- Toen Bieslog op 1 maart 2002 officieel van start ging, zou 'het experiment' tot 1 januari 2003 duren. Gaat Bieslog door

?De VPRO heeft de hoofdredactie verzocht de site voort te zetten en de hoofdredacteur heeft met enthousiasme op dit verzoek gereageerd. Bieslog gaat dus door tot 1 januari 2004. Laten we zeggen - om het lekker sjiek te houden - dat 'het experiment zijn tweede fase ingaat'.

- Bij de start vroeg u zich af wat Bieslog nu precies was, een weblog, een column of een programma. Bent u er al uit

'Nee. Het is van alles wat. Een weblog in zuivere zin - dus een doorgeefluik naar andere webadressen - is het niet; ik stel eigen werk boven doorgeeflinks, maar ik merk aan de reacties dat men het linken op prijs stelt, dus dat zal ik zeker vaker doen.'

- Is er geëvalueerd? Bent u tevreden over 'het krantje', zoals u het zelf noemt

'Gelukkig is er van tevreden achterover leunen hier op de redactie geen sprake. Veel van wat werd aangekondigd is nog niet gerealiseerd. Daarom noem ik het nog steeds een experiment: er zit meer in dan ik er nu uithaal. Het videogedeelte is bijvoorbeeld onderontwikkeld. Ik trek er te weinig op uit. Daar komt verandering in!'

- U vermeldt een e-mailadres, maar verder is er van interactiviteit geen sprake. Dat hoort niet, vinden veel lezers

'Als het onderwerp er zich voor leent, zal ik volgend jaar zeker 's een forum openen, maar vooralsnog vind ik de reacties per e-mail zo inspirerend dat ik er voldoende aan heb. Langs deze weg bedank ik alle inzenders van tips, adhesie, kritische opmerkingen en correcties (met name Clara Legêne, die mij met haar feilloos oog voor tik- en spelfouten behoedt voor menige uitglijder).
En ik bedank de collega's van VPRO's digitale afdeling voor hun HelpDesk-assistentie.'

- Hebt u nog een wens in petto? Doet u aan wensen

?Ik wens ons allen toe, dat er in 2003 nog wat te wensen overblijft.'

- Tamelijk slap. U kunt er alle kanten mee op

'Daarom juist. En nu ga ik flappen bakken.'

In Brazilië treedt woensdag een nieuwe regering aan, die wil breken met protocollaire conventies.
Tot minister van Cultuur is de wereldberoemde zanger Gilberto Gil benoemd. Op zijn eerste persconferentie droeg hij dreadlocks en een simpel wit t-shirt ('kleur van de vrede').

De benoeming zorgde voor veel politieke opschudding en venijnige commentaren. Kan hij deze belangrijke baan wel aan?
Maar Gil is geen nieuwkomer. Als grondlegger van de tegenculturele beweging Tropicalismo bekleedde hij al eerder politieke functies.
Hij kondigde aan ook als minister te blijven optreden.

Als Balkenende in zijn tweede kabinet nu eens... eh... nee, niet Hazes, die houdt 't nog geen dag vol... Borsato is te jong... Herman Emmink?... eh...

Als Balkenende in zijn tweede kabinet nu eens Greetje Kauffeld tot minister (geen armzalig staatssecretariaat meer) van Cultuur benoemt?

(Dit is geen grappig bedoeld ideetje, maar serieus het overwegen waard en jongeren vragen aan hun ouders maar wie zij is, de Koningin kent haar, neem ik aan en na Cees van Leeuwen (basgitaar) is Greetje van veel zwaarder kaliber.)

Gisteravond zag ik het zoveelste programma over de moraal en de normen en de waarden. Het afgezaagde, vrijblijvende gezever van een paar bekende Nederlanders, in stukken gehakt en weer aan elkaar geplakt.

Welke omroep zond het uit? Nergens werd de afzender vermeld. Aan de oogopslag van de presentatrice zou je kunnen opmaken dat het om de EO ging.

Een van de deelnemers was kardinaal Simonis.
Als we nu toch naar de jaren vijftig terug willen, is de vraag wat een katholiek in een programma van de EO uitspookt? Voor propagandapraatjes heeft hij toch zijn eigen KRO?

Duidelijkheid in 2003, graag.
Autochtoon Nederland is helemaal niet zo multi-religieus als het lijkt.
Na veertig jaar discussiëren is bij de protestanten die SamenOpWeg-Kerk ook nog steeds niet rond.

Terug naar de Zuilen. Ik heb nog wel wat leuke verzuilingsverhalen in petto.
Dan hebben we tenminste weer iets om tegen in opstand te komen.

'Het is eigenlijk te vroeg, maar ik gun u een ekskloesif kijkje op het prototaip.
De onder leiding van prof. dr. B. Vingerling ontworpen noew series mobails bevat m-mode, zet miens, dat er telefonisch menselijk verkeer mee mogelijk wordt. HMT dus - Joemen Mobail Trènsmissiun.

HMT heeft de fjoetjur. Fotootjes met je mobail maken en per iemeel versturen... ach, het is allemaal wel geinig, maar je bent gauw op die vage plaatjes uitgekeken, zèts over en out.
Met de F804-77 kan de mens zodanig didsjetol worden gecomprimeerd, dat hij per telefoonlijn kan worden verzonden.

Groot? Ach, welnee, hij is inflèttubbel. Heel veel wordt namelijk inflèttubel in toezauzendsrie.
Dat wil zeggen je draagt 'm in je binnenpokkut, je blaast hem op, je neemt er in plaats, je tikt een nummer in, tuts Sent en huppetee jor kon!

De 77-serie met m-mode komt in maart 2003 op de markt en we verwachten een joetsch zuckcès, uh smèsjing hit!

Heeft directeur Welling van de Nederlandse Bank niet zelf gezegd dat de economie in 2003 weer gaat aantrekken?
Okee. Hie zees it, wie doe it!'

Teleman
(Bob van der Lint, sales promotor PhonyCom BV)

'Nog even dit:
Het pródjekt is zó siekrut dat we met de andere foonkompenies nog geen prijsafspraken hebben kunnen maken!'

Voor het jaar ten einde is, dient een belangrijke kwestie opgelost.
Te oordelen naar de stroom reacties, lijkt het normen en waardendebat zich bij Bieslog toe te spitsen op de appelflap.

Hoe dient een fatsoenlijke appelflap vervaardigd?

Velen grepen naar vergeelde receptenboeken, pijnigden oude geheugens, of raadpleegden gerenommeerde flapdeskundigen.

Helaas heeft de redactie met de gisteren gepubliceerde recepten voor de flap, de beignet en de bol, olie op het vuur gegooid. Waarvoor onze excuses. Vooral het gebruik van bladerdeeg bij het bakken der flappen, is menigeen in het verkeerde keelgat geschoten.

Veel commotie is ontstaan door naamsverwarring. Flap en beignet blijken onderling verwisselbaar. (Heeft Het Bureau, het vermaarde instituut van H. Voskuil, ooit onderzoek gedaan naar herkomst en verspreiding van de appelflap en de appelbeignet?)

De appelbol dient een gehele appel te bevatten, heeft dus niets met de flap te maken en kan buiten beschouwing blijven.

Als we alle receptuur samenvatten, komt de vervaardiging van de appelflap, in zijn meest pure gedaante, neer op de volgende handelingen:
boor zure goudreinetten uit
snij de appels in plakken
wentel ze door beslag
frituur ze kort, tot goudbruin

Verfijningen, zoals bier aan het beslag toevoegen, de appelschijven met kaneel inwrijven en de afwerking met poedersuiker, laten we voor het gemak achterwege.

En of u dit baksel nu flap noemt of beignet, is ons om het even.

Zo!
Als alle problemen waar ons land voor staat, even eenvoudig kunnen worden opgelost, gaan we een goed 2003 tegemoet.

De Broer Van, die als adviseur is verbonden aan de Lijst Van, heeft zichzelf geadviseerd niet te stemmen op de Lijst Van.

Het Gedachtegoed van de Broer Van, lijkt interessanter dan het Gedachtegoed van de Broer Himself.

CityTV, een plaatselijk televisiestation in Toronto, heeft buiten haar gebouw een Speakers Corner ingericht: een box, waarin men, na betaling van een dollar, kan plaats nemen en voor een camera commentaar leveren. Uit die reacties, kritieken of oproepen stelt het station naderhand een half uur tv samen.

Twee voorbeelden, waaruit blijkt dat de Canadese Speakers Corner een remake lijkt van de VPRO-klassieker Achterwerk in de Kast.

Bieslog heeft veel reacties bij de lezers losgemaakt met de introductie van de Nationale Appelflappentest. Dank voor alle op- en aanmerkingen.

Alvorens zo'n test daadwerkelijk kan worden gehouden, moeten we het eens worden over de afbakening van het bakterrein.
Want een flap is geen bol, of beignet.

Wij vonden drie recepten, die betrouwbaar leken.

De jury zat met de handen in het haar wegens de overvloed aan te beoordelen kandidaten, maar gelukkig kunnen op de valreep van het jaar nog een paar televisieprijzen worden uitgereikt.

Het Gapende Gat (voor het meest geestloze programma, 'waarin de ledigheid u aangrijnst') gaat met vlag en wimpel naar 'Adam's family', een kijkje in het dagelijkse, volstrekt oninteressante leven van de nieuwrijke familie Curry-Paay (gisteravond op SBS6).

Het Bruine Remspoor (voor de ranzigste interviewvraag) gaat naar een onderdeel van het programma 'Mores: Het wonder van de liefde', waarin een bi-seksuele Nederlandse zangeres werd onderworpen aan een kruisverhoor door twee te dikke, vieze, oude mannen en de winnende vraag luidde:
'Wie likken beter: vrouwen of mannen?'

Gisteravond. Bij SBS6? Yorin? V8?
Nee, bij de Publieke Omroep - HUMAN, de Humanistische Omroep.

De jaarlijkse oliebollentest van het Algemeen Dagblad windt er geen doekjes om. Volgens het consumentenpanel voldeden van de 60 gekeurde oliebollen er 42 niet aan de minimale eisen van goede smaak.

'Oliebol 59:
Overtreedt met vet norm Warenwet. Niet gaar. Smaakt smerig. Een oliebol om iemand de stuipen op het lijf te jagen.

Oliebol 60:
Gebakkraam of garagebedrijf? Echt afgewerkte olie. Norm Warenwet ver overschreden.'

Wordt het niet hoog tijd ook de appelflappen aan een dergelijke test te onderwerpen? De oliebol is immers nauw verwant aan de appelflap?
Ik kan me geen oudejaarsavond herinneren zonder appelflappen. Sterker nog: in de jaren 'dat we nog gezond deden' werden tijdens de jaarwisseling uitsluitend bio-appelflappen geserveerd.

Ons panel, bestaande uit de hoofdredacteur, vatte het plan op, deze gehele zaterdag te besteden aan het keuren en proeven van flappen door geheel Nederland.

Bij de eerste de beste kraam zakte ons echter de moed in de schoenen. Flappen waren niet verkrijgbaar. Wel appelbóllen. Nu achten wij ons op het gebied van de flappen uitermate deskundig en bevoegd, van appelbollen weten wij niets.

Toch waagden wij de gok. Wij schaften ons een appelbol aan en onderwierpen hem aan een grondige test.
Een appelflap, weten wij, is een schijfje appel met een deeglaagje er omheen. Een appelbol bestaat kennelijk voor driekwart uit (een soort van) deeg en een laagje appelachtige stukjes in gelei(?).
Wij onthouden ons van een eindoordeel. Wij moeten dit keurwerk aan appelbolspecialisten overlaten.
Wel stellen wij vast dat wij voor vandaag niets meer hoeven te eten.
Na één appelbol kunnen wij geen pap meer zeggen.
Maar wie weet, misschien hoort dat wel zo.

In 2002 werd het minderhedenbeleid een probleem van de meerderheid.

In 2002 werden miljoenen euro's uitgegeven aan de bestrijding van 'het gevoel van onveiligheid'.

In 2002 werd de eerste baby gekloond door een sekte die verkondigde dat de mens afstamt van buitenaardse wezens.

Geen gezichten, geen slogans, altijd diezelfde knallende kleuren.
Je krijgt de indruk dat de VVD, bij de oprichting in 1948, tien miljoen affiches heeft laten drukken en er nog vele jaren mee voort kan.

Verondersteld wordt dat de kiezers wel weten waar de VVD voor staat.
'Zoek het zelf maar uit', zegt dit affiche.
En die opvatting past precies bij de VVD.

De VVD is de enige partij die ook de achterkant van de borden laat beplakken.
Handige jongens en slimme meiden, die VVD-ers.

Nou mensen,

Dat was weer een gezellige kerst!
Dat ze er bij de Post (of hoe heet het tegenwoordig) een potje van maken, weten we, maar dat ze tot op heden de uitnodigingen voor de diverse kerstdiners nog niet - dus te laat - bij me hebben bezorgd, is een grof schandaal. Dus wie weet wat ik allemaal heb gemist!

Ach, met mijn moeder was het ook prima, hoor. Ze had lekkere aardappels gekookt, er was een groot pak Noorse zalm en we hadden wel drie groentes op tafel (Iglo spinazie, Iglo andijvie, Iglo rodekool en alles feestelijk à la crème!).

Vanmorgen ben ik bezig geweest in m'n kamer de boel op orde te brengen. Hebben jullie dat ook? Een soort nieuwjaarsgevoel komt al over je. Met een schone lei beginnen!

Ik had gisteren een was gedraaid, vandaag gestreken en was begonnen met het inruimen van de kledingkast.

Ja en daar begint het gedonder. Hemden vouwen - ik bak er nog steeds geen hol van. Bekijk de foto naar wat er bij mij van een T-shirt en een overhemd overblijft: twee hopies ellende!

Nou kwam ik op internet een uitvinding tegen... zo geniaal en eenvoudig!
Het is een plastic plank, die je in vier delen open en dicht kan klappen. Leg een shirt op de plank, klap paneel A zus, paneel B zo (zie de site) en flip, flip, fold: je overhemd is als een scheermes opgevouwen.
Door de gaten in de plank ontsnapt de opgehoopte lucht al flip-flappend uit je hemd en wordt onnodig opbollen voorkomen.

Meesterlijk! Ik ga vanmiddag naar een Doe-het-zelf-zaak, vier platen triplex halen, een figuurzaag en een paar scharniertjes en ik ga mijn eigen FlipFold maken.

Kan ik dat? Jawel.
Ik heb gisteravond, toen ik in het ouderlijk huis mijn oude jongenskamertje weer 's bekeek, nog even gestaard naar de lamp, die ik ooit zelf heb gefiguurzaagd. Nou, als je wist wat ze voorstelden, kon je in die op de rand gespijkerde plankjes, best de zeven Disneydwergen herkennen.

Okay mensen, aan de slag. Orde! Netheid! Normen! Waarden! Een goed uiteinde!

Jullie Driek

In de loop van deze ochtend kreeg Jochem spijt dat ze dit jaar geen kerstboom hadden genomen.

Met behulp van een keukenkrukje, een slakom en het snoer elektrische kaarsjes uit de doos op zolder, creëerde hij alsnog een alternatieve boom, die door het zojuist gearriveerde bezoek als 'heel artistiek' werd bewonderd.

Vanmorgen werd meneer Foppe uitgerust en opgewekt wakker. Geen flardje enge droom was blijven hangen, constateerde hij opgelucht, sterker nog: hij had vast geslapen en helemaal niet gedroomd.

En het had vannacht anders kunnen uitpakken, want hij had naar een film op tv zitten kijken, die alle aanleidingen tot enge dromen bevatte. Grote, zwarte geestverschijningen, met gele priemende oogjes, een tocht over een mistig kerkhof, waar de hoofdrol zijn eigen graf kreeg te zien...

Meneer Foppe had weer eens naar het kerstverhaal van de oude vrek Scrooge zitten kijken, de zoveelste verfilming. En omdat hij het verhaal van buiten kende en wist dat het goed afliep, kon hij alle engigheid best aan.

Ja, lìep het verhaal wel zo goed af... Eigenlijk was voor meneer Foppe het slot veel enger dan alle spoken en graven bij elkaar.

De oude Scrooge haat Kerstmis en is gemeen en slecht voor zijn familieleden en ondergeschikten. Pas nadat drie enge geesten hem met de neus op de afschuwelijke feiten hebben gedrukt, schrikt Scrooge wakker - het was allemaal een droom - en is hij op slag veranderd in een vrolijke oude baas, die zijn familie en klerk overlaadt met gaven en goederen.
O, o, wat is iedereen blij en gelukkig en host en danst en lacht zich een kriek.

Nee, die laatste tien minuten van de film, die overdreven vrolijkheid en aandachttrekkerij... dat zijn voor meneer Foppe nou juist de spookbeelden.

Stel je eens voor, dat hij de ramen van zijn flatje zou opengooien en naar de mensen beneden bij de bushalte zou roepen: 'Dag lieve mensen, ik wens jullie allemaal een Goed en Vrolijk Kerstfeest!!'
En dat hij dan de straat op zou gaan en voor wildvreemden zijn pet zou afnemen en veel te hard zou roepen: 'Fijne dagen en een Gelukkig Nieuwjaar gewenst!!'
Verschrikkelijk. Al die mensen die naar hem zouden omkijken. 'Wat is dat voor een gekke meneer?'
Het zweet brak meneer Foppe uit - een nachtmerrie op klaarlichte dag.

Het was nu tien uur. Zou hij de kerstster voor het raam al aandoen? Het was de enige versiering in zijn appartement. Aan Kerstmis deed hij verder niets, er zou niemand komen en hij ging nergens heen. En dat beviel hem opperbest. Een kerstboom? Die had je toch helemaal niet nodig? In elk tv-programma stond wel ergens een opgetuigde boom op de achtergrond, mooier versierd dan hij ooit zelf zou kunnen. Als je wilde, had je de hele dag de mooiste boom in huis.

Die kerstster met tien elektrische lampjes had hij meer voor de buitenwereld opgehangen.
Dat ze in de buurt niet zouden denken: 'Wat ongezellig is het daar, die meneer doet niet aan Kerstmis. Die meneer Foppe lijkt wel wat op die ouwe vrek Scrooge van de tv!'

Nog maar een uurtje wachten. Anders zouden ze denken: 'Kijk die meneer Foppe eens overdrijven, zo vroeg in de ochtend alle lichtjes al aan. Zonde van de stroom.'

Mijn bewaardrift kent geen grenzen.
Zo kan ik u vandaag twee kartonnen menukaartjes laten zien, die ruim vier decennia geleden bij ons thuis op de met rode linten versierde kersttafel hebben gestaan.

Omdat ik toen al de artistiekeling uithing, mocht ik de voorkanten van kunstzinnig bedoelde pentekeningen voorzien.
Mijn vader schreef, en in 1958 verwerkte hij enkele grapjes in het lijstje: Klinkenbergsoep, Kijkduin-springers en de Bie-pudding.
Ter verklaring: we vierden de feestdagen traditiegetrouw samen met de familie Klinkenberg en we woonden vlakbij Kijkduin.

Wat aten we?
Opvallend is, dat de menu's zo op elkaar lijken - typische kerstdiners uit de jaren vijftig.
Er kwam geen exotisch gerecht op tafel, maar de gebruikelijke Hollandse pot.

Maar wat maakte deze diners nu zo uitzonderlijk luxueus?

1.
Er was een voor- en een nagerecht! Door het jaar heen kregen we op zondag pudding toe (met bitterkoekjes), maar èn soep èn pudding kwam alleen met Kerstmis voor.

2.
Ook het gebraden konijn getuigt van een ongekende weelde - nooit dan met Kerstmis kwam 'wild' op tafel.

3.
Maar het summum-van-luuks waren de groente-soorten. Drie groentes! Ze zorgden voor een volle, rijke tafel.

In 1958 worden de dranken vermeld: kloosterbier en appeljuice.
Ik neem aan dat er één flesje bier op tafel stond, waaruit de volwassenen één glaasje dronken.

Wijnen?
Bij het eten wijn drinken? Nooit van gehoord.

Het filmpje is op Internet duizendvoudig doorgegeven.
Bieslog laat het vandaag zien, want je zou het 'De Kerstfilm van 2002' kunnen noemen.
En het is ook nog een reclamespot. Van Ikea!
Bovendien worden lezers die geen Flash of Quick Time en/of WindowsMedia kunnen afspelen, buitengesloten.
Metaforischer kan het niet.

De film is geregisseerd door Spike Jonze (Being John Malkovich).

Klik op het TV-toestel en kies de Lamp-spot.

Biesloglezers met een Christelijke opvoeding kennen het lied over het kleine hoekje uit de bundel Kinderen Van Eén Vader, met dit eerste couplet:

Jezus zegt, dat Hij hier van ons verwacht,
dat wij zijn als kaarsjes, brandend in de nacht;
en Hij wenst dat ieder tot Zijn ere schijn?,
Jij in jouw klein hoekje en ik in 't mijn?!

Vier jaar geleden maakte ik voor een VPRO Kerst-CD een eigentijdse versie.

Dit is dé avond om het lied hier te herhalen.

De lijsttrekker - wiens naam we gelukkig niet hoeven te noemen - had nauwelijks de tijd een partij op te richten, laat staan affiches te drukken.

In plaats van plakkers stuurt hij er spuiters op uit.

Ook over de slogan is niet lang nagedacht.
Democratie - ja, hè hè, slapper kan het niet. Als hij had bedacht Weg Met De Democratie zou de leuze pas opvallen.

Het bekladden van aanplakborden, die zijn bestemd voor algemeen gebruik, lijkt overigens een ondemocratische daad.

Wedden dat meneer kabaal gaat schoppen als over het spuitsel een affiche wordt geplakt?

Op de Eerste Dag eten wij een recept uit het boek 'Vliegensvlug - snelle hoofdgerechten zonder vlees'.

Voor de Tweede Dag lieten we het standaardwerk 'Snel Smullen - happen zonder haperen' ergens openvallen.

De boodschappen laten we bezorgen en we dekken de keukentafel met plastic weggooiservies.

Als de visite niet te lang blijft plakken, is het allemaal zo gepiept.

Twaalf november jongstleden meldde ik u, dat ik die middag door Amsterdam liep en, onder invloed van de meegevoerde fotocamera, naar de gevels omhoog keek en een vrouw zag staan.
Een fraai aangeklede pop. (Zie 'alles van november'.)

Waarom stond zij daar? Ik kon niet kiezen tussen grap of drama.

Vanmiddag liep ik weer door die straat.

In Friesland doen SGP en ChristenUnie met een gezamenlijke lijst mee aan de Statenverkiezingen.
Dat zou tot ernstige problemen kunnen leiden.

Uit het Friesch Dagblad:

'Het landelijk hoofdbestuur van de SGP geeft lokale of provinciale partijafdelingen alleen toestemming een lijstcombinatie aan te gaan, als de ChristenUnie geen vrouwen op een verkiesbare plaats zet. Maar omdat een lager geplaatste vrouw door voorkeurstemmen tóch een zetel zou kunnen bemachtigen, krijgen de afdelingen bovendien het 'advies' de samenwerking op te breken zodra een vrouw daadwerkelijk het ambt gaat bekleden.'

O wee! De Friese ChristenUnie zet inderdaad vrouwen op de lijst. Vier! Hoogst geplaatste is Sietske Leistra uit Wouterswoude, op een zesde plaats. Onverkiesbaar.
Tenzij... zij voldoende voorkeurstemmen krijgt.

Nu al hebben de Friese SGP-ers aangekondigd de samenwerking met de ChristenUnie in dat geval NIET te verbreken. Daarmee riskeren zij een conflict met het hoofdbestuur.

Kortom:
Friese Christenstemmers, kiest Sietske Leistra!

Als je alle boodschappenlijstjes die vandaag en morgen in Nederland worden geschreven in vier rijen achter elkaar legt, krijg je een papieren snelweg van Amsterdam tot Addis Abeba.

Van sport heb ik geen verstand, van paljassen weet ik veel.
Daarom begrijp ik niets van het artikel in de Volkskrant, met als kop 'Gevecht tegen scheiding der seksen', in het Sportkatern.

In de aanhef is sprake van een mannelijke paljas die niet langer tegen mannen wilde spelen en zich aanmeldde voor de vrouwencompetitie. Maar het artikel gaat over een vrouwelijke speelster die niet aan de mannencompetitie mag deelnemen.
Op de paljas wordt niet teruggekomen.

In die openingszinnen steekt groter nieuws.
Wie is deze paljas, die door niemand serieus werd genomen en zich inschreef 'hoogstwaarschijnlijk bedoeld om te jennen''

Is er één paljas aan het werk, of wordt ons vermoeden bevestigd dat Nederland momenteel overspoeld wordt door jennende paljassen'

Het wordt tijd dat de paljassen door iedereen serieus worden genomen.

Musicals:
Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen'
Dik Trom
Paulus de Boskabouter
De Scheepsjongens van Bontekoe
De Familie Doorsnee

Films:
Pietje Bell 2
Dik Trom 1
Kapitein Rob
Bram Vingerling
De Katjangs
Ot en Sien

'Zoals nul het begin van de wiskunde was en het vacuüm het fundament van de natuurkunde, zo is de stilte het ijkpunt van de beschaving. En net zo denkbeeldig.'
Martijn van Calmthout in het katern Wetenschap (Special over De Stilte), in de Volkskrant van gisteren.

Vandaag hebt u er wellicht meer tijd voor: ik vraag nog een keer aandacht voor het Biesloginterview met Joost Belinfante over zijn Antilawaai-project (zie het dossier in de linkerbalk).

Op zijn eigen site is ook informatie te vinden over zijn nieuwe CD 'Nix geleerd'.
Op Bieslog 1 van de 12 liedjes:
'Heel lang geleden' (tekst, muziek, productie: Joost Belinfante)

'de postbode kwam altijd 2x per dag
op de fiets, de bakker die liep
met een kar, de groenteboer kwam met een paard
en een wagen en 't paard heette Dries
daar kon je gerust heel dichtbij staan
want Dries die deed niets?

Het PvdA-affiche wil niet alleen STERK en SOCIAAL, maar ook JONG benadrukken.
Is op het SP-affiche voorman Marijnissen weggemoffeld tussen de andere kerstballen, de PvdA zet Wouter Bos voorop. Maar hij kan het niet alleen af.

Wie zijn die mensen achter zijn rug?
Fotomodellen? Het personeel van het reclamebureau dat de campagne bedacht?

Ergens achteraf staat Jeltje van Nieuwenhoven opgesteld. Zij is de oudste van het stel.
Waar is Klaas de Vries (nummer drie op de lijst!)?

Terwijl de kranten vol staan met onheilstijdingen over de aanstaande vergrijzing van Nederland, laat de PvdA zien hoe zij dit probleem benadert: negeren.

Jonge, gladde gezichten.
Jammer dat de plakker het affiche zo rimpelig heeft opgehangen.

Gisteravond namen twee van onze bekendste schrijvers deel aan een tv-discussie.

Het onderwerp?

De uitspraak van de Paus, dat God zich van de mensen heeft afgewend.

Jezus Maria! Waar hèbben we het in Nederland over.

Harold Pinter, de bekendste toneelschrijver van Engeland, deed onlangs ook van zich horen.

'Earlier this year I had a major operation for cancer. The operation and its after-effects were something of a nightmare. I felt I was a man unable to swim bobbing about under water in a deep dark endless ocean. But I did not drown and I am very glad to be alive. However, I found that to emerge from a personal nightmare was to enter an infinitely more pervasive public nightmare '' the nightmare of American hysteria, ignorance, arrogance, stupidity and belligerence; the most powerful nation the world has ever known effectively waging war against the rest of the world. "If you are not with us you are against us" President Bush has said. He has also said "We will not allow the world's worst weapons to remain in the hands of the world's worst leaders". Quite right. Look in the mirror, chum. That's you.

The U.S. is at this moment developing advanced systems of "weapons of mass destruction" and is prepared to use them where it sees fit. It has more of them than the rest of the world put together. It has walked away from international agreements on biological and chemical weapons, refusing to allow inspection of its own factories. The hypocrisy behind its public declarations and its own actions is almost a joke.'

Hebt u bij de supermarkt al 's in de rij moeten staan voor een karretje?

Sterkte voor als u nog moet.

'The first preparations for a major British deployment for war against Iraq were revealed yesterday as defence officials disclosed that ships were being chartered to carry troops and heavy armour to the Gulf.'

En wij dan?
Wij zouden toch ook meedoen, heeft onze MP aan Bush beloofd?
Minister Korthals van Defensie is afgetreden.
Het parlement is op kerstreces.

Balkenende zei vandaag te hopen dat de rust na de verkiezingen zou terugkeren.

Hallo, Jan Peter! Wakker blijven!
Trek een camouflagepak aan, zet een helm op en spreek de troepen toe.

Het gaat beginnen.
Tenzij de koningin er alsnog in slaagt met haar kersttoespraak de vrede te bewaren.

Een bijzondere site uit Seoel, Zuid-Korea.
Tekstanimaties op muziek.
Woorden en zinnen in simpel zwart/wit schieten voorbij.

'As for the look of our work, we do what we can. We've never been interested in graphic design (a lot of Web artists - and even writers - start out or double as graphic artists). There are hundreds of fonts, millions of colors, and we don't know what to do about that.

Distance, homelessness, anonymity, and insignificance are all part of the Internet literary voice, and we welcome them.'

(Flash is vereist, makkelijk te downladen via de site.)

Geluid ver open zetten en laat maar komen!

Dit is het laatste jaar dat ik mezelf een Kerstpakket geef.

Minister Remkes spreekt als iemand die dringend naar de tandarts moet, maar voortdurend uitvluchten zoekt om maar niet te hoeven.

De demissionair staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat:
mevrouw Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus.
(Zie 'Vliegtuiglawaai' van vandaag, met dank aan tipgever.)

Geprobeerd een Kerstnummer van een weekblad te vinden zonder interviews met Bekende Nederlanders.

Wilde even vakantie van die lui.

Niet gelukt.
Dit is zelfs een recordjaar. Zeker tweeduizend doen hun kerstzegje.

Oorlog tussen McCartney en de erven Lennon.

Paul McCartney wil een CD uitbrengen vol oude Beatlesongs met in de credits: Geschreven door McCartney & Lennon, in plaats van Lennon & McCartney.

Wat is er tegen?
Draai de namen om het jaar. Zo blijven oude duo's fris.

Hardy en Laurel
De Dunne en de Dikke
Kokki en Peppi
Snap en Snip
Van Dorp & Barend
Loos en Van Gend
Dave and Sam
A&C
D&V
Aagje Deken en Betje Wolff
Bolland & Bolland
Maxi en Mini
Wiske en Suske
Hyde en Jekyll
Janneke en Jip

En zo weten we er nog wel een paar.

Dit keer ga ik mijn stemkeuze bepalen aan de hand van de verkiezingsaffiches.
Daarvoor zijn ze opgehangen, niet?

De politiek is ingewikkeld geworden, dames en heren.
Vroeger zaten de ballen bij de VVD.

Een heel boek lezen kost je toch al gauw drie, vier uur.

Luister vier minuten naar het voorlezen van enkele fragmenten, een recensie en de schrijver zelf, en je kunt het boek van Bomhoff ongelezen laten om er toch over mee te kunnen praten.

Over meepraten?

Alleen Bomhoff zelf denkt dat er in Nederland nog druk wordt gepraat over 'het geruzie dat leidde tot de val van het kabinet Balkenende'.

Scheer je nou toch 's weg, man! Je krijgt vier minuten en dan willen we nooit meer iets over je horen!

Waarom is de commissie boos?

Staatssecretaris Melanie Schultz (ziet iemand een hoofd voor zich?) wil niet meer dan 29 meetpunten en zij stelt geen prijs op tussentijdse rapportages. Pas in 2006 mag de commissie bewijzen dat meer vliegtuigen meer lawaai veroorzaken.

Excuses, hij moet gemaakt, het is nog vroeg, ik heb even geen betere:

De staatssecretaris verdient een politieke OPLAWAAI.

Als zanger, liedjesschrijver, componist en multi-instrumentalist heeft Joost Belinfante zijn sporen getrokken door de Nederlandse popmuziek.
Hij was lid van o.a. de groepen CCC inc, The Slumberland Band, Doe Maar en The Magnificent Seven; hij speelde in vele theaterproducties en maakte diverse solo-CD's.

Op Belinfante's site zijn alle activiteiten op originele manier gearchiveerd.

Onlangs voltooide hij deel 4 van een serie CD's met ANTILAWAAI (organische resonantie-compensatie).

'Het lichaam reageert gedeeltelijk autonoom op trillingen - de bedoeling van ANTILAWAAI is spanning veroorzakende buitengeluiden op te nemen in een geruststellend geluidsdecor.'

'ANTILAWAAI is geen muziek, het deelt noch de tijd, noch het hoorbare spectrum in afgepaste eenheden in en bevat geen structuren.'

In een gesprek met Bieslog verduidelijkt Joost Belinfante het begrip ANTILAWAAI en vertelt hij over het in eigen beheer vervaardigen van CD's en de rol van het opa-schap in zijn werk.

Terwijl de pitbulls lekker hun gang kunnen gaan in de vrije natuur, dient zich in de grote stad een nieuwe enge-dierenrage aan:
Duitse bijtkonijnen.

Inbrekers worden zonder waarschuwing (geen geblaf) meteen te knagen genomen.

Vanmorgen op Nederland 2, 10.15 uur: het Kamerdebat over normen en waarden, geïnitieerd door André Rouvoet van de ChristenUnie.

Aankondiging in de Volkskrant:

'De bedoeling was aanvankelijk het thema normen en waarden bij de begroting van Algemene Zaken te behandelen, maar Rouvoet was bang dat het dan ondergesneeuwd zou raken.'

Jammer. Is het niet hoog tijd dat het thema ondergesneeuwd raakt? De normen en waarden zijn hard aan afkoeling toe. Een lekker dik pak sneeuw er overheen. En elkaar met normenenwaardensneeuw inzepen, bekogelen met keiharde ballen. En met sleetjes erop en eraf...

Tip:
trek tijdens het debat de kabel uit uw TV.
Sneeuw!

Als je in 1967 deze joekel openklapte en vroeg:

'Zal ik even een Polaroid van je maken?' - had je het al een heel eind gemaakt.

'Een poolarood... wat is dat?'
'Een Polaroidje. Een kant-en-klaar-foto. Rolt er zo uit!'
'Je meent 't! Is het echt waar?'
'Ga 's even staan... Hoofd omhoog... iets naar achteren buigen... prachtig... hou dit even vast... Wow! Te gek!'

Nadat de foto eruit geschoven was, moest het beeld in dertig seconden opkomen, waarbij je het kartonnetje in je handen of onder je trui opwarmde.

Bij films voor dit model (de Automatic 210) was een buisje meegepakt, met een stroperige vloeistof en een rollertje. Daarmee moesten de foto's ingesmeerd, waardoor ze gefixeerd werden.

Door de opkomst van de digitale fotografie is Polaroid op sterven na dood - alleen nog in gebruik bij professionals die een opstelling even willen 'voorkijken' en voor snelle paspoortfoto's.

Het grote succes van de polaroidfoto toen, school in het feit dat je met je fotorolletje niet naar de fotozaak moest, zodat 'iedereen' je opnamen kon zien.
Dus maakte je foto's (of probeerde je) van heel andere aard dan de gebruikelijke kiekjes.

Die fixeermethode werkte goed, de foto's blijken de tand des tijds uitstekend te hebben doorstaan.

Nette mensen zijn treinreizigers die aanstaande zaterdag toch een kaartje kopen.

Aanvulling, woensdag 18 december:

De actie is afgeblazen! Op alle treinen rijden zaterdag nette conducteurs.

Fragment uit een advertentie van de overheid, waarin wordt bekend gemaakt dat alle besluiten en adviezen voor het gebruik van de Polderbaan, ter inzage liggen in 35 gemeenten.
En dan mag er ook nog worden gereageerd, ingediend, ingesproken en gehoorzit.

Over dit cryptische tekstje zou je al een hele avond kunnen debatteren.
Het maakt één ding duidelijk: alles gaat door zoals aangekondigd.

Een plakplaatje op het roggeveld istie,
een monotype maar dan eindeloos herhaald;
een plaag van impressionistische akkers.
Hoe je hem wendt of keert, hoe ik hem pluk,
je blijft over de korenbloem ouwehoeren.
Ik kan van uw schoon haast niet scheiden,
korenbloem die op de gele wagen rijdt.

H. H. ter Balkt
(P.C. Hooftprijs 2003)

Zaterdag jl. liet Bieslog horen hoe zanger Karel de Looyer - de Nederlandse Johnny Cash - bezig is de vaderlandse liederenschat vast te leggen. Als voorproefje zong hij 'Kom mee naar buiten, allemaal'.

Enkele lezers herinneren de hoofdredacteur aan het feit, dat hij dit lied zelf al eens heeft gezongen in een aangepaste, milieu-correcte versie. Lang geleden dus.

Hier komt dus nog een keer het lied van de wielewaal, met het echte 'Dudeljoho' er achteraan.

De hoofdredacteur heeft geen verstand van vogels.
Vraag aan de vogelaars onder onze lezers:
hoe gaat het nu met de wielewaal in Nederland?

Hi Biesloggers,

Wij, gadgeteers, worden overspoeld met duizenden leuke items voor de komende feestdagen.
Kerstvakantie, de donkere dagen... we krijgen weer volop de tijd om met onze gadgets te spelen.

Ik weet nog niet waar en hoe ik de kerstdagen ga doorbrengen - de uitnodigingen zullen nog wel komen - het liefst ben ik bij vrienden met kinderen, want daar wordt Oom Driek met z'n gekke speeltjes altijd hogelijk gewaardeerd.

Het probleem is: hoe val je op? Wat voor pakjes kun je onder de boom leggen waarvan ze zeggen: gohhh! Waar heb je dát vandaan? Wat goed!

Hoe trek je, wat wij noemen, Optimal Attention.
Stinkend jaloers ben ik op de Dierenbescherming. Die hebben met hun kerstkaart en posters ongelofelijk goed gescoord. Een beetje stoeien met een religieus symbool en je krijgt gegarandeerd een landelijke stoot free publicity.

Doordenkend en het net afstruinend kwam ik op Jezus Himself terecht. En hoe! Een Amerikaanse firma maakt Jezus-sportbeeldjes:
'Handpainted resin statues on a solid wood base are the perfect gift for every young Catholic athlete. These statues portray Jesus actively participating with boys and girls in a variety of sports. A wonderful way to reinforce Jesus "as friend" in everyday activities.'

Okay, die firma zegt dat de beeldjes bedoeld zijn voor Katholieke sportertjes, maar ik denk dat ook niet-gelovige campliefhebbers ze dolgraag willen hebben.
En als een Katholieke organisatie zo gek is een klacht tegen me in te dienen, kan ik altijd zeggen: maar beste mensen, dit is serieus, de makers zijn zelf Katholiek!

In mijn kamer staan de dozen hoog opgestapeld - ik heb er tweehonderd laten komen, van alle takken van sport, à 30 euro het stuk.
Ik hoop volgende week los te zijn. Met een spectaculair rechtszaakje erbij moet dat lukken.

Nou, jullie zien me wel op de Journaals!

Tot de volgende week,
Driek de Kerstgadgetfreak

Een katholieke organisatie heeft nu een officiële klacht ingediend en eist vervolging wegens godslastering.

Moet u nog kaarten versturen?
Grijp uw kans, nu het nog kan.

Toen de ochtenddienst moest beginnen, bevonden zich drie personen in de Noorderkerk: de koster, de organist en de dominee.

'Daar doe ik 't niet voor', zei dominee, 'ik ga niet voor de banken preken.'
Hij trok zijn even tevoren aangetrokken toga weer uit en vouwde hem in het koffertje.

'Even nog een bakje doen?', vroeg de koster.

In de consistoriekamer dronken ze een kopje koffie uit kosters thermoskan.

'Ik hoorde dat ze in de Zuiderkerk een nachtwake hebben gehouden', zei de organist, 'het zat er bomvol. Voor de asielzoekers of iets van dien aard. Met dansen en trommelen.'

'Trommelen? In de kerk?', dominee keek bezorgd.

'Moeten wij nu ook zoiets doen?', vroeg de organist, met weinig animo in zijn stem.

'Een hele nacht opblijven...', ook de koster keek zorgelijk.

Zwijgend namen ze nog een slokje.

'Nou ja', redde dominee, 'dat moet het bestuur dan maar beslissen.'

Toen de thermoskan leeg was, besloten de drie mannen maar eens op huis aan te gaan.

- Wij hadden het thuis zo arm dat we een met rood crêpepapier beplakte wc-binnenrol als piek in de boom zetten.

- Hadden jullie dan een boom? Wij waren zo arm dat we zelf een boom maakten van een bezemsteel en twee paraplu-skeletten.

- Wij waren zo arm dat mijn moeder tegen kerstmis haar haar afknipte dat bij wijze van engelenhaar in de geraniums werd gehangen.

- Wij waren zo arm dat we drie jaar met vijf kaarsjes deden.

- Wij waren zo arm dat we met z'n achten van één kuiken moesten eten. Eerste èn Tweede Kerstdag!

Toen de ochtenddienst moest beginnen, bevonden zich drie personen in het kerkgebouw:
de koster, de organist en de dominee.

Na een kopje koffie - door de koster meegebracht in de thermoskan - werd gezamenlijk besloten de tent dicht te gooien en op huis aan te gaan.

Teksten uit een ver verleden:
zuinig met energie... broeikaseffect... de natuurlijke energiebronnen raken uitgeput... de aarde gaat naar de knoppen...

Wat waren we vroeger toch somber! En wat fijn dat de energievoorziening nu is geprivatiseerd en alles veel beter gaat.

Stroomleverancier Eneco schudt (in samenwerking met de Telegraaf, V&D en SBS6) dat oude doemdenken energiek van zich af.

'Geef je op voor ENECO Stralend Nederland en stuur ons foto's van je versierde boom, tuin, huis, straat, winkel of winkelstraat. Wees origineel, want dan maak je kans op een lang weekend Lapland of een feest voor de hele straat!

Elk type kerstverlichting is toegestaan. Let er wel op dat de verlichting geschikt is voor buitengebruik. Het gaat dus niet om binnenverlichting! Iedereen moet de versiering van buitenaf kunnen zien.'

Hiernaast de eerste resultaten.

Weet iemand een pil of injectie waarmee je vanavond gaat slapen en pas op 3 januari 2003 wakker wordt?

De aanhoudende gladheid is een zegen voor alle kinderen die morgen naar hun ouders op visite moesten.

Zij zouden Erwin Krol ('Als u er morgen niet uit hoeft, moet u dat dan ook zeker NIET doen en pas maandag weer naar buiten gaan!') graag een bedankje sturen.

Onlangs vroeg ik aandacht voor de recente serie CD's van Johnny Cash: American Recordings (zie woensdag 11 december).
Ook in ons land wordt aan een dergelijk project gewerkt. De nu 94-jarige zanger Karel de Looyer is bezig aan een serie CD's waarop hij de Nederlandse liederenschat vastlegt.

De Looyer was al ver voor de oorlog een populaire schlagerzanger met hits als 'Batavia romantica' en 'De geit van tante Sjaan (heeft 't gedaan!)'; in 1991 stond hij nog op de bühne, tot zijn gezondheid het optreden niet meer toeliet.

Maar De Looyer kan het zingen niet laten. Met de serie 'Ik kan nog zingen' wil hij zijn loopbaan afsluiten.
Op de vijf CD's zingt Karel de Looyer de liederen, zoals ze zijn opgetekend in de beroemde bundel 'Kun je nog zingen, zing dan mee'.
Zijn kamer in het verpleeghuis dient als studio. Een recordertje en een microfoon - meer heeft hij niet nodig.

Door de indringende en simpele manier waarop De Looyer dit repertoire brengt - de begeleiding bestaat slechts uit zijn eigen handgeklap of voetengetik - krijgen de in ons geheugen als 'vrolijk' opgeslagen liedjes, een onvermoede gelaagdheid en diepte.

Het korte 'Kom mee naar buiten, allemaal' wordt door de kale, van alle opsmuk ontdane presentatie gevangen in een aangrijpend kader. Het verlangen naar de zomer klinkt door in iedere noot - terwijl het lang niet zeker is dat de zanger ooit nog een zomer zal meemaken.

Ook het beroemde lied uit 1847 'Een karretje op een zandweg reed' (tekst: J. P. Heije; muziek: J. J. Viotta) herinneren we ons misschien als een vrolijk deuntje. In de interpretatie van Karel de Looyer luisteren we nu naar een intens treurige ballade die de Erlkönig in somberte naar de kroon steekt.

Dat het Karel de Looyer gegeven mag zijn dit project tot een goed einde te brengen!

Een ontwerpwetsvoorstel van minister Donner (CDA):
iedereen van twaalf jaar en ouder is verplicht een geldig legitimatiebewijs bij zich te hebben.

Wat een wereldvreemd voorstel. Mensen van twaalf jaar zijn allang volwassen, hebben geslachtsgemeenschap, krijgen kinderen.
Kan de grens niet lager gelegd?
Kinderen die in staat zijn de huissleutel te beheren, kunnen ook een identiteitsbewijs om de hals dragen. Vanaf zes jaar dus. (Een kinderpaspoortje? Iets met Nijntje?)

En waarom geeft minister Donner geen bovengrens aan?
Je kunt een honderdjarige toch niet twee maanden in de cel stoppen als hij zijn paspoort is vergeten?

Tegengekomen in een archief met schrijvers die uit eigen werk voorlezen: de stem van Oscar Wilde.
Nooit gehoord. Klopt het? Is het mogelijk dat zijn stem tijdens zijn leven is vastgelegd?

In 1900 woonde Oscar Wilde in Parijs. Het verhaal wil dat hij een Internationale Tentoonstelling bezocht, het Amerikaanse Paviljoen werd binnengeleid en daar plaatsnam voor een uitvinding van Thomas Edison: een apparaat dat de menselijke stem op een wasrol kon vastleggen.

Oscar Wilde droeg een deel voor uit het gedicht The Ballad of Reading Gaol.
Enkele maanden later overleed de schrijver.

Niemand heeft die rol ooit gezien - in 1963 kwam in New York een acetaatplaat boven water.

De stem klinkt hoger en is lichter dan je zou verwachten.

Zeer verschillend van de stem die het Engelse medium Leslie Flint op 20 augustus 1962 doorkreeg van gene zijde. Dit is de stem van Oscar Wilde zoals iedereen zich de stem van Oscar Wilde voorstelt.

Het is natuurlijk mogelijk dat Oscar Wilde aan gene zijde in de loop der jaren meer zichzelf is geworden.

De cursus Fries voor NS-conducteurs lijkt geen enkel probleem op te leveren.
Zij dienen slechts één zin in het Fries te kunnen uitspreken:
'Mag ik even de plaatsbewijzen controleren?'

Op alle andere, door de passagiers in het Fries gestelde vragen ('Conducteur, haal ik mijn verbinding in Snits?') kan worden volstaan met de universele 'weet niet'-gebaren:
handen spreiden
schouders hoog optrekken
mondhoeken laten zakken.

Een van de aanbevelingen van het rapport van de Bouwfraude Enquêtecommissie luidt, dat de contacten tussen bouwondernemers en ambtenaren veel zakelijker moeten verlopen. Stoppen met 'smeren en fêteren'.

Bieslog liet drie maanden geleden de Extra Zitting horen, die de commissie besteedde aan het verhoor van Sonja van Leuzen, directrice/gastvrouw van 'party- en verwenclub' Huize Sonja (zie dossier De Sketchclub, 18 september).

Wij vroegen mevrouw Van Leuzen naar de gevolgen van het rapport voor de party-industrie.

'Nou, wij hadden wel begrepen dat het voortaan allemaal wat meer in het geniep moet, zeg maar. Meer zoals het vroeger was.'

- Wat bedoelt u met 'in het geniep'

'Nou vroeger was het zo dat de mannen stiekem naar het bordeel gingen, vooral 's avonds, maar de laatste jaren was het de gewoonte de afgesloten bouwovereenkomsten gezamenlijk te vieren in onze clubs - open en bloot. Onze parking stond overdag vol met de Mercedessen van de heren.
Ik ben bang dat we een groot deel van het lunchgebeuren kwijt raken. Een grote strop voor de hele branche. We hebben een tiental Poolse en Thaise dames al moeten ontslaan, zeg maar.'

- Maar u denkt dat het vieren van bouwovereenkomsten wel gewoon doorgaat

'Ja, natuurlijk. Alleen zal het moeilijker worden. Wij zijn momenteel de club aan het verbouwen. Er komt een aparte ingang voor de bouwondernemers en een voor de ambtenaren. Maar ons werk gaat gewoon door. Bouwen is zwaar werk - zonder een beetje ontspanning is het niet vol te houden. Zonder ons zou Nederland nog één groot moeras zijn.'

In de winter groeit de kloof tussen stad en platteland.

Op het platteland staan de dieren warm op stal en krijgen hun dagelijks natje en droogje, terwijl de dieren in de grote stad het zelf maar moeten uitzoeken.

En zo moeten we , als vegetariër, toch naar de slager,
want daar hebben ze nu eenmaal het overheerlijkste volkoren.

De teruglopende economie is vermoedelijk medeoorzaak van de teruglopende stroom gekke ideeën.
Dat is de voornaamste conclusie van het rapport, dat de Raad voor Ontwikkeling van Gekke Ideetjes vandaag zal overhandigen aan demissionair staatssecretaris van EZ Joop Wijn.

Op het hoogtepunt van de binnenkomende stroom gekke ideeën (1999, 34.568 gekke ideeën) besloot de regering een Nationale Raad in te stellen die de wassende vloed in goede banen moest leiden.

Tot dan toe werden de meeste gekke ideetjes onmiddellijk tot uitvoering gebracht (een kasteel in Almere, de Betuwelijn, Chinees pretpark in Zoetermeer, enzovoorts).

De Nationale Raad heeft de taak de serieuze gekke ideetjes te scheiden van de wilde, al te dolle gekke ideetjes.

Ondanks de terugloop vraagt de Raad om uitbreiding van haar budgettaire mogelijkheden.

'Teveel gekke ideetjes blijven te lang liggen. En dat is schadelijk voor het ideetje.
Een te oud gek ideetje verliest veel van z'n oorspronkelijke gekheid en genereert daardoor minder enthousiasme dan wenselijk is, waardoor de uitvoering in gevaar komt', zegt voorzitter Jan-Dylan Paverotti.

Zo is het gekke ideetje om naast het Amsterdamse Centraal Station een pretchocoladefabriek te bouwen ('de bezoekers kunnen er hun eigen reep maken') nog niet door de Raad getoetst.

Kolonel b.d. Menno Scheurleer is verbonden aan het Nak de Weert Instituut.

- Volgens het laatste nieuws zullen de Amerikanen het door de VS en Spanje onderschepte Noord-Koreaanse vrachtschip met Scudraketten aan boord, teruggeven aan de regering van Jemen

'Ja, ze moeten wel, ze willen hun blunder zo snel mogelijk goed maken.'

- Volgens u hebben de Amerikanen een blunder gemaakt

'Een misser van de eerste orde. Ze enterden de vrachtvaarder omdat ze dachten dat de Scudraketten onder een lading cement verborgen lagen. Volstrekt onjuist!
De raketten waren ingepakt in bolletjesplastic. Zoals alle wapens tegenwoordig worden verscheept.
De Amerikaanse spionagesatellieten maakten foto's en in de VS zagen ze het bolletjesplastic aan voor cement. De klunzen!'

- Er was dus sprake van een normale vrachtvaart

'Zeer normaal. Ook Nederland speelt een rol in de internationale wapenexport. En ook wij vervoeren alle wapens in bolletjesplastic. Wat de Noord-Koreanen is overkomen, had ons ook kunnen gebeuren.
Een paar duizend bolletjes... er had een Derde Wereldoorlog op kunnen uitbreken!'

- Maar de foto's vanuit het scheepsruim laten toch zakken cement zien

'Ja, hè hè. Vrijgegeven door het Spaanse ministerie van Defensie. Ziet u Scudraketten?
Je kunt nog beter een fimrolletje laten mislukken, dan foto's zo knullig in scène zetten.'

Vanmiddag gehoord in Etos-filiaal:
oude dame vraagt aan in blauwe stofjas gestoken vakkenvuller:
'Ach dokter, ik heb zo'n pijn in m'n heup - hebt u daar iets voor?'

Verder weet ik een schoenmaker die, naast schoensmeer en veters, ook zelfgemaakte shampoo verkoopt (met conditioner en multivitamine).
Zijn vrouw serveert aan de hakkenbar rumcocktails en 'biologische tapa's'.
'Schoenmakerij Zeilinga, voor Totaal Verzorging van Top tot Teen. Ook voor Uw Inwendige Mens.'

In de nieuwe Vrij Nederland een artikel over de zwanenzang van Johnny Cash.

Met zijn laatste krachten heeft de legendarische zanger, na een carrière van vijftig jaar, nu vier CD's gemaakt in de serie American Recordings. Oud, nieuw en eigen materiaal, teruggebracht tot de essentie - een breekbare, oude stem met een simpele begeleiding.

David Kleijwegt in VN:
'Luister naar zijn recente uitvoering van 'Bridge Over Troubled Water', dat natuurlijk altijd al een goed liedje was, zij het een tikkeltje zeikerig... ()
De compositie transformeert door de stem van Cash tot een requiem van peilloze diepte. De tekst klinkt alsof je haar nooit eerder hebt gehoord. De stembanden van Johnny Cash kunnen de melodische wending van het liedje totaal niet aan, maar dat geeft de woorden alleen maar een zwaardere lading.
()
'Nog een laatste vraag: zou Johnny Cash de voorronden van Idols, de populaire talentenshow op televisie, zijn doorgekomen? Het antwoord luidt natuurlijk nee. Aan die constatering kleeft een wezenlijke triestheid over het totaal misverstaan van (pop)muziek, het idee dat het aantal goed gezongen noten belangrijker is dan de beroering die de noten kunnen veroorzaken.'

Nederlanders worden zorgwekkend dik.
Daarom getuigt het van moed en probleembenoemend vermogen als politici elkaar vaker uitschelden voor dik (en dom).

Minister Nawijn had moeten weggestuurd wegens overgewicht.

Ha lui!

Vooraf duizend excuses. Maar ik ga op de sekstoer, want ik wil graag even fors scoren. Anders haal ik mijn doelstelling niet: voor m'n vijftigste miljonair zijn (in euro's!).

Momenteel is de situatie nijpend - kan ik de kamerhuur over december niet betalen, laat staan leuke kerstgadgets en vuurwerk inslaan. En van mijn oude moeder kan ik niet meer lenen, anders gaat het op diefstal of afpersing lijken.

Dus...
Een Engels idee: strijkplankovertrekken.
Op het eerste gezicht tamelijk keurig, maar zet er 's een hete bout op!

Bepaalde delen van de overtrek zijn zo geprepareerd dat de schaarse kleding van het model verdwijnt en zij zich in haar volle ornaat aan ons toont.

Er zullen weinig zelfstrijkende heren zijn - mijn moeder doet 't voor mij en hoe: messcherpe vouwen in de vouwen van m'n overhemden - dus voor de dames is er een smakelijke heer om met de bout te bewerken.

Nu wilde ik deze strijkplanken voor Nederland vertalen in een Katja Schuurman en een Daan Schuurman.
Weet iemand het adres van de familie Schuurman? Ik denk dat zij dit een hartstikke geinig idee vinden en van harte zullen meewerken.

Dan telt ons land natuurlijk veel oudere strijkers en voor hen had ik gedacht aan Joan Collins in een weg te strijken badjas en aan Henk van Os in zijn onderbroek.

Gisteravond testte ik het idee uit op mijn moeder, maar zij kon zich een naakte Van Os op haar strijkplank niet helemaal voorstellen.

Aan de slag! Voor de feestdagen moet dit rond komen!

Tot gauw,
jullie Driek

Joan Collins. In de afgelopen kwart eeuw al tien keer eerder naar Nederland gesleept voor tv-stunts, openingen en reclamespotjes.
Twee generaties jongeren hebben nooit gehoord van Alexis en Dynasty.

Is er nog één man van boven de vijftig in Nederland te vinden die opgewonden raakt van het idee haar te mogen ontmoeten?

Henk van Os.

En de directieleden van het Groninger Museum, die denken dat een schilderijententoonstelling van Moreau, Klinger en Munch een armzalig openingsstuntje nodig heeft.

Gemeentebestuur van Groningen: wilt u er op aandringen dat alle onkosten betreffende Miss Collins door de heer Henk van Os uit eigen zak worden betaald?

Een plastic pop van George Bush, die met een druk op een knop in zijn rug, zeventien zinnen uitspreekt met de echte stem van Bush (op de site zijn een paar voorbeelden te horen).
Kost 29 dollar 99 en is niet aan te slepen - het populairste kerstgeschenk in de VS.
Men verwacht dat in januari 2003 de pop van Bush populairder zal zijn dan de president zelf.

Het bericht heeft grote beroering veroorzaakt in poppenland. De heer J. Boosman heeft zich als woordvoerder opgeworpen.

- Meneer Boosman, een pop in het nieuws, wat zijn uw bezwaren

'Het is ronduit schandalig wat hier gebeurt. Ten eerste de kwaliteit. De pop lijkt evenveel op Bush als ik lijk op Miss World! Foei- en foeilelijk! De wassen beelden van Madame Tussaud heb ik altijd een aanfluiting gevonden - lijken vaak voor geen meter - maar het kan dus altijd slechter!'

- De pop lijkt misschien niet, maar de stem wel. Want het is echt de stem van Bush

'En dat is schandaal nummer twee! Zit er een bandrecorder in zijn rug? Of een chip, weet ik veel... Ja, zo kan iedere boerenlul het ook! De edele kunst van het poppenspel wordt door het slijk gesleurd. Jaren heb ik er over gedaan zelf te leren spreken; ik voel me door deze Bushpop zwaar gediscrimineerd.'

- Zelf leren spreken? U bent toch een buikspreekpop? U spreekt toch niet zelf

'O ja? Dat dacht u? Ha! Misverstand! Ja, je begint op de knie van een buikspreker, maar na jaren oefenen krijg je een eigen stem en heb je niemand meer nodig. Ik leid een eigen leven in een aangepaste woning, ik rijd auto, ik heb een vriendin (een Barbie in Almelo) en ik ben bezig een politieke partij op te richten. Kortom, ik ben een volwaardig burger van dit land!'

- En hoe verdient u de kost

'Ja, als buikspreekpop. Ik treed nog drie keer per week op. Maar ik heb een heel bijzondere act, want ik doe dus mijn eigen stem, maar ook de stem van de buikspreker! Zonder dat je mijn lippen ziet bewegen!'

Nadat de amuseur de ondergang van de westerse cultuur had voorspeld, waarbij hij een oproep deed tot verzet tegen het allesoverheersende consumentisme, hield de presentator van de talkshow de nieuwe CD voor de camera, waarbij hij, zoals afgesproken, een prijzend praatje hield.

Voor deze koude zondag: zomaar een paar warme minuten.
Een In Memoriam voor Ralph, zomaar een kat.

'If this is foolish, so it be.
He was good company.
And we miss his gift
Of cat affection while he lived.'

Wedden dat alle poezenliefhebbers de ontroering voelen wellen?

Geschreven en voorgedragen door radioster Garrison Keillor, die op de Amerikaanse publieke radio o.a. een dagelijkse 'Schrijvers Almanak' verzorgt.
(Met Het Oog Op Morgen zou zo'n rubriek moeten hebben!)

De vaste Biesloglezers kennen de preoccupaties van de hoofdredacteur.
Zijn liefde voor de Nederlandse kust is een van de belangrijkste.
Niet voor niets eindigt de Bieslogvoorpagina permanent als een paal boven water (strandpaal 42).

Lex Koetzier heeft rond die strandpalen een site gebouwd, kustlijn.nl, die 'de cultuur van de Nederlandse kust' in kaart probeert te brengen. Bezoekers kunnen verhalen, foto's, herinneringen, tips, bestaande beeldende kustkunst, of liederen en gedichten inbrengen, waardoor een groot archief ontstaat.

Dat klinkt tamelijk vaag, maar nu de eerste resultaten op deze ingenieus gebouwde site zichtbaar worden, begrijp je zijn bedoeling beter.
'Als een jutter kan de website worden afgestruind op zoek naar iets bijzonders.'

Het idee is 'typisch internet' en kan uitgroeien tot iets moois.

Zo staan ze vandaag weer in alle kranten: de afgestudeerde Masters of Business Administration, 2002.
Daaronder een lange lijst namen - van mevrouw Van den Akker tot en met de heer Van Zweden.
Hartelijk gefeliciteerd, dames en heren, met het behalen van uw graad.

Graad?

Ja, dat zou je denken. Met die mantels en petjes lijken ze wel te poseren op de trappen van de Universiteit van Oxford.
En die heren in die rode habijten met die baretten op, zijn dat echte professoren?
Welnee.

De afgestudeerden werken al jarenlang in een goede managementbaan, maar hebben nu, na veel geploeter in hun vrije tijd, certificaten gekregen van de Action Learning Business School, 'die een daadwerkelijke bijdrage leveren aan hun professionele en persoonlijke groei'.

Fijn. Geluk ermee.

Mag men de mantels en petjes mee naar huis nemen?
Heeft men die zelf moeten betalen?
Zijn ze op maat gemaakt?
Worden ze thuis aan de kapstok uitgehangen, zodat bezoekers denken:
'Potdikke! Ik ben hier bij een gestudeerd iemand op visite!?'

Komisch bedoeld, maar een beetje zielig:
demissionair premier Balkenende, die zich gedraagt alsof hij nog volledig 'in power' is en aankondigt dat Nederland meedoet met een eventuele oorlog tegen Irak.

Journaalbeelden van een vrijdagse persconferentie, waarbij alle journalisten spelen dat ze echt nieuws optekenen.

Of was het een opname voor het programma Crisis?

Wij vroegen de eigenaar van een van de opvallendste gebitten van Nederland, de heer R. Kerkhof, naar zijn commentaar op bijgaand artikel over de Britse studie naar mondgezondheid.

'Ja, grote flauwekul natuurlijk. Ik heb een gebit dat de meeste tandartsen ongezond zullen noemen. Als ik mijn mond open doe, deinzen de meeste mensen drie meter naar achteren.
En toch ben ik heel gelukkig! Ra ra...'

- Maar als u pijn ondervindt vanwege uw gebit, zult u zich toch niet erg gelukkig voelen

'Nee, maar dan laat ik die rotte tand of kies er meteen uitpleuren. Makkelijk zat. En dat de mensen schrikken van mijn muil vind ik ook niet zo erg. Ik heb al veel zinloos geweld op straat kunnen voorkomen. Als het op matten dreigt aan te komen, trek ik even mijn scheur open en met de staarten tussen de benen vliegen de honden weg.'

- Stralende tanden zouden bevorderlijk zijn voor sociale contacten en het liefdesleven

'Ja, voor de zakenbonzen en de reclametrutjes. Maar die ken ik niet. Ik weet niet wie ze voor die zogenaamde studie allemaal hebben gevraagd, maar ik kan u wel een paar vrouwen leveren die een man met een mond als de mijne hartstikke interessant vinden. En meer. Je hebt erbij die worden er... Maar laat ik het netjes houden.'

Schandalig hoe in bijgaand artikeltje mensen die aan padden likken met junks in verband worden gebracht.

Ik ken veel mensen die aan padden likken; mensen uit alle lagen van de maatschappij - er zijn advocaten onder, stukadoors, doktoren, verkeersagenten, tuinarchitecten.
Mensen die het prettig vinden in hun vrije tijd af en toe eens een padje te likken. Die het likken niet overdrijven en die zich bewust zijn van de bijwerkingen na overmatig likken (pas als men gedurende drie dagen achtereen padden zou likken, treedt blijvende blindheid op).

Dat de politie van Leeuwarden nu alle liefhebbers over één kam scheert is voor veel bonafide paddenlikkers niet te verteren.
Laat men voor een betere beveiliging van de dierenwinkels zorgen, zo luidt de meest gehoorde klacht. Camera's! Extra surveillance!

In wat voor land leven we, als de burgers niet eens meer aan hun padden kunnen likken!

Dit is de dag van het onvervalste sentiment, dus ik mag even uitpakken, toch?

Ben ik (links) hier acht jaar en is mijn boezemvriendje-uit-de-straat Henk dus negen?
Alle feestdagen vierden we samen en voor deze vijfde december hadden mijn ouders en Henks moeder bedacht, dat de pakjes niet in een zak, maar in een zelfgemaakt Sinterklaaspaard zouden worden geborgen.
Dat gedetailleerde paardenhoofd, de uitgeknipte manen... ze zullen er meerdere avonden mee in de weer zijn geweest.

Die avond, zeven uur, bellen, kloppen op het raam... een paard voor de deur!

Er werd een trappetje voor het beest geplaatst en om beurten mochten Henk en ik een pakje uit het paard tillen en de naam voorlezen.

Het was Henks beurt.
Hij hield een groot pak omhoog dat, gezien de vorm, duidelijk een wapen bevatte. Een speelgoedgeweer?
De opwinding steeg Henk naar het hoofd, hij las de naam en er rolde een spontaan 'Godverdomme!' uit zijn mond.
WIM, stond in grote letters op het pak.

Aan de zijkant van de houten mitrailleur zat een wieltje en als je er aan draaide weerklonk een knetterend geratel.

Henks hoofdcadeau was een houten boerderij met stenen schaapjes en koetjes. Hij vond het prachtig. En hij mocht af en toe ook met mijn mitrailleur ratelen.

De foto is duidelijk in het voorjaar genomen. Het paard zal een paar maanden in het tuinschuurtje hebben gestaan en omdat er nog één foto op het rolletje zat, heeft mijn vader het beest, voor het werd afgebroken, nog even vereeuwigd.

Hou er mee op!!! We kunnen het niet meer aan!!

Krijgen we de komende dagen in alle journaals en nieuwsrubrieken weer LPF-mannetjes te zien, omgeven door cameraploegen, die kandidaat, kandidaat-af, of kandidaat-weggestuurd zijn?

Wat doen ondertussen die 23 LPF-kamerleden? Hard werken aan de Nieuwe Politiek?
Ze stellen vragen over Sinterklaas.

Op 99,9% van de basisscholen geeft het samenvallen van Sinterklaas met het Suikerfeest geen enkel probleem - alleen een paar oerdomme ouders maken de moeilijkheden die er niet zijn.

Vragen stellen aan twee ministers. Over een belangrijk maatschappelijk vraagstuk.

De toevalligheid dat Sinterklaas en Suikerfeest op 5 december samenvallen, doet zich over 35 jaar pas weer voor.

In een grappig krantenkadertje zal in 2037 nog eenmaal worden gerefereerd aan de LPF.
De dienstdoende redacteur (die nog geboren moet worden) zal zich op het hoofd krabben. 'Allemachtig! Waar ging dat toen over!'

(Latere aanvulling.
Een zeer attente lezeres meldt:

'Nee, het is veel erger! Het is echt een 'als-pinksteren-en-pasen-op-één-dag-vallen' verhaal! Het is pas over 350 jaar!! Dus de enige die in 2352 nog met zekerheid leeft is de Goedheiligman zelf ...')

De Sketchclub presenteert vandaag een van de beroemdste duo's uit de geschiedenis van de Amerikaanse comedy:

Nichols & May

Mike Nichols (1931) en Elaine May (1932) ontmoetten elkaar in een toneelclubje op de Universiteit van Chicago.
Ze vielen op door hun improvisatievermogen en al snel traden ze op in plaatselijke clubs.
Toen ze zich in 1957 naar New York verplaatsten, werden ze als een sensatie ingehaald en hun 'An Evening with Mike Nichols and Elaine May' werd een groot theater- en platensucces.

Het duo bleef tot 1962 bijeen.
Mike Nichols werd een befaamd toneel- en filmregisseur (The Graduate, Catch-22, Primary Colors); Elaine May schreef films (Primary Colors, Heaven Can Wait) en acteerde (recent in Small Time Crooks van Woody Allen).

1. De telefoonscène uit An Evening With.
Inhoudelijk misschien gedateerd - wie belt er nog met één dime vanuit een telefooncel - maar nog steeds leuk omdat zo goed wordt gespeeld.

2. At Work.
Dat ze in de studio echt improviseerden blijkt uit deze zeldzame opname. Een zoon komt aan zijn moeder vertellen dat hij dolgraag 'gediplomeerd verpleegster' wil worden... En de opnameband liep door.

Begin jaren zestig hebben Kees van Kooten en ik een LP van dit duo (The Best Of) grijs gedraaid; ze werd een belangrijke inspiratiebron voor onze eigen platenproducties.

Bedenk een actueel-satirische grap waarin de volgende woorden en begrippen NIET mogen voorkomen:

ballenbak
boekenkast
verkeerde schroefjes

Je werd wakker van de geluiden van beneden. Zagen en hameren.
Je sloop uit bed. Koud was het op de gang in je dunne pyjama.

Als je op de vijfde tree van boven over de trapleuning hing, kon je door het bovenraampje van de voorkamerdeur kijken. Niet echt goed, want er zat glas-in-lood in, maar door de gele rechthoekjes ving je een glimp op van de gebogen ruggen van vader en oom Henk.

Wat ze precies aan het maken waren, was niet te zien.

Tot oom Henk het knutselwerkje ter keuring even omhoog hield.
En je wist het...

Het hoofdcadeau van Sinterklaas zou dit jaar een houten vrachtauto worden!

Door de plotselinge opwinding verraadde je bijna je aanwezigheid, want iets te hard stommelend rende je terug naar je bed.

Echt hoor, we hebben stad en land afgezocht, want we wilden een exclusieve reportage maken.
Maar we hebben niemand gevonden die geschokt, of op z'n minst aangeslagen is, door de diefstal van die paar steentjes in Den Haag.

Hi, beste mensen!

Een dag later dan gebruikelijk, maar in het huis waarvan ik een kamer bewoon is een ravage ontstaan, waaraan ik gisteren tot diep in de nacht m'n handen vol had. Ik heb ruim honderd emmertjes water moeten scheppen, maar daarover later meer.

Als rechtgeaarde gadgetwatcher kijk ik altijd een half jaar vooruit. De kerstgadgets liggen nu in de winkels ('een echt plassende kerstmanpop'!) - ik richt mij op de zomer.

En ik heb beet...! Een Amerikaanse firma, die ik in Europa ga vertegenwoordigen, brengt de ultieme waterglijbanen uit. (Ze steggelen alleen nog over mijn voorschot van 20.000 dollar en mijn 20% fee per glijbaan, maar dat is peanuts.)

Dit wordt het zomervermaak van 2003!

Neem de Big Splash. Als je daar met een noodgang over aan komt glijden, krijg je onderweg een paar emmers water over je heen. Lachen!

De Super Geyser. Aan het eind van de rit activeer je zelf een paar enorme spuiters! Big fun!

De Asteroid Bowling. Mijn favoriet. Er gebeurt niet zoveel, maar je glijdt langs een paar opblaasbare spacerotsen en dat moet een out-of-the-world-sensatie zijn.

Ik heb de proefmodellen in huis en gisteravond kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en heb ik de Asteroid Bowling uitgerold en opgeblazen.
Ik heb er maar een paar afwasteiltjes water in gedaan en ik heb even in m'n zwembroek een stukje proef gegleden... meesterlijk!

Okay, ik raakte natural high en een beetje oververhit en ging door.
Tot die burgerturf van een onderbuurman kwam klagen dat het water langs z'n muren droop.

Nou ja. De boel moet nu drogen en ik ga straks met een bosje bloemen bij 'm langs.

Tot gauw,
jullie Driek

Een tv-omroep of productiebureau is pas echt commercieel te noemen, als directie en medewerkers nooit kijken naar de eigen programma's. Geen idee hebben van de inhoud.

Er zijn tientallen van dergelijke bedrijven in Nederland, druk bezig met handel drijven in bewegende beelden.

Dat maakt een Sinterklaasfeest op een eenmansredactie zo eenvoudig:
ik trok het enige lootje en daar stond mijn naam op.

Dus ik weet ook al wat ik aanstaande donderdag krijg:
een nieuw notebook (2,8 Ghz !), een iPod, een mobiel-met-camera en de biografie van Multatuli.

Het is verantwoord voor mezelf zo uit te pakken, want hier werken geen redactrices, receptionistes en secretaresses die allemaal dure parfums willen hebben, zoals blijkt uit het belangwekkende onderzoek van Deloitte & Touche ('slechts' 79 euro voor een flesje reukwater? me dunkt).

Volkomen terecht dat de Volkskrant de uitkomst, vetgedrukt, op de voorpagina heeft geplaatst.

Bush zei vandaag de tekenen 'niet bemoedigend' te vinden, dat de Irakese autoriteiten zullen meewerken aan de nieuwe VN-maatregelen ter ontwapening.

Wilt u zo vriendelijk zijn bijgaande poster (van Mad Magazine) groot te klikken, te printen en op uw raam of etalageruit te plakken?
Dank u.

Teneinde zijn film, die in het Nederland van 1954 speelde, een zo authentiek mogelijk uiterlijk te geven, had de regisseur in zijn synopsis opgenomen, dat gedurende de draaiperiode van zes weken, vier miljoen Nederlanders tijdelijk het land dienden te verlaten.

De subsidieaanvrage werd afgewezen.

De beuk houdt tot diep in de winter vol dat het herfst is.

Bladeren laten vallen?

Mooi niet!

Stelt u zich eens voor: een cruiseschip op volle zee en alle achthonderd passagiers krijgen last van diarree.

Een grotere milieuramp dan na een gezonken olietanker.

Vandaag de Schoorlse Zeeweg belopen en, al was het grauw en grijs, weer onder de indruk geraakt van het wijde, woestijnachtige landschap.

Bijna honderd jaar geleden wandelde op deze zelfde weg een kleine Spaanse schilder en ook op hem maakte dit landschap een diepe indruk.

Wist u dat de duinen bij Schoorl zijn terug te vinden in het werk van Picasso?

Picasso woonde in 1905 in Parijs. Hij ontmoette er de Nederlandse journalist en flierefluiter Tom Schilperoort, die hem uitnodigde voor een verblijf in zijn huis in Schoorl.
Picasso reisde mee per trein naar Nederland en verbleef gedurende de maanden juni en juli in Schoorl.

In Parijs had de schilder schetsen achtergelaten van circusacrobaten en kermisgasten.
Na zijn verblijf in Nederland, terug in zijn Parijse atelier, plaatste hij die figuren in een weids, bijna abstract zandlandschap en de Picassokenners gaan er vanuit dat de Schoorlse duinen op die keuze van grote invloed zijn geweest.

'Famille de Saltimbanques' wordt gezien als Picasso's belangrijkste schilderij van 1905.

Picasso's Nederlandse verblijf leverde meer op.
Naast een paar schetsboeken (met impressies uit Alkmaarse bordelen!), kennen we de gouache 'Trois Hollandaises', met op de achtergrond een Schoorlse boerderij. Picasso was gefascineerd door de figuur die in het strooien dak was uitgespaard. Die versiering is vandaag in enkele boerderijdaken rond Schoorl nog terug te vinden.

En er is het schilderij 'La belle Hollandaise', waarvoor een plaatselijk meisje model heeft gezeten.
Tot op de dag van vandaag schijnen in Schoorl en omstreken de geheimzinnige verhalen rond haar identiteit en een niet opgehelderde moord de ronde te doen.
Een postbode zou gezien hebben hoe zij naakt voor Picasso poseerde, waarna hij dit schandaal aan haar verloofde overbriefde. (Ik weet ook niet wie is vermoord - het model of de postbode.)

Zijn er lezers die vandaag al overijverig beginnen aan hun Sinterklaasgedichten?

Hoeft niet.

U kunt wachten tot vijf december, twee uur vóór uitpakken.