Er zijn berichten, geruchten en signalen in omloop die beweren dat CDA en VVD willen doorregeren.

In de gemeente Wakkendam heeft men de politieke gebeurtenissen van de afgelopen dagen beter begrepen.

Er is de hele nacht doorgetimmerd, maar tegen het aanbreken van de dag stonden ze er.

Hoe gaat de aanleiding tot de val van kabinet Balkenende II - teruggebracht tot één kernachtige uitdrukking - de geschiedenis in?

Als de Nacht van de Unieke Taferelen? (Van der Vlies)
Te vaag. Bij lange na geen Nacht van Schmelzer.

Eerst moeten we bepalen wie of wat de val in gang heeft gezet.
Ayaan? Minister Verdonk? Lousewies?

Uiteindelijk draait het gehele nachtelijke debat om dat ene zinnetje van Balkenende over de Mea Culpa-brief van Ayaan Hirsi Ali:

'Dit was een verklaring waarmee ook de minister van Vreemdelingenzaken moest kunnen leven.'

Hiermee werd duidelijk dat die brief niet een juridisch noodzakelijk stuk was - zoals de minister-president ons wilde doen geloven - maar was opgesteld ten gerieve van mevrouw Verdonk. En toen kon D66 toeslaan.

Minister-president Balkenende heeft zijn eigen kabinet opgeblazen,
tijdens de Nacht van de Slip of the Tongue.

Tot vannacht halfdrie heb ik het volgehouden.
Tevreden ging ik slapen. Ik heb het fabelachtige optreden van de held van het debat mogen meemaken. Hij heeft een unieke prestatie geleverd - hij nam deel aan de discussies vanuit de voorzitterszetel, vanachter het spreekgestoelte en bij de interruptiemicrofoon. Een driedubbelrol die hij met glans vertolkte.

Frans Weisglas zou, als het zomerreces morgen aanbreekt en regering en parlement ermee stoppen, best in zijn eentje de hele boel een paar maanden aan de gang kunnen houden.

In de Verenigde Staten is een nieuwe Poet Laureate (Dichter des Vaderlands) benoemd: de 77-jarige Donald Hall.
De New York Times plaatste bijgaande vertrouwenwekkende foto.

Een Poet Laureate, benoemd door de Library of Congress, krijgt een salaris van 35000 dollar en mag dit bedrag geheel naar eigen goeddunken besteden. Hij wordt niet verplicht tot het schrijven van gedichten over nationale gebeurtenissen.

Donald Hall publiceerde vijftien bundels. White Apples is zijn beroemdste gedicht (even opgezocht: galoshes zijn overschoenen).

Donald Hall is 23 jaar getrouwd geweest met de dichteres Jane Kenyon. Zij overleed in 1995 aan leukemie.
In 1993 maakte cineast Bill Moyers een prachtige documentaire over hen: A Life Together.

Publieke Omroep: mogen we die film alstublieft zien?

White Apples

when my father had been dead a week
I woke
with his voice in my ear
I sat up in bed

and held my breath
and stared at the pale closed door

white apples and the taste of stone

if he called again
I would put on my coat and galoshes

Donald Hall

Dat worden moeilijke rekensommen.
Stel ik ben ernstig ziek en voor een behandeling - gecompliceerde operatie en extreem dure medicijnen - wordt een begroting opgesteld. Als de rekening uitkomt op 85 duizend euro kan ik verder leven vergeten. Wil het bezoek afscheid nemen?

Maar als de teller op 80 duizend euro blijft staan en de behandelende artsen garanderen me een gewonnen levensjaar dan kan het mes erin.

Het is nóg een hoop geld. Zou bij de beslissing tot behandeling ook niet de vraag moeten meespelen wat ik met dat gewonnen levensjaar ga doen?
Mag ik een wereldreis maken? Is het moreel aanvaardbaar dat ik helemaal niets uitvoer - een jaar lang uit mijn neus eet?

Of moeten er voorwaarden gesteld.
Dien ik me in dat gewonnen jaar nuttig te maken voor de samenleving en wordt 400 uur dienstverlening verplicht gesteld.

Maar als ik na een halfjaar tegen de verwachting in toch kom te overlijden, dienen mijn nabestaanden 40 duizend euro terug te betalen.

Slaag ik er daarentegen in langer dan het afgesproken gewonnen jaar in leven te blijven, dan krijg ik voor elke gewonnen levensmaand een premie van duizend euro.

Je moet de mensen een gezonde prikkel toedienen om in leven te willen blijven.

Rita Verdonk is niet schuldig aan de rel rond het Nederlanderschap van Ayaan Hirsi Ali.
Ayaan heeft het zelf gedaan.
Ze dacht dat ze loog, dus hoefde ze niet te zeggen dat ze loog. Ze loog dat ze had gelogen.
'Eind goed al goed', zegt Maxime Verhagen zonder in lachen uit te barsten.

En morgenavond kunnen we live kijken naar wat bijvoorbaat 'het meest schaamteloze en treurige debat uit de Parlementaire geschiedenis van de afgelopen tien jaar' kan worden genoemd.

Een nieuwe schuldvraag doemt op.
Is Rita Verdonk schuldig aan het verlies van Oranje?
Medeschuldig, schrijft Johan Cruyff vandaag in zijn Telegraafcolumn.

Dat ik niets van de voetbalsport weet en begrijp heb ik u vaker duidelijk gemaakt. Des te trotser ben ik op het feit dat ik al op 1 maart jongstleden kon voorspellen, wat de grote Johan Cruyff nu zeker denkt te weten.

Plak maar eens in de zoekrubriek op de balk hiernaast de term
"Dikke Bertha op Rita Verdonk" in.

Voor mij toen een satirisch grapje, Johan Cruyff meent het echt.

Zo. Nu moeten we het voorlopig niet meer over minister Verdonk hebben, anders gaat iemand het woord demoniseren nog uit de kast trekken.

Zal Ayaan Hirsi Ali het haar opnieuw aangeboden Nederlanderschap weigeren uit solidariteit met de asielzoekers die vergelijkbare problemen ondervinden, maar niet kunnen rekenen op tot diep in de nacht vergaderende ministers die met veel kunst- en vliegwerk het geblunder van een van hen proberen recht te breien?

Bert Mooren, directeur van VNO-NCW, afdeling West, de grootste ondernemersorganisatie van de Randstad, is de belangrijkste pleitbezorger van een snelweg tussen Almere en Schiphol. Hij verwijt 'de milieubeweging' dat zij een mythe schept en een hype creëert teneinde de aanleg te verhinderen.

Maar laten we eens kijken wat de heer Mooren zelf te berde brengt: verdachtmakingen, achterklap en het achterhouden van feiten.

Allereerst suggereert de heer Mooren dat alleen de Vereniging Natuurmonumenten zich tegen de aanleg keert van de snelweg die de A6 met de A9 moet verbinden.
Maar ALLE lagere overheden, ALLE gemeenten in het betrokken gebied hebben hun afkeuring uitgesproken. Bestuurlijk is er in de regio geen enkel draagvlak.

Het CPB heeft berekend dat de gedeeltelijk ondertunnelde weg de (peper)duurste van de voorliggende varianten is.
En het is de minst efficiënte - slechts 10% van het toekomstige verkeer zal van die weg gebruik gaan maken. De bewering dat deze snelweg de bereikbaarheid in de regio voor tientallen jaren zal garanderen is een slag in de lucht.

Waren de VNO-collega's van de heer Mooren indertijd ook zo enthousiast over dat andere megalomane vervoersproject dat met veel bestuurlijk geweld werd doorgedrukt: de Betuwelijn?

De heer Mooren vermeldt niet dat de variant die uitbreiding van de Gaasperdammerweg beoogt, uitgaat van overkoepeling en luchtafvoer - de bewoners langs die weg zijn beter af dan nu.

De derde, goedkoopste en doeltreffendste variant - revolutionair nieuw openbaar vervoer en rekeningrijden - wordt stelselmatig gebagatelliseerd.

Niemand heeft beweerd dat het voorgestelde tracé van de weg door of onder het water van het Naardermeer loopt. Maar het beschermde reservaat is groter dan het meer alleen. De weg is boven- en ondergronds door een zeer kwetsbaar gebied getekend, dat onlangs met veel inspanning en geld werd verbeterd en tot het monument behoort. Amper een jaar geleden kreeg het gebied daarvoor een belangrijke Europese onderscheiding.

De heer Mooren doet het voorkomen alsof de tegenstanders van zijn weg uitsluitend het behoud van het Naardermeergebied op het oog hebben. Maar de grove aantasting van wat er aan ongerepte Gein- en Vechtstreek nog over is gebleven, vormt een even belangrijk onderwerp.

Nu even over mezelf.
Voor het eerst in mijn leven word ik in het openbaar sexy genoemd (nou ja - sexier dan de bewoners van de Gaasperdammerweg), waarvoor ik de heer Mooren hartelijk dank.

De supersexy BN-er Jort Kelder (hij wel!) heb ik nimmer onder vier ogen gesproken. De suggestie dat ik samen met hem de nacht heb doorgebracht in een bootje op het Naardermeer en dat we lekker emotioneel bezig zijn geweest, werp ik verre van mij.
Het valt nog mee dat de heer Mooren niet 'toevallig weet' dat De Milieubeweging ons tijdens onze nacht op het meer van drank, drugs en lekkere wijven heeft voorzien.

Bijna dertig jaar doorkruis ik nu het gebied dat door de aanleg van een nieuwe snelweg wordt bedreigd. Niet erg sexy: te voet en per fiets. Het is het laatste gebied in de Randstad van grote natuurhistorische, landschappelijke, recreatieve en ook culturele betekenis.
Over het acute probleem van de dichtslibbende Randstad (ik ontken dat probleem niet) dient op een fundamenteel andere manier te worden nagedacht dan tot nu toe gebruikelijk was. Meer asfalt en beton is geen oplossing.

De heer Mooren zou aan Natuurmonumenten moeten vragen of hij ook 's een nachtje op hun Naardermeerboot mag verblijven. Een uitstekende gelegenheid om met anders denken te beginnen.

Er zijn mensen die het voor Lousewies erger vinden dan voor Oranje.

Hoeveel?
Dat weten we niet - er is nog geen onderzoek naar gedaan.

Ook de directeur van Onderzoeksinstituut Nak de Weert gaat ervan uit dat onze veronderstelling juist is, maar wees ons verzoek tot onderzoek af.

'Ik geloof dat ik even op vakantie moet', aldus een vermoeid klinkende De Weert.

Toen medewerker Driek me zijn fotoverzameling transformatorkastjes liet zien (zie vrijdag jl.), dacht ik: ik zal je verrassen, vriend.
Want ik wist dat in een stadswijk van Bergen op Zoom een groot project rond die nutskasten gaande was.

De oude volkswijk Fort-Zeekant is gerenoveerd - huizen en bestrating zijn grondig opgeknapt. Maar die rare, verwaarloosde schakelkasten bedierven het totaalbeeld.

Bij de Stichting KidOR - Kunst in de Openbare Ruimte - ontstond het idee die kasten van kunst te voorzien. Na een landelijke inschrijving werden tien kunstenaars uitgekozen die ieder tien of elf kasten onder handen namen.

Op een lange wandeling door de wijk, voorafgegaan door een draaiorgel, werd gisteren de openbare 'tentoonstelling' geopend.

Het resultaat is verbluffend. De meer dan honderd kunstwerken hebben de Bergen op Zoomse wijk een stuk spannender gemaakt.

Hoe zijn de kunstkasten door de bevolking ontvangen?
Aanvankelijk met scepsis, maar de stemming is omgeslagen.
Grote indruk heeft het harde werken van de kunstenaars gemaakt. Gedurende veertien dagen hebben zij, in het zicht van de bewoners, bijna dag en nacht aan hun kasten gewerkt.

Van elke kunstenaar laat ik hier één kast, of huisje zien.
(Sorry voor het uitleggerige: klik op de foto en daarna op het kruis rechtsonder in het pop-upvenster.)

Onder de rij foto's staat een link, waarmee u kunt luisteren naar een kort gesprek met KidOR-projectleider Peter Pel.

Vanmorgen, in het VARA-radioprogramma Vroege Vogels, een twee uur durende uitzending over de aanleg van de verbindingsweg tussen A6 en A9.
Aanstaande vrijdag - de laatste dag voor het zomerreces - maakt de regering haar beslissing bekend.

Veel publiciteit, veel discussies, overal in de media.
Behalve in de Tweede Kamer.

Een debat dat voor 20 juni was aangekondigd, is uitgesteld tot september.

Dus weten we nog altijd niet welk standpunt bijvoorbeeld het CDA over dit onderwerp inneemt.
De meest wezenlijke discussie wordt over de zomer getild.

Een truc?
Denkt men in regeringskringen: ach, over een paar maanden is het onderwerp niet interessant meer voor de media?
(Gottegot, wat ben ik toch netjes - ik zet bij die veronderstelling nog vraagtekens, terwijl uitroeptekens op hun plaats zijn.)

Zie ook het Bieslogdossier 'Stop A6A9' in de linkerbalk.

van: de hoofdredacteur
aan: Driek

Dear Driek,

Wat vind je van dit transformatorkastje?

Ik weet waar het staat en ik zal je morgen een fantastische serie laten zien.

Groet,
Wim

'Als je er eenmaal op gefocust raakt, ben je de klos. Zie je ze overal. Kan je niet meer gewoon een eindje over straat.
'Daar staat er een. Daar weer een. Al een tijdje niet één gezien, waar blijft'ie. Ja, daar!'

Elektriciteitshuisjes, schakelkasten - we kennen ze al heel lang, maar het lijkt of er meer zijn bijgekomen.

Tv, internetverbindingen, elektriciteit, telefoon - de Westerse mens kan niet zonder functioneren. De schakelkasten in de straten zijn de knooppunten van zijn centrale zenuwstelsel, de hartkamers van zijn moderne bestaan, de chakra's van zijn communicatie...

'Hee Driek, genoeg, man. Vertel: wat heb je gemaakt?'

Ik ben begonnen met het fotograferen van de openbare kabelkasten, waarvan er naar mijn schatting zo ongeveer drie miljoen in Nederland staan opgesteld. Soms verborgen in het struikgewas van een plantsoen, vaak pal voor een woning geposteerd.

We hebben ze verwaarloosd. We zien niet in hoe belangrijk ze voor ons zijn. We renoveren een stadswijk en vergeten de kastjes. Ze zijn groen uitgeslagen, met verbleekte graffiti beklad, beplakt met afgescheurde buurthuisaankondigingen, of door de regen onleesbaar geworden signalementen van weggelopen poezen.

Toen ik er vijftien had vastgelegd, kreeg ik een raar idee: als ik ze nou 's op een site ALLEMAAL vastlegde! Echt een internetidee - het ultieme medium voor het aanleggen van rare verzamelingen.

Met het vastleggen van alle kabelkastjes zou ik de rest van mijn leven kunnen vullen.
Toen ik mijn moeder het idee enthousiast uitlegde, zei ze: 'Nou Driek, ik zou eerst maar 's met de glasbakken beginnen. Daar zijn er minder van.'
Nog altijd hoopt ze dat ik een fatsoenlijke burgerbaan zal vinden, de grondslag voor een net huisje-boompje-beestjebestaan.

Maar ik ben een zwerver in het digitale tijdperk geworden en dat wil ik blijven. Al mijn foto's maak ik met de mobiele telefoon en zend ik rechtstreeks naar mijn computer thuis.

Dus: mijn foto's van de kastjes gaan via diezelfde kastjes naar mijn pc en vandaar weer via de kastjes terug de wereld in.

Over zoiets kan ik lang nadenken.
Wat mijn kastjesfilosofie betekent weet ik niet. Hoeft ook niet. Als ik veel kastjes vastleg en op internet laat zien, kunnen knappere koppen dan ik daar misschien iets mee.'

Driek de Photofreak, mobielfilosoof

Is het waar?
Leest u bijgaand krantenbericht van begin tot eind, maar gaan uw ogen over deze tekst een beetje intuïtief heen en weer?

Wat zegt u?
U leest het krantenfragment helemaal niet? Omdat het op internet staat en een krant niet lekker leest op een scherm?

Probeer het toch eens. Klik op het krantenstukje en laat de ogen heen en weer rollen. Dan klikt u het weer weg en leest (kijkt, luistert) parallel en intuïtief naar dit stukje.

Welk stukje beklijft het best?

Deel 3 uit de serie Coby In De Bocht - een inkijkje in het werk van een invaluitzendkracht in de private zorgsector.

Bij de verzorging van de cliënten behoort ook de medicatie - het verstrekken van de juiste medicijnen, in de juiste hoeveelheden en op de juiste tijden.

Coby krijgt het moeilijk als zij de medicatie van een cliënt en die van haarzelf uit elkaar moet proberen te houden.

M.m.v. Annet Malherbe als Coby - grime: Arjen van der Grijn - camera: Erik Zuyderhoff - geluid: Alex Booy.

Deze aflevering is ook als BieslogVodcast te downloaden.

- Meneer De Weert, hebt u de resultaten van het onderzoek naar de Nieuwe Generatie al tot u genomen?'Nou en of, alle media brengen het groot en ik moet erom lachen.'

- De Generatie Einstein is slim, sterk en sociaal. Er is een zeer positief ingestelde generatie in aantocht en u lacht erom?'Om die reclametaal. Een serieus onderzoeksbureau zal de resultaten van een onderzoek nooit in dit soort soundbites publiceren.'

- Hebt u zelf al onderzoek gedaan naar een nieuwe generatie?'Ja, wat dacht u! Maar ik heb de echt interessante groep onderzocht, de Nieuwste Nieuwe Generatie, geboren vanaf 2004 - dat is de generatie die de 21e eeuw vorm gaat geven.'

- En? En? Wat komt er na de Generatie Einstein?'De Generatie Ghandi - vreedzaam, vrolijk en vrifool. Het zijn jongeren die zijn opgegroeid met de nieuwste technieken: vanaf hun tweede maand zijn ze zich bewust van de webcam die continu op hun wieg is gericht en hoe ze met lachen en huilen hun ouders kunnen bespelen.
Met de babycomputer en met behulp van zwaar beveiligde programma's staan ze continu in contact met babywebcams over de gehele wereld. Daaruit is hun grote pacificerende passie ontstaan.'

- Waarom vernoemt u ze naar Ghandi?'Omdat moderne ouders (ex-generatie X) geen kant-en-klaar-luiers meer gebruiken, maar echte, ouderwetse stoffen lappen.'

- Vreedzaam, vrolijk en vrifool... Klopt dat laatste woord? Moet het niet frivool zijn?'Eigenlijk wel. Maar ik wilde ook zo'n lekkere riedel op mijn onderzoek plakken en dan komt vrifool beter uit. Ach, die onderzoeken worden toch alleen maar gelezen door de BabyBoomgeneratie en die weet niet beter.'

Gezien op tv: het beste cabaretnummer van 2006.
Een parodie op een politiek debat tussen Lousewies van der Laan en Alexander Pechtold, de kandidaatlijsttrekkers van D66.

De twee kemphanen schreeuwen zo luid mogelijk door elkaar heen.
Pechtold imiteert met rollende ogen en dramatische armgebaren de legendarische acteur Albert van Dalsum.
Lousewies komt mond en tong tekort om haar venijn in het gezicht van Pechtold te spugen.

De toeschouwers, oudere corpsballen en jonge mevrouwen, lachen zich uit hun dak.

Politiekorpsen uit het gehele land melden een snel toenemende Wuppieoverlast.
'Ze kennen hun plaats niet,' zegt chef H. D. Ligtenberg van het Overijsselse Politiekorps,'ze blijven niet op de plekken waarop ze worden vastgeplakt, maar gaan zelf de hort op. Met alle gevolgen van dien. Nietsvermoedende burgers struikelen over horden dronken Wuppies op de trottoirs in de uitgaansgebieden van onze dorpen en steden.'

Op dit moment bevinden zich ruim vijftien miljoen Wuppies binnen onze landsgrenzen.
En in de lagelonenlanden maken naar schatting nog eens tien miljoen Wuppies zich op naar Nederland af te reizen.

De meesten van hen gedragen zich zoals alle oranjefans: uitbundig, maar niet aanstootgevend en zeker niet gewelddadig. Ze houden zich aan de plaatsen waarop ze zijn vastgeplakt - oranjekleding, voorhoofden, ramen en auto's. Maar een groeiend aantal Wuppiehooligans kan de ongekende populariteit niet aan en slaat door. Hinderlijk springen ze met hun grote platvoeten op tegen mensen die daar volstrekt niet van gediend zijn.

Doordat ze met zovelen zijn, krijgt hun verstoring van serieuze vergaderingen, plechtigheden en officiële ontvangsten een zeer ontregelend effect.
Tijdens het staatsbezoek van onze Koninklijke Familie aan België, dat vandaag begint, wordt ernstig rekening gehouden met een invasie van meereizende Wuppies.

De AIVD heeft sterke aanwijzingen dat veel oranje Wuppies de kans grijpen de oude animositeit tussen Nederlandse en Belgische Wuppies nieuw leven in te blazen.
In afgeluisterde mobiele telefoongesprekken zou sprake zijn van massale, georganiseerde vechtpartijen op de Grote Markt van Brussel tussen duizenden dronken Wuppies.

Nu het met de nieuwe mediatechnieken mogelijk is geworden dat iedereen een zelfgemaakt filmpje via internet aan iedereen kan laten zien, blijkt het meest elementaire beeld van de zelfmaakcinema te worden gevormd door een close-up van het gezicht van de hoofdrolspeler die zijn tong zo ver mogelijk in de richting van de camera uitsteekt.

De bijbehorende basissoundtrack bestaat uit het nabootsen van een wind.

PvdA en CDA zijn het roerend eens: de publieke omroep zou reclamevrij moeten worden gemaakt.

Goed.
Jammer dat op dit moment de publieke omroep wordt afgebroken - er vallen binnenkort honderden ontslagen - omdat alle plannen zijn gebaseerd op een publieke omroep MET reclame.

De publieke omroep ziet er aan het eind van deze zomer uit zoals het Metropole Palace er momenteel in Den Haag bijligt.
Maak daar maar weer eens iets moois van.

'Zo ligt het voormalige Metropole Palace er momenteel bij.
Dat moet u wat doen, meneer De Bie.'

Ja, dat doet me wat, geachte mailschrijver.

Het Metropole Palace (Metropole Tuschinski) was de mooiste bioscoop van Den Haag. En met bijna duizend zitplaatsen de grootste.
Onder architectuur gebouwd in 1936, straalde het grandeur uit, er lagen rode lopers in hal en gangen, een in neon uitgevoerd kunstwerk sierde de wanden van de grote zaal. Je pakte hier niet een filmpje, je bezocht het theater.
In de hoogtijdagen van de film vormden zich lange rijen bezoekers op de trappen voor de ingang.

In dit filmpaleis beleefde ik mijn heftige liefdesrelatie met Audrey Hepburn, de prinses in Roman Holiday. (Ik bedoel niet dat daarom het gebouw behouden had moeten blijven, hoor - begrijp me goed!)

Een jaar geleden werd besloten tot sloop; er zou daar een te hoog en te lelijk appartepoenementencomplex moeten verrijzen met de naam' Residence Metropole', nou ja, dan weet je het wel.
Er zijn nog acties gevoerd tot behoud van het gebouw door het een nieuwe culturele bestemming te verschaffen maar tevergeefs.

Op een dag werd het Palace bestormd door een ploeg bouwvakvandalen die er bijgaande ruïne van hebben gemaakt - een puinhoop, die er al maanden zo bijligt.

Het Metropole Palace is een schitterend monument geworden voor het Nieuwe Slopen dat aan het Nieuwe Bouwen voorafgaat.

Of draait Paul Verhoeven hier binnenkort nog extra scènes voor Zwartboek, zijn nieuwe film over de Tweede Wereldoorlog?

Of blijft dit decor permanent op deze markante Haagse plek staan en gaat de Koninklijke Landmacht het gebruiken voor het oefenen van vredesmissies?

Dertigers hoor ik het al wel eens tegen elkaar zeggen:
'Ja, we worden ook een dagje ouder, dus...(kunnen we niet meer zo lang stappen als vroeger enzovoorts...)' .

Mag ik vriendelijk verzoeken die zin tot aan mijn negentigste verjaardag niet meer in mijn aanwezigheid uit te spreken:

'Ach. we worden ook een dagje ouder...'

'WE? WE? Ja, jij misschien, maar ik niet!'

Vorige week stond ik in een volle Amsterdamse lijn 2 toen een jonge vrouw - naar ik schat 35 jaar - mij haar zitplaats aanbood.

Ik schudde meteen heftig van nee.
Het was de eerste keer in mijn leven dat me dit overkwam. Het hield me drie haltes bezig. Ik controleerde even hoe ik erbij stond - recht van lijf en leden, vond ik zelf. Hoe kan die vrouw dan een grijsaard hebben zien staan?
Ze heeft dringend een bril nodig, concludeerde ik.

Ik nam wraak.
Een volgende halte naderde en ik zag de vrouw aanstalten maken op te staan. Zodra de tram stopte ging ik als eerste naar buiten en toen ze in de deuropening verscheen, bood ik haar een hand en hielp ik haar - alsof ze een oud besje was - van de treeplank op het trottoir.

Dit laatste is niet waar. Ik nam het me voor, maar voerde het plannetje niet uit.
Maar ik ging ook niet op haar vrijgekomen plaats zitten.

De koppen van de krantenkritieken zijn laaiend enthousiast. Met een duizelingwekkende snelheid trekt het boek je door het moderne leven anno nu. De succesauteur heeft het hem weer gelapt: ademloos word je meegenomen op een enerverende reis. Grote spijt als het boek uit is.

Ik heb nooit eerder iets van de schrijver gelezen. In de winkel neem ik het forse boek ter hand en besluit tot kopen. De flaptekst heb ik niet gelezen. Zal ik ook nooit meer doen - ik wil zonder aanwijzingen over verloop of afloop fris en onbevooroordeeld aan het boek kunnen beginnen.

Maar op de flap is ook een foto van de schrijver geplaatst. En daar blijft mijn blik even op rusten.

Hij draagt een baardje en een snor, zo'n rondlopertje. Geeft niet. Als'ie maar goed schrijft. Hij heeft een colbert aan met daaronder een t-shirt waarop ik nog net kan lezen: Shakespeare - New York.
Hij zit ten voeten uit. Hij steekt zijn schoenen zelfs nadrukkelijk naar voren. Het zijn klassieke, felrode Amerikaanse baseballschoenen.
Ik vind hem een slag te oud voor deze iets te vlotte outfit. En zijn blik in de camera iets te broeierig.

Als ik deze man op een feestje zag staan, zorgde ik zo ver mogelijk van hem vandaan te blijven.

Ik ga afrekenen. Op zo'n schandelijk oppervlakkige manier mag je een boek toch niet beoordelen?

Gisteravond ben ik tot pagina 25 gekomen. Hoewel het besluit tot wegleggen nog niet is gevallen, weet ik niet of ik het wijdlopige, zogenaamd snelle verhaal - met veel loze woorden als althans en eigenlijk - nog langer volhou. Mijn privé-eindoordeel ('Wat een kutboek!') hou ik nog even voor me.

Het is goed dat de uitgevers portretten van de auteurs op hun producten plaatsen.
Bij het kopen van een boek zal ik de schrijver voortaan wat langer in de ogen kijken.

• Jij bent toch zo'n iPodfanaat? In de trein naar je iPod luisteren - kan echt niet meer, hoor.
• Wat is er mis mee?
• De firma Apple, een van de grootse uitbuiters in de lagelonenlanden en jij laat openlijk zien dat je die firma steunt. Jij bent medeschuldig aan het ongeluk van honderdenduizenden Chinezen.
• O, maar daar heb ik ook een grote hekel aan, hoor.
• Hekel aan... Wat bedoel je?
• In het openbaar laten zien dat je er ook bijhoort, met die witte iPod oordoppen in. Vind ik zo'n poenig geshowbink.
• Ah, dus uit protest gebruik je je iPod niet meer?
• Nou nee, dat niet. Ik heb speciaal voor in de trein een zwarte iPodNano gekocht. Met een zwarte headset val je veel minder op.

Het tunneltje ligt er vanmorgen weer vredig bij.
Wat is er gebeurd in de nacht van zaterdag op zondag?
Wie of wat veroorzaakte die vreemde lichtverschijnselen?
De Noorse autoriteiten zwijgen in alle talen.

Niets aan de hand? Kijken we live naar ons oude vertrouwde tunneltje?

Nou, nee: de webcam loopt een uur achter...

Volgens een onder de plaatselijke bevolking rondwarende complottheorie krijgt men zo een uur de tijd nieuwe onverklaarbare verschijnselen van het net te houden.

• Hee, hoe is 't met jóu?
• Hoi. Goed. Drukdruk. Vandaag alleen al: twee ievènts.
• Twee...
• ...ievènts en wat voor. Vanmorgen een trouwievènt en vanmiddag een begafenisievènt.
• O, een huwelijk en een begrafenis. Zijn dat ievènts?
• Me dunkt! Twee mega-ievènts op één dag! En morgen Jan Jaaps ievènt.
• Is Jan Jaap ...
• Jarig. Wordt vijftig.
• Zo, dat wordt vast een grote par.. eh ievènt.
• Dat wordt de bikste ievènt van het jaar.

Hedenmiddag werd de nieuwe bundel van dichter Hans Verhagen gepresenteerd, ten kantore van uitgeverij Nijgh & Van Ditmar.

Verhagens vorige bundel - 'Moeder is een rover' uit 2004 - werd door de poëziekritiek buitengewoon lovend ontvangen. 'Dit is de belangrijkste poëzie van deze tijd.'
Des te merkwaardiger dat het boek geen enkele poëzieprijs kreeg.

De jury's kunnen deze omissie goedmaken met Verhagens nieuwe bundel Draak.

Een gedicht uit de cyclus 'Bidsprinkhanen op de wind':

Wie z'n hele leven stilstaat bij zijn dood
heeft van zijn geboorte iets niet helemaal begrepen
We hopen dat je er een suikerspin van oploopt

Maar van enkel vrede kunnen we niet eten

We leerden altijd het verkeerde
We wisten zelf niet wat we deden
We leefden in de greep van de gereformeerden

'Het zijn vaak de kleinste, simpelste gadgets waarmee je het grootste succes boekt.

In de doos van mijn nieuwe sportschoenen (Campers) bevond zich een veel kleiner doosje, waarin een kompasje zat dat je via een lusje om de band van je polshorloge kon schuiven. Een kompasje! Een kinderachtiger gadget is niet denkbaar. Maar het werkt!

Het goeie is, dat het voornamelijk meisjes en jonge vrouwen zijn die het meteen opvalt:
'Hee Driek, wat heb je daar voor een gek dingetje om je pols?'

Mijn antwoord is dan weloverwogen. Ik spreek de volgende zin langzaam en zorgvuldig uit:

'Dit is een kompas dat mij uit menige netelige situatie heeft gered.'

Er doen zich nu drie mogelijkheden voor:
1. Na mijn tekst kijken de meisjes mij met een blik van ontzag en bewondering aan en vragen niet verder.
Het heeft voor mij geen zin van deze meisjes verder werk te maken. Op een gegeven moment zal ik voor deze meisjes toch door de mand vallen. Daar begin ik niet meer aan.

2. Aan de gezichtsuitdrukking van de meisjes is duidelijk te zien dat zij niet weten wat 'een netelige situatie' is. Sorry, ik kijk niet op deze meisjes neer, maar ik zeg ze toch al gauw gedag.

3. De meisjes gaan lachen. Dat zijn meer meisjes in mijn richting.

Vorige week zei er een lachend: 'O,wat goed! Kun je mij alsjeblieft het Noorden wijzen? Dat heb ik nou altijd willen weten, waar het Noorden ligt.'

Gisteren was er een die zei: 'Volgens mij is de situatie nu heel netelig, Driek. Moet je kijken: je kompas draait alle kanten op.'

Wat een goed meisje was dat! Te goed.
Ze bleef even met me praten, maar werd toen afgeleid door een gozer aan de andere kant van de bar, die - zag ik meteen - een waanzinnig groot en duur horloge droeg. Eentje waarop barometerdruk, hoogte, neerslag, GPS-plaatsbepaling en routeplanning voor alle wintersportplaatsen en surfparadijzen in de wereld zijn af te lezen.

Zeg dan maar dag met je handje.'

Driek de Gadgetfreak, meisjeskenner

'UTRECHT - Premier Jan Peter Balkenende voorspelt dat Nederland wereldkampioen wordt en in de finale definitief afscheid wordt genomen van het 1974-trauma: Nederland verslaat onze oosterburen in de finale.
Dat zei de minister-president maandagmiddag in een uitzending van jongerenradiostation FunX. 'Nederland wint in de finale van Duitsland. De tijd voor correctie is aangebroken na de verloren finale van 1974", aldus Balkenende.'
(De Telegraaf)

Niet wordt vermeld hoe de jongeren van het jongerenradiostation de minister-president na zijn uitspraken bij kop en kont hebben aangevat en het pand uitgegooid, roepend dat ze ' geen enkele boodschap hadden aan loze fluimpraatjes' .

Want dat is zonder twijfel gebeurd.
Mogen we hopen.

De jongeman droeg een keurig opgeknipt kapsel, een korte zwarte broek, een tasje in zijn linkerhand en verder niets. Hij had een smal bovenlijf dat zo melkflessenwit was, dat het vandaag beslist voor hem de eerste stranddag van het jaar moet zijn geweest.

Hij liep langs de vloedlijn, maar sloeg plotseling linksaf het strand op.
Bij een topless zonnende vrouw bleef hij staan. Zij ging zonder een spoor van ongemak of irritatie staan en begon hem met wijzende arm iets uit te leggen.

De jongen bedankte met een lichte buiging.
Honderd meter verder, bij een strandpaal, werd duidelijk wat hij de vrouw had gevraagd. Hij zette het tasje in het zand, trok zijn zwarte broek uit, vouwde die zorgvuldig op, borg hem in de tas en vervolgde zijn weg. Zijn billen waren witter dan zijn borstkas.

'Ach, mevrouw, mag ik u iets vragen? Weet u waar hier ergens het naaktstrand begint?'

Ik verwachtte nu dat hij een plaatsje zou zoeken tussen de paar naakte badgasten die liggend in kuilen en achter windschermen de koele Noordenwind trotseerden.

Maar de jongen bleef lopen. En van lieverlede begon zijn route me te interesseren. Omdat hij een rare kronkelweg aflegde, begreep ik ineens dat hij opzettelijk langs alle blootliggers paradeerde.
Hij bleef niet bij hen staan, maar liep rakelings langs hen heen, waarbij hij zijn lichaam in het voorbijgaan enigszins zijwaarts keerde.

De jongen liet aan alle aanwezigen zijn geslachtsdelen zien.

Hij deed dit niet op een heimelijke, aanstootgevende manier, maar open - 'hallo, hier ga ik voorbij en wat vinden jullie ervan, kan er wel mee door, toch?' - en bloot dus. Niemand schrok of werd boos.

Ik bleef hem volgen op zijn presentatietocht tot hij een stipje geworden was.

Om zijn beweegredenen of emoties te kunnen begrijpen heb ik nog even geprobeerd me in die jongen te verplaatsen. Maar ik kwam niet ver.

Jongstleden zaterdag is het begonnen: uit de tunnelmond straalde licht dat snel in intensiteit toenam.

In de nacht van zaterdag op zondag werd het licht verzengend en oogverblindend.
DE WEBCAM RAAKTE ONKLAAR.

Volgt iemand het Noorse nieuws?
Brak er zaterdag brand uit in het tunneltje?

Vooralsnog weigeren we in bovennatuurlijke oorzaken te geloven.

'Tot een tijdje terug dacht ik bij het zien van die kleine mini-autootjes: 'Mooi dat zo'n invalide ook auto mag rijden. Van harte gegund.'

Maar in het stadsverkeer zie je steeds meer invaliden.
Zoveel, dat ik ernstig ga twijfelen aan het invalidegehalte van de chauffeurs.
'Nee, dat zijn brommobielen,' zei een kennis, 'miniautootjes die iedereen zonder rijbewijs mag berijden.'

Volgens mij is er nauwelijks verschil tussen invalidenauto's en brommobielen en daar wordt knap misbruik van gemaakt.

Met de chauffeurs van die kleine opdondertjes hoeft niemand meelij te hebben.
Ze zijn vaak niet-invalide en prima in staat een rijbewijs te halen, maar ze vinden het wel best zo. Lekker overal parkeren waar het verboden is. En als ze een agent in de verte zien aankomen, gaan ze ineens meesterlijk mank lopen.

De poenige gasten van weleer, in hun pooierbakken, pchoofttractoren en hummertanks durven zich zo langzamerhand niet meer op straat te vertonen.
De straat is aan de kleine opdondertjes.

En ik vind ze eerlijk gezegd hartstikke leuk.
Een rijbewijs halen zit er voor mij niet in (mijn extreme examenvrees gaat gepaard met destructief rijgedrag), maar zo'n mini-vrachtwagentje lijkt me wel wat.'

Driek the MiniTrucker (under construction)

Hij heeft ervoor gestudeerd - hij kan het weten.
Het is dus te hopen dat Kamerlid Van Baalen voor het Afghanistandebat van aanstaande dinsdag zijn uniform van reserve-officier weer eens aantrekt, als hij komt uitleggen hoe normaal het is als de regering de tientallen doden verzwijgt - ook burgerslachtoffers? - die vallen op onze vredesmissie.

We zouden scholen helpen bouwen.
Laten we de ziekenhuizen en begraafplaatsen niet vergeten.

Het enige voetbalveld waar ik graag kom ligt hier vlak in de buurt.
De toeschouwers kunnen in een rijkbegroeide berm plaatsnemen en genieten van een uitstekend zicht op het veld.

Druk is het er niet. Je bent bij voorbaat voorzien van een plaats - niemand vraagt om een toegangskaart. In feite ben ik altijd de enige toeschouwer.

Wat dit stadion ook zo buitengewoon aantrekkelijk maakt: er wordt zelden gevoetbald.
Zelden? Nooit!

Je zou, kijkend naar de doelpalen op het veld, je eigen wedstrijd kunnen bedenken.
Meditatievoetbal.
Maar zelfs daar doe ik niet aan.

(nummer intikken, telefoon gaat over)

• Met De Bie.
• Dag oom Henk, met Wim. Zoekt u de poes?
• De poes ligt in het zeedons! (gelach)
• Ik bel even om te melden dat ik gisteren in Den Haag ben geweest, in het Museon.
• Het Museon... ken ik dat?
• Nee, het is van na uw tijd. Het Onderwijsmuseum, maar dan heel uitgebreid. Op dit moment is er een tentoonstelling van voorwerpen die zijn opgegraven in het duingebied ten Zuidwesten van Kijkduin.
• Ons gebied dus. Daar weet ik niets van. Dat hebben ze mij niet gevraagd.
• Mij ook niet. Vandaar dat ik ben gaan inspecteren en ik kan melden dat we onze toestemming zeker kunnen verlenen.
• Akkoord. Wat is er te zien?
• Urnen, lanspunten, schilden, foto's, een videofilm van de opgravingen. Alles stamt uit de 6e-7e eeuw na Christus.
• Ah! De Merovingische periode, de vroege middeleeuwen..
• Hebt u wel eens voorwerpen uit die tijd opgegraven?
• Nee, ik beperkte me tot de Romeinen.
• U zei altijd: je hoeft bij Ockenburg maar een schop in de grond te steken en je zit bij de Romeinen.
• Dat is zo. Ik heb heel wat potscherven en munten naar boven gehaald. Maar ik hield me in.
• Ik weet dat u in uw fietstassen, behalve dobbers en haken om in zee te vissen en een pakje brood voor onderweg, altijd een paar Romeinse scherven vervoerde.
• Klopt. Toen ik naar Delft verhuisde heb ik al die Romeinse spullen overigens weer bij Ockenburg in de grond gestopt. Ik vond niet dat ik de rechtmatige eigenaar was.
• Vanwege het mooie weer was ik in het museum de enige bezoeker!
• Nee, daar had ik voor gezorgd. Ik had opdracht gegeven slechts 1 bezoeker toe te laten. (gelach)
• Daarna ben ik nog even door ons gebied gegaan, door de duinen naar Monster. Raar toch dat ik die kuststrook steeds meer als 'van ons' ga zien. Beetje eng ook wel.
• Dat deden je vader en ik al toen we daar rondtrokken. Dat we van de Cananefaten afstammen wisten we zeker. O, kon ik er nog maar 's op de fiets doorheen. Maar ja, dat wil niet meer.
• Dag oom Henk. Ik meld me voor een volgend verslag.

Als mijn oom Henk nu nog leefde, zou hij 103 jaar zijn.
Ik moest gistermiddag heel sterk aan hem denken.

'Een paar maanden geleden heb ik bij Veronica het format 'Wedstrijden Naakt Vrouwenvoetbal' aangeboden.

'Geweldig idee, we denken erover na, u hoort van ons.'

Nooit meer iets van gehoord.

En wat hebben ze van mijn oorspronkelijke format gepikt? Dames in lingerie nemen penalty's.
Wat een slappe hap.
Schaars gekleed penalty's nemen is heel wat anders dan naakt ingooien!

Mijn advocaat gaat een forse schadevergoeding eisen.'

Mike van der Molen, formatontwikkelaar

Opzettelijk heb ik er een dag mee gewacht om zeker te weten dat het echt waar is. Dat ik in leven blijf en de aarde doordraait.

Daarom wil ik nu vanaf deze plaats de velen bedanken die op de zesde dag van de zesde maand in het jaar tweeduizendzes door langdurig en intensief bidden ons hebben behoed voor de ondergang.

Goed gedaan, mensen!
(En jullie hebben ook nog voor mooi weer gezorgd. Dank!)

Terwijl binnen in het oude Muidense kazernegebouw minister Peijs haar propagandabijeenkomst afwerkte - trots dat ze zich ' in het hol van de leeuw' durfde vertonen - stonden buiten de vertegenwoordigers van het Platform Tegen A6-A9 vooraf en na afloop de pers te woord.

Op het laatste moment, gisteravond laat, hadden deze vertegenwoordigers van de tienduizenden streekbewoners (alle gemeenten in de regio hebben zich tegen de A6-A9 gekeerd) toestemming gekregen de bijeenkomst bij te wonen, maar ze mochten niet het woord voeren.

Daar pasten zij dus voor en bleven buiten. Als vertegenwoordiger van de Bekende Nederlanders Tegen A6-A9, tevens gewone burger, schaarde ik me onder hen.

En zo heb ik diverse mediavertegenwoordigers verteld dat het mijns inziens minister Peijs niet zou helpen dat heel toevallig, aan de vooravond van haar bijeenkomst, het bericht is gelanceerd dat de tunnel langs het Naardermeer 1 miljard euro goedkoper gebouwd kan worden.
Wat een goedkoop stuntje! En wat een slecht rekenwerk is dus de afgelopen jaren door haar ministerie geleverd als het bouwbedrag zomaar met een miljard naar beneden kan worden bijgesteld.

'Al zou de weg A6-A9, middels giften uit het bedrijfsleven, voor niets kunnen worden aangelegd, dan nog blijft de hele regio tegen. Die weg is schadelijk voor het kostbare landschap daar en moet er niet komen.'

Minister Peijs van Verkeer en Waterstaat komt vanmorgen vroeg naar Muiden, waar ze de verzamelde media gaat voorlichten over de plannen voor een weg langs en onder het Naardermeer en dwars door de Vecht- en Geinstreek. En over de andere en betere variant(en) op een verbinding tussen Almere en Schiphol.

Zij heeft ook de Bekende Nederlanders die zich tegen de weg A6-A9 hebben gekeerd, uitgenodigd voor een bustour door de streek.
Ik ben een van de uitgenodigde 'prominenten'.

Maar als de minister NIET komt vertellen dat de weg door de natuurgebieden NIET doorgaat, heeft ze mij geen nieuws te vertellen.
Bovendien moet je die streek niet in een halfuurtje met een touringcar willen doorjakkeren.

Ik ga nu naar Muiden fietsen om 's te kijken hoe het mediacircus er van buiten uitziet.

Belangrijker nieuws: de (landelijke) PvdA heeft zich tegen de weg met tunnel gekeerd. Het draagvlak voor een nieuwe snelweg is daarmee verder verzwakt.

De campagnes zijn begonnen,
de toon is gezet.

augustus 2006:
BOS:
BALKENENDE JOKKEBROK

oktober 2006:
BALKENENDE:
BOS SMEERPOETS

december 2007:
BOS:
BALKENENDE OETLUL

januari 2007:
BALKENENDE:
BOS MISPUNT

maart 2007:
BOS:
BALKENENDE WATJE

april 2007:
BALKENENDE:
BOS BAH

juni 2007:
Het nieuwe PvdA-CDA-kabinet gaat van start.
Bos en Balkende vervullen het premierschap als duobaan.

(ringtoon)

• Met Bieslog, hoofdredactie.
• Hoiditisradioxfunkabiteddyvandervatspreektumeeliveindeuitzending...
• Ja?
• ...en wijwildenevenwetenvanwiekomenvolgensjouindefinaleenmethoeveelwintnederland?
• Is dit voor een uitzending op de radio?
• ...nuliveindeuitzendingenwatgaathetwordenvolgensbie...
• Ik heb geen flauw idee. Ik weet niets van voetbal en dat wil ik niet weten ook.
• ...weetnietshoeftooknietvolgendevraagwaarwasjetijdensdefinalenederlandduitsland1974?
• Geen idee. Die wedstrijd heb ik toen niet gezien.
• ...heeftgeenideeduswatzeggenwijlivetegendeluisteraarsdatbiegeenverstandheeften..
• Er niets mee te maken wil hebben.

'Nu de jonkies zich nauwelijks meer in de nestkast vertonen, is de tijd gekomen om de live webcams te sluiten. Dat zal in de loop van woensdag gebeuren.

De speciale slechtvalksite zal nog wel een tijd in de lucht blijven, maar zonder videobeelden uit De Mortel. Het forum blijft dus gewoon toegankelijk.'

Het invullen van de onderzoeksformulieren die vandaag op het bureau van Den Dulder moesten liggen, had hem veel moeite gekost. Evert had er zijn gehele Tweede Pinksterdag aan moeten besteden.

Alleen al de vraag tot welk ' sociaal milieu' hij zichzelf rekende, leidde tot hoofdbrekens.

Evert moest kiezen uit:

Traditionele burgerij
Gemaksgeoriënteerden
Moderne burgerij
Nieuwe conservatieven
Kosmopolieten
Opwaarts mobielen
Postmaterialisten
Postmoderne hedonisten

Toen hij de ' waardeprofielen' doornam die bij de diverse sociale milieus behoorden, kwam hij tot de conclusie dat hij in feite in elk sociaal milieu wel iets vond dat op hem van toepassing leek.

Evert kwam er niet uit. En zomaar iets invullen, durfde hij niet. Dat zou getuigen van weinig karaktervastheid - ' eigen smoel' , in de woorden van Den Dulder, de RS-Manager (Recruitment Staffing).

Vanmorgen ging hij eerst maar even bij een paar collega's te rade. Kijken of die wisten tot welk sociaal milieu ze behoorden.

Waarom ik in het donker op de Laan van Meerdervoort fietste, weet ik niet. Misschien was ik op weg naar huis na een padvindersbijeenkomst in het Hoofdkwartier in de Zeestraat.

Even voorbij de Laan van Eik en Duinen werd ik getroffen door het geluid van een tram in de verte - een zoevend geluid, anders dan anders, niet het vertrouwde motorgeluid en belgeklingel van lijn 2, met rammelende wagons die dateerden uit begin 1900.

Toen het voertuig dichterbij kwam, remde ik spontaan. Ik kon mijn ogen niet geloven (in een jongensboek zou staan: ' ik kneep in een arm om zeker te weten dat ik niet droomde').

Ik zag een ruimtevaartuig! Een lange gele sigaar, die uit kleine ramen een geheimzinnig licht straalde. Het gleed licht, soepel en snel over de rails en was in een oogwenk voorbij. Het duurde even voor ik verder kon fietsen.

Gisteravond waren in Andere Tijden een uurlang filmbeelden te zien uit de jaren dertig.
Ze kwamen me bekend voor, al ben ik geboren in 1939. Door de oorlog was de vooruitgang tien jaar stil blijven staan - pas in 1949 kwam de wederopbouw goed op gang en braken Nieuwe Tijden aan. In de eerste tien jaar van mijn leven woonde ik in het vervallen, afgebladderde, deels vernielde decor van de jaren dertig.

Wat had ik op die avond in 1949 gezien? Vermoedelijk een proefrit van het nieuwste model Haagse tram, een PCC-car. PieCieCie moest je zeggen, want de tram kwam uit Amerika.

Later zag je de nieuwe trams in daglicht bij de halte van lijn 7 en 14 op het Savornin Lomanplein.
Wat een sensatie om daarmee naar Scheveningen te rijden. Een tram zonder balkons en conducteur. Ook nieuw: je stapte aan de voorkant in en je kocht een kaartje bij de bestuurder.
En onderweg viel de vering op, het was of de wagen zacht deinde. (In de krant stonden ingezonden brieven van Hagenaars die klaagden dat ze er misselijk van werden.)

Die PCC-cars hebben tientallen jaren door Den Haag gereden. Ik bleef ze al die tijd even Amerikaans, modern en space-achtig vinden als op die avond, toen voor mij de Nieuwe Tijd aanbrak.

In mijn nieuwe notebook zit een camera in de rand van het deksel waarmee ik foto's van mezelf kan maken.
Nu had ik nog niet verzonnen waarvoor ik die camera nodig zou kunnen hebben.
Naar mezelf kijken kan ook in de spiegel.

Zojuist bedacht ik dat ik, door te buigen en dan af te drukken, bovenop mijn hoofd kan kijken. Een gedeelte van het lichaam dat je nooit zelf te zien krijgt.

Oei! Het gaat hard daarboven.
Ik word zo'n man met een grijs randje rond zijn kale kop.

Nou. Ik ga maar een eind fietsen om dit toekomstbeeld te verwerken.

Weet u waar Feenesuela ligt?

Ik hoorde in het Journaal dat in dat land iets aan de hand is.
Maar ik kan het met Google en in een atlas niet vinden.

- Meneer De Weert, u betwist het onderzoek naar het seksgedrag van jongeren op internet

'Nee, niet het onderzoek, maar de wijze waarop het resultaat door de media wordt gebracht. Alsof alle jongeren op internet massaal met seksualiteit experimenteren - '40% van de jongens en 57% van de meisjes is wel eens gevraagd zich voor een webcam uit te kleden of te masturberen'.

- Dat is volgens u onjuist

'U moet kijken naar de groep die is ondervraagd: elfduizend jongeren van 12 tot 20 jaar - en nu komt het - 'die profielsites bezoeken als sugababes.nl en partypeeps2000.com'.
Het onderzoek werd dus verricht onder jongeren die zich met tekst en foto's op die sites hadden aangeboden voor nader contact. Ja, dat aan die meisjes wordt gevraagd zich van topje of rokje te ontdoen, lijkt me voor de hand liggend. Maar in de media wordt net gedaan of ALLE jongeren de hele dag voor hun webcam zitten te cyberseksen.'

- U hebt zelf ook onderzoek gedaan naar cyberseks onder jongeren en u komt tot heel andere resultaten

'Dat is juist. Ik heb op mijn site een openbare oproep geplaatst aan ALLE jongeren die een webcam in hun kamertjes hebben opgesteld en gevraagd of zij bereid zijn zich voor mijn onderzoek van een kledingstuk te ontdoen.'

- Hebt u zich bekendgemaakt, of nam u voor de gelegenheid een alias aan, een fictieve persoonlijkheid

'U bedoelt dat ik mij voordeed als jongeman van twintig, of zoiets? Nee. Ik heb mij voor mijn webcam geplaatst zoals ik er echt uitzie. Ik ben een serieuze onderzoeker.'

- Wat is het resultaat van uw onderzoek

'Ik bespeur niets van een zogenaamde seksuele revolutie op internet. Niet één meisje is op mijn verzoek ingegaan. Helaas heb ik mijn onderzoek moeten afbreken, vanwege het gedrag van enkele ouders, die mijn wetenschappelijke integriteit in twijfel trokken en alarm sloegen.'

- Ondernamen die ouders actie

'Zij schakelden de politie in. Ik ben hedennacht van mijn bed gelicht, mijn computer en webcam zijn in beslag genomen. Een uur geleden ben ik vrijgelaten, maar ik moet mij beschikbaar houden. Mijn advocaat noemt mijn zaak 'een fluitje van een cent', dus ik heb alle vertrouwen in een goede afloop.'

'Wat denkt ze wel! Mevrouw komt niet! Mevrouw haalt haar neus voor Nederland op.'
Zangeres Jessye Norman zou naar Nederland komen om het Edison Gala met 'haar aanwezigheid op te luisteren'. Maar op het laatste moment zegde de diva af.

Voor we Jessye Norman nu voor eeuwig verguizen en uit onze concertzalen weren, moeten we ons afvragen of het niet heel anders kan zijn gegaan.

Misschien is ze in woede ontstoken omdat ze dolgraag voor ons wilde zingen. En niet één lied - twintig liederen! En zeven toegiften!

Misschien heeft ze haar manager aldus uitgekafferd:
'Moet je eens luisteren, vriend. Ik ben bereid het Nederlandse pokkenweer, dat heel slecht voor mijn keel is, te trotseren. Maar ik vlieg niet even naar Amsterdam om de scheidende directeur van het Concertgebouw een paar veren in zijn kont te steken - ik schat mijn Nederlandse publiek hoger in. Ik wil mijn bewonderaars het beste geven dat ik in me heb! Alleen met mijn aanwezigheid het feestje van ene meneer Sanders opluisteren? Ja, kom nou toch!'

Nee, bij nader inzien denk ik toch niet dat het zo is gegaan.

In januari wordt het gemis aan applaus ondraaglijk. Ook kan ze de grijns van dat ventje niet meer harden.

Dus kondigt ze aan dat ze eruit stapt en op de uitnodiging ingaat.
Op voorwaarde dat ze nu wel lijsttrekker wordt.

Maar daar voelt Geert niet zoveel voor. Rita Verdonk leider van de Groep Wilders? Dat kan toch niet!

Een compromis wordt gevonden in de persoon van Maurice de Hond.
Hij zal op 1 februari een peiling verrichten en wie er dan het beste voorstaat, wordt de nieuwe lijsttrekker.

Maurice doet mee op voorwaarde dat hij bij de bekendmaking zelf de envelop mag openmaken.