, waar de schrijver een tweede poging onderneemt het boek op te neuken.

de Mooi Ronde Column

Leeservaring leert ons, dat als in een column iemand wordt opgevoerd met een kenmerkend detail - 'de vrouw had droeve mondhoeken', of 'de man keek permanent stomverbaasd de wereld in' - deze omschrijving gaandeweg het stukje twee-, misschien driemaal terug zal keren.

Maar met honderd procent zekerheid kunnen wij voorspellen dat de beschrijving een plaats zal krijgen in de laatste zin.

'De vrouw met de droeve mondhoeken loste langzaam op in de verlaten, beregende winkelstraat.'

'Het meisje lachte hartelijk om wat zij zo-even zelf had verteld, terwijl de man tegenover haar stomverbaasd de wereld in bleef kijken.'

De columnist vindt dat hij zijn stukje 'mooi rond' heeft gekregen.

Last van een debattenkater?
Er zijn er teveel, met teveel deelnemers. In een veelpartijenstelsel werken ze niet. Twee lijsttrekkers mogen elkaar een paar minuten katten en het volgende duo is alweer aan de beurt.

Gisteren bracht het RTL-Nieuws een primeur. Men liet fragmenten zien van het debat in Twee Vandaag vóór het was begonnen. De microfoons stonden al open en we hoorden de vriendelijke onderonsjes tussen de lijsttrekkers, voorafgaande aan hun felle confrontaties.

Uit het babbeltje tussen Herben en Zalm werd duidelijk, dat Herben niet uit is op deelname aan een nieuwe regering.
RTL bracht het als groot nieuws.
(Wie heeft de Publieke opnamebanden aan de Commerciëlen toegespeeld?)

Herben tekende protest aan.
'Misschien hebben ze ook opgenomen hoe ik naar de wc ging', brieste hij. Ongetwijfeld. En waarom zond RTL die opnamen niet uit?

Wij willen weten wat onze politieke leiders op het toilet uitspoken.
Wij willen de mens achter de politici leren kennen. Ook de achterkant van de mens.
Voor de camera's poepen ze hun standpunten uit.
Hoe poepen zij in werkelijkheid?

Af en toe is er, verstopt in een radioprogramma op de middag, wel eens een discussietje te horen tussen de nummers twee op de lijsten van de eerste zes politieke partijen.
Maar van de andere kandidaten en overige partijen wordt, behalve in de Zendtijd voor Politieke Partijen, niets of niemand tot de media toegelaten.

De mediacratie is geen democratie.

Waarom krijgen we Dr. Seyfi Özgüzel van lijst 13 nooit te zien?

Omdat de lijst Duurzaam Nederland geen ander propagandamiddel overblijft dan het verkiezingsbord, hebben ze hun hele programma maar op het affiche gezet, zo lijkt het.
Je moet er de tijd voor nemen. Een klapstoeltje in het plantsoen zetten en met de leesbril op, alle punten op je laten inwerken.

Mag ik de redacties van talkshows en politieke discussies vragen Dr. Seyfi Özgüzel eens uit te nodigen? Ik ben nieuwsgierig naar hem geworden.

Gretta Duisenberg spreekt met Arafat.
En onze demissionaire minister van buitenlandse zaken Jaap de Hoop Scheffer zou het liefst haar paspoort intrekken.

Komt ze bij terugkeer Nederland nog wel in?

Uit het sporenonderzoek concludeerde inspecteur Kluuzeu, dat de overvaller vergezeld was van minstens twee roofvogels.

Het lezen van de Volkskrant wordt met de dag voordeliger.

Als je alles wilt weten over het stukgelopen huwelijk van Neelie en Bram - en wie wil dat niet - hoef je Telegraaf, Privé en Story er niet meer bij te kopen.
Een Volkskrantteam heeft de intimi aan het praten gekregen, die ruim voldoende sappige details verstrekken. Onderzoeksjournalistiek van de bovenste plank.

Maar de indruk blijft achter dat vooral intimi aan Neelie's kant bereid zijn gevonden uit de school te klappen (Ayaan Hirsi Ali?).

Bram wordt in een ongunstig daglicht gezet als een pedante, luie, verslaafde viespeuk.
'Van de weeromstuit is hij weer aan het roken geslagen'. De weerzin druipt eraf.

Hopelijk komen morgen ook de intimi van Bram aan het woord.

Als er nu verkiezingen zouden worden gehouden in Estland, met dezelfde partijen als in Nederland, zou de ChristenUnie met 57 zetels onbetwist een grote overwinning hebben behaald.

Lijsttrekker André Rouvoet maakt de grootste kans premier van Estland te worden.

In deze nieuwste Estlandse peiling van het Nak de Weert Instituut gaat Lijst 16 van 0 naar 23 zetels en de PvdA naar 35 zetels. De overige partijen spelen geen rol van betekenis meer.

Na 22 januari zullen André Rouvoet, Emile Ratelband en Wouter Bos dus moeten gaan onderhandelen over een regeerakkoord.

- Meneer De Weert, vanwaar een onderzoek in Estland

'Vele redenen. Het land is ongeveer zo groot als Nederland, heeft ook het protestantisme als officiële godsdienst, maar - en dat maakt het voor ons onderzoekers zo interessant - het heeft slechts 1,4 miljoen inwoners. De bevolking van Estland vormt als het ware een representatieve steekproef van de Nederlandse.'

- Is dat zo' Is de Estlandse politieke situatie te vergelijken met de Nederlandse

'In een peiling zeer zeker. Kijk, in een peiling meet je de wensdromen van de kiezer - in het hokje gedraagt hij zich toch vaak anders.
In mijn peiling extrapoleer ik de Nederlandse wensdromen naar de Estlandse. En daar komt uit dat André Rouvoet tegemoet komt aan de huidige kiezerswensdroom. Men heeft in Estland - en dus ook hier - behoefte aan frisse, nieuwe leiders. Rouvoet lijkt op Balkenende, is alleen een stukje strenger. En daar houden ze in Estland van.

- Ja, ja

'Bovendien was ik na al die jaren van gepeil in de Nederlandse politieke pappot wel eens aan iets anders toe. Ik reis nu naar Estland op en neer. Zeer boeiend land.
Bij de volgende verkiezingen ga ik Nederland extrapoleren naar Mexico.'

In de VS is een groep actief die protesteert tegen deel twee van de filmcyclus 'In de ban van de ring', getiteld The Two Towers.

De actievoerders vinden de titel respectloos ten aanzien van de slachtoffers en nabestaanden van de Elf September- aanslag.

Het derde deel van De Ring gaat heten 'The Return of the King'.
Nu is een harde kern van Elvis Presley-fans in het geweer gekomen.

Welke site is echt, welke parodie?
Een tekstvergelijking van de sites maakt dat (iets te) snel duidelijk.

Sorry, mensen, als grootbewaarder en beroepsoudelul kan ik het niet laten in de kasten te duiken, naar aanleiding van voorgaand stukje.

Vriend Henk en ik maakten per fiets onze eerste buitenlandse reis.

Helemaal naar België!

Als we langs de veilige jeugdherbergen zouden trekken, hadden onze bezorgde ouders geen bezwaar.

De voorbereidingen waren grondig en tijdrovend.
De route moest op de kaart worden uitgemeten (haalde je 's avonds de volgende slaapplaats?), de herbergen dienden aangeschreven en je moest wachten op de bevestiging van je komst.

Van de tocht herinner ik me uitsluitend een spannende, gevaarlijke scène van achterover kiepende, te zwaar beladen fietsen op de smalle roltrappen van een tunnel in Antwerpen.

Hoe zag de leiding (Vader en Moeder moest je ze noemen) van de Jeugdherbergen in het buitenland eruit?
Hebben we corvees gedaan?
Kregen we fietspech?

Geen enkel beeld is op de interne harde schijf achtergebleven.
Maar aan de hand van de stempels, kan ik de reis gelukkig dateren.
Op 10 augustus 1955 bereikten we Bergen op Zoom, 11 (?) augustus Antwerpen; 12 augustus deden we Gent aan, 15 augustus haalden we Nijlen en op 16 augustus keerden we behouden in het vaderland terug.

Vorige week stond ik op een verjaardagsfeestje te praten met de achttienjarige zoon van de jarige.
Zei hij: 'Weet je wat een leuk land is om op vakantie te gaan?'
Ik: 'Nee?'
'Guatemala!'
'O ja?'
'Hartstikke mooi daar. Moet je zeker 's doen.'
'Zal ik zeker. Bedankt voor de tip.'

Hebben ze stayokays in Guatemala?

Het drong vanmorgen vroeg niet door tot het houten nieuwjaarsreceptiehoofd.

Hoe heet de jeugdherberg voortaan?
Staai....ookaai?

O, ja natuurlijk: de Steeokee!

Heeft een 'internationale rugzaktoerist' u wel eens de weg gevraagd naar de dichtstbijzijnde
'joedscjheurbeurch?'

Of naar de 'djieoedherrenbek?'

'The jieoichtheurbeurtsch of the EnDjieAidschCie, please?'

Op zo'n moment kregen die rugzaktoeristen een internationaal gevoel; het besef in een ver buitenland te verblijven.

Stayokay. Okay.

Maar ook het corvee afschaffen?
Voor buitenlanders vormde dat nu juist de aantrekkelijkheid van de Nederlandse jeugdherberg.
Verhalen voor thuis.
'Zo gek, die hotels daar. Je moest als je 's avonds aankwam, meteen aardappels schillen!'
'O ja? Aardappels' Wat zijn dat?'
Enzovoorts.

Kan Stayokay nog veranderd worden in Corvayokay?

Die kalende man met Japans knotje op het achterhoofd is de Franse ex-motorsportjournalist Claude Vorilhon.

In 1973, in de buurt van Clermont-Ferrand, zag Claude een vliegende schotel. De UFO draaide een paar rondjes, daalde en landde aan zijn voeten. Een trappetje werd naar buiten geschoven, een doorschijnend wezen steeg uit, begon een geanimeerd gesprek met Claude en onthulde hem en passant de ware oorsprong van de mensheid.
De mens is namelijk 25000 jaar geleden ontstaan uit kloning, door wezens van de planeet Elohim. Zo zit dat.

In 1975 werd Vorilhon door een vliegende schotel naar Elohim gebracht, waar hij lange gesprekken voerde met illustere oud-aardbewoners, zoals Jezus, Boeddha en Confucius, die hem ervan overtuigden dat hij, Claude Vorilhon, de laatste profeet was, voortaan Raël zou heten en een boodschap op aarde moest verspreiden, met vrede en sensuele meditatie als belangrijkste punten.

Verbaast het u dat de Raëlian Revolution is uitgegroeid tot een bloeiende, wereldwijde beweging?
Mij niet.

Verbaast het u dat de gehele wereldpers aandacht besteedt aan de bewering van de Raëlians dat zij al tweemaal een mens hebben gekloond?
Mij wel.

Want de leidster van het project, dr. Brigitte Boisselier, geeft tot op heden geen enkel bewijs.
En wie is de lesbische, 31-jarige Nederlandse, die afgelopen vrijdagavond zou zijn bevallen van een meisje van 2,7 kilo?
Hier ligt een taak voor Nederlandse speurneuzen.

Ik werd zeer nieuwsgierig naar een kennismaking met Raël.
We hebben het in Nederland nu veel over charisma en uitstraling - hoe ziet de man eruit die bij de verkiezingen misschien genoeg stemmen zou winnen om de gehele Tweede Kamer te bezetten?

Zijne Heiligheid Raël (zo noemen zijn volgelingen hem) is via de site van de beweging te horen en te zien. Bekijk zijn gesprek met CNN en zijn toespraak tot Japanse volgelingen over Hiroshima.

Ik kan mijn ogen niet afhouden van dat Japanse knotje.
Een Franse ex-motorsportjournalist met een Japans haarknotje, ik kan hem niet anders zien.
Als ik ooit de beslissing zou overwegen volgeling te worden, werd het knotje een onoverkomelijk bezwaar.

Daar zijn wij Nederlanders goed in - in het feilloos herkennen van oplichters, aan de hand van het futiele detail.
Zoals een aanstellerig, modieus, misplaatst knotje.

Hebt u de computer aangezet op de zaak?
De eerste ochtend na de kerstvakantie?
Na langdurige file-ellende?

Beklik en bemuis het gezicht van onderstaande site

Even spelen nog.

Het is erg allemaal, maar vooruit met de geit.

Terwijl Zalm staat te flipperen, doen Bolkestein en Wiegel het vuile werk.

Bolkestein: 'De integratie is het grootste probleem van ons land.'
Zijn stokpaardje is een ouwe knol geworden.

Ook in de mensonvriendelijke VVD-spotjes worden uitsluitend harde maatregelen tegen allochtonen aangekondigd. De buitenlander als volksvijand nummer een.

De VVD is de LPF rechts gepasseerd.

Wiegel haalt Oud erbij om zelf meer indruk te maken.
Maar de oprichter van de VVD heeft zich vandaag omgedraaid in zijn graf.

Nu in de maak, over een half jaar in de theaters:
Kill Bill, de nieuwe film van Quentin Tarantino (Pulp Fiction, Reservoir Dogs).

Er is een teaser-trailer, waarin Uma Thurman een groot zwaard hanteert.
Een Oosterse vechtfilm?

Gek, maar films over de maffia en films waarin met stokken of zwaarden wordt gezwaaid, laat ik even aan me voorbijgaan.

Maar misschien hebben we er na de volgende zomer heel veel zin in.

(Afspelen met Quicktime 5)

Dit is een digitale superbewaarder.
De heer Gordon Bell is bezig ALLES in zijn computer te bergen.
Elke snipper papier in zijn bezit - ook memo's, toegangskaartjes, rekeningen, contracten, en brieven - alle foto's, films, DVD's en video's in zijn huis, slaat hij op in een persoonlijk archief.

Want daar gaat het heen, zegt Gordon Bell. Als we over een paar jaar voor 1 terabyte (TB = 1000 gigabyte) aan informatie in onze laptop mee kunnen dragen, is er ruimte genoeg.

Ter vergelijking:
al het beschreven en bedrukte papier uit een mensenleven, past in een paar gigabyte; honderdduizend foto's in JPEG-formaat gebruiken 10 GB; 100 DVD's en 250 uur HDTV beslaan 400 GB.

Gordon Bell is senior researcher bij Microsoft. 'Nou dan weet je het wel' zou ik er dus achter kunnen zetten. Want Microsoft zou graag zien dat je jouw hele handel in een Microsoftprogramma opbergt. Het MyLifeBits-project is in ontwikkeling.

Onzin dus?
Niet helemaal. Het idee werpt interessante vragen op.
Hoe doorzoek je zo'n gigantisch archief? Je hebt er dus een persoonlijke zoekmachine bij nodig.
Hoe blijven digitale bestanden voor de toekomst bewaard? Kunnen alle systemen over een paar jaar nog gelezen worden?

Over een praktisch probleem lees ik niets:
waar haal ik in hemelsnaam de tijd vandaan de inhoud van mijn dozen, laden en kasten te scannen en over te zetten?

Als alles er inzit, lijkt het me wel wat.
Zit ik over een paar jaar op een terrasje, ergens in Frankrijk, te praten over muzikale voorkeuren en het gesprek komt dus ook op Miles Davis.
'Die heb ik nog 's zien spelen', zeg ik achteloos.
'O ja?', een groep jongeren hangt aan mijn lippen - Miles Davis beleeft sinds een half jaar een hype-achtige revival.
'Ja, kijk maar', zeg ik en ik klap mijn laptop open.
Binnen enkele seconden straalt op het scherm met superhoge resolutie, mijn kaartje van het concert in 1960 op Scheveningen.
Een bewonderend gemompel gonst langs de tafeltjes. Ook van andere terrassen stromen mensen toe.
'Hij heeft een kaartje van een Miles Davis-concert!'
'O ja' Geweldig!'
'Meneer, wilt u wat van ons drinken?'

Het is niet een overzichtelijk en geordend archief waaruit ik het kaartje tevoorschijn kan trekken, meer een ongecoördineerde chaos, maar ik weet precies waar het ligt: in een oud, los bureaulaatje, onder een stapel tijdschriften, in een gangkast.

Waarom heb ik het bewaard?
Feitelijk zegt het, dat ik in Den Haag voor vijf gulden een voorstelling heb bijgewoond in vak A, rij dertien, stoel negen.
Maar ik weet te vertellen dat het Miles Davis Quintet op 15 oktober 1960 in de Scheveningse Kurzaal een concert gaf. En dat ik erbij was! Alsof het kaartje een bewijsstuk is, dat ik ooit nog eens aan een rechter moet tonen. 'Waar was u op de avond van de vijftiende oktober 1960?'

Bewaren is onzinnig, maar het zou me spijten als het kaartje verloren ging.
Voor het stimuleren van de herinnering heb ik het niet nodig; ik kan zonder kaartje het beeld oproepen van de vijf swingende, zwetende zwarte mannen, in hun gesneden kostuums, de in het schijnwerperlicht fonkelende alt- en tenorsaxofoons van de breed lachende Sonny Stitt, en de groen-zilveren trompet van de norse Miles Davis - voor het eerst zagen we Amerikaanse muzikanten en ze maakten een verpletterende indruk.

Gelukkig ben ik niet de enige kaartjesbewaarder.
Het onderste is van de Amerikaan Jeffrey Burka, die in 1987 een rit per Londense metro maakte, het kaartje bewaarde en het een jaar later aan Monty Python-lid Graham Chapman liet zien, die een lezing hield op de Universiteit van Indiana. Op verzoek schreef hij achterop: 'And now for something completely different'.

En er is een site waar mensen uit de gehele wereld hun bewaarde kaartjes laten zien en het bijbehorende verhaal vertellen.

Als ik mijn tekstlap over het lijsttrekkersdebat bij daglicht overlees, kan ik moeilijk beweren dat ik tot een gedegen recensie of analyse ben gekomen.
Maar ik was er snel bij! Nou en? Kan er geen uurtje nadenken meer af?

Hoe hebben de ochtendkranten, na een ongetwijfeld grote worsteling met hun sluitingstijd, het debat verslagen?

Trouw beperkt zich tot twee regels onderschrift bij een grote voorpaginafoto, met een kijkje in de schminkkamer.
'Debat zonder glans. () Een discussie met weinig gedenkwaardige momenten, hoewel CDA'er Balkenende wel voor het eerst liet weten hoeveel hij wil bezuinigen: 7,5 miljard euro extra.'

Het Algemeen Dagblad plaatst ook de schminkscène op de voorpagina en verwijst naar een artikeltje op pagina drie, waarin vooral de aanvaringen tussen Marijnissen en Zalm worden benadrukt. Voor het optreden van Wouter Bos is nauwelijks aandacht.

De Telegraaf kopt op de voorpagina 'Lijsttrekkers keihard in aanvaring', waarmee de confrontatie tussen het koppel Bos-Marijnissen en het duo Zalm-Balkenende wordt bedoeld. Zalm komt er goed vanaf, als scherpe hekelaar (?).
'De kijkers wezen na afloop Bos als winnaar aan.'
'Het enige punt waarop Zalm en Balkenende Bos wel duidelijk aan hun kant vonden, was de kwestie Irak.'

Het enige punt? Volgens de Volkskrant zijn CDA, PvdA en VVD het op veel punten in grote lijnen met elkaar eens. (Zie knipsel.)
Bij deze samenvatting krijg ik het idee naar een ander debat te hebben gekeken. En ik denk dat commentator Jan Tromp het met de strekking van dit stuk in zijn eigen krant niet eens zal zijn.
De kop licht de spraakmakendste uitspraak uit het debat:
'VVD-leider Zalm: Nederland is vol'.

De internetmedia.

Bij RTL4 hebben ze hard gewerkt. Het debat is al online te bekijken, gegroepeerd naar thema's en stellingen.

Op de verkiezingssite van de publieke omroep is de Journaalsamenvatting te bekijken, vergezeld van een goed verslag in tekst.

21. 30 uur, een voorbeschouwing.
Herman Heinsbroek is het meest benieuwd naar Zalm.
Pauline van Aken, mediatrainer, gaat kwa pittigheid op de adempauzes letten en of men los van de stoelleuning komt. Of iets dergelijks.

21.35 uur, aankomst van de kandidaten.
Bos gaat heel erg zichzelf zijn en Balkenende hoopt op een goed debat.

Waarom zijn deze schoten voor de boeg geprogrammeerd? Nutteloze minuten.
Heinsbroek voorspelt de winnaar: Balkenende.

Een vraag voor de kijkers.... nee!! Alsjeblieft geen spelletjes of onderzoekjes.

21.40 uur, het debat begint, eindelijk.
Introductie. Stropdasdragers tegen stropdaslozen.
Balkenende springt er meteen in: Pim Fortuyn, de veiligheid, de zorg het onderwijs, de stijl van politiek.
Zalm zal kort en duidelijk zijn.
Bos steekt de hand in eigen boezem. Betere mensen met betere ideeën zullen het bij de PvdA beter doen.

Kan Den Haag alle problemen oplossen?
Marijnissen gaat meteen in de oppositie.
Ook Bos valt aan - het kabinet Balkenende heeft er in drie maanden niet veel van gebakken.

21.50 uur, de zaal applaudisseert, maar wij kijkers weten niet waarom, wegens ernstig-door-elkaar-heen praten.
Bos eist daden en oogst applaus.
Balkenende is trots op de invoering van het preventief fouilleren en Bos constateert dat dit een idee van de PvdA was. Weer applaus.

21. 53 uur, reclameblok.
Eerste indruk: Marijnissen in de oppositie kennen we door en door, maar Bos kan er ook wat van.

Tweede thema: de veiligheid.
Zalm wil meer van 'de hele handel': politie, rechters, cellen.
Bos blijft te lang plakken in de stationshal.
Marijnissen legt het probleem bij het onderwijs en het gezinsbeleid.

22.05 uur. Stelling: mogen mensen zichzelf verdedigen'
Mag van de heren. (De vechtscholen kunnen morgen veel nieuwe leden inschrijven.)
Het Openbaar Ministerie krijgt er fiks van langs. Ook de rechters gaan niet vrijuit.

22.13 uur. Daar zijn ze: de normen en de waarden!
Ja, hier gaan mijn oren op slot. Die woorden komen er bij niet meer in. Ik zie dat er veel gelachen wordt, ik hoor applaus, maar ik begrijp niet wat het vak Normen en Waarden op de scholen zou moeten inhouden.
De daslozen hebben ook genoeg van die woorden en eisen daden.

22.18 uur. Stelling: Nederland = vol (49% van de bevolking is het hier mee eens)
Zalm: ja.
Marijnissen: het is druk
Balkenende: ik kijk wel uit (boegeroep)
Bos: er blijft ruimte voor politieke vluchtelingen (applaus)
Balkenende: respect.... noodzakelijk om met elkaar te delen... respect...
Marijnissen: volkswijken niet langer belasten.
Zalm erkent onder boegeroep dat de VVD het kabinet had moeten laten vallen over het integratiebeleid.
Bos wast Balkenende de oren.
En de daslozen staan ruim voor!

22.30 uur. Thema: de slechte economie.
Ik zak wat in en ga een boterham smeren.
22.38 uur. Bos scoort opnieuw door de discussie over hypotheekrenteaftrek handig om te buigen naar een aanval op de verhoging van de ziekenfondspremies.

22.45 uur. 61% van de bevolking wil niet meedoen met een oorlog tegen Irak.
Balkenende: het is aan Irak. Onze deelneming is nog niet aan de orde.
Marijnissen: we moeten niet meedoen. Er komen een miljoen vluchtelingen aan, meneer Zalm.
Geen onschuldige burgers doden ten bate van de Amerikaanse oliebelangen.
Bos: we moeten meedoen als de VN dat willen.

22.50 uur, laatste onderwerp: wie moet met wie verder? Wie moet nieuwe premier worden?
Marijnissen kiest voor Balkenende.
Bos weigert mee te doen. Eerst het vertrouwen terugwinnen van de kiezers die bij ons zijn weggelopen.
Balkenende wenst niet te speculeren over derde kabinetspartner.
Zalm wil één coalitie: VVD met CDA. Niet met de LPF samen dus.

22.55 uur. Nu al afgelopen? Een uitvoerige nabeschouwing? Waarom?
Heinsbroek: levendig debat. Bos heeft het zeer goed gedaan. Balkenende komt er ongeschonden uit. Zalm komt niet uit de verf.
Van Aken: Bos en Marijnissen zaten er uitstekend bij. Bos hield zijn hoofd scheef.
Tromp: Bos is de ontdekking van de avond. Duidelijke statements. Buitengewoon verrassend om te zien. Zalm was onzichtbaar. De minister-president zakte door het ijs. Gaf geen oplossingen.
Heinsbroek blijft bij Balkenende 'een ontwapenende echtheid' zien. Niemand valt hem bij.

22.59 uur, reclame
Van het anderhalf uur durende debat zijn dus tien en vijftien minuten verloren gegaan aan voor- en nabeschouwing.
Tromp en Van Aken vinden dat Balkenende een doodsbange indruk maakte.
Heinsbroek rekent af met Zalm.
Ook voor Tromp blijft, tot zijn eigen verbazing, niets van Zalm over.
Tromp: we moeten oppassen voor de eenvoud. Maatschappijleer! De kijkers moeten studeren.

Bieslogconclusie
De grote winnaar: Wouter Bos (had ik van tevoren niet gedacht).
Bij de daslozen had Femke Halsema moeten aanzitten, bij de dasdragers Mat Herben.
Als voor- en nabeschouwingen zouden zijn weggelaten, was er tijd genoeg geweest voor een debat met zes deelnemers - twaalf minuten voor Femke en twaalf voor Mat.

Op wie ik ga stemmen?
Zou jammer zijn als ik het al wist.
Hoe kom ik dan de komende drie weken door?

Tijdens het eerste grote lijsttrekkersdebat (21.30 uur RTL4) probeer ik aantekeningen te maken, die ik na afloop op Bieslog zal plaatsen. Nog vóór middernacht.

Tenzij ik er niets over te melden weet.

We zullen zien. Tot straks.

Beste mensen,

Kan nog!! Beste wensen!

Alles wijst erop dat 2003 MIJN jaar gaat worden.

We vergeten oudejaarsavond, toen niet één van mijn, in België gekochte, super drietrapsraketten het hemelruim wou kiezen. Wat een afgang!

Na mijn opschepperij in het café, was het halve dorp uitgelopen en voor ons huis samengedromd.

Alle pijlen 'liepen met een sisser af'.
Gelukkig was mijn moeder om halfelf al naar bed gegaan, zodat ze zoon's echec niet heeft meegemaakt.

(En ik vond het al zo raar: een varkensboer in de buurt van Leuven, die wondervuurwerk verkocht, maar ook pornovideobanden en eikenhouten linnenkasten...)
Nooit meer doen dus.

Maar ik ben weer geladen met nieuwjaarsenergie.
Het ziet er namelijk dik naar uit dat ik de alleenverhuurder word, van een schitterende uitvinding: de opblaasbare kerk.

In een tijd waarin de mensen niet meer naar de kerk gaan, kom ik met de kerk naar de mensen!
Je kunt nu trouwen op de plaats die jij uitzoekt. Ik zet de kerk op het strand, op een voetbalveld, of op je dorpsplein neer.

Ik ben in onderhandeling met een ambulante dominee en vliegende pastoor (geen opblaaspoppen!), zodat jouw trouwerij ook een officieel tintje krijgt.

Ik liet de plaatjes aan een stelletje ongelovige, ongehuwde stelletjes zien en op slag wilden ze allemaal trouwen in de kerk.

Je moet op bijgaande site ook even naar het filmpje kijken (WindowsMedia), dan zie je hoe groot'ie is.

Ik weet zeker: mijn opblaaskerk gaat volstromen, om na afloop van de plechtigheid leeg te lopen. In dubbele betekenis! Is'ie geestig? Dacht het wel.

Vol goede moed,
jullie Driek

Als aartsoptimist en positivo-tegen-de-klippen-op vond ik vandaag de mooiste berichten op pagina 21 in de Volkskrant.

Al het gesomber in één klap weggevaagd!

De stemming is sinds juni 1991 niet zo optimistisch geweest!

Ik moet even wachten, de winkels zijn nog dicht.
Maar ik ga doen wat Wim Duisenberg van me vraagt.

Wat zal ik vandaag 's kopen?

Een digitaal broodrooster met afstandsbediening?
Een polshorloge met satellietgestuurd kompas?
Een maatkostuum, met vest? (Wat komt er na de krijtstreep?)

Jammer, dat het overal uitverkoop is.
Ik wil nieuwe, dure spullen.

Vanavond op Nederland 3, 23.48 uur, een documentaire van Hans Hylkema over de blazer Eric Dolphy (altsaxofoon, fluit, basklarinet).

Voor zijn naam kunnen we met recht het cliché zetten 'de te vroeg overleden' Eric Dolphy (1928-1964).

Deze man, met dat onmiddellijk te herkennen verontrustende, borrelende geluid, zou de Amerikaanse muziek, als hij langer had geleefd, misschien een andere wending of nieuwe impuls hebben kunnen geven.

Nog altijd denk ik, als ik op twee januari een weggegooide kerstboom passeer: zonde, te laat!

Het hoogtepunt van de kerstvakantie hadden we er dan al opzitten. De kerstbomenverbranding op oudejaarsavond werd elk jaar spectaculairder. De stapel op het Phloxplein reikte tot het dak van drogisterij Miedema; een wonder dat de winkelruiten van de hitte niet sprongen.

De opwinding duurde kort, tegen halfeen was de toren ingezakt tot een nasmeulend, vonkend bergje. Hadden we daar zo hard voor gewerkt?

De dagen tussen kerst en oud en nieuw waren veel spannender. Het verzamelen van de bomen ging groepsgewijs en startte op de ochtend van de 27e december. In de middag hadden wij van de Parsifalstraatgroep er al meer dan tien.
(Tegenwoordig doen de mensen hun boom pas in maart weg, lijkt het - ze zijn duur opgetuigd, dus doet men er moeilijker afstand van.)

Glorieus was het jaar dat de familie Bloemen van nummer elf, haar voorbalkon beschikbaar stelde. Elke boom werd door Hans Bloemen met een touw naar boven getakeld en daarmee onbereikbaar gemaakt voor rovers uit andere straten.

We ontdekten waar de Verdistraatgroep haar bomen opsloeg: in het gangetje tussen de huizen van de Verdistraat en de Laan van Meerdervoort.

Hebben we die opslagplaats geplunderd en de buit verplaatst naar het balkon van de familie Bloemen?
Ik herinner het me niet. Daar waren we veel te keurige jongetjes voor.
Ik noemde ons clubje hierboven dan ook groep, niet bende, laat staan 'gang'.

Omdat ik mij bij mijn partijkeuze voor de aanstaande verkiezingen geheel zal laten leiden door propaganda en media-exposure - zoals de politiek het graag ziet, dus - keek ik met grote aandacht naar de Nieuwjaarsduik in de Noordzee, gisteren op Scheveningen.

Temidden van duizenden joelende, nog halfdronken badgasten, rode funrook en Unox-reclame (kijkje in de hel), stond daar een verkleumde, verregende heer Zalm in de vloedlijn.
Gekleed in een hemelsblauw t-shirt waarop zijn partijlogo was geprint, maakte hij op deze kiezer een deerniswekkende indruk.
En hij ging nog niet eens te water! Hij stond er uitsluitend ter verbreiding van dat logo op zijn trui.

Was dit de man die onlangs aankondigde mijn minister-president te willen zijn?
Pluspunt: hij heeft dus wel gevoel voor humor.

Tonie van Ringelestijn, Neerlands beste weblogger, kondigde gisteren aan ermee te stoppen.

Jammer, ik bezocht zijn site driemaal per dag en ik vond zijn linkkeuze en persoonlijk commentaar zeer de moeite waard.

Dat Tonie een leegte achterlaat, is te lezen uit de honderden spijtbetuigingen van zijn bezoekers.

Met een paspoortlengte van 2 meter 38 heb ik mijn leven lang moeite gehad met de gangbare plafonnetjes. Na diep bukken om binnen te komen, kon ik me in de doorsnee kamer wel vrij bewegen, maar met een marge van twee centimeter was het altijd kiele kiele. Eens lekker wild dansen - je partner over je hoofd opgooien en op je rug laten landen - het was er voor mij nooit bij.

Ik kreeg weer wat lucht doordat de laatste jaren het krimpen was begonnen, maar van plafonds van 2 meter 60 heb ik altijd gedroomd.

Helaas komen de nieuwe regels voor mij aan de late kant. Nu ik binnenkort eindelijk een huis kan betrekken met hoge plafonds, kom ik met dansen en hossen nog slechts acht centimeter los van de vloer, terwijl ik een gat van ruim twintig centimeter in de lucht zou kunnen springen!

Vanaf heden is het beroemde dagboek van Samuel Pepys (1633-1703), via een rijk geannoteerde site, dagelijks te volgen op internet.

Nooit gelezen? Zeer aan te bevelen. Een smakelijk opgeschreven leven in de zeventiende eeuw.

Vandaag: 1 januari 1660.

Een affiche dat op veel borden, ook buiten Utrecht, is aan te treffen.

Utregs Glorie doet met de aanstaande verkiezingen op landelijk niveau nog niet mee ('omdat dat financieel en organisatorisch onverantwoord zou zijn'), maar wil over vier jaar in de Tweede Kamer zitting nemen.

Kijk, deze partij straalt een optimisme en zelfvertrouwen uit, dat we op deze eerste sombere dag van 2003 goed kunnen gebruiken.

Waarom zouden kiezers in Groningen of Maastricht in 2007 stemmen op een partij die Utregs Glorie heet?

Van hun site:
'Het 'Utrechts gedachtegoed', waarmee de stem van het volk wordt bedoeld, staat hoog in het vaandel van Utregs Glorie. Volgens Utregs Glorie staan Utrechters namelijk bekend om hun kritische houding naar de maatschappij en de politiek in het bijzonder, en worden Utrechters om die reden in de volksmond azijnzeikers genoemd. Utregs Glorie wil deze kritische houding, gecombineerd met regionaal pragmatisme, constructief inzetten om de Tweede Kamer wakker te schudden.'

Een simpel zwart-wit affiche met een duidelijke boodschap, die we vier jaar lang moeten zien te onthouden.

We kijken in het koffiedik.
Zal de politiek in 2007 azijnzeik nodig hebben?

Even kijken of de servers de overgang naar het nieuwe jaar maken.

Ja! Moeiteloos.
De afgelopen uren zijn er miljoenen drietjes aangemaakt, die nu naar de schermen kunnen worden gestuurd.

Hulde aan alle computers die deze nacht hebben moeten doorwerken.
We wensen jullie een goed, storing- en virusvrij nieuwjaar.
We schelden op jullie als er iets mis gaat, maar jullie mogen ook wel eens in het zonnetje gezet!