Alle partijen worstelen ermee: die Europese verkiezingen leven niet, spreken de mensen niet aan, geen slogan dekt de lading.

De Partij van de Arbeid heeft de problemen knap opgelost. Men heeft gewoon de kreet van de vorige verkiezingen hernomen - Nederland sterk en sociaal - en er 'in Europa' bijgeplakt.

De onbekendheid van de kandidaten - een andere handicap. Max van den Berg is te lang uit zicht om aan te spreken. Knap brutaal Wouter Bos erbij te zetten. (Zoals Femke Halsema op het GroenLinks-affiche als lijstduwster fungeert.)

Hebben de kandidaten echt in een weiland geposeerd? Aan de belichting te oordelen staan ze in de studio en is er een sappig weitje bij gephotoshopped.

?We willen een jonge uitstraling?, heeft de campagneleider gezegd. Dus staan de jongste kandidaten voorop.
?Neem een zo ongedwongen mogelijke houding aan?, luidde vervolgens de opgave. We zien een achteloze hand in de zak van een spijkerbroek en een bevallig doorgezakt vrouwenbeen.

Het voorstel om het grijze haar van Max van den Berg een kleurtje te geven heeft het niet gehaald.

Is de uitstraling niet wat al te jong uitgevallen? Waar zijn de oude, wijze parlementariërs - gepokt en gemazeld in het Brusselse?

Waarom staat de oude rot Lo Breemer, kandidaat nummer 12 op de lijst, niet prominent op het affiche?