De verkoop van platte televisieschermen stijgt even snel als de aanmaak van platte programmaformats.

Bieslog doet niet aan lijstjes en verkiezingen. Toch is er een onderwerp dat zo veelvuldig in deze krant wordt behandeld, dat we nieuwsgierig werden naar enige rangorde.

Onze eigen zoekmachine toont aan dat we tot nu toe 132 onderzoeken hebben besproken.
De publicatie van onderzoeksresultaten - zonder twijfel het populairste berichtensoort in de media.

- Aan de telefoon onderzoeker dr. Nak de Weert, directeur van het Nak de Weert Instituut. Meneer De Weert, wat is voor u het meest opvallende onderzoek van 2005?'Poei! Dat zou ik moeten uitzoeken... Opvallend... in wat voor zin?'

- Het gekst, het vergaandst, het meest verontrustende?'Ja, sorry hoor, maar zo'n vraagstelling zou ik in een onderzoek niet durven gebruiken. Zo bruin bakt zelfs collega De Hond ze niet!'

- Nou goed: welk onderzoek heeft u het meest beziggehouden in 2005?'Het dansonderzoek, zoals gepubliceerd in wetenschappelijk tijdschrift Nature. Ook NRC-Handelsblad berichtte erover.'

- Dat hebben we gelezen. Mannen die aantrekkelijk zijn voor vrouwen, zijn ook de beste dansers. De bewegingen van dansers worden overgebracht op poppetjes en vrouwen beoordelen die animaties. De meest gekozen dansende poppetjes blijken afkomstig van de mooiste mannen. Wij vroegen ons af wat de wetenschappelijke betekenis was van dit onderzoek?'Ik ook. Ik denk dat het te maken heeft met evolutionair genetisch onderzoek, zoiets. Er wordt dus gekeken naar de aantrekkingskracht van mannen op vrouwen. En hoe vrouwen kiezen. Uiteindelijk zal het resultaat luiden dat er veel meer onechte kinderen rondlopen dan we dachten.'

- Dat begrijpen we even niet?'Vrouwen laten zich een kind maken door de beste, dus mooiste dansers en de overblijvende mannen, de sukkeltypes, mogen die vrouwen en kinderen dan verzorgen.'

- We proeven een zekere bitterheid. Bent u een goede danser, meneer De Weert?'Nee, ik kan geen maat houden. Trap de dame tijdens het dansen voortdurend op de pumps. Drama's!'

- En uw vrouw?'Mijn eerste vrouw hield zeer van dansen. Mijn tweede ook. Maar het is geen combinatie, dansende vrouw - niet-dansende man. En mijn kinderen lijken ook totaal niet op mij.'

- Dat klinkt nogal somber.'Nee, hoor, ben ik niet. Mijn tijd komt nog wel. U weet dat veel vrouwen mannen mooier vinden naarmate ze ouder worden.'

- Betekent dat omgekeerd ook dat u met het klimmen der jaren beter bent gaat dansen?'Dat is nou precies het onderwerp van mijn vervolgonderzoek. Op de site van Nature staan een paar van die dansjes, welnu, die ga ik tijdens de komende feestdagen eens rustig bestuderen. Ik ben toch alleen. Maar welke dans ga ik mezelf aanleren'
Welnu, de lezeressen van Bieslog verzoek ik deze vraag te beantwoorden:

Van welke van de dansende poppetjes zoudt u graag een kind willen krijgen?'

Klik bijgaande advertentie groot om de inhoud op je te laten inwerken.

Dan heb jij, klessebessingle, via lange chat- en sms-sessies op internet een nieuwe vlam gevonden. Zelden heb je zo lekker geklessebest.
En je hebt afgesproken voor een avondje.
Aan de telefoon.

Want met de BelVrij Avond & Weekendaanvulling op je BelBasis abonnement kun je gedurende het avondje en het daaropvolgende nachtje plus het aansluitende weekend goedkoop klessebessen tot je een ons weegt.
Kost je 6,75 per maand. Nee, voor een gezellig klessebesavondje hoef je de deur niet meer uit.

In 2010 zal het eerste huwelijk - per beeldtelefoon - worden gesloten tussen klessebessers die elkaar nooit in het echt hebben ontmoet.

Wat is het Nederlands Dagblad - 'Christelijk betrokken'- toch een verademing in krantenland.
Op maandag bevat de krant één bescheiden sportpagina, waarop uitsluitend het zaterdagvoetbal wordt verslagen (Spakenburg-Bennekom 5-1).
Geen shownieuws, tv-sterretjesgeneuzel of flut van de dag.

Naast het compacte binnen- en buitenlandse nieuws is er een keuze uit inheemse berichtgeving, die nergens anders aan bod komt.

'De vrijgemaakten krijgen nieuwe, eigentijds verwoorde doopformulieren.'

'De generale synode van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) heeft vijfenvijftig liederen uit het Liedboek voor de Kerken goedgekeurd. Twintig voorgestelde liederen werden weggestemd.'

'Een verslag van de Christelijke boekenbeurs in de Zwolse IJsselhallen.'

'In Nederland is sprake van een 'ongezonde polarisatie' tussen evangelische groepen en de gereformeerde gezindte, signaleert B. van den Toren.'

De redactie voorkomt dat de Christelijke lezers voor het hoofd worden gestoten. Tot in het kleine nieuws.
Neem het berichtje over de omstreden Kabouter van Rotterdam.
Heel Rotterdam kent het controversiële beeld Santaclaus van de Amerikaan Paul McCarthy als Kabouter ButtPlug.
Maar in het Nederlands Dagblad wordt het zes meter hoge kunstwerk beschreven als een 'tuinkabouter met in zijn hand een gestileerde kerstboom'.

Wat is een butt plug?
Ik geef ruiterlijk toe dat ik dat, tot niet zo lang geleden, ook niet wist. Ik heb nog nooit een but tplug nodig gehad. En ik waardeer de beslissing van het Nederlands Dagblad de butt plug uit de krant te houden.

Maar in tegenstelling tot het Nederlands Dagblad wil ik de onwetende Biesloglezer wel een discrete gelegenheid geven enige kennis op te doen.
In het dossier Voorlichting heb ik ditzelfde stukje opgenomen, maar nu voorzien van een nuttige link.

Zonder ironie: het Nederlands Dagblad is een schoolvoorbeeld van 'pluriformiteit in de media' en ik hoop van harte dat de krant nog lang zal blijven bestaan.

Vanavond geeft de RVU, in het tv-programma Stof (Nederland 3, 19.55 uur), antwoord op een vraag die velen - zij het onbewust - al heel lang bezighoudt:

Mag je masturberen in de trein?

Ikzelf heb er geen enkel probleem mee. Masturberen moet op alle openbare plaatsen mogelijk zijn en gelukkig denken vele Nederlanders er ook zo over. In parken, cafés, restaurants en supermarkten wordt naar hartelust gemasturbeerd. Niemand die er nog van opkijkt.

Maar in een trein word je erop aangekeken. 'Wat is die meneer aan het doen?', voel je de medepassagiers denken.

Waarom zitten alle treinreizigers doorgaans zwijgend en suffend tegenover elkaar, zonder dat iemand de hand aan zichzelf slaat? Dat juist in de trein, bij wijze van surrogaat, het mobieltje veelvuldig ter hand wordt genomen, is een duidelijk signaal dat men zich graag met iets anders zou willen bezighouden.

Nergens hangen NS-bordjes in de coupés die het masturberen in de trein verbieden. Hoe is dan toch het taboe te verklaren, dat kennelijk rust op masturberen tussen de rails?

De RVU kan niet genoeg worden geprezen aandacht te besteden aan dit urgente probleem.

Als masturberen in de trein eindelijk 'gewoon' zal worden gevonden, zijn vele masturberende automobilisten wellicht bereid de auto te laten staan en in de trein aan de slag te gaan.

Opheffing van het masturbatietaboe in de trein zal het milieu en de verkeersveiligheid zeer ten goede komen. Ook valt te voorspellen dat het grote aantal klachten over 'geweld op de trein' drastisch zal dalen.

Orgasme-onderzoek met een PET-scan leidt tot grote problemen, meldt een verontrustend krantenartikel.
Wij vroegen onze eigen onderzoeker dr. Nak de Weert naar zijn ervaringen.

'Ik werk al jaren met de PET-scan, maar ik heb er geen problemen mee.'

- Uw collega Holstege klaagt dat slechts de helft van zijn proefpersonen erin slaagt een orgasme te bereiken terwijl het hoofd zich onbeweeglijk in een PET-scan bevindt. Waarin verschilt uw onderzoek met het zijne

'Omdat ik geen vrijwilligers gebruik. Kijk, mensen die zichzelf opgeven voor een orgasme-onderzoek wìllen zo graag. Er zitten veel freaks onder die kicken op het krijgen van een orgasme met het hoofd onbeweeglijk in een PET-scan. Als het dan niet lukt, worden die fanaten extra agressief - 'de pest in krijgen' is een eufemisme. Ik heb er drie PET-scans mee verspeeld.'

- Hoe krijgt u dan de juiste proefpersonen

'Ik heb directe lijnen met enkele TBS-inrichtingen die mij proefpersonen bezorgen, waarbij het krijgen van een orgasme met het hoofd onbeweeglijk in een PET-scan tot de reguliere behandelmethoden behoort. En dan heb ik mijzelf nog!'

- Wat bedoelt u met 'mijzelf'

'Als ik even zonder proefpersonen zit en ik wil toch orgasme-onderzoek doen, dan ben ik niet te beroerd om zelf met onbeweeglijk hoofd in een PET-scan te gaan liggen.'

- En

'Meestal lukt het. Een orgasme is niet het probleem. Maar ik blijf soms in gebreke, omdat mijn hoofd tijdens het orgasme even beweegt. En ja, dan heb ik flink de pest in.'

• Met wie zat jij de hele tijd te praten?
• O, dat was Ruben. Herkende je hem niet? Weet je nog? Ruben en Marjo? Niets veranderd, Ruben.
• En zijn Ruben en Marjo nog bij elkaar?
• Jazeker. Al vierentwintig jaar. Ze neuken niet meer samen, maar ze zijn nog altijd dol op elkaar.
• Was Marjo er ook dan?
• Nee, ze zien elkaar alleen op vrijdag.
• Vertelde hij dat zelf, over dat niet-neuken en dat dol zijn op elkaar?
• Nee, dat hoorde ik later op de avond van Lonneke.
• Die nog altijd met Roland is en die ook niet meer met elkaar neuken. Dat had je toch een tijdje geleden verteld?
• Ja, klopt.
• En Rien en Jolanda, neuken ook niet meer met elkaar en daardoor gaat het stukken beter. Zei je gisteren. Bedoel je daar iets mee, met die niet-neukverhalen?
• Nee, hoezo?
• Moet je eens luisteren: als ik erachterkom dat op een feestje over ons wordt verteld dat we niet meer neuken dan... dan... dan zijn we ook niet goed meer met elkaar. Is dat duidelijk?
• Maar wij doen het toch nog wel? Zo af en toe?
• Ik zeg: voor het geval dat. Ik wil niet dat er achter mijn rug over ons neuken wordt gekletst.
• Rustig maar. Ruben vroeg of wij nog met elkaar neukten en toen heb ik niets gezegd.
• Niets? Ook niet dat we nog wèl... Dit bevalt me niks.
• O, wees maar niet bang, hoor. Lonneke vertelde ook nog dat zij en Ruben met elkaar neuken, maar dat er verder niets tussen hen is.
• Godallemachtig! Neukverhalen zijn voor mij voortaan wil-ik-niet-horenverhalen. Ja?

In de directe nabijheid van het Bieslogredactielokaal vindt momenteel de jaarlijkse lenteparty plaats, die voor zoveel geluidsoverlast zorgt en ons van het werk houdt.

De organisatoren van het vierdaagse FrogFuckFestival zijn helaas niet bereid het een beetje kalmer aan te doen.

'Wij houden ons het hele jaar gedeisd, nu moeten we gewoon even tekeergaan, mag het?', luidt het botte antwoord op alle vragen tot matiging.

We zijn erin geslaagd met de verborgen camera een opname te maken en gedurende anderhalve minuut kunt u 'meegenieten' (keuring: 12 j).

Vrouwen die hun mannetje staan, krijgen regelmatig ballen toebedeeld.

'Zij heeft ballen!'
'Alles wat zij doet heeft ballen.'

Ik zeg het nooit; ik durf het niet goed.
En al helemaal niet - wordt ook gehoord - dat een vrouw kloten heeft.
Ik vind het viezige uitdrukkingen.

Ben ik in mijn taalgebruik behoudend aan het worden?
Wat mij betreft mag het woord neuken ook weer worden opgeborgen.

Al geruime tijd staat het dossier 'Voorlichting: De liefde bedrijven gaat als volgt' in de dossierlijst op de linkerbalk van Bieslog. En meer dan eens denkt de hoofdredacteur dat hij het nu maar eens moet verwijderen.
Begonnen als variant op de tv-serie 'Neuken doe je zó', heeft het zijn langste tijd gehad.
Iedereen weet inmiddels alles. Bovendien komt er wel degelijk een moment dat je te oud bent om te leren. En scoren met seks hoort niet bij Bieslog.
(Soms gedraagt de hoofdredacteur zich als een onuitstaanbare hypocriete kwast.)

Maar na het zien van een opmerkelijke, leerzame, met eenvoudige middelen gemaakte video, heeft hij besloten het pikante dossier te laten staan. Deze film moet erbij.

Het onderdeel van VPRO's Nachtpodium werd zondagavond uitgezonden.
Nachtpodium, de zondagavondplek 'voor al dat niet thuishoort binnen de reguliere televisie. Hier woelen de gedachtes, wakkeren de ideeën en intrigeren de beelden van jonge kunstenaars. Zowel beginnende als meer ervaren kunstenaars beklimmen het podium. Geen decor, geen studio, geen budget, slechts de gedreven creatieve mens die ons graag wat anders wil laten zien.'

In Highest Point van kunstenares Julika Rudelius vertellen vrouwen openhartig over nou ja daarover.

Nu kan het gebeuren dat conceptie jaren op zich laat wachten.

Moeten man en vrouw het al die tijd zonder hun twee glaasjes wijn per dag stellen?
Ongezond!

Bovendien zijn de meeste mannen pas in staat hun aandeel in de conceptie te leveren na consumptie van minimaal tien glaasjes wijn.

O ja? Is dat waar?

Onderzoek!

De cijfers uit het 'Britse onderzoek' liegen er niet om: de seks in Nederland loopt hard terug. Van 158 keer per jaar in 2002, tot 103 keer in 2004.
Vooral de mannen geven er de brui aan, verklaren de seksuologen in de begeleidende artikelen. Oorzaken? Verhoogde werkdruk en faalangst.

Wij vragen onze eigen onderzoeker dr. Nak de Weert hoe hij tegen de sekscijfers aankijkt.

'Trap er niet in,' is zijn resolute commentaar, 'het gaat hier niet om onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek, maar om het jaarlijkse aandachttrekkertje van een condoomfabrikant.'

- Die cijfers zijn onbetrouwbaar

'De Nederlanders zouden het in 2004 103 keer hebben gedaan? Gelooft u het zelf?
Die firma komt elk jaar met zo'n opvallende schommeling - in 2005 zullen we het ongetwijfeld 210 keer per jaar doen - om de aandacht op hun product te vestigen.
De media gaan mee, grote stukken in de kranten, veel gegniffel en gegrap - over seks, altijd leuk - en nog diezelfde dag worden de condoomautomaten leeggetrokken, want de mannen denken dat ze hun achterstand moeten inhalen.'

- Heeft uw Nak de Weert Instituut wel eens soortgelijk onderzoek gedaan

'Jazeker, en wij komen tot heel andere resultaten. De gemiddelde Nederlander deed in 2003 48 keer aan seks en 49 keer in 2004. Al jaren meten we een frequentie tussen de 45 en 50. De seks in Nederland gaat rustig zijn gangetje. En veel Nederlanders doen er helemaal niet meer aan.'

- Waarom is dat

'Ze vinden het teveel gedoe. Of er zijn andere oorzaken.
Ik doe het ook nooit meer: mijn vrouw heeft een hekel aan mijn snor en baard. 'Veel te stekelig,' zegt zij, 'een vrijpartij met jou lijkt op een scrub- en peelingbehandeling van een schoonheidsspecialiste tijdens een aanval van hondsdolheid.' Nou, dat stimuleert niet echt. En omdat ik erg op mijn baard ben gesteld, laat ik het erbij. Geen punt, hoor.'

Voor we het gesprek beëindigen zegt dr. De Weert nog:
'Ziet u hoe het werkt? Die fabrikant heeft z'n naam toch ook maar weer op Bieslog vermeld gekregen!'

De vergelijking van seks met eten doet het altijd goed.

'De één houdt van kip, de ander houdt van vlees.'

Prima!

De één houdt van zalm, de ander houdt van vis.
De één houdt van patat, de ander houdt van aardappelen.
De één houdt van peentjes, de ander houdt van worteltjes.
De één houdt van croissants, de ander houdt van broodjes.
Enzovoorts.

Dat de grote schrijver Louis Paul Boon - De voorstad groeit, De Kapellekensbaan - een gigantische verzameling blootfoto's had aangelegd, was tijdens zijn leven al bekend.
In interviews werd hem er door likkebaardende verslaggevers regelmatig naar gevraagd.

Gedurende dertig jaar werkte hij 's avonds aan zijn 'Fenomenale Feminateek' - het uitknippen, catalogiseren en opslaan van een collectie van 200.000 erotische foto's, pin-ups en striptease-scènes.

De catalogus was verdeeld in tientallen rubrieken, zoals Het naakt verovert de straat, Het ondergoed, De soorten bosjes, Ontbloten en versieren der tieten, Naakt in het water, enzovoorts.
Louis Paul Boon dacht dat zijn verzameling in later jaren van belang zou zijn ter bestudering van de geschiedenis van de seksualiteit en de evolutie van de pornografie.

Voor het eerst na zijn dood (in 1979) wordt ons nu een blik gegund in zijn Feminateek.
Het Letterkundig Museum stelt driehonderd foto's tentoon en bij Meulenhoff/Manteau verscheen een boek met de catalogus, de korte begeleidende teksten van Boon en een selectie van de foto's.

Het boek is verpakt in een spaanplaten doos en een verbodssticker op het deksel - Verboden onder de 16 - moet het geheime en pikante benadrukken.
Ironisch bedoeld, mogen we aannemen.
Want wat opvalt is hoe verouderd de fotoverzameling van blote meisjes en vrouwen aandoet.
Niet de meisjeslichamen uiteraard, maar het type verzameling - foto's, geknipt uit vaak clandestiene, onder de toonbank verkochte blootbladen.

Internet is nu de grootste, fenomenaalste verzameling bloot die de wereld ooit heeft gekend.
Als Boon nu nog zou hebben geleefd, zou hij in een maand tijd zijn Feminateek kunnen vertienvoudigen.

Het geheime, verbodene, stiekeme is geheel verdwenen.
Is dat jammer?

Ik moest aan Louis Paul Boon denken toen ik onlangs heel toevallig - ik heb er niet naar gezocht! - op internet foto's tegenkwam van een piepjonge Brigitte Bardot, die zo schaamteloos, niets verhullend, scabreus en mythe-afbrekend zijn, dat het me speet ze te hebben gezien. En ik ga ze hier ook niet doorgeven!

Het Nederlandse mediacircus heeft een nieuwe act op het programma: de besnijdenis van jongetjes. Ayaan Hirsi Ali vraagt om een verbod van deze vorm van religieuze besnijdenis.

TV-programma's, columnisten en komieken storten zich eensgezind op dit dankbare onderwerp.

In de overvloedige publiciteit komt één aspect nauwelijks aan de orde: de besnijdenis van volwassen mannen wordt op grote schaal toegepast bij wijze van verfraaiing van het mannelijk lichaam.

In het radioprogramma Music Hall interviewde Jaap Boots gisteravond de heer Edward Hurkmans, directeur van Hims House, een keten van beautysalons voor mannen.

Twee jaar geleden heb ik mijn vrouw Stans voor haar verjaardag een paar nieuwe borsten gegeven. Ze was er hartstikke gelukkig mee.

Ik weet nog precies hoe of ze keek toen ze binnenkwam in d'r peinwaar. Ik had een ontbijtje op tafel gekregen - eitje koken wil best lukken - en het pak met de nieuwe borsten op d'r bord gezet.
Ze pakte de twee joekels uit en riep: ''t Is niet waar! Heb ik altijd willen hebben. O, Maaikiepaaikie, wat ben je toch een schat van een man!'

Uiteraard volgde toen een omhelzing om u tegen te zeggen en een paar ferme pakkerds. En daarna gaf ik de bon voor de operatie door dokter Boduin. In zijn kliniek is Stans kind aan huis vanwege haar oog- en voorhoofdsrimpels.

Een week later zaten de borsten op hun plaats. Prima werk van dokter Boduin en Stans is er tot op de dag van vandaag tevreden mee. En ik ook ;););)!!

En toen lazen we van de week in ons omroepblad van Veronica dat je nieuwe borsten kan winnen.

Ja, ik weet niet, toen dacht ik toch even van jammer. Het maakte het verjaarscadeau van Stans iets minder bijzonder, beetje minder sjiek, zal ik maar zeggen. Begrijpen jullie dat?

Als ze nou bij alles nieuwe borsten gaan weggeven is het mooie d'raf - het verwennen van de vrouw met een paar nieuwe lichaamsdelen is toch iets intiems, iets van tussen man en vrouw.
Straks krijg je een paar tietjes bij een kuipje margarine cadeau!

O, o, waar gaan we heen met dit land.
Dat wou ik even kwijt.

Mike van der Molen

Een knap staaltje advocatuur!
Want we gaan ervan uit dat Spong zijn eigen verdediging heeft gevoerd.
'Ik was niet naakt, edelachtbare, ik droeg een kostuum van de Nieuwe Kleermaker.'

De naaktadvocaat krijgt veel werk te verzetten - naast het naaktlopen is naaktrijden heel populair aan het worden.

En in Spaarnwoude gaat men Schotse hooglanders inzetten om naakte homo's te verjagen.
Als een naakte homo op de horens is genomen waarbij zijn Adamskostuum wordt vernield, kan hij Spong inschakelen en schadevergoeding eisen.

Vanmiddag hoorde ik een lange, serieuze discussie op de radio tussen een paar politici over het probleem van het ongewenste tenenlikken. Er zullen Kamervragen over worden gesteld.

Ik dacht even in een nieuwe sketch van de Mannen van de Radio (Hans Teeuwen en Pieter Bouwman) terecht te zijn gekomen. Maar de politici en het probleem waren echt.

Het tenenlikken blijkt door artikelen in de Telegraaf een openbare zaak te zijn geworden.

Toen ik tenen+likken in Google opzocht, kwam ik op ruim veertienduizend vieze pagina's terecht.
(Waarschuwing: niet openklikken, want sommige sites raak je niet meer kwijt.)

Toen ik seksuele voorlichting kreeg, heeft men mij alles verteld. Behalve over tenenlikken.

Ik ben nu zo gefrustreerd geraakt, dat ik morgen blootsvoets over straat ga lopen en aan willekeurige vrouwen mijn tenen zal laten zien.

Beste mensen (ladies vooral),

Openheid. Eerlijk alles zeggen.
Lotgenoten verzachten de pijn.

Het aantal verdachte e-mails neemt weer fors toe, de afgelopen dagen. Mijn virusscanner staat zich roodgloeiend te knipperen.
En tussen de Hi!-, Hello!- en Warning!- fakemails, wordt er doorlopend naar mijn penis gelonkt.

Hebben alleen mannelijke internetters last van penismail?
Ik kan het niet aan de vrouwen vragen, maar daarover straks meer.

Lieve mensen, ik ben door de knieën gegaan, ik zal het eerlijk opbiechten.
Het dagelijkse, op mijn penis gerichte offensief (tien penismails per dag) heeft succes gehad.
Op een geven moment was de verleiding te groot.
'Zou het waar zijn...?'
'Is het daarom steeds fout gegaan en ben ik nog steeds single...?'

Het basisprobleem is, dat wij mannen niet weten of onze eigen penis vergroting nodig heeft.
Wij kunnen niet vergelijken. Ja, we zien de pornomannen wel eens in de weer, maar, denken we dan, die enorme joekels zijn uitzonderingsgevallen. Porno is 'niet echt', een droomsituatie.

Het zijn alleen de vrouwen met veel ervaring die kunnen vergelijken.
En daarom is het zo'n duivels slimme zin: 'The Ladies Won't Believe The Size!'

Kort en goed: ik heb het gedaan - heb op die magische entree geklikt:

CLICK HERE TO ENLARGE YOUR PENIS

En ik kocht die pot met pillen, ik slikte driemaal daags gedurende twee weken en:
IK DENK DAT HET WERKT!!!!!!

De drie inches extra (1 inch = 2,54 centimeter) haal ik nog niet, maar na een voorzichtige schatting zijn er zeker al twee inches bijgekomen. (Ik durf alles te zeggen, maar hoe ik de vergroting precies meet, hou ik nog even voor me.)

Maar ja...
Waar zijn de ladies die de size niet zullen geloven?
Dat zetten ze er in de advertentie niet bij.

Is dit een onderwerp voor de Consumentenbond?
Kan ik mijn enlargement laten zien aan een onafhankelijk ladiespanel?

Verder alles goed,
jullie Driek

Ter uitbreiding van het dossier 'Voorlichting: de liefde bedrijven gaat als volgt', vermelden we hier twee informatieve site-adressen, die vooral jonge mensen op weg kunnen helpen zich staande te houden op het glibberig levenspad.

De media worden dagelijks overspoeld met onderzoeksresultaten. Het is het topje van de wetenschappelijke ijsberg, want duizenden onderzoeken halen de pers niet, omdat de onderwerpen niet spraakmakend of technisch te ingewikkeld zijn.

Prof. dr. Nak de Weert doet in het Nak de Weert Instituut onderzoek naar de publiciteitswaarde van de onderzoeken. Welke halen de pers, welke niet en waarom?

Deze week: Oud Zaad Is Beter

Prof. dr. De Weert:
'Ik voorspel, dat het eergisteren gepubliceerde Deense onderzoek van prof. Jens Peter Bonde, de komende week een zegetocht door de media zal gaan maken. Het bevat alle elementen die een snelle verspreiding bevorderen: het gaat over seksualiteit, het zet oude denkbeelden op z'n kop en het bevestigt de dominante positie van de (oudere) man in de media.
Dit is het bericht, zoals het internationaal wordt verspreid:

- Pensioners 'have better sperm than men of 20'Twenty-year-old men have worse sperm quality than men of 60, according to a new Danish report.
Professor Jens Bonde, of the University of Arhus, believes it's because more women now smoke during pregnancy.
In a study of 1,000 men of all ages, Professor Bonde and his team found that, on average, younger men had lower quality sperm.
The average 20-year-old had half as many sperm as the average 60-year-old, and many of the younger men were close to infertile, he said.
Professor Bonde told the Expressen newspaper: "One explanation is that more and more woman are heavy smokers. We need more and better studies of how the foetus is affected during pregnancy." -

Nu wordt in de onderzoekswereld enorm gesjoemeld en gegoocheld met resultaten, teneinde sneller toegang tot de media te verkrijgen. Nader onderzoek is dus dringend gewenst.
Wat wij op ons instituut doen is: 1) verificatie van het bericht 2), uittesten op mediagebruikers.

1) de verificatie
In Denemarken is inderdaad een Universiteit van Arhus gevestigd.
Na enig zoeken vond ik naam en portret van professor Jens Peter Bonde, die verbonden blijkt aan de Universiteitskliniek van Arhus.
Het onderzoek zelve is nergens in het openbaar gepubliceerd - collega Bonde zet dus op persoonlijke titel eer en goede naam op het spel

2) test
Ik heb het bericht laten lezen aan zeven medewerksters van ons instituut, tussen de 21 en 36 jaar oud, en het effect was opzienbarend. Ik noteerde gelach en uitroepen van ongeloof, maar ook kreeg ik de indruk dat men de brenger van het bericht - ikzelf dus en ik ben 58 jaar oud - na lezing heel duidelijk 'met andere ogen' bekeek.'

Vast heb u bij vrienden of familie met kindjes wel 's naar hun pret-echo's moeten kijken. Onduidelijke zwart-wit foto's van een soort zee bij maanlicht waarin dan de ongeborene legt te spartelen. 'O,o, wat enig, je kan zien dat ze toen al op haar moeder leek!'

Of nog erger: u heb lange video's moeten uitzitten waarop je naar diezelfde binnenzee heb moeten staren, waarin wat vaags lag te wriemelen. 'Onze kleine Dennis was toen al een kruidje roermeniet'.

Dat alles is nu verleden tijd. Want wij van Bureau Beginbijhetbegin bieden u veel prettiger pretfoto's en pretvideo's.
Wij vroegen ons eigen namelijk af: hoe was het toen uw kindje werd gemáákt!
Dat is pas leuk voor later: kindjes worden groot en om later te zien hoe pappa en mamma het met zoveel liefde met mekaar deden om jou tot stand te brengen, dat is dikke pret.

Dus dames en heren, jonge ouders in de dop: als u van plan ben een kindje te nemen, waarschuw ons bureau en wij komen met onze videoploeg om de konseptie van uw kindje vast te leggen.

Een kleurenvideo-opname van een half uur van hoe u een kindje maakt, kost 290 euro all in. Gespreide betaling is mogelijk.

En stelt u de opname ter beschikking aan andere belangstellende ouderparen, zodat ook hun nu reeds kunnen genieten van uw nog ongeboren kindje, dan krijgt u een korting van 35%.

Helemaal leuk wordt het als u bereid ben de pretbeelden live voor onze webcamera's te herhalen. Als u toestemt elke avond de pretkonseptie te bedrijven net zo lang tot de zwangerschap daar is, kan u zelfs een aardig centje bijverdienen!

Kom gauw eens praten met onze prettige medewerker in de buitendienst, tevens cameraman en regisseur van uw pretkonseptie: Fred van Homwegen, tel 06 75774663524.

Met prettige groeten,
Bureau Beginbijhetbegin
Hoogemeer

Vandaag op straat de laatste blote meisjesnavel van 2003 gezien.

(Niet dat we daar speciaal op hebben gelet, dames en heren, echt niet. Maar de afgelopen zomer waren de meisjesnavels onontkoombaar. Als je, gezeten op een terras, aan een serveerster een bestelling opgaf, sprak je die in op haar navel.)

Nu het pufmaatje ook in Nederland een groot succes aan het worden is, kan het niet uitblijven.
Het ligt voor de hand en ja hoor, de eerste is gesignaleerd:

het poepmaatje

Naar schatting 900.000 mensen in ons land hebben last van constipatie. Hun bezoek aan het kleinste kamertje is een dagelijkse martelgang.
Een poepmaatje, dat helpt met steunen en kreunen - recent onderzoek toont dit aan - kan de poeptijd tot de helft bekorten.

Het poepmaatje is een ervaringsdeskundige, die eigen poepmoeilijkheden heeft overwonnen en de moeilijke poeper aanmoedigt, geruststelt en opmontert (het poepmaatje kent honderden moppen!).
Het volgen van een EHBO-cursus verdient aanbeveling, zodat in een ernstig geval het poepmaatje een pijnlijk poepgaatje professioneel kan verzorgen.

Als de populariteit van het poepmaatje toeneemt, dienen de toiletten aangepast. Bouw- en woningtoezicht bestudeert de mogelijkheid van het ruime tweepersoonstoilet, met een extra zitgelegenheid voor het poepmaatje.

Niet zo populair, maar toch in opmars:

het piesmaatje

Een specialisme. Het is een wijdverbreid misverstand te denken dat het poepmaatje ook kan fungeren als piesmaatje. Niets is minder waar. De piesmaat is een specialist, die na jaren eigen plasmoeilijkheden, voldoende ervaring heeft opgebouwd om anderen te helpen.

En dan is er nog, u raadt het al:

het vrijmaatje

Hoeveel paren verliezen niet de concentratie en de vreugde van het copuleren bij spierpijn, of gebrek aan fantasie?
Het vrijmaatje stimuleert, moedigt aan en speelt nieuwe mogelijkheden voor.
Ook het eventuele condoomtoezicht kan gerust aan het vrijmaatje worden overgelaten.

Natuurlijk was dat meisje met die prachtige borsten Simon al opgevallen. Hij was haar een paar keer op de Croisette tegengekomen. Maar toen ze plotseling uit de lift stapte waarmee hij naar het restaurant wilde gaan om te dineren, was hij zo overrompeld dat zijn benen dienst weigerden.

Hij glimlachte dwaas, met uitpuilende ogen, en ging niet eens opzij. Ze moest hem wegduwen om er langs te kunnen. Toen gingen de deuren weer dicht en stond Simon aan de grond genageld voor het bordje waar de verlichte nummers van de etages op voorbijflitsten.

Hij hoorde een tikje, keek naar beneden en zag een van de knoopjes van zijn overhemd over het tapijt rollen, nadat het tegen de metalen deur was gesprongen.
En toen hij wilde nagaan om welke knoop het ging, kreeg hij de schok van zijn leven.

Het meisje had hem met haar borsten opgezadeld.
Simon had een stel beeldschone tieten geërfd.

(Uit: vandaag herlezen verhalenbundel van Roland Topor - Uitgeverij De Bezige Bij)

Stroomstoring en seks.
Ook nu weer pikte Mark het suggestieve verband op uit de berichtgeving over de stroomstoringen in Denekamp en New York.

'De stroomstoring zal over negen maanden voor een geboortegolf zorgen.'

Werkte het zo? Leonie was al naar boven gegaan, lag te lezen in bed.
Mark zette de televisie nog wat harder, sloop op z'n tenen de kamer uit, de gang door, opende voorzichtig de deur van de gangkast, inspecteerde de meterkastjes, vond de hoofdschakelaar, haalde diep adem en drukte de knop naar beneden.

De lichten floepten uit. Het weggevallen televisiegeluid accentueerde de duisternis.

'Wat is dat? Wat gebeurt er?', riep Leonie van boven, met licht overslaande stem.

Mark snelde terug naar de kamer, waarbij hij in het donker bijna tegen de deur aanliep en riep, hard en krachtig:
'Een stroomstoring, schat! Hebben we waxinelichtjes in huis? Blijf jij maar daar. Ik kom er zo aan. Geen paniek!'

Vanmorgen heel vroeg werd Jochem met het busje van het hotel naar het vliegveld gebracht.

Na lang nadenken had hij het gedaan: op het nachtkastje had hij een briefje achtergelaten voor het meisje, dat elke ochtend de kamer schoonmaakte.

In het begin van de week was ze Jochem niet zo opgevallen, ze was gewoon een van de vrouwen uit het dorpje, die 's avonds bij tientallen door de hoofdstraat flaneerden, of op de markt achter de viskraampjes stonden.

De schoonmaakster.
Tot Jochem dinsdag dacht: nee, ze is het kamermeisje.
Kamermeisje... waarom was dat voor Jochem nou zo'n veelbelovend, huivergevend woord?

Ze droeg zwart lang haar, dat door een gebloemde band bijeen werd gehouden, donkere ogen, die hem nooit aankeken, en verder... ja, daar kreeg Jochem geen hoogte van - ze droeg een grote lichtblauwe schortjas over 'alles' heen.

Maar naarmate de week verstreek, vond hij haar mooier en aantrekkelijker worden. In zijn fantasie was zij een steeds grotere rol gaan spelen. En in hotels, had hij al eerder ondervonden, gedijt de fantasie welig. Zeker als je na jaren weer 's alleen op vakantie bent.

's Ochtends rond negen uur lag Jochem al aan de rand van het zwembad, maar vanaf het midden van de week keerde hij steevast rond elven terug naar de kamer, om een boek te halen, of een flesje zonnebrandolie - het uur waarop zij de kamer aan het stofzuigen was, of, en dat was heel opwindend, zijn bed verschoonde. Hij wilde dolgraag zien hoe zij zijn slaap-t-shirt opvouwde en op zijn kussen klaarlegde.

Vroeger, toen Mariëtte en hij het nog leuk vonden pornovideo's te huren, had hij vaak gezien hoe in Oostenrijkse berghotels de kamermeisjes in zo'n situatie meteen de kleren uittrokken, de hotelgast zijn zwembroek afstroopten, waarna het grote bumsen kon beginnen.

In Jochems week gebeurde niets van dien aard. Als Jochem de kamer betrad, in zijn uitdagende zwemtanga (maar met een preutse handdoek om de schouders geslagen), ging het kamermeisje onverstoorbaar door met haar werk, zonder hem een blik waardig te keuren.

Toch dacht hij vanaf vrijdag dat er iets was gegroeid. Iets wederzijds. Er was geen tastbaar bewijs, zij had geen enkel signaal gegeven, maar het was meer, ja hoe formuleerde je dat, een bepaald spanningsveld. Het droge hout wachtte op een vonk om tot een laaiend vuur te ontbranden. Maar zoiets dacht Jochem middenin de nacht, als hij van de broeierige hitte niet kon slapen.

Afgelopen nacht steeg de kamermeisjeskoorts tot grote hoogte. (Als hij nu eens, terwijl ze aan het stofzuigen was, van achteren tegen haar aan zou gaan staan, zou zij zich omdraaien en haar armen om hem heen slaan, of zou ze hem met de stofzuigerslang een lel voor zijn kop verkopen?)

Hij besloot toch een daad te stellen, een teken te geven. Morgen zat hij weer op de zaak, het zou hem spijten als hij niets had gedaan. En misschien had hij toch gelijk, ging die groeiende spanning niet alleen van hem uit.

Op het nachtkastje lag, naast een biljet van 1000 sunar, zijn briefje:

'Hello,
Thank you for cleaning my chamber.
You did a very fine job.
And I also want to say you this: you are a very attractive and nice girl.
If you want to contact me, please phone me at:
06 7788456793345'

Stel je nou eens voor dat op een ijskoude, decemberse dag zijn mobiel ging, middenin een bespreking en een warme stem zou zeggen: 'Hello, I'm the chambermaid, do you remember me? I liked you so much, but I was afraid to tell you.'

Nadat hij aan de hotelbalie alle rekeningen had betaald, bedacht hij ineens dat zijn snorkel nog in de klerenkast lag, in de vergeten onderste la.
Haastig stapte hij in de lift, die hem weer naar zijn veertiende etage bracht.

Toen hij zijn kamer binnenging, was het zijn kamer niet meer. Nieuwe gasten moesten kennelijk met spoed worden ondergebracht. Een reus van een schoonmaker, in gele overall, was bezig de matras van het bed met een grote, gierende vacuümzuiger van al Jochems sporen te ontdoen.

In een flits zag Jochem dat het bankbiljet en het briefje van het nachtkastje verdwenen waren.
De schoonmaker, die grote oorbeschermers droeg, keek niet op of om.

Mocht u van plan zijn deze zomer de liefde in de open lucht te bedrijven, in publieke ruimten - aan het strand bijvoorbeeld - dan raad ik u aan onderstaand onthullend artikel uit Het Parool te lezen.

Ten einde hoge boetes te voorkomen is het dus zaak eerst een dertig- tot veertigtal kijkers te verzamelen, die een kring om u heen kunnen vormen, zodat uw vrijpartij aan het zicht van bekrompen politiefunctionarissen wordt onttrokken.

(Even dacht ik erover het aan Lucebert ontleende motto, bovenaan Bieslog:

overal zanikt bagger

te vervangen door de zin uit dit artikel, die zo messcherp het momentane Nederland samenvat:

overal lag geil

Maar ik doe het niet.)

'Telefoontje van De Bie. Of ik mee wou doen met zijn krantje. Dat ik daar af en toe iets opzet over... ja, waarover?

Weet je wat het is, Mike, zegt'ie, ik word een beetje te oud om het over bepaalde dingen te hebben.
Ik zeg, wat schort eraan, met je keu stoot jij nog een aardig partijtje mee (daar ken ik 'm van, van het biljarten op vrijdagavond in De Tappert), hoezo te oud?
Nou, hij zegt, op mijn krantje moet ik over moderne dingen schrijven en bijna alles heeft met seks te maken zeg maar en dat moet ik niet meer doen.
O, is 't dat, zeg ik, zal ik een paar leuke dingetjes langssturen? (Mijn broer zit namelijk in de escort.)
Hij zegt: nee, nee, nee, Mike, bedankt! Nee, alles doet 't nog, maar ik bedoel in het openbaar.

Neem vandaag. Heb ik moeten schrijven over doos zus, penis zo, vagina hier, billen daar - moet ik niet meer doen. Past niet bij die grijze knikker van mij.

En dus wou ik jou vragen om over man-vrouwzaken te schrijven.
Ik zeg: schrijven? Man, wat weet ik van schrijven? Ik heb een secretaresse om mee te lezen en te schrijven.

Nee, hij zegt, heel makkelijk, je spreekt een verhaaltje in op mijn voicemail en ik werk het dan verder uit.

Nou ja, als het zo makkelijk is wil ik het wel proberen.
Man-vrouwzaken... Over billen gesproken.

Waar ik het over wou hebben, is de string.

Kijk, in het begin van de lente zag ik, als ik op een terrasje naar de vrouwen zat te kijken, dat zeker 80% tegenwoordig een string draagt. De string is doorgebroken, zeg maar.
Eerst vond ik dat als man zijnde een uitstekende zaak. Want ik ben een echte billenman. Bij een vrouw kijk ik het eerst naar de achterkant, mag je gerust weten.

Maar nu zijn we een paar maanden verder en nu verlang ik terug naar die goeie ouwe slipjestijd! Echt waar!
Ik weet niet. Met die strings valt er niks te raden en de vrouwen met de perfecte bottoms zijn dun gezaaid, neem dat van een kenner aan. Dus met een goeie slip, kon menige vrouw nog wat bijsturen en opdrukken. Veel spannender!

Kijkend naar een vrouwelijke achterkant voel ik mij nu soms een vieze gluurder. Billen met string zitten veel te bloot in de broek. Begrijp je wat ik bedoel?

Ik heb gisteren mijn vriendin een paar ouderwetse slippen cadeau gedaan. Licht roze en zo dun dat je er doorheen kan kijken, dat wel, en met een mooie vlinder in het midden. Joh, ik moest hard zoeken. Bijna niet meer te krijgen!'

Morgen zullen Tweede Kamerleden worden verrast met de storting van ruim tweeduizend kilo Betuwse peren voor de ingang van het kamergebouw. Temidden der peren zal een meer dan vrouwhoge vagina worden geplaatst.

De weer actief geworden Groep Van Tegenstanders Betuwelijn wil zo tot uiting brengen hoe de bevolking denkt over de wantoestanden bij de aanleg van de spoorlijn en de Kamer prikkelen tot het houden van een parlementaire enquête.

Aanstaande vrijdag zullen de Kamerleden worden verrast met de aanbieding van een drie meter hoge vieze billen.
Het Genootschap van Democratisch Burgerschap zal het reusachtige achterwerk vegen met een exemplaar van de nieuwe Europese grondwet, waarmee zij protest aantekent tegen het weinig democratische gehalte van de Europese besluitvorming.

Voor het eerst is een vrouw voorzitter van de Eerste Kamer.
('Ik hoop niet dat ik hier zit op grond van mijn geslacht,' zei ze in het Journaal.)

Met een kleine meerderheid werd Yvonne Timmerman-Buck verkozen boven tegenkandidaat Eric Jurgens.

'Hard feelings zitten niet in mijn box.'

Wat jammer nou dat ze uitgerekend met deze zin commentaar geeft op haar verkiezing.

We kunnen niet anders. We moeten wel.
Als we deze uitspraak willen vertalen in begrijpelijk Nederlands, moeten wij tot ons leedwezen noteren:

'Harde gevoelens zitten niet in mijn doos.'

Geachte hoofdredacteur,

Sinds enige tijd volgen wij uw periodiek. Met genoegen. Wij gingen er vanuit, dat uw schrijfsels, mede gezien uw gevorderde leeftijd, niet zouden lijden onder de allesoverheersende dwang tot geslachtelijke expliciteit.

Maar onze hoop dat Bieslog een van de weinige seksvrije plekken op internet zou zijn, werd gisteren finaal de bodem ingeslagen.

Waarom u meent het woord te moeten geven aan ene heer Van der Lans, die met zijn onwelvoeglijke taal de grenzen van het verdraagbare overschrijdt, is ons - mij en mijn vrouw - een raadsel.
'Het is maar een grapje', dat begrijpen wij ook wel, maar ondertussen draagt ook u bij aan het door en door sekszieke klimaat in onze samenleving.

Begrijpt u ons goed, wij zijn begin-veertigers en bepaald niet wereldvreemd. Wij hebben het afgelopen decennium diverse ernstige crises in ons samenleven doorstaan. De zwaar overdreven aandacht die het seksuele in onze maatschappij heeft gekregen, is debet aan de spanningen in zo menig samenzijn, dus ook het onze.

Wij zijn door diepe dalen gegaan. Wij zouden er een boek over kunnen schrijven.
Het zou zeker een bestseller worden, want seks verkoopt. De beschrijving van het wel en wee van een bloeiende parenclub, zoals wij die vijf jaar lang aan huis hebben geleid, zou een boek als dat van Hillary Clinton over de Lewinsky-affaire doen verbleken tot een kasteelromannetje.

Sinds twee jaar zijn wij seksclean en proberen wij ons oude leven weer op te pakken (wij zijn beiden werkzaam in het onderwijs).

Wij hopen dat uw bijdragen van gisteren werden beïnvloed door het broeierige weer en dat u voortgaat met het signaleren van 'gekke' toe- en misstanden in onze samenleving, zonder onfrisse details uit de onderkant van het menszijn.

Met vriendelijke groeten,
Anty en Jan van der Hallen

In aanvulling op het voorgaande stuk ontvingen we bijgaande uitnodiging voor een toneelvoorstelling.

We hebben de kaart doorgestuurd naar Rusty van der Lans.

'Het zou een ramp zijn als Veronica binnenkort definitief van het scherm verdween', zegt Rusty van der Lans, die een handtekeningenactie voorbereidt, in een poging de programmering van Veronica te behouden.

Het loopt nog niet bepaald storm - Van der Lans zegt 'enkele tientallen' handtekeningen binnen te hebben - maar hij rekent op een toevloed van kijkers die zijn actie gaan ondersteunen.

'Gisteravond, op de ledenraad van Veronica hebben wij, als interne actiegroep, een uitstel van de fusiebesprekingen met drie weken kunnen bewerkstelligen.'

Rusty van der Lans is van beroep beveiligingsexpert, maar hij is ook deskundige op het gebied van 'vrouwvriendelijke seks'. In zijn vrije tijd is hij een enthousiast docent aan de Vrouwvriendelijke Seks Academie en geeft hij privé-lessen en demonstraties door het hele land.

- Waarom is Veronica voor u zo belangrijk?'Omdat het 't enige station is dat ruim aandacht besteedt aan de vrouwvriendelijke seks. Elke avond een uur, waarin voornamelijk wordt gebeft - dat is toch geweldig? Open en bloot beffen - nooit eerder was het zo uitgebreid op de televisie. In een wereld waarin de agressieve seksualiteit hoogtij viert, is Veronica een oase.
Op de avonden van onze werkgroepen op de academie beginnen wij altijd met het gezamenlijk kijken naar de Veronica-uitzendingen. Nou, na zo'n praktijkuurtje hoef ik nog weinig uit te leggen.'

- De onderhandelingen over een fusie tussen Veronica en BNN zijn uitgesteld - hoe ziet u een eventuele samenwerking?'Met BNN wordt het niks. Dat zag je aan een serie als 'Neuken doe je zo!'. Daarin werd het beffen wel behandeld, maar nooit getoond. Wat BNN precies betekent, weet ik niet, maar die B staat bepaald niet voor beffen. Dan heeft Veronica-programmadirecteur Bef van der Veer (zoals wij hem noemen) het beter begrepen.'

- Voor u zou een samengaan met SBS6 wel een optie zijn?'Wij hebben een gesprek gehad met directeur Fons van Westerloo, die ons heeft verzekerd dat de B van SBS wel degelijk een afkorting van beffen is. Dus dat zit wel goed. Maar of we konden rekenen op een vol uur beffen, zoals bij Veronica, kon hij ons niet garanderen.
Ik hoop dat ook veel vrouwen zich bij onze academie zullen melden, zodat we een gezamenlijke vuist kunnen maken.
Hè, sorry, wat klinkt dat weer agressief.
Nee, herstel, wij zullen op de volgende ledenraadsvergadering van Veronica het achterste van onze tong laten zien.'

U vindt hier enkele voorlichtingsfilmpjes die zich uitstekend per e-mail laten versturen.
De inhoud bestaat uit degelijke vijftigerjaren stof, die visueel is aangepast aan de eisen van de moderne tijd.

Een attente lezer stuurde deze foto uit 1975, waarop de hoofdredacteur te zien is tijdens een voorloper van de cursus 'Neuken doe je zó'.

De demonstratie vond plaats in het kader van een avond van het Simplisties Verbond in het Concertgebouw, met muzikale begeleiding van het Nederlands Blazers Ensemble.

Later bleek dat de cursus onder aanhangers van het Simplisties Verbond tot misverstanden had geleid. Veel jongemannen dachten dat zij tijdens het neuken hun zwarte pakken en alpino's moesten blijven dragen.

Nog voor de BNN-programmaserie startte was de presentatrice van 'Neuken doe je zó' te gast in vele talkshows.
Haar gesprekspartners, oudere dames en heren, mochten nu ook eens in het openbaar het woord neuken uitspreken en dat deden zij, aan hun rode oortjes te zien, met zichtbaar plezier.

Veronica haalde de grote mediakenner prof. dr. Bert van der Veer te hulp, teneinde de desastreuze kijkcijfers op te krikken.
Zijn geniale advies: meer seks!
Dus komt er een Playboyvariant van Big Brother, waarin ze het ongetwijfeld echt doen en een dagelijkse aflevering van iets vies van Menno Buch.

Wij van de Nieuwe Media bekijken dit rumoer meewarig. Van neuken in alle varianten is op internet overvloedig kennis te nemen. Als je al het gratis neuken zou willen zien, (360.000 adressen via Google) kom je met één dag niet toe.

Neem de bovenste van onderstaande links.
Op één pagina wordt aanschouwelijk gemaakt hoe neuken in zijn werk gaat.
Wat valt er nog meer te vertellen?
Naar het tv-geneuk hoeven wij niet meer te kijken.

Mandy bladerde door de krant, maar ze kon 'm niet vinden.
Haar moeder had net gebeld en ze had heel opgewonden geklonken.

'Papa staat in de krant. Op pagìena tien. Harstikke leuk. Ga gauw kijken. Nou doei!'

Nog een keer naar bladzijde tien. Toch alleen maar advertenties?
Maar wacht 's ... Krijg nou wat... Dat blote bobbelige lijf...? Pap?

Mandy viel even helemaal stil. Haar pap bloot in de krant?
Gelukkig zonder hoofd, suste ze zichzelf ogenblikkelijk.
Ís 't ?m eigenlijk wel? Ja, kan niet missen.

Nu herinnerde ze zich hoe zij en Bert van de zomer een dagje naar de camping waren geweest waar papa en mama elk jaar met de caravan stonden. Met terugwerkende kracht voelde ze de schaamte van toen - pap had een veel te klein zwembroekje gedragen en pap en mam hadden enthousiast verteld hoe ze nieuwe vrienden hadden gemaakt op het naaktstrand. 'Hele leuke mensen,' zei mam, 'hij is ook net gepensioneerd.'
De enveloppen vol foto's wilde Mandy niet bekijken. Pap en mam bloot was vast geen leuk gezicht, met vreemde mensen samen, leek haar nog erger. 'We moeten weg, anders gaan de honden zo te keer,' zei ze maar vlug.

Bloot, daar had ze niet de minste moeite mee. Dat Bert en zij wel 's op een naturistencamping in Frankrijk hadden gestaan, was een leuke ervaring geweest. 'Je moet alles een keer hebben meegemaakt.'
Maar dat pap en mam op hun leeftijd...

Ze besloot niets tegen Bert te zeggen. Zou ze de pagina uit de krant scheuren? Nee, dat kreeg 'ie meteen in de gaten.
Het was te hopen dat Bert het lijf van zijn schoonvader niet zou herkennen.

Het boek staat wekenlang hoog genoteerd op de diverse toptienlijsten.
In 'Platform' houdt Michel Houellebecq de westerse mens een spiegel voor, aldus de flap.
'Een wrang-komische roman over liefde en seks, aanbod en vraag, reizen en roerloosheid.'
Een boek over het toerisme - daar wilde ik als thuisblijver wel aan.

Tot aan hoofdstuk vijf was er geen vuiltje aan de lucht. Het boek las lekker weg en beloofde een sappig kijkje in de hedendaagse toeristenindustrie.
Maar op pagina 44 brengt de hoofdpersoon een bezoek aan een Thaise Health Club en staat er dit:
'Op een bepaald moment streelde ze mijn billen langdurig met haar borsten; dat was een persoonlijk initiatief, niet alle meisjes deden het. Haar goed ingezeepte poesje wreef als een hard borsteltje over mijn kuiten.'

Poesje!
Getverdemme!

Hoe je het vrouwelijk geslachtsdeel ook noemen wilt, elk woord is beter dan poesje.
Ja, al eerder in het boek waren pikken en kutJES voorbij gekomen - zo'n verkleinwoord stuit me ook tegen de borst - maar op poesje knap ik totaal af.

Een verklaring heb ik niet - als ik het woord in dit verband tegenkom, reageer ik spontaan met weerzin.
Ik ben helemaal gek met (echte) poesjes, dus daar kan het ook niet aan liggen.

Ik probeerde verder te lezen, maar nog geen vier regels verder, stuitte ik op deze passage:
'Toen ze met gespreide benen over me heen kwam zitten op het bed, dacht ik het nog lang te kunnen volhouden, maar ze hielp me snel uit de droom. Ze mocht dan piepjong zijn, ze wist hoe ze haar poesje moest gebruiken.'

Ik begon nu het boek versneld door te bladeren.
Als het woordgebruik naar seks neigde, begon ik te lezen en kwam dan het ene poesje na het andere tegen.

Ik moest het opgeven. Dat ene woord belette me verder te lezen.

Ik werd wel benieuwd naar het Frans van Houellebecq. Was poesje een keuze van de vertaler?

Omdat hier in een straal van 35 kilometer geen Frans boek te verkrijgen is, blijft het gissen.
Stond er 'faire sa minette' (letterlijke vertaling 'poesjedoen' = beffen)?
Of is er sprake van 'sucrer sa chatte'?

Hoe een 'vieze' tekst te schrijven zonder poesje? Ik heb het al eens eerder geprobeerd, met het nu volgende lied tot resultaat:

Evolueert de menselijke billen?
Aan de hand van mijn waarnemingen in het vrije veld, kom ik tot de voorzichtige conclusie dat de ronde bilpartij van zowel de man als de vrouw in hoog tempo aan het verdwijnen is.

De menselijke achterkant verplat; het zogenaamde stuitje (staartbeen) wordt zichtbaar en de eens zo gevulde billen verschrompelen tot ellipsvormige platte schijven.

(Mogelijk zijn deze waarnemingen niet representatief. Mijn observatieterrein, het strand ten zuiden van Paal 40, wordt op maandag grotendeels bezet door naakte 65-plussers.)

'Ongehuwd samenwonen is bedenkelijk, voorbehoedmiddelen zijn gevaarlijk en zelfbevrediging is niet normaal.'

Niet een tekst uit 1930, maar een regel van aartsbisschop Simonis, die twee dagen geleden in alle kranten werd gepubliceerd.

En, katholieke, samenwonende, masturberende lezers van Bieslog, wil het een beetje lukken? Beheersen we de 'sterke driften'?

Wat?

Toch vies gedaan? 'Een speelbal van uw eigen hartstocht' geworden?

Foei!

Wie noemde welke cultuur nou toch ook alweer achterlijk?

Vanmorgen had ik een goed gesprek met mijn achterburen, over de spanningen die tussen ons waren gerezen (zie en hoor Gang-bang, in het dossier Bieslog met audio).

We hebben de ruzie helemaal uitgepraat.

Of ze begrip konden opbrengen voor mijn klachten over burengerucht?
O, jawel, maar wat ik niet wist: ze waren bezig geweest met een recordpoging. En ze waren erin geslaagd het wereldduurrecord paren met één uur te verbeteren tot 48 uur non-stop!

Mijn achterburen krijgen een vermelding in het Guiness Book of Records.

Het werd een gezellige boel en ik kreeg een royale portie verse vliegen aangeboden. De eerste vliegen van het jaar - heerlijk!

Afgelopen nacht, klokke twaalf, begon deze eerste dag van de lente. En dat heb ik geweten.

Mijn achterburen vieren namelijk, al sinds jaren, gedurende die nacht een lentefeest, waarbij ze zich te buiten gaan aan de wildste seksuele uitspattingen! Ongeremde groepsseks. Een orgiastische gang-bang.

Van mij mogen ze. Maar om het lente-achtige van hun party te benadrukken, of zoiets, vieren ze hun feestje in de open lucht. Ze hebben een jacuzzi in de tuin geplaatst, nemen naakt plaats in het water en dan is het al gauw van huppetee.

Van mij mag men. Vrijheid, blijheid. Het is donker, ik ben niet verplicht er kennis van te nemen. Maar of het iets is van 'deze tijd', iets moderns: de heren maken er een tering hoop herrie bij.
Dat kreunt en steunt maar, dat gromt en bromt... Ongeremd, bronstig gedrag! En ze houden totaal geen rekening met de buren.

Waarom huren ze godome geen hotelkamer!

Ik heb er geen oog van dichtgedaan. Tegen vijven, toen ze nog volop bezig waren, werd het me te gortig. Ik ben naar buiten gegaan en - tegen mijn gewoonte in, ik ben echt geen fatsoensrakker - heb ik er 'iets van gezegd'.

Ik laat u een paar minuten 'meegenieten', waarbij ik u aanbeveel het geluidsvolume geheel open te draaien, opdat u begrijpt hoe de onderbuikgeluiden mij uit de slaap hebben kunnen houden - 35 seconden voor het einde, als ik mijn achterdeur open en naar buiten storm, dient u het volume naar normaal terug te draaien. Anders klappen uw speakers uit elkaar!