Voor het eerst van mijn leven heb ik een hele voetbalwedstrijd gezien.
Die van vorige week.
Daarmee heb ik mijn interessantdoenerige uitzonderingspositie van de niet-voetballiefhebber - 'ik heb nog nooit naar voetbal gekeken' - die ik een levenlang heb volgehouden, definitief vaarwel gezegd. Ook zonder technische kennis, blijkt het spel spannend en goed te volgen.

Dus ga ik vanavond ook kijken. (Zonder oranje kleding aan, ik maak het niet al te gek.)

En ik ben zelfs zover dat ik me aan een voorspelling waag.
Het wordt 3-2.
Voor Griekenland.

Beste Jan,

Wat lezen Wij nu weer in de Volkskrant? Heeft Jan Peter Balkenende een aan jou gerichte open brief geschreven over de ironie in jouw uitspraken over bondscoach Advocaat?

Wel hebben Wij ooit! Wij hadden hem nog zo gezegd dat hij zich niet meer moest bemoeien met columnisten, humoristen en satirici.

Bij een vorige gelegenheid meende de heer Balkenende Ons in bescherming te moeten nemen tegen humoristisch bedoelde satirische programma's, zoals Kopspijkers en een poppenfilmpje van BNN.

Bij het eerstvolgende wekelijkse praatje bij Ons Thuis ten Bosch hebben Wij hem toen de oren gewassen. Ook zijn vriend, minister Donner, hebben Wij dringend gevraagd zich uitsluitend met zijn eigen zaken te bemoeien.

Zelfs in het openbaar hebben Wij later, tijdens een ontmoeting met de pers, laten doorschemeren dat Wijzelf zeer hartelijk moesten lachen om Kopspijkers (dat poppenfilmpje leek nergens op) en dat Wij regeringssteun in dezen kunnen missen als kiespijn.

Weet je waar Wij gek van worden, Jan? Van het woord respect, dat deze minister-president te pas en te onpas gebruikt. Ook in de brief aan jou is hij weer bezig 'onze kinderen proberen te leren respect te hebben voor elkaar en in het bijzonder voor de leraar, de trainer en de scheidsrechter'. (Gelukkig heeft hij Ons er dit keer buitengelaten.)

Binnenkort krijgen Wij de hele Europese top over de vloer, Balkenende zit voor. Wij hopen van ganser harte dat hij zijn kleuterjuffentaal dan achterwege laat. Anders gaan Wij bij het officiële diner waar Wij de Europese leiders zullen toespreken, een paar onvervalste moppen vertellen!

Of jij, Jan, helpt Ons bij het schrijven van Onze tafelrede...
Kunnen Wij daar eens over praten? Bel de RVD voor een afspraak, wil je?

Dat het nationale elftal vanavond Onze kleur hoog mag houden.
Wij kijken!

Beatrix

'Wat er allemaal op ons afkomt! Als ze binnenkort beginnen met superbreedband op UMTS'
Joh, dan ontvang ik 30 TV-zenders... op mijn mobiele telefoon!

Daarom moet ik er nu bij zijn. Superbreedband op mijn supermobiel.
En ik heb een toepassing bedacht gericht op de jongste jeugd, dus op de verste toekomst.

Poppenkast-TV!

Een kanaal waarop 24 uur per dag poppenkastvoorstellingen worden uitgezonden, in superbreedband, UMTS.

Ik stel mijn mobiel op en ik heb binnen enkele seconden een jeugdig publiekje om me heen verzameld, dat ik net zo lang bezighou als de ouders dat wensen (de eerste zeven uur poppenkast worden momenteel opgenomen) en ik maak het feestje af met wat leuke gadgets van de sponsors.

We hebben testen gedaan met proefpublieken - weet je wat de kinderen op de supermobiel het leukst vinden?
Jan Klaassen en Katrijn!
Ze vinden het hartstikke spannend. Als de digitale Dood van Pierlala op mijn mobiel verschijnt doen ze het in hun broek!'

Het is weer zover: ik kom om in de boeken. Ik moet ruimte scheppen, de kasten puilen uit.

Een eerste selectiecriterium: heb ik het eventueel te verwijderen boek gelezen of niet?
Zo'n boek als 'Ik kan alles' heb ik gelezen.

Tweede selectiecriterium: zal ik het boek nog eens uit de kast halen?
Nee, ik kan nu alles en dat verleer ik niet zo gauw.

'Ik kan alles' kan weg.
Weggooien? Terwijl er zoveel mensen rondlopen die niets kunnen? Kan niet. (Stel je de wereld eens voor als alle mensen 'Ik kan alles' zouden hebben gelezen en alles kunnen...)

Internet biedt nieuwe wegen om van je oude boeken af te komen.

Bij boekwinkeltjes.nl begin je in de kortste keren een eigen antiquariaat waarin je de eigen overtollige boeken kunt aanbieden.
Er zijn nu 655 winkeltjes geregistreerd, waarbij 469.437 veelal goede en goedkope boeken te verkrijgen zijn.
Als winkeliertje zorg je zelf voor afrekening en verzending.
(Rechts op de homepage is het informatieve artikel van Ewoud Sanders in NRC-Handelsblad op te vragen.)

Een avontuurlijke en ideëler methode biedt bookcrossing.com.
Hier kun je het te dumpen boek registreren, waarna je het 'aan de wereld' geeft, d.w.z. je legt het ergens neer - op een bankje, in een openbaar gebouw, in de trein.
Het is de bedoeling dat de vinder na lezing via een e-mail zijn bevindingen rapporteert. En het boek vervolgens weer ergens achterlaat.
268.269 leden hebben 1 miljoen 202.342 boeken uitgezet.
De site is een Engelstalig initiatief, maar er zijn al veel Nederlandse boeken op reis.

Ik denk dat ik 'Ik kan alles' op een bankje in het Oostpark ga achterlaten. Daar huizen overdag veel daklozen die wel een duwtje in de rug kunnen hebben.

Nou, nou, nou, dat is wel een heel besmuikte vestiging van De Democratie.

Begin en einde van een oorlog, als stiekem onderonsje.

Oorlogvoeren is niet meer wat het geweest is.
Herinneren we ons generaal Norman Schwarzkopf nog?
En de overwinningsparade in Washington na de Eerste Golfoorlog in 1991?

Die houden we nu tegoed als de 140.000 Amerikaanse soldaten (minus ...?) terug zijn gekomen.

En krijgen wij dan ons eigen paradetje op het Haagse Lange Voorhout?
(Hopelijk trekt minister Kamp weer dat oranje t-shirtje aan, waarin hij de troepen in Irak bezocht. En Freek mag ook op het podium staan.)

Lieve mensen,

Hoewel ik weet dat de hoofdredacteur niet wil dat ik reclame voor eigen parochie maak, moet het even, anders ben ik mooi de klos.

Het zit zo.
Bij elke voorgaande voetbalgekte vroegen ze mij van 'Driek, kan ik bij jou m'n oranjegadgets krijgen?' Terwijl ik helemaal niet van oranjegadgets hou! Zoals ik ook niks van carnaval moet hebben.
Maar goed, iedereen z'n eigen afwijking.

Met deze EK voor de deur dacht ik van 'Driek, waarom niet?'
Ik heb in de loop van de jaren een zekere reputatie opgebouwd - hier in de binnenstad in de cafés kennen ze me niet bij m'n achternaam, maar ben ik Driek de Gadgetfreak, waarom zou ik daar geen gebruik van maken?
Of begeef ik mij dan op het hellende vlak en glij ik af naar de sleutelhangers-en-aanstekers-bedrukt-met-firmanaam-handel?

Ach, hield ik mezelf voor, als je voor een korte, hevige periode in het oranje duikt, is het niet zo erg. Als je met de poen maar leuke dingen kan doen. Dus: eindelijk je Star Trek-verzameling afmaken, die oude ATARI- computer aanschaffen die bij een kennis op zolder staat te popelen om aan de gang gebracht te worden, een nieuwe vitrinekast voor de miniatuur Tweede Wereldoorlogspullen... er zijn nog zoveel wensen.

Om kort te gaan: ik heb met een groothandel een leuke deal afgesloten, in het huis-aan-huisblad een paar advertentietjes gezet en ik mag niet mopperen. De oranje vlaggetjes zijn weg, de oranje scheidsrechterfluitjes foetsie, de leeuwenkoppen de deur uit.

Maar...
Ik zit nog met 763 hoeden in m'n maag.
Om precies te zijn: 351 hoeden met bontrand en 412 hoeden met haar.
(Die laatsten veroorzaakten een rampje: ik kreeg hoeden en haar los aangeleverd - hebben mijn moeder en ik vier dagen tot diep in de nacht het haar aan de hoeden moeten plakken!)

Wat ik jullie vraag is: maak mij los!
Als ik die 763 hoeden niet kwijt raak, blijf ik in de rode (oranje) cijfers zitten.
In die 763 hoeden zit nou net mijn winst!

En ik heb nog twee dagen, want dat oranje er daarna definitief uitvliegt (sorry hoor) ligt dik voor de hand.

Heren, zit woensdagavond aanstaande voor de buis met Drieks hoed met haar op. En betrek je vrouw in de gezelligheid: geef haar de hoed met bont.

Opsturen gaat niet meer. Kom de hoeden bij mij thuis halen en contant betalen. Ja?

Hartstikke bedankt, mensen,
jullie Driek de Gadgetfreak

Omdat Balkenende gedienstig voldoet aan elk Amerikaans verzoek, zal ook het aanstaande Verzoek tot Uitlevering van harte worden gehonoreerd.

En zo zullen we meemaken hoe een aan handen en voeten geboeide Wim Kok onder marechausseebegeleiding op het vliegtuig wordt gezet.

We kennen enkele hedendaagse schrijvers die met krantenartikelen en essays wel eens een bijdrage willen leveren aan het openbare debat. Veel verder reiken hun pretenties niet.

In een antiquariaat vond ik gisteren een boek van een Nederlandse auteur die het engagement van de schrijver wat hoger inschatte.
Ik had er graag 52 euro voor over, want een indrukwekkender hoogtepunt van megalomanie kom je zelden tegen.

'Wij gaan het Godshuis bouwen in de Lichtstad. Het heilige midden van de gansche menschheid, van waaruit alle bedrijvigheid van alle menschelijke bewooners deezer planeet, deezer Aarde, deezer zweevende woonplaats van ons geslacht wordt bestuurd, geordend en geheiligd.'

In 'Het Godshuis in de Lichtstad' (1921) ontwierp Frederik van Eeden een nieuw wereldcentrum, waarin alle godsdiensten, landen, volkeren en regeringen verenigd moesten worden. De uitklapbare tekeningen van architect J. London, laten de Heilige Stad zien, met de grote Dom, de Broedertempel en de Midden- en Buitenstad.
Van Eeden is ervan overtuigd dat hij de leiders en geleerden van over de gehele wereld voor zijn plannen zal winnen.

'Zoo zal dus de Lichtstad, die dadelijk streeft naar eevenwigt, de eerste harmonisch gelukkige menschenstad zijn. Uitgaande dus van dit standpunt moet ik er toe besluiten, dat de Lichtstad geen utopie is, geen onbereikbaar ideaal, doch geëischt wordt door het menschzijn.
Aan deeze geweldige 20ste eeuw om het uit te voeren, eeven weergaloos schitterend, als de oorlog weergaloos afzichtelijk is geweest.'

In 1922 bekeerde Frederik van Eeden zich tot het Katholicisme. Met de bouw van de Lichtstad is nooit een begin gemaakt. Hij overleed in 1932 aan de gevolgen van een ernstige dementie.

Gedurende twee seconden kwam hij in beeld: de oranjefan in het stadion van Faro met een piepschuimen grote gele kaas op zijn hoofd.

Hij kan zich morgen vervoegen bij het Ministerie van Economische Zaken om uit handen van staatssecretaris Karien van Gennip (exportbevordering) een bon te krijgen, die hem levenslang recht geeft op een wekelijkse pond kaas.

Beneden had ze haar laarzen al uitgetrokken, zodat ze zachtjes de slaapkamer binnen kon schuifelen, maar Evert sliep door. Ze schoof naast hem, knipte het leeslampje uit en bleef op haar rug liggend nog tien minuten in het donker staren, totdat de slaap haar te pakken kreeg.

Toen Evert haar wakker maakte met koffie (de Grote Bak), vroeg hij, nadat ze rechtop in de kussens zat en de eerste slok had genomen: 'En? Hoe was 't ?'

'O, 't ging', zei Jacqueline met haar lage ochtendstem. 'Het eten was wel goed.'
'Leuke mensen ontmoet?', vroeg Evert, die zijn stem terloops probeerde te laten klinken, alle ondervraagtoontjes vermijdend.

'Ja, gewoon, van de zaak dus', zei Jacqueline en Evert vermoedde al iets korzeligs te horen.

Toch ging hij nog even door.
'Zat je naast een leuk iemand?', vroeg hij zo losjes als hij maar kon. Niet te hopen dat ze het jaloerse 50+-mannetje hoorde, dat de gangen van zijn achttien jaar jongere vrouwtje probeerde na te gaan. (Vroeger konden ze samen lachen als Evert dat mannetje speelde.)

'Naast de nieuwe manager van de tweede verdieping', zei Jacqueline, die ineens klaarwakker leek. 'Wat een lul van een man! Een akelige gladjakker. En daar ben je dan verplicht de hele avond naast te zitten!'

En dan breekt het besef door dat de tijd die je op aarde doorbrengt beperkt is. Veel ervaringen en sensaties, waarvan je het bestaan weet of vermoedt, blijven voor jou gesloten en onbenut.

Zo heb ik er altijd naar verlangd te weten wat het is om een dag 'op te nemen'.
Maar nu de mogelijkheid ons van hogerhand wordt ontnomen, zal ik waarschijnlijk sterven zonder ooit een ATV-dag te hebben meegemaakt.

Het halfjaarlijkse etentje met de collega's (Summerdinner) in het Thaise restaurant, viel boven verwachting geanimeerd uit. Jacqueline was aan een tafeltje naast de nieuwe accountmanager van de tweede verdieping terechtgekomen en er had zich een heel leuk gesprek ontwikkeld.

Zelden voelde ze zich zo snel met iemand zo vertrouwd. Wat een leuke man! Niet mooi, maar wel geestig en heel snel van begrip. Al gauw wisselden ze vertrouwelijkheden, die zij nooit aan haar vriendinnen zou durven vertellen. 'En ik niet aan mijn vrienden', zei hij.

Tijdens het dessert vroeg hij of ze met hem na afloop 'nog ergens wat ging drinken'.

'Wat doe ik, wat doe ik?', dacht ze toen ze op de gang de stilte zocht om te kunnen bellen.

'Schat, luister,' zei ze tegen een wat slaperig klinkende Evert, 'dit gaat heel lang duren - de bediening is hier zo langzaam, het hoofdgerecht moet nog op tafel komen. Ga maar vast slapen, ja?'

Toen ze haar mobiel dichtklapte, klonk in haar hoofd: 'Mag ik, mag ik? Mag ik ook eens een keer?'

Zo doen mannen dat dus, bedacht ze, toen ze met groeiende opwinding terugliep naar het aparte eetzaaltje.
Het beviel haar wel.

Paraplu: raakt weg of klapt om.

Hoed of pet: hoofdpijn.
(Regenhoedje: verboden!)

Modeontwerpers en vormgevers zouden zich eens moeten buigen over een acceptabel, draagbaar, niet belachelijk

PLASTIC REGENKAPJE VOOR MANNEN.

Het fanatisme van de militaire officier is af te lezen aan de stand van zijn pet.
Als de achterkant van de pet het gehele achterhoofd bedekt, staat de klep aan de voorkant te hoog boven de neus. De achterrand dient OP het achterhoofd te rusten.

En daar draait het bij de fanatieke petstand om: de klep moet de neusbrug bijna raken. De drager kijkt vanonder zijn pet, langs de ronde kanten van de klep. Hij moet de nek strekken en het hoofd vanzelf fier heffen, wil zijn gezichtsveld maximaal zijn. De priemende, allesziende ogen blijven verborgen in de klepschaduw.

's Lands hoogste militair, de nieuwe chef defensiestaf, zal menig uur voor de spiegel hebben doorgebracht met het eindeloos corrigeren van zijn petstand. Het resultaat mag er zijn: hij laat zien hoe een pet dient te worden gedragen.

De pet van Dick Berlijn.

Een paar keer al heb ik in interviews beweerd, dat nieuwe mediamakers hun nieuwe plannen en ideeën niet meer naar de bolwerken van de oude media hoeven brengen, maar zelf aan de slag kunnen gaan met behulp van de nieuwe digitale technieken.

Pedante uitspraak. Want wat weet ik ervan?

In deze serie hoop ik broedplaatsen te bezoeken waar de nieuwe makers aan het werk zijn.

De Amsterdamse productiestudio Submarine is zo'n plek. Hier worden de grenzen tussen nieuwe en oude media, hoge en lage cultuur, en kunst en commercie verkend en overschreden.

'Hoe ik de toekomst zie? Als oneindig positief. Ik ga elke dag fluitend naar m'n werk', zegt Bruno Felix, een van de oprichters.

Op de site van SubmarineChannel zijn vele voorbeelden van grensoverschrijding te vinden.
Het project van Chris Keulemans bijvoorbeeld, die in een roman, een dvd, een radiodocumentaire en een website de Amerikaanse popcultuur tussen 1961 en 1995 verkent. Wat een schat aan materiaal is op die site te vinden!

Bij Submarine vinden we ook Hotel, het nieuwe Flashproject van internetkunstenaar Han Hoogerbrugge. Twee prachtige delen staan al on line. ('Via de site trekt Hotel wereldwijd meer bezoekers dan een Nederlandse speelfilm.')

Over een paar maanden volgt een gamesite, die behoort bij het gigantische multimediale project van Peter Greenaway - The Tulse Luper Journey (o.a. drie films, boeken en DVD's).

Kortom hier gonst en bromt het. Ik beveel een bezoek aan SubmarineChannel van harte aan.

Toen na een zachte landing op Schiphol de Olympische Vlam uit het vliegtuig werd gedragen, keek Zij vanuit haar zilveren lantaarntje haar ogen uit. Wie waren die kolossale man en vrouw die haar onderaan de trap stonden op te wachten?

De Vlam flikkerde even - Zij zou toch in ontvangst worden genomen door oud-Olympische sporters?
Of deden ze het in Nederland weer eens anders dan anders en was dat superdikke stel juist bedoeld als aansporing meer aan sport te gaan doen?

Schrijven over oranje en over (tegen) buitenlanders - als je die twee onderwerpen samen groot kunt brengen, heb je een dijk van een Telegraafvoorpagina.

Dump een stel oranjeflippo's in een Portugese vijver met oranje water en het onderwerp oranje is gecovered.

Voor (tegen) de buitenlanders moet wat opklopwerk worden verricht.
Twee VVD-Kamerleden schieten te hulp. Ze hebben een gaatje in een wetje gevonden.
Als een illegaal samenwoont met een legale werknemer, kan de illegaal een heffingskorting van 1825 per jaar 'opstrijken'.

In een tussenzinnetje wordt vermeld:
'Over hoeveel gevallen het gaat is onduidelijk.'
Tien? Lijkt me nog veel.

Het foutje in de wetgeving kan snel hersteld - goed voor een berichtje op pagina twaalf.
'Van de zotte!', schreeuwen de Fortuynisten van de VVD. En halen ruimschoots de voorpagina. 'VVD slaat alarm over douceurtje?'.
Goed gedaan, hoor, flinkerds!

Van de vulgaire!
Van de onzorgvuldige!
Van de ouderwetsige hetzige!

Ze worden in Noorwegen gek van die Nederlandse webcambewakers. Veranderen ze daarom voortdurend van adres?

Als ik vóór de Europese verkiezingen zou hebben geweten dat de PvdA de verlenging van de missie in Irak uiteindelijk toch zou steunen, had ik ook niet op die partij gestemd.

Wat een bloedmooie tv-serie: Recordings, elke avond rond 20.00 uur op Nederland 3.

Makers Arno Kranenborg en Eric Velthuis reisden ruim een half jaar samen door Nederland, op zoek naar vertolkers van traditionele liederen (Nederlandse en buitenlandse amateurs). Ze maakten opnamen bij de mensen thuis, in buurthuizen, cafés, werkplekken en in het Nederlandse landschap.

De VPRO heeft nu twee afleveringen uitgezonden en ik geef toe: in beide programma's kwamen meerdere momenten voor waarbij me de keel werd dichtgeknepen.

Het Russische lied van vanavond, door Gregory gezongen, zichzelf op de accordeon begeleidend, met zijn vrouw en dochter luisterend op de bank, heb ik nu al vier maal gedraaid.
Ja, via internet - de serie komt in zijn geheel op een VPRO-site te staan. Met per lied meer gegevens over de vertolkers dan in de tv-serie worden gebruikt.
Prachtig!

• Hè! Nou is de bus net weg!
• Ik kan echt niet harder lopen, hoor.
• Zet de rollator maar op de handrem, moeder, gaan we hier even zitten
• Hè, hè, ik zit. Jeetjemina!
• Wat is er, wat is er?
• Ik schrik me een ongeluk! Die kop van die kerel...!
• Nou! Wat kijkt dìe man je gemeen aan!
• Ruud heet'ie, zie je wel? 'Ruud is terug.' Wist jij dat'ie weg is geweest?
• Nee, maar dat weten ze hier in de buurt maar al te goed. Wat Ruud allemaal heeft uitgevroten...
• O, weet jij dat dan?
• Nee, maar hij heeft natuurlijk in de gevangenis gezeten en nu waarschuwen ze van: uitkijken mensen, Ruud is terug! Ramen en deuren dicht. Let op je portemonnee. Ik vind het wel goed dat ze die verdachte types zo bekendmaken.
• Maar je weet het niet zeker. 't Zou toch ook een sportman kunnen zijn? Of iemand uit de muziek?
• Maar dan ga je toch niet zo kijken? Dan zet je toch een gezelliger hoofd op?
• Radio, staat erbij.
• Ja, dat is ook op de radio: Opsporing verzocht. En d'r staat ook bij welk nummer je moet bellen: 538. Dus 112 is algemeen alarm, zeg maar en 538 is voor als je Ruud voorbij ziet komen.
• Ik vind het maar eng. Komt de bus nou nog niet? Ik wil hier weg.
• Rustig maar, moeder. Komt goed. Als we Ruud zien, ga ik wel een telefooncel zoeken om 538 te draaien.

Dat het zo niet langer ken is duidelijk. Dat hebben ze bij de politiek ook in de gaten gekregen.

Dat alle buitelanders verplicht goed nederlands moeten kennen is dan ook van harte toe te juigen.

Ook dat de regering veel overlaat aan het particulier initieatief is een goed ding. Door konkurentie kunnen de prijzen lekker laag blijven.

Vandaar dat wij met groot genoegen kunnen presenteren:
MMOI - Mike van der Molens Onderwijsinstelling.

Wij lijden buitelanders van alle leeftijden op voor het staatseksamen Inburgering.

Weet u buitelanders bij u in de buurt die geen woordje nederlands kennen spreken wijst u hun dan de weg naar onze Instelling.

Wij geven les tegen de onwaarschijnlijk lage prijs van 59,99 euro per uur.

De lessen worden door een deskundige gegeven. Ik was jarenlang uitsmijter in de horeca, heb dus veel ervaring met buitelanders. Ook was ik standup-komiedian, dus googelaar met taal zeg maar. De MMOI? Dat zit wel snor!

Beleefd aanbevelend,
Mike van der Molen,
directeur/leraar MMOI

Ook Bieslog mocht achter de tientallen journalisten en cameraploegen aansluiten die op de gang stonden te wachten om toegelaten te worden tot een van de vele persconferenties die Bill Clinton in een Washingtons hotel had belegd, ter promoting van zijn boek.

Toen Charles Groenhuijsen eindelijk naar buiten kwam, mochten wij. De stoel van Charles was nog warm.

- Meneer Clinton, uiteindelijk heeft Monica Lewinsky u geen windeieren gelegd

'Wat de Lewinskyzaak betreft zeg ik in mijn boek dat ik moreel verwerpelijk heb gehandeld en...'

- Nee, sorry, ik bedoel dat zonder 'de Lewinskyzaak', zoals u uw ex-vriendin nu steevast noemt, uw boek een stuk minder smakelijk zou zijn geworden

'Ik zeg eerlijk wat ik fout heb gedaan en met de Lewinskyzaak heb ik mensen diep gekwetst, maar uiteindelijk is mijn huwelijk gered en...'

- The New York Times vindt uw boek dodelijk saai - zou het boek zonder Monica Lewinsky niet onverkoopbaar zijn geworden?

'Ik heb vrienden gemaakt, maar ook vijanden en die zitten overal. Je kunt niet...'

- Hebt u Monica Lewinsky van tevoren op de hoogte gebracht van het feit dat zij in uw boek figureert als de moreel verwerpelijke Lewinskyzaak en nu weer in de hele wereld over de tong gaat

'Als Hillary erachter zou komen dat ik weer betrokken raak in een moreel verwerpelijke Lewinskyzaak, zou ik voor de rest van mijn leven naar de sofa worden verbannen. En ik wil hem er graag nog érgens inhangen.'

- Meneer Clinton, bedankt voor dit gesprek

Perschef:
'Volgende!'

Now you ask yourself of if Verdonk knows what she says.

The point is that many Dutch people only THINK that they speak good English.

If the people who want to live here even so good Dutch have to speak as the Dutch speak English, than you can expect a new golf of foreign people.

All they have to do is to learn how Dutch sounds a littlebit and than: brabble but.

We are waiting for the first speech from Verdonk in English.

If our ministers speak English you shame usualy your eys out!

Het opmerkelijkste van De Wedstrijd brengt de Volkskrant.

In het poëtische duel speelde aan Nederlandse zijde de dichter Nooteboom - weliswaar vooral bekend als romancier - een grote rol, maar van de al jaren in Frankrijk wonende uitblinker, de Tsjech Kundera, was tot zaterdag geen enkel gedicht bekend!
Die onverwachte opstelling moet Dick Advocaat in ernstige verwarring hebben gebracht.

Het ziet er naar uit dat Letland aanstaande woensdag een minstens zo verbazingwekkende keuze in het veld zal brengen. Verwacht wordt dat de dichter Vizma Bel'evica een spitspositie gaat innemen. Opmerkelijk, want deze gelauwerde dichter is niet alleen 73 jaar, maar ook vrouw!

Daarom stellen wij nu al een wissel in de Nederlandse ploeg voor.
Vervang routinier Nooteboom door de frisse Peeters.
Hagar Peeters, een jonge, mooie vrouw en uitstekende dichteres, gaat Nederland naar de volgende EK-ronde schrijven.

Dat het door Bieslog geadopteerde Noorse Tunneltje nog altijd wordt bewaakt door een grote groep lezers, werd afgelopen week bewezen.

Dagelijks ontving ik alarmerende berichten van Tunneltjewatchers, die meldden dat de webcam sinds maandag 14 juni, 09:40:24 uur geen nieuwe beelden meer doorgaf.

Uiteraard heb ik de Noorse autoriteiten om opheldering gevraagd.
Men reageerde merkwaardig. Afhoudend, me van het kastje naar de muur sturend.
Ik kreeg het vermoeden dat men iets voor mij verborgen hield.

Ik ging op onderzoek uit en kwam tot de verbijsterende ontdekking dat de camera wel degelijk nog werkte, maar via een ander adres te volgen is.

Waarom heeft men Nederland niet in kennis gesteld?
Welke transporten door het tunneltje mochten wij niet zien?

Minister Bot van Buitenlandse Zaken is ingelicht.

(Zie ook het Tunneltjedossier in linkerbalk.)

Dat is niet best, de gebeten hond zijn.
Kun je geen goed meer doen.
Als je Kop van Jut bent, heeft dat nog iets tragisch en heroïsch.
Maar de gebeten hond maakt geen aanspraak op medelijden.

De hond komt er in onze taal slecht af.
Zo moe zijn als een hond.
Sterven als een hond.
Stomme hond!
Weglopen als een hond met de staart tussen de benen.
Iemand honds behandelen.
Iemand zo uitschelden dat de honden er geen brood van lusten.
Geen slapende honden wakker maken.
Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen.
Zelfs zo trouw als een hond zijn, heeft een slaafse bijklank.
En een man kan door zijn geliefde maar beter niet hondje worden genoemd.

Dick, de gebeten hond, likt zijn wonden.
Het ziet er niet naar uit dat hij weer fit is voor de volgende ronde.

In deze fase rest de tactiek van de Shockopstelling, waarmee bij de tegenstander de grootst mogelijke verwarring wordt gezaaid.

Aan de duizenden lijstjes die overal in den lande zijn geopperd, ontbreekt de nu volgende 4-3-3 opstelling, die volgens mij een grote kans op winst garandeert.

Doel: De Boer (Frank)
Achter: Van Nistelrooij, Kluivert, Overmars, Van der Meyde
Midden: Westerveld, Reiziger, Cocu
Voor: Van der Sar, Stam, Waterreus

De Tsjechen zullen verdwaasd over het veld dolen en niet aan spelen toekomen.

Voorspelling:
Nederland-Tsjechië: 5-0 (Van der Sar neemt vier doelpunten voor zijn rekening).

De vlaggen en de schooltassen worden uitgestoken. De feesten breken los.

Volwassenen poseren op de bordessen van de instituten die hen indrukwekkende diploma's hebben verstrekt.

Ook de nieuwe Masters of Crisis and Disaster Management staan er geslaagd bij. Ze hebben de tweejarige opleiding - honderden uren studie en praktijk - met succes afgerond.
Het zijn brandweerofficieren, politiemensen, GG&GD-functionarissen en hulpverleners. Vanaf vandaag mogen ze bij hun naam een geheimzinnig achtervoegsel plaatsen:
ing. F.P.J. van der Maat MCDm.

Mag je, als bestrijder van crisis en rampen, vrolijk feestvieren?
De mannen en de vrouw staan er enigszins onthand bij. De fotograaf heeft tot tweemaal toe om een glimlach gebedeld - 'kom op mensen, jullie zijn niet gezakt!' - maar enkelen vonden de bos bloemen niet passen bij hun ernstige nieuwe titulatuur.

Gefeliciteerd, Masters! Een bescheiden feestje met frisdrank en gezonde snacks mag best.

'Een trein rijdt over de spoorbrug. De zon gaat onder.
Zutphen. IJsselkade. Ik ben zes en loop over het voetpad tussen de spoorbrug en de verkeersbrug. Over planken waaronder peilloze diepten gapen.
Eigenlijk ben ik toen in de IJssel gevallen. Het vallen was zoveel sterker dan het niet-vallen dat er wel een vergissing in het spel moet zijn. Ik besta uit een reeks vergissingen.'

Openingszinnen van een recente column van Alex Mol.

Gisteren werd een bundeling van de columns van Alex Mol (Wim Noordhoek) - 'Verlangen naar nu' (zie Bieslog, gisteren) - ten doop gehouden in boekhandel Van Someren & Ten Bosch in Zutphen.

Schrijver Willem Brakman trakteerde de vele aanwezigen op een gedegen analyse van het column-genre (hieronder een fragment).

Daarna verplaatste het gezelschap zich naar de oevers van de IJssel, waar de zon had gewacht met ondergaan.

Vanmorgen heeft een woordvoerder van mij bekendgemaakt dat premier Guy Verhofstadt van België voor mij een onacceptabele kandidaat is als voorzitter van de Europese Commissie.

Ook de Britse kandidaat Chris Patten is in mijn ogen niet aanvaardbaar.

Ik heb geen enkele reden opgegeven voor mijn afwijzing van beide kandidaten.

Dankzij een relatie bij een van de fabrikanten mocht ik een avondje spelen met die SPP-chip.
Ik kreeg er de benodigde computerapparatuur bij te leen (een harde schijf die de voorkamer vulde) en of ik mijn bevindingen wilde doorgeven.
Wel leuk dat ze ter testing van dit nieuwe medium het oude medium - het boek - uit de kast(en) halen.

Zo had ik dus gisteravond binnen vijf seconden 128 miljoen boeken in huis.
Viel me een beetje tegen.
Ik heb hier en daar wat zitten grasduinen, maar nee, er zat niet veel bij dat me kon boeien.
Dus heb ik de hele boel in vijf seconden weer retour gezonden.

Morgenavond krijg ik binnen drie seconden alle speelfilms die ooit op aarde zijn gemaakt in huis.
Daar stel ik me wel wat van voor.

'Op bedevaart was ik naar Den Haag-West, in het seizoen van de zere ogen. Voor persoonlijke boetedoening, want ik kom uit de buurt vandaan.'
Na het lezen van deze zinnen uit een van de eerste columns van Alex Mol dacht ik : 'Alex Mol? Die moet ik van vroeger kennen.'
Want ik kom ook uit Den Haag-West vandaan. En als je lang uit Den Haag-West weg bent, ga je vanzelf denken dat je iedereen die ooit in Den Haag-West heeft gewoond persoonlijk kent.

Ik las verder. Volgde een passage waarin Alex Mol in nog geen tien zinnen zo ongeëvenaard raak een droefgeestige Haagse portiekwoning beschrijft, dat ik dacht: 'Alex Mol? Wat zou ik die graag willen kennen.'

Niet lang daarna bleek dat ik hem kende. Niet van vroeger, maar van de radio. Ik was blij, want nu hoefde ik niet naar Alex Mol op zoek om te zeggen dat ik ook uit Den Haag-West vandaan kwam en zijn beschrijving zo mooi vond.
Vooral het detail dat op zijn Haagse bedevaart verdwenen blijkt, had me diep getroffen: 'De witte uitslag op jonge baksteen als gevolg van de zoute wind.' Als je met één zo'n zin die ooit jonge, moderne, vooroorlogse wijk in het duinzand, aan de rand van Den Haag-West, kunt vastleggen, ben je een groot schrijver.

Zonder elkaar te kennen, hebben we vlak bij elkaar gewoond - Wim Noordhoek bij het eindpunt van lijn 2 en ik bij de volgende halte. Waar toen lijn 2 reed, volgt nu lijn 3 een afwijkende route. Daar hebben wij niets mee te maken. Wij kunnen uit het blote hoofd een rit met onze lijn 2 naar de binnenstad nauwgezet reconstrueren.
Maar van ons tweeën kent Wim Noordhoek de verrassendste details en Alex Mol kan ze ook nog in de trefzekerste woorden vangen.

En (gelukkig maar) niet uitsluitend over vroeger weet Wim veel en schrijft Alex het prachtig op.

De Biesloghoofdredacteur (in de VPRO-Gids)

Waar het gerucht vandaan komt, weet ik niet - het schijnt een initiatief van alle internationale sportorganisaties gezamenlijk (UCI, IAAF, FIFA enzovoorts):

er komt een dopingcontrole voor sportcommentatoren van radio en televisie.

Er zeilden weer wolken door de lucht die wilden
dat ik iets in ze zag.

Ik deed mijn uiterste best van alles te zien:
rare gezichten met kluskinnen,
bultige neuzen en hoge voorhoofden,
volmaakte vrouwenbillen,
zoenende olifanten
de slurven in elkaar gehaakt,
twee goden in gevecht,
de balans tussen oorlog en vrede.

Maar ik zag niets in de wolken.
En ik voelde me klunzig en dul.

Toen besloot ik niets anders te zien in de wolken
dan wolken.

Daar klaarde ik enorm van op.

Mooi, die wolken!

Het vermeende gemis aan pluriformiteit in het onderwijs aan de oranje school in Enkhuizen blijkt mee te vallen.

Op de foto in het artikel van het Noordhollands Dagblad (zie 'Oranje school' van hedenmorgen) is na detailvergroting te zien hoe een groepje dissidenten zich in het wit heeft gestoken en met de Duitse vlag zwaait!

Hulde aan deze jonge verzetsstrijders.

Attractiepark Madurodam is onze miniatuurtrots. Heel Nederland werd in één stadje samengebracht.
Madurodam weerspiegelt onze nationale identiteit (zo is vandaag in het voetbalstadionnetje van Madurodam de gelijkmaker van Van Nistelrooijtje te zien).

Een Afrikaans vluchtelingenkamp hoort in Madurodam heel duidelijk niet thuis.
Hier tekenen we scherp protest tegen aan.

Wij vinden het volstrekt uit den boze dat in Madurodam een buitenlandse vluchtelingenlocatie wordt opgesteld, terwijl de 'typisch Nederlandse' attracties (een asiel-, uitzet-, en vertrekcentrum) ontbreken.

Uit een artikel in het Noordhollands Dagblad:

'ENKHUIZEN/URSEM - Zo'n duizend leerlingen van de RSG in Enkhuizen kwamen gisteren op verzoek van conrector Peter Harlaar in oranje kledij naar school. Vanaf het dak van de school gingen zij samen op de foto. Ook kregen zij voor de gelegenheid een oranje ijsje.'

Het zal moeilijk zijn onder duizend leerlingen enige saamhorigheid te kweken, dus ik begrijp de poging van de conrector, maar als ouder zou ik mijn kind niet naar een oranje school sturen.

Heeft gisteren één leerling de durf gehad in blauwe kledij naar school te komen? En hoe werd hij door medeleerlingen en conrector behandeld?

De onderwijsinspectie is gevraagd onderzoek te doen naar de kwaliteit van het onderwijs op oranje scholen.

'Gezien de krachtsverhoudingen in het veld zou de uitslag een geheel andere kunnen zijn.'

Ik weet niets van voetbal, maar is al eens geprobeerd 'de werkelijkheid' te vangen in een extra uitslag, die de computer samenstelt uit de commentaren van een aantal kenners en onmiddellijk na afloop van de wedstrijd kan worden bekendgemaakt?

Nederland - Duitsland 1-1
Gevoelsuitslag: 0-3.

Er ligt een compromisvoorstel op tafel, waarmee een rechtszaak kan worden voorkomen.

Namens Artsen zonder Grenzen en het ministerie van Buitenlandse Zaken zal Arjan Erkel worden gevraagd naar Dagestan te reizen om van zijn ontvoerders het losgeld terug te eisen.

Al avondenlang volgen wij het voetbalgepraat op tv met het systeem van de hangende oogleden.

Welke personen door onze speciale militaire eenheden worden geliquideerd, met toestemming van onze regering, is staatsgeheim

Die aanslagen op topcriminelen....?
Is Klaas Bruinsma...?

Het kabinetsbesluit is nog niet genomen - acht extra maanden blijven in Irak - of buitenlandwoordvoerder Geert Wilders laat weten, dat de Nederlandse militairen, voor wat de VVD betreft, nog wel een tijdje langer mogen blijven. Vier maanden, of tot eind 2005.

'Te kort', zegt Rudo de Blaak, sinds gisteren voorzitter van de RRJOVD, de rechts-radicale jongerenorganisatie, gelieerd aan de VVD (de gematigde jongeren zijn verenigd in de JOVD).

'Die Wilders is een watje, veel te links. Halfzachte bleekneus. We gaan toch niet helemaal naar Irak voor een paar maanden of een jaartje?'

- Aan wat voor termijn denkt de RRJOVD

'Wij denken helemaal niet aan termijnen. Wij denken voor altijd.'

- U denkt altijd

'Ja dat ook. Maar wij denken voor altijd. Wat sta je me nou glazig aan te kijken?

- O, u denkt dat Nederland voor altijd..

'...in Irak moet blijven, ja. Tuurlijk. De Amerikanen blijven toch ook voor altijd? Die gaan bases aanleggen, olieboorinstallaties bouwen, noem maar op. Die gaan nooit meer weg.'

- Irak wordt voor altijd bezet, zegt u? Het land krijgt geen eigen regering

'Ja, dat wel. Maar dat wordt net zo'n slappe hap als bij ons. Gewoon doen wat de Amerikanen zeggen en verder geen gelul.'

- In uw visie wordt Irak een door het westen gekoloniseerd land

'Nou en? Daar moeten we als de kippen bij zijn. Binnenkort zijn we de overzeese gebiedsdelen ook al kwijt. Maar die lui in Curaçao kunnen wat ons betreft oprotten - hebben we alleen maar last van. Maar het zuiden van Irak moeten we NU zien te behouden.'

- Fijn, dank u wel

'Moet je niet vragen naar het Vlaams Blok? Of wij van de RRJOVD contact met ze hebben?'

- Hebt u contact met...

'Jazeker. Wij waren gisteren op hun overwinningsfeestje. Nog even gesproken met De Winter. En die zei ook dat Wilders òf Van Aartsen moet wippen, òf een eigen partij beginnen. Wat ons betreft dat laatste. Maar dan zal'ie toch wel iets minder wattig moeten worden.'

Helaas blijk ik, als beginnend-vogelaar, geen schokkende ontdekking te hebben gedaan, toen ik vastlegde hoe een mereljong door de vader werd verzorgd.

'Er is door de Engelsman Snow ook onderzoek gedaan naar het opvoedgedrag bij de merelouders. Het schijnt dat zodra de jongen het nest kunnen verlaten en dus vliegvlug zijn de jongen als het ware worden opgedeeld tussen de vader en de moeder. Zij zorgen beide onafhankelijk van elkaar voor de jongen, voeden ze en brengen ze ervaring bij, iets wat ik maar zal noemen moeders- en vaderskinderen. Komt een moederskind zijn eigen pa weer tegen dan schijnen zij van elkaar vervreemd te zijn en worden deze jongen door pa niet meer verzorgd.'

Dank voor alle merelinformatie.

Stand van zaken:
het mereljong kan fladderen en heeft zich buiten kattenbereik gesteld; de vader blijft onvermoeibaar bezig.

Hoe langer het Vlaams Blok buiten regeringsdeelname wordt gehouden, hoe groter de partij wordt.
Als ze nu 's wel zouden meedoen?

En dan maar hopen dat ze er net zo'n puinhoop van maken als toen bij ons de...
Nee, nee, sorry, niets gezegd. De vergelijking gaat volstrekt niet op. Die demonen zijn bezworen.

In Rotterdam is het 35e Poetry International Festival gisteren van start gegaan.

Tonnus Oosterhoff is een van de deelnemende dichters.

Van hem zijn op de site Poetry International Web enkele in het Engels vertaalde gedichten opgenomen, waaronder twee van zijn fameuze 'bewegende' gedichten ('Man horizon animal' en 'APARIMATA').

Een typisch internetitem voor de zondag, zo praat ik het onderwerp goed.
(Ik bedoel: wordt Bieslog niet een al te gezellig krantje?)

Maar het is wel mijn eerste reportage als natuurfotograaf en daar ben ik trots op.

Gepiep, gesnerp en gefladder lokt me naar buiten.
Tegen de stam van de appelboom zit een ineengedoken vogeljong geplakt. Het kan blijkbaar niet vliegen, want het klemt zich stevig vast aan de stam.

Vanaf een dakrand houdt de vader het jong en diens directe omgeving scherp onder controle.
Het is een merelmannetje. Ik ben een ornithobeet, dus zoek ik het voor de zekerheid op - klopt, het merelvrouwtje is bruin, het mannetje is zwart met geel/oranje snavel.

De moeder is in geen velden of wegen te bekennen. De vader maakt snelle glijvluchten, verdwijnt voor een paar minuten en verschijnt weer ten tonele met een volle bek waaruit een wormpje hangt, dat hij aan het gretige, zich schrap zettende jong voert.

Als het allenige jong begint te piepen is het zeker dat de vader in aantocht is.
Om de foto's te maken, kom ik dichterbij, maar dat maakt jong en vader niets uit.

Na een paar uur kom ik weer kijken. Situatie onveranderd. Wat een verantwoordelijkheidsgevoel en energie spreidt de vader ten toon! Onvermoeibaar vliegt hij af en aan.

De echte vogelaars zullen hun neus ophalen voor deze vogelstory, maar ik vraag me af of ik misschien toch iets bijzonders meemaak. Is het 'normaal' dat de vader zich, bij afwezigheid van de moeder, zo intensief met de (op)voeding bezighoudt?

Waar is de moeder? Gerrit! Heeft hij haar vermoord?
Geschrokken ga ik naar hem op zoek. Ineengerold ligt hij ergens op zolder.
Ik besluit ramen, deuren en kattenluik voorlopig gesloten te houden.

Vader en jong hebben nu wel geposeerd voor dit item, maar deze krant hanteert ook nog zoiets als nazorg, ja?

Ineens bedenk ik me dat ik ook ben gedoopt. Was ik totaal vergeten.
Betekent dit iets? Ben ik verplicht voortaan op de vraag: 'Godsdienst?' in te vullen 'Christelijk?'
(Bestaat de mogelijkheid een doop ongedaan te maken?)

Het was een vrijzinnig-protestantse doop, dat wil zeggen: de dominee kwam aan huis.
Ten overstaan van enkele familieleden werd ik toen gedoopt in de achterkamer.
Met water uit de kraan, neem ik aan.

Hoi mensen,

Ik wil even laten zien wat ik net via het net heb besteld: de Airzooka.

Als ik het goed begrepen heb kan ik er een 'luchtbal' mee wegschieten.

'Requiring no batteries or electricity, AirZooka operates by pulling and releasing a built in launcher which blows a ball of air in the direction of your enemy. It's a great way to convince people that there's a poltergeist on the loose and for ruffling the odd feather! Free ammunition included with every purchase! '

Eindelijk iets gevonden waardoor ik me op straat een beetje veiliger zal gaan voelen.

Een mes, laat staan een schietwapen meenemen als ik 's avonds over straat moest (om ijs of sateetje te halen) - ik moest er nooit aan denken. Maar dit ding is op zichzelf al indruk- en afschrikwekkend en ik kan de vijand ook nog een harde, verwarrende wind om z'n kop verkopen!

OK, hij is een beetje onhandig in het vervoer, maar zo op het oog past'ie net onder de snelbinders van m'n fiets.

Kom ik met m'n Airzooka een voetbalstadion binnen?

Goed weekend,
groetjes,
Driek

Vanmorgen hoorde ik het weer in alle nieuwsuitzendingen:
'De macht van de omroepvoorzitters moet worden gebroken.'

Zullen de tv- en radioprogramma's van de publieke omroep er totaal anders uitzien of anders klinken als de macht van de omroepvoorzitters is gebroken?

Als programmamaker loop ik nu veertig jaar bij de omroep rond. Nooit kwam ik in aanraking met de macht van de omroepvoorzitters. Ik zou niet weten hoe ze eruit zien.

Veel ernstiger is het voornemen van de politiek de kijk- en waarderingscijfers tot uitgangspunt van het omroepbestel te maken.

Als er nu iets gebroken moet worden dan is het wel de macht van de kijk- en waarderingscijfers.

Het was al laat, maar hoorde ik het goed?
Zei Wouter Bos in het slotdebat van de verkiezingsavond (ik citeer uit het hoofd):
'Voor de tweede maal is een buitenstaander ons politieke bestel binnengedrongen. Hoog tijd om na te denken over een verandering van ons kiesstelsel?'

'De essentie van democratie is, dat een minderheid meerderheid kan worden.' (H. M. van Randwijk)

Grootste verrassing van de verkiezingsavond was Camiel Eurlings.
Zelden hebben we een politicus zo enthousiast zijn verlies zien bejubelen.

Op lezersverzoek is van het lied 'Oranje rot op!', gezongen door het Bieslogkoor, een mp3-versie gemaakt die hier gratis is te downloaden.

(Klik via de rechter muisknop 'Bewaar bestand als...'.
Tip: de naam van het mp3-bestand is een nummer. Verander dat bij het opslaan in Oranje rot op!).

Staatssecretaris Nijs krijgt in de Tweede Kamer geen Motie van Wantrouwen aan haar broek.
De vrede met haar minister lijkt getekend.
Ze spreekt het personeel van haar ministerie toe en belooft er weer fris tegenaan te gaan.

Dan krijgt ze een telefoontje met het dringende verzoek naar buiten te gaan. Voor de deur van het ministerie staat de lege VVD-limousine - de chauffeur sommeert Nijs in te stappen.

Ze wordt naar een illegaal casino gereden - ergens in de duinen bij Zandvoort - en in een achterkamer geconfronteerd met de heren Van Aartsen en Zalm, die met grote slappe hoeden op het hoofd en in bretels en hemdsmouwen zitten te pokeren.

Zonder van hun spel op te kijken maken de heren Annette Nijs duidelijk dat zij beter de eer aan zichzelf kan houden, of anders...

Een half uur later zit Nijs met trillende onderlip tegenover een asgrauwe Balkenende in het torentje.

Is Van Aartsen il capo en Zalm the boss?

Als je het gedrukt ziet staan, lijkt het mee te vallen.
Maar ze willen echt dat we 'skoel' zeggen.

Spreek alsjeblieft eens hardop uit:
'zomerschool zomerschool zomerschool'

Mooi, met die rijmende oo's.

En dan nu:
'summerskoel summerskoel summerskoel'

Onmiddellijk klinkt Beach Boys-achtige surfmuziek mee.

En wat kan men (volwassenen!) zoal leren in zomerse sferen?

'De dag 'Werken met intuïtie' is bedoeld voor mensen die naast hun ratio ook hun intuïtie willen gaan inzetten als bruikbaar instrument ook op het werk.
Deze dag is niet geschikt voor mensen die op zoek zijn naar een expert die de antwoorden op hun vragen geeft. Er worden geen eisen aan het opleidingsniveau van de deelnemer gesteld.'

Akkoord, dit is summerskoelonderwijs.

Evert heeft nu al een paar keer gezegd dat hij op vaderdag 'absoluut niks wil hebben - aan zo'n commercieel feestje wens ik niet mee te doen'.

Maar Jacqueline weet wat dit betekent - als ze op vaderdag niets voor Evert heeft, zal hij in de loop van de dag minstens eenmaal, licht meesmuilend 'nou, leuke vaderdag' laten vallen.

Hoewel het pas de 20ste zover is, heeft ze bij haar parfumerie alvast een dure fles aftershave van Dior feestelijk laten inpakken.

Nu is er commotie ontstaan rond een niet gegeven, dus niet gepubliceerd interview.

Een van de ministers heeft in een training met een mental coach in een gefingeerd interview uitspraken over collega-ministers gedaan 'waar de honden geen brood van lusten'.

De Tweede Kamer komt vanavond in spoedzitting bijeen en wil opheldering over de vraag hoe dit rollenspel in de openbaarheid is kunnen komen.

De oppositie zal een Motie van Treurnis indienen.

Een klein beetje oranje
dat is tot daaraantoe
maar veel te veel oranje
maakt depressief en moe.
Je krijgt er schele hoofdpijn van
je maag raakt in de war
die klanten van oranje
die maken 't te bar.

Ze bestaan, lijders aan de oranjefobie. Mensen die draaierig en onpasselijk worden als ze te lang naar een fel oranje t-shirt moeten kijken (opeengepropt in een overvolle tram).
Oranjepatiënten die met een ambulance moeten worden weggehaald als ze per ongeluk in een straat verzeild zijn geraakt die door de bewoners met oranje is behandeld.

Voor hen die gruwen van de kleur oranje zingt het Bieslogkoor (in feite een amateurkwintet) een anti-oranjelied.
Onder de koorleden schuilen voetballiefhebbers. Het is geen anti-voetballied, maar de tekst richt zich tegen die knallende, geen tegenspraak duldende, hondsbrutale kleur oranje.

(De MP3 is het gemakkelijkst te downloaden door via de rechter muisknop 'Bewaar bestand als...' te klikken. Tip: de naam van elk mp3-bestand is een nummer. Verander dat bij het opslaan in Oranje, oranje).

Omdat de ARBO-dienst werken in het redactielokaal had verboden (de temperatuur bedroeg 30,5 graden celsius), moest ik noodgedwongen uitwijken naar de buitendependance (foto 1).

Dat was dus behelpen.
Vanavond vindt een repetitie van het Bieslogkoor plaats en ik had een nieuwe tekst beloofd. De kleur van de strandstoel leverde onverwachte inspiratie op. Later meer.

Nou en verder legde ik nog een klassiek juttersstilleven vast, een foto (2) die op een amateurfotowedstrijd best eens een eervolle vermelding zou kunnen opleveren.

En ik heb voor jullie het water getest (foto 3).
Niemand hoeft spijt te hebben deze dag niet op het strand te hebben doorgebracht - het water is nog veel te koud. Ik kreeg steenkoude voeten, maar ik had het graag voor jullie over. Geen dank.

De politiek en alle media staan op hun kop vanwege de uitspraken van Hans Dijkstal in een interview met het Algemeen Dagblad.

Maar stond er gisteren wel een interview met Hans Dijkstal in het Algemeen Dagblad?

In een bijzinnetje noemde die krant het geruchtmakende stuk 'een vraaggesprek met twee studenten'.

Neemt Dijkstal daarom geen woord terug?
Als hij een regulier interview aan het AD had gegeven, zou hij de volgende dag 'afstand kunnen nemen' van het interview en zijn woorden betreuren. Tegenover die twee studenten kan hij dat niet máken.

Staatssecretaris Annette Nijs van Onderwijs heeft een interview gegeven aan de Nieuwe Revu. Het nummer komt vandaag uit. Het heeft bij voorbaat veel commotie veroorzaakt.

Dus neemt de staatssecretaris afstand van het interview en betreurt haar eigen woorden.

Wie zijn de twee studenten van het Algemeen Dagblad en hoe kregen zij Dijkstal zover?

De server die Bieslog audio en videofragmenten moet leveren, raakte dit weekend ernstig ontregeld.
Die fijne culturele zondagsbijlage viel geheel in het water.

In de loop van vandaag werd de reparatie voltooid en ach, luister nu (nog eens) naar die stralende trompet van Clifford Brown.

Plechtig beloof ik hierbij nooit meer het woord 'kwa' te zullen gebruiken.

Zojuist zei ik aan de telefoon tegen de gastvrouw, in een bedankje voor haar gastvrij onthaal:

'En kwa ketering was het ook prima voor elkaar!'

Ook ik blijk mee te doen aan het allerwegen toenemende gekwa.

Trouwens, catering zeggen als je eten en drinken bedoelt is ook veel te modern.
En dat het 'prima voor elkaar' was, is geen sterk compliment.

'Het was een onvergetelijke avond en wat een heerlijk eten en drinken had je verzorgd, lieve ......., heel heel heel hartelijk bedankt!'

Beter. Maar op de rand van geslijm.

Omdat de gebeurtenis buiten alle draaiboeken en protocollen om plaatsvond, hebben de meeste mediaorganen er geen aandacht aan besteed.
Maar ook bij dit gezelschap - de top van de wereld - had ons enige echte volkslied 'Heb je even voor mij?' een verpletterende uitwerking.

George Bush was de eerste die zijn armpjes omhoogstak en het ritme van de Bauerhit meewiegde, gevolgd door Tony Blair, Poetin en, jawel, ook onze koningin schudde haar bol, waarmee ze toegaf dat haar Wilhelmus definitief is achterhaald.

Toen na luid bis-geroep de Johan Willem Friso Kapel voor de derde maal 'Heb je even voor mij' inzette, gaf ook de Engelse koningin tekenen van leven, zette Bush de polonaise in en haakte Chirac als eerste aan door zijn lange armen op de schouders van de kleine VS-president te leggen. Zeker de helft van de oud-strijders probeerde de mensenslinger bij te benen, waarbij afvallers ondersteund werden door hun kameraden.

De Johan Willem Friso Kapel dreigt te worden opgeheven.

Als u eerst het nummer van trompettist Clifford Brown aanzet en daarna het gelijknamige gedicht van Lucebert hardop voorleest, creëert u uw eigen sessie Jazz&Poetry (voorloper van alle performance- en slampoetry).

lands end

met clifford brown (t) max roach (dr) harold land (t-s) george morrow (b) richie powell (p) (study in brown; Em Arcy MG-36037)

aan het einde van het land met klinkend gereedschap klimt
de leeuwerik te klinken de vederwolkenachtbaan aan
's lands einde speelt boven opspringende akkers
voorouderlijk zaad uit doffer naar duif door de duisternis
vrede nu
maar donker blijven de dorpsdeuren toe
als leunde een onmetelijke rug uit de lucht
voor het zonnepeloton
'mijn moeder heeft een wasmachine gekocht mijn zuster ook
een nog grotere maar gelukkig
de methodisten zingen nog' ons dorp aaneen
met harten die als bijbels dichtklappen
rollen zij psalmen tot onder de donderwolk tot
aan het einde van het land waar op een krakend plankier
terwijl de vliegen het in de marmelade doen
de provinciale schoenmaker tukt in zijn schonkige schommelstoel

aan het einde van het land mijn in smidsvuur gedompelde ogen
stijgen op naar het klaterend aambeeld van de rivier
daar aan de einder zal ik blij verdwijnen
mijn hoofd in mijn voorschoot de bovenwindse blaasbalgen
op de adem van de laatste vrolijke buurman gericht
spoedig zal eenvormige overvloed overal even roekeloos
het hart en het hoofd doen versuffen
na mij de motregen
mijn broer verwierf zich een zijnsmachine
mijn zuster een nog werkzamere
ik hoor aan het einde van het land hun danklied
in steeds vollere en naaktere offerhaarden klapwieken
ik hoor ook in welriekende putten van verzet
hun kinderen vernielen het stevigste speelgoed

aan het einde van het land boort zich de zon
in mijn snel schip
hoe bij haar afscheid zij nog uitvindt
het wagenwiel
waarvan ik al afscheid neem
als van het steeds wassende dorp
als van de wassende nacht

(Lucebert- verzamelde gedichten - uitg: De Bezige Bij)

De VVD gooit er met de pet naar.
'Op zolder liggen nog tienduizend affiches met de bekende letter- en kleurencombinatie, we plakken er een sticker met Europa op en toe maar: kwak de boel maar op de borden.'

'Voor Europa. Maar er zijn wel grenzen.'
Grappig, die dubbelzinnigheid. Maar wat bedoelen we?
Is dit een sjieke vertaling van 'Nederland is vol'?

En dan horen we Gerrit Zalm in het tv-spotje van de VVD tot twee keer toe zeggen dat 'we er met z'n allen onze schouders onder moeten zetten'. Van zo'n cliché zakken je schouders af.

Op dit moment ratelt een opgewonden dame op de radio ('Oranjekenster bij uitstek') die het oneens is met de koningin. 'Het volkslied is van ons allemaal.'

Het is zaterdagochtend en HET onderwerp van de commentatoren, columnisten, cabaretiers en andere grapjurken voor de hele volgende week is nu al bekend.
'Het Wilhelmus is van mij', zou de koningin hebben gezegd.
Maakt u de borst maar nat, Majesteit, dat wordt weer lachen geblazen.

Mag ik de eerste duit in het zakje doen?

Ik heb het even nagetrokken; de domeinnaam hetwilhelmus.nl is al vergeven, maar hetwilhelmus.be is nog vrij.
Ga ik bestellen.

Nota bene dus:
het Wilhelmus in België is VAN MIJ.

Ik heb het apparaat nooit in werking gezien - dit wordt dus een vage aflevering, die toch in de serie thuishoort.
Als het apparaat ter sprake kwam, trok mijn vader er een misprijzend gezicht bij en schudde hij afkeurend met zijn hoofd.

De Hollerithmachine.
Dat ik de naam onthouden heb, bewijst dat er meerdere malen over moet zijn gesproken.

Mijn vader was ambtenaar op het Gemeentelijk Electriciteitsbedrijf, waar alle meterstanden en alle rekeningen van alle Hagenaars met de hand werden geschreven. Een leger ambtenaren was er dagelijks acht uur mee bezig. Geen wonder dat mijn vader zo'n mooi, soepel handschrift had. (Aan een hoofdletter H zet ik net zulke extra vlaggetjes als hij.)

Toen deed op het bedrijf in het begin van de jaren vijftig de Hollerithmachine zijn intrede. Alle gegevens van een stroomverbruiker werden op een kartonnen kaart vermeld. Mijn vader nam eens zo'n kaart mee van kantoor. Raadselachtige kaart, vol gaatjes. Geen tekst. Hoe kun je nou iets zinnigs lezen uit een boel gaatjes?

In de stukjes die mijn vader voor het blad van de Personeelsvereniging schreef, liet hij voorzichtig doorschemeren dat de mechanisering van de administratie zou leiden tot 'lopende bandwerk' en dat hij vreesde voor ontslagen. Kritischer kon je in de jaren vijftig in een bedrijfsblad niet schrijven.

Kortom: mijn vader verzette zich tegen de computer. Want nu weet ik dat de machine was bedacht door de Amerikaanse ingenieur Herman Hollerith en als prototype wordt gezien van alle mechanische dataverwerking.

Het is niet te hopen dat Bush ontdekt dat hij van de Pilgrimfathers afstamt en Nederland nog even aandoet. We hebben te weinig politieagenten en militairen paraat om van ons land ook 'één grote vesting' te maken.

Een derde deel van de Tweede Kamer heeft het vertrouwen in hem opgezegd. Minister Donner loopt nu in Den Haag rond als 'aangeschoten wild'. Maar dat maakt hem niets uit. Hij loopt rustig door. Dat rare loopje heeft hij altijd al gehad.

Alle partijen worstelen ermee: die Europese verkiezingen leven niet, spreken de mensen niet aan, geen slogan dekt de lading.

De Partij van de Arbeid heeft de problemen knap opgelost. Men heeft gewoon de kreet van de vorige verkiezingen hernomen - Nederland sterk en sociaal - en er 'in Europa' bijgeplakt.

De onbekendheid van de kandidaten - een andere handicap. Max van den Berg is te lang uit zicht om aan te spreken. Knap brutaal Wouter Bos erbij te zetten. (Zoals Femke Halsema op het GroenLinks-affiche als lijstduwster fungeert.)

Hebben de kandidaten echt in een weiland geposeerd? Aan de belichting te oordelen staan ze in de studio en is er een sappig weitje bij gephotoshopped.

'We willen een jonge uitstraling', heeft de campagneleider gezegd. Dus staan de jongste kandidaten voorop.
'Neem een zo ongedwongen mogelijke houding aan', luidde vervolgens de opgave. We zien een achteloze hand in de zak van een spijkerbroek en een bevallig doorgezakt vrouwenbeen.

Het voorstel om het grijze haar van Max van den Berg een kleurtje te geven heeft het niet gehaald.

Is de uitstraling niet wat al te jong uitgevallen? Waar zijn de oude, wijze parlementariërs - gepokt en gemazeld in het Brusselse?

Waarom staat de oude rot Lo Breemer, kandidaat nummer 12 op de lijst, niet prominent op het affiche?

Waarde verzamelcollega's!

Gisteren heb ik mijn hele gadgetverzameling moeten uitruimen op klemmend verzoek van mijn moeder. Noem het maar op bevel van!

Eén keer per jaar moet mijn kamer gedaan. Kom ik niet onderuit. Mijn moeder zou er het liefst eenmaal per week doorheen rausen, maar die gekkigheid heb ik lang geleden uit haar hoofd gepraat.

Maar goed. Ik heb met veel gezucht en gesteun mijn kasten, planken en vitrines leeggemaakt, zodat mijn moeder met haar huishoudelijke hulp (komt uit Letland, hartstikke leuk ding, maar helaas te jong) tekeer konden gaan.

Toen ik aan het eind van de middag mijn bullen weer kon opstellen, bleek dat zich een rampje had voorgedaan.

Alle fantasyfigures had ik met bijbehorende naam-en-uitlegkaartjes in vijf verhuisdozen gepakt en op de overloop gezet. Of Glarina, de Letlandse, met haar ranke vingertjes eraan heeft gezeten - ik weet het niet, maar bij het terugzetten in de vitrines hield ik vier poppetjes over, waarvan ik bij god niet kon bedenken uit welke serie ze waren. Kaartjes weg!
Ze zijn Japans en ik heb ze ooit via internet gekocht, maar ik weet niet van welke site!

Ik heb er niks van gezegd, ben niet boos geworden, want voor je het weet blijft Glarina weg en ik kijk graag naar haar als ze de keukenvloer dweilt.

Ik doe een dringend beroep op alle gadgetfreaks: wie herkent deze vier figures en kan me serie en achtergrond vertellen? En graag in het Nederlands of Engels, want aan die Japanse lettertekens kan ik nog steeds kop noch staart ontdekken.

Natuurlijk heb ik, toen Glarina op haar mountainbike was vertrokken (Letlandse navels zijn de mooiste ter wereld!), even fiks op mijn moeder gemopperd, zodat ze niet denkt dat ze volgende week mijn kamer weer binnen mogen.

Zonder namen zijn het gekke poppetjes - mèt naam en serie erbij worden het museumstukken. Mijn moeder begrijpt dat niet, maar jullie wel, mag ik hopen.

Dus please, help me even uit de brand!

Groetjes,
jullie Driek de Gadgetfreak

En zo wordt de oplossing van 'het probleem van de vergrijzing' weer een stapje dichterbij gebracht.

De KNMG houdt vandaag een congres over de knelpunten rond levensbeëindiging. De artsenorganisatie vindt dat gediscussieerd moet worden over euthanasie bij dementen.

Misschien vinden de dames en heren nog een gaatje om te discussiëren over een liefdevolle verzorging en levensverbeterende begeleiding van dementen.

'Landmacht krimpt orkesten in', luidt de kop boven het bericht in vele kranten.
We vragen commentaar aan onze militaire medewerker kolonel b.d. Menno Scheurleer.

'Kijk, dat we de KLM kwijt zijn geraakt hebben we maar over ons heen laten komen, maar de KMK weg... dat is een nationale ramp!'

- De KMK

'De Koninklijke Militaire Kapel! Wordt opgeheven... U kijkt erbij met een gezicht van: nou èn?

- Het zegt me niet zoveel

'Het is toch een regelrechte schande! De KMK! Vroeger onder de bezielende leiding van Rocus van Yperen. Een toporkest, internationaal befaamd, grote muzikanten, zeg maar gerust musici. Spelen ook in het Concertgebouworkest - hebt u ook nog nooit van gehoord?'

- Van dat orkest heb ik wel 's iets gehoord, ja

'Aha! neemt u van mij aan: de Koninklijke Militaire Kapel is het Concertgebouworkest onder de militaire orkesten.
Het is het hoforkest van Hare Majesteit de Koningin. Een van de oudste Koninklijke Instituten.
Daarom: ik kan me niet voorstellen dat Zij dit besluit goedkeurt. Als Zij de derde dinsdag van september uit de koets voor de Ridderzaal stijgt, wie speelt dan het Wilhelmus?

- De KMK neem ik aan

'Er is geen orkest dat het Wilhelmus zo plechtig gedragen en ontroerend kan spelen. Tijdens ons volkslied groet de Koningin het vaandel. Schaffen we dat vaandel ook maar af? Hangen we een theedoek aan een bezemsteel? Draaien we een CD-tje, in plaats van de KMK te laten spelen?
Ons leger wordt omgeschoold tot een internationale vredesmacht - akkoord, maar daarom hoeven we ons thuisfront nog niet af te breken!'

- Deze regering heeft iets tegen muziek. Het Radio Symfonie Orkest wordt ook opgeheven

'Pardon, daar heb ìk nog nooit van gehoord. Maar de Koninklijke Militaire Kapel is ook cultuur. Ik hoop dat ze de instrumenten en uniformen openbaar veilen. Schaf ik me een trombone, een hoge berenmuts en zo'n tressenjas aan. Als jongetje bezocht ik de Taptoe te Delft en ik genoot van de KMK. Het was de belangrijkste reden dat ik ging studeren aan de KMA.'

- De KMA

'Weet u ook niet? Mijn hemel! Laten we Nederland maar opheffen.'

We laten ons niet verleiden tot flauwe grappen, maar dat een politicus bekendmaakt dat Roodkapje het populairste sprookje is, heeft wel tot gevolg dat het site-adres van de verhalenbank in de krant staat.

Zo worden we geattendeerd op de Nederlandse Volksverhalenbank van het Meertens Instituut en dat is goed.
De bank bevat momenteel 31441 verhalen.
Van Roodkapje zijn 39 varianten opgenomen - ook parodieën, moppen en Broodje Aap-verhalen krijgen een bronvermelding.

'Jip en Janneke spelen het sprookje van Roodkapje na. Jip schiet echter telkens in de lach als hij hoort dat Roodkapje sigaren naar haar oma gaat brengen. Dan besluiten ze om het spel te staken.' (Deel 1 van Jip en Janneke door Annie M. G. Schmidt)

Het bezoeken van de site van ons Bezoekerscentrum blijft gratis - bezoekers van ons Bezoekerscentrum die zich melden bij de balie van het Bezoekerscentrum, betalen vanaf vandaag een extra bezoektoeslag van 5 euro.

Bij het naderen van de eerste juni raakten de Nederlandse spermabanken al leger en leger. Want vanaf vandaag kan sperma niet meer anoniem worden gedoneerd.

Kinderen die door kunstmatige inseminatie zijn verwekt, mogen vanaf hun zestiende jaar de identiteit van hun donorvader opvragen. En veel donors vonden het geen aanlokkelijk vooruitzicht over zestien jaar troepen nieuwe kinderen over de vloer te krijgen.

Het CDA hoopte met de opheffing van de anonimiteit het hele verschijnsel van zwangerschap via donorschap af te kunnen stoppen, maar het tegendeel gebeurt: de vraag naar sperma groeit en zo is er een run op Belgisch zaad ontstaan.

Bieslogs reporter Bob Bolleman sprak met een oude rot, senior-donor Jamme van Tricht, die een klemmend beroep doet op de Nederlandse man zijn zaad niet te verspillen en het op de bank te zetten.
Hij heeft daar een dringende reden voor...

Een grote supermarkt zou graag zien dat ik Oranje-koppiez spaar, die ik 'handjes en voetjes' geef met een van de vijf Oranje-lijffiez.

Ik behoor, denken de baassiez van de supermarkt, tot de gekkiez die nog met poppetjez spelen.
Nou, mijn eurootjez krijgen ze niet. Er zijn nog andere supertjez.