Mijn plan was als Bush te gaan.
Of als Saddam Hussein, met een rode clownsneus op.

Maar de Bushen en Husseins waren gisteren al uitverkocht, zei de verkoper in de feestwinkel.

Ze hadden alleen nog Bill Clintons.

Ja, ik weet het niet...
Ik heb nog enkele uren voordat ik moet besluiten al dan niet naar het zuiden af te reizen.

Van opzij is'ie wel goed...
Maar loop ik met zo'n gedateerde kop niet verschrikkelijk voor lul?
Aan de andere kant: niemand ziet dat jij het bent...

Als ik ga, zou dit het eerste jaar zijn dat ik NIET gewoon lekker thuisbleef.

Is de wereldreis van Adrian Cross op video vastgelegd?
Heeft hij een dagboek bijgehouden?
De onderneming is ongetwijfeld gesponsord - moet hij gedurende de rest van zijn leven hard werken om het sponsorgeld terug te betalen?

Over Adrian Cross zou ik dolgraag een documentaire zien, of een boek lezen. En helemaal, nu ik op internet een foto van hem heb gevonden.
Het zou ook een Engelse, ouderwets-komische film kunnen worden. Met de nieuwe Alec Guinness (?) in de hoofdrol.

Jammer dat hij toch nog Brest heeft gehaald. Voor het verhaal zou het mooier zijn, als hij elke dag uitvaart, na uitvoerig afscheid te hebben genomen, en 's avonds weer terugkeert.
De tegenwind is 130 keer te sterk.

Of heeft hij ook in Brest een sponsor (die geen weet heeft van de Engelse geldschieter) en een 'typisch Franse' vriendin, gespeeld door de nieuwe Brigitte Bardot (?).

Hi mensen,

Hebben jullie ooit gelezen: Jules Verne's 20.000 Mijlen Onder Zee?

Schudden jullie van nee met de hoofdjes en moet Driek zich weer de Oude Oom voelen, die zo leuk over vroeger kan vertellen?

Jules Verne... Ik heb ervan gesmuld. En vooral van de twee delen over duikboot de Nautilus, met die vreemde, indrukwekkende en tragische kapitein Nemo.

De duikboot moest nog uitgevonden worden. Jules Verne beschreef een onderzeeër met een grote salon, waarin een indrukwekkend kerkorgel stond opgesteld. In droevige buien speelde kapitein Nemo er woeste melodieën op.

Het angstwekkende plaatje met de reuzeninktvis voor de grote patrijspoort ben ik nooit vergeten.

Aan de Nautilus moest ik denken toen in alle publiciteit rond de Hiswa, die momenteel in de Rai wordt gehouden, een klein privé-duikbootje opdook, dat er te koop staat.

In niets lijkt'ie op de Nautilus, je kunt er je kont niet in keren, maar de watersportwereld staat op z'n kop. 'Te gek! Een eigen duikboot!'

Terwijl de duikboot elders al heel gewoon speelgoed is geworden.
Wij zijn in Nederland toch zo goed in het bouwen van luxe jachten? Dan hebben we de duikboot gemist.

Je kunt in Amerika duikboten kopen... man, als ik wist dat ik nog tijdens mijn leven de aankoopprijs zou halen, begon ik er nu voor te sparen. En liet ik mijn baard staan.

En als ik hem had, zou ik op een dag even buiten de haven van IJmuiden onder water gaan, om nooit meer gesignaleerd te worden.

Oom Driek is een romanticus, mensen.

Hoi,
jullie Driek

Eindelijk bevat Vrij Nederland eens een artikel over internet.

Chris van der Heijden inventariseert sites met gegevens en meningen over de kwestie Irak.
VN heeft geen eigen site om naar te verwijzen (staat wel aangekondigd), dus geef ik hier twee adressen door.

Het eerste laat een artikel uit The Independent lezen, van Midden-Oosten-correspondent Robert Fisk.

'Take a look at the statistics on the ratio of reserve to oil production '' the number of years that reserves of oil will last at current production rates '' compiled by Jeremy Rifkin in Hydrogen Economy. In the US, where more than 60 per cent of the recoverable oil has already been produced, the ratio is just 10 years, as it is in Norway. In Canada, it is 8:1. In Iran, it is 53:1, in Saudi Arabia 55:1, in the United Arab Emirates 75:1. In Kuwait, it's 116:1. But in Iraq, it's 526:1. And this forthcoming war isn't about oil?'

Op het tweede adres is een interview uit The Guardian te vinden met anti-oorlogsveteraan Noam Chomsky.

'Now there's no objective reason why the US should be more frightened of Saddam than say the Kuwaitis, but there is a reason - namely that since September there's been a drumbeat of propaganda trying to bludgeon people into the belief that not only is Saddam a terrible person but in fact he's going to come after us tomorrow unless we stop him today. And that reaches people. So if you want to understand the actual opposition to the war in the US you have to extract that factor. The factor of completely irrational fear created by massive propaganda, and if you did I think you'd find it's much like everywhere else.'

Zeer lezenswaardig!

Vandaag start een overheidscampagne die mannen aan het afwassen moet zetten. Zoiets was het, geloof ik.

Ik zag met een half oog de staatssecretaris voor emancipatiezaken vanmorgen vroeg op tv met een uitleg, maar ik kon hem niet goed verstaan boven het stofzuigen uit.

Dadelijk komt de hulp en dan wil ik de ergste rotzooi hebben weggewerkt.

- Een uur later

Ik heb twee tompoucen gehaald, want we gaan koffiedrinken.
Zij gelooft niet dat het oorlog wordt.
We houden het gezellig.

Op dit moment vindt in de VS de Virtuele Mars op Washington plaats - een protestdemonstratie vanuit de huiskamer.
De president en alle senatoren worden vandaag bedolven onder een stroom van e-mails, telefoontjes en faxberichten, uit protest tegen de oorlog met Irak.

'On February 26th, you can join a massive march on Washington without leaving your living room. The Virtual March on Washington is a first-of-its-kind campaign from the Win Without War coalition.

Working together, we will direct a steady stream of phone calls - about one per minute, all day - to every Senate office in the country, while at the same time delivering a constant stream of e-mails and faxes. Our message: Don't Attack Iraq.'

Op de site wordt de boodschappenlawine zichtbaar gemaakt (in de 'antiwar room') en is het tv-spotje van acteur Martin Sheen te zien.

Van het onder Balkenende I zeer streng geworden vluchtelingen- en asielzoekersbeleid zijn de scherpe kantjes af.
Een groep uitgeprocedeerden mag, zelfs op initiatief van de LPF, in Nederland blijven; op Ameland worden hartverwarmende omhelzingen in een stralend lentelicht gefilmd, omdat een paar gezinnen tot juli respijt krijgen.

Dwang, verplicht, terugsturen... we houden, nu de verkiezingen voorbij zijn, bij nader inzien toch niet zo van die woorden.

Moet het leren van de Nederlandse taal aan binnenkomers verplicht worden gesteld?

Ook hier rijzen twijfels.

Daarom laten we op Bieslog het eerder op tv uitgezonden en actueel gebleven gesprek zien van Hans Varendonk, hoofdredacteur van het tijdschrift Eigentijds Nederlands, met prof. dr. Saidia Rayatura, hoogleraar Externe Taalbetrekkingen aan de Rijksuniversiteit Groningen.

'Verplicht: ja of niet soms?'

Het derde artikel in HP/DeTijd met roddel en achterklap van Margarita en Edwin, bevat als voornaamste punt (hoeven jullie 'm niet te kopen):

Edwins schoonmoeder zou de helft van zijn bruiloft betalen.
Heeft ze niet gedaan!

In bijgaand knipsel wordt de schoonmoeder weer eens opgevoerd als afschrikwekkende boevrouw.

Ook de schoonmoedermoppen tieren nog welig.

Heksen zijn tegenwoordig verenigd in moderne vrouwengroepjes en in tv-praatprogramma's te zien - schoonmoeders vervullen nu de eeuwenoude heksenrol.

Op diverse schoonmoedersites op internet wordt zij daadwerkelijk afgebeeld als afstotelijk, op een bezem vliegend vrouwmens met puntmuts!

Waar komt die schrik, afkeer en angst voor de schoonmoeder uit voort?

Ik wil mezelf niet geëmancipeerder voordoen dan ik ben, maar het is een feit: ik heb het in mijn leven uitstekend getroffen met mijn schoonmoeders.
Met de meesten heb ik nog heel goed contact.
Eén keer in het jaar - schoonmoederdag - gaan we de stad in. Winkelen, eten en dansen!

Het is dat ze zelf niet willen, maar ik zou ze dolgraag in huis willen nemen.

Nederland is de grootste producent van XTC ter wereld.

We zijn potverdomme nog wel érgens goed in!

Stel nu eens dat Saddam Hussein volgende week in ijltempo

• spijkerhard kan aantonen dat hij zijn chemische en biologische wapens al in 1991 heeft vernietigd
• alle raketten die een meter verder schieten dan is toegestaan voor het oog van de wereld laat vernietigen
• permissie geeft dat een vloot van spionagevliegtuigen over Irak vliegt om alles wat los en vast zit te fotograferen en te onderzoeken
• op zijn blote knieën vergiffenis vraagt voor alles wat hij de Koerden heeft aangedaan
• alle foto's en standbeelden en schilderijen laat verwijderen waarop hij met een geweer in de lucht schietend is afgebeeld

dan vormt dit pakket maatregelen de beste manier om de Amerikanen
TEGEN TE WERKEN.

Al een tijdje loop ik met het idee rond in de naaste toekomst een (zang)CD te maken, waarop ik 'nieuwe evergreens' wil laten horen.

Een nieuwe evergreen is een lied waarbij de luisteraar denkt: 'Dat lied ken ik, wie zong dat vroeger nou ook alweer...'
Toch is het een splinternieuw, door mij geschreven lied.

Met andere woorden: wat maakt een lied tot een evergreen?

Alvorens nieuwe evergreens te kunnen schrijven, dien ik dus eerst de bestaande evergreens uit de westerse muziekgeschiedenis te bestuderen.
En ik wil de Biesloglezers deelgenoot maken van mijn zoektocht.

Mocht u zin hebben zelf ook 's een liedje te maken en speelt u (een beetje) piano, dan kunt u hier uw voordeel doen, want ik zal alle opgedane kennis met u delen.

Voor deze eerste aflevering ging ik te rade bij mijn pianoleraar, de jonge talentvolle pianist Jeroen Thijsen.

Een evergreen is gebaseerd op muzikale clichés. In de eerste les laat Jeroen horen hoe enkele cliché-akkoorden materiaal opleveren voor miljoenen liedjes.
En binnen zeven minuten komen we een paar beroemde voorbeelden tegen.

T-Mobile says hello tot Anouk Winkels.
(...and to the rest of Holland)

Do you know us already?
Yesterday we were called Ben.
But now we're T-Mobile.

Please forget everything about Ben.
Ben had stupid directors.
When a Ben director organized a secret meeting
to plan major fraud, together with other phone companies,
he wrote his notes on his route description.

Is that stupid?

But now we are T-Mobile.
When we plan secret meetings we'll do it by phone!

(Wonder who Anouk Winkels is?
We don't know.
Perhaps the mistress of the advertising agency director.)

Ahold kocht die Amerikaanse bedrijven van ónze zegeltjes!

Onze?

'Spaart u zegeltjes?'
Intuïtief heb ik altijd nee gezegd. Ik zit goed.

Vanavond, tegen zevenen, zag ik een woedende groep gedupeerden, gewapend met halfvol geplakte zegelboekjes, zich verzamelen voor onze plaatselijke AH.
Winkelwagentjes werden door de ruiten gegooid.
Het plunderen nam een aanvang.

Zuid-Amerikaanse toestanden.
De klanten zijn met de directeuren meegegroeid.

Op internet vind je nagenoeg niets over hem. Eén berichtje bij zijn overlijden in 1999; hij werd 74 jaar.

Jarenlang trad hij op in nagenoeg alle zalen, bovenzalen en achterzaaltjes van Nederland.

Toen er als conférencier geen droog brood meer te verdienen viel, zag je hem nog wel 's in een bijrolletje op de televisie - het medium dat zijn vak de das om had gedaan.

Wat is een conférencier? De gastheer, de aan-elkaar-prater van een bonte avond.

Een halve eeuw geleden organiseerde de personeelsvereniging van elk Nederlands bedrijf of kantoor een jaarlijkse feestavond. Met voor en na de pauze optredens van bekende variétéartiesten - een buikspreker, een accordeonduo, een goochelaar - aan elkaar gepraat door de conférencier. Een moppenverteller, vaak ad rem inspelend op het karakter van de avond en het feestvierende bedrijf. De voorstelling duurde twee uur, na afloop werd gedanst op livemuziek.

O, een conférencier was een standup comedian? Ja, een oer-Hollandse versie.
Beroemde conférenciers waren Lou Bandy, Cees de Lange en Willy Vervoort.

Er zijn nog conférenciers, ze treden hier en daar op in de allerkleinste dorpszaaltjes, maar je hoort of ziet ze niet op radio of tv.
Personeelsfeestjes zijn eetfestijnen geworden (onbeperkt middeleeuws schransen), of worden op de Kartbaan gevierd.

Op Bieslog een eerbetoon aan de Rotterdamse conférencier Frans Vrolijk - het grote idool van de piepjonge André van Duin.

De plaatopname ruist, tikt en echoot, de conférencier is vergeten, zijn humor verouderd.
De lachreacties van het publiek zijn onbegrijpelijk geworden.

Maar op internet moet je hem nog kunnen horen, vind ik. Bij dezen.

'Balkenende is een potsierlijke, laffe man. En een principeloze machtswellusteling.'
'Christenen in de politiek kunnen alleen maar tot rampen leiden.'
'Ik ga door tot ik er bij neerval.'

Citaten uit een gesprek met Jan Blokker (75), vanmorgen, in een EO-uitzending op Radio 1.

'Gretta Duisenberg zegt wat ze denkt, en doet wat ze zegt, of nog mooier misschien: ze voelt wat ze denkt, en huilt wat ze voelt.'

'En dan nu de VVD van Zalm & Co., die van de LPF niet alleen de vreemdelingenafkeer ('Nederland is vol') en de veiligheidshysterie ('Zero tolerance') heeft overgenomen, maar ook nog de schelderige intimidatietechniek.
Toch jammer, voor wie liberaal wel een beschaafd woord vond.'

'Naar het jonge, nog altijd fris ogende CDA-Kamerlid Camiel Eurlings mag ik graag luisteren.
Het kost natuurlijk enige moeite.
Soms heb ik het gevoel dat zijn Limburgs verder afstaat van het in de omgeving van Haarlem gekoesterde Algemeen Beschaafd Nederlands dan het geval is bij een goed-geïntegreerde Marokkaan. Je zou hem wel eens willen ondertitelen.
Maar dat ongerief maakt hem misschien des te aardiger en markanter.'

Drie citaten uit Volkskrantcolumns van Jan Blokker, de beste en scherpste columnist van Nederland, die beschikt over een jaloersmakende bagage aan historische kennis en een uitmuntend geheugen. Blokkers columns zijn meer dan stukjes-van-de-dag en een bundeling is dus zeer welkom.

'De afrekening, Kroniek van het lange jaar 2002', met tekeningen van Peter van Straaten. Uitgeverij De Harmonie, Amsterdam.

2003 - het jaar van de naamsveranderingen.

Ben verdwijnt, maar het was een jonge naam, die we in augustus zijn vergeten.

Maar De Matinee op de Vrije Zaterdag...

Wat een heerlijke naam was dat. Ruim veertig jaar oud. Een echte VARA-naam. De vrije zaterdag was een nieuw fenomeen; moesten de werkende mensen de zaterdag met winkelen en in ledigheid doorbrengen? De VARA bood cultuur. Van hoge kwaliteit, want de Matinee op de Vrije Zaterdag groeide uit tot een van de belangrijkste muziekmanifestaties in ons land.

De naam wordt: Zaterdagmatinee.
Ja, hè hè. Daar is niet lang over vergaderd, valt te vrezen.
Wat een zuinigheid.

Maak er dan wat van!
Bijvoorbeeld:

De Matinee op de Lange Zaterdag ter Bevrijding van de Totale Mens Door Middel van Mooie Muziek.

Die vergeet je niet gauw.

Morgenochtend vindt op paleis Noordeinde een crisisberaad plaats.
Samen met de kroonprins en haar naaste vertrouwelingen zal de koningin zich buigen over de laffe aanval van binnenuit, op het kwetsbare imago van de Oranjes.

Ook professor Nak de Weert, imagostrateeg en charmeontwikkelaar, behoort tot de genodigden.

- Wat gaat u adviseren, professor De Weert

'U begrijpt dat ik vooruitlopend op morgen...'

- ...niets kunt zeggen. Maar Bieslog heeft toch wel een streepje voor

'Wis en zeker. Welnu dan. Ik zal morgen adviseren van imago te veranderen - kies een andere huisstijl, majesteit, een andere kleur. Een 'total color change', zoals wij dat noemen. Het is de enige uitweg uit deze imago total loss.'

- Welke kleur had u gedacht

'Geel! In plaats van dat giftige, bezoedelde oranje!
Trouwens, we zijn allemaal aan iets nieuws toe. Geel! Lekker fris.
Als op de aanstaande Koninginnedag heel het land in het geel is gestoken, is alle negativiteit vergeven en vergeven.
En die Margarita en Edwin dienen, net als de uitgeprocedeerde asielzoekers, in het ruim van een vrachtvliegtuig gepleurd en uitgezet.
Nou, dat is het zo'n beetje. Goedenavond.'

Hoewel de skivakantie nog maar net is begonnen, kijken onze lezeressen verder dan hun neusjes lang zijn.
Het voorjaar hangt in de lucht. Hoog tijd ons voor te bereiden op een heerlijke zomer, vol zon- en strandplezier.

Hebben we al ideetjes voor onze zwemkledij? Denken we dat die bikini van vorig jaar er nog wel mee door kan? Overtuig jezelf: de eerste tijdschriften met de badmode van 2003 liggen al in de winkels.

In Amerika maakt men van de zomerse voorbode een groot feest, dat begint met de verschijning van het zwempakkennummer van het blad Sports Illustrated. Beroemde Amerikaanse sporters doen mee door in badpak te poseren, waardoor het een nationaal, echt volksfeest wordt.

Nu hebben wij Europese vrouwen wel eens wat aan te merken op uiterlijk en gedrag van de Amerikaanse mannen - we moeten toegeven dat hun houding tijdens het Amerikaanse badpakkenfeest hier navolging zou verdienen.

Miljoenen Amerikaanse mannen kopen namelijk dit nummer van Sports Illustrated. Ze bestuderen de zomermode intensief en besluiten dan welk badpak zij hun echtgenote of vriendin gaan schenken.

Leuk hè?

Het badpakkennummer van 2002 staat op internet, zodat je kunt controleren of je aan wat nieuws toe bent.
Je moet een model uitzoeken en dan doorklikken, zodat je het zwempak ten voeten uit te zien krijgt.
Mocht het niet lukken, vraag dan echtgenoot of vriend even een handje te helpen. U weet het: onze mannen vinden het wat leuk hun kennis van de computer aan u te demonstreren!

En dan is er een man die oorlog wil gaan voeren.
Rot toch op, man!

Op mijn eerste buitenlandse reizen (één dag Brussel, vijf dagen Parijs) kreeg ik na lang zeuren het Kodak fotoboxje van mijn ouders mee.

In Brussel fotografeerde ik het Atomium op de Wereldtentoonstelling (zodoende weet ik dat het in 1958 was).
De avond begon te vallen, ik hield het boxje boven mijn hoofd en drukte de sluiter op goed geluk een tijdje in.
Het onscherpe van de foto, vond ik zelf buitengewoon artistiek.

In Parijs ging ik een stapje verder. Nu hield ik de sluiter enkele minuten open en ik was weer zeer tevreden met het resultaat. Hier was een kunstartiest aan het werk. De dynamiek en het bruisende nachtleven van de Lichtstad in één prent vastgelegd. Zou ik kunnen doorgaan in de fotografie?

Voorzien van pakkende titels zond ik de foto's in op een fotowedstrijd van mijn vaders kantoor (familieleden mochten ook meedoen).

De foto's vielen niet in de prijzen. Zelfs kon er geen Eervolle Vermelding vanaf.
Uiteraard weet ik de miskenning aan de incompetentie van de jury. 'Die ambtenaartjes begrijpen er niets van!'

De domper stimuleerde niet - ik heb nooit meer artistieke foto's genomen.
Zo kwam er een voortijdig einde aan mijn korte carrière als kunstfotograaf.

Het net wordt overspoeld met Bushhumor. Veel van dik hout gezaagde satire.

Deze lezerstips geef ik graag door.

Grote woorden in de titel?
Misschien. Maar het is zeker de spannendste boekwinkel en dat weten veel boekenliefhebbers in en om Amsterdam.

De inrichting is bescheiden. Naast zijn bestelwagen zet hij een paar schragen tafels en wat kartonnen dozen neer. En schijnbaar ordeloos schudt hij er de boeken over uit.

Jos van het Waterlooplein.

Enthousiaste boekenman, al heel lang. Als je langskomt weet hij feilloos of er wat voor je bij is, want hij heeft onthouden over welk onderwerp je boeken verzamelt.

Soms krijg ik van vrienden bijzondere aanwinsten. 'Dit gaf Jos voor je mee.'

Een grotere verscheidenheid aan boeken is niet denkbaar: naast een oude Komrij, ligt een Duits boek over de filosofie van Sartre, naast de partituur van de vooroorlogse schlager Had je me maar, naast een pak Telegraafkranten uit 1944.

Waarom komen honderden boekenliefhebbers, soms dagelijks, bij hem langs?
Wat is zijn geheim?

De zoveelste keer dat ik de omschrijving tegenkom:
'de muziek heeft een hoog piep-knor-knarsgehalte'.

Nu blijkt dat ik niet goed meer op de hoogte ben van de muziekscène. Ik weet niet hoe piep-knor-knars klinkt!

Ja, piep-piep-knormuziek, die herken ik onmiddellijk. Piep-piep-knor heeft een lange traditie. Ruim veertig jaar geleden drong het eerste voorzichtige piep-piep-knorgehalte in de muziek door. Het bleef altijd 'een gehalte', zuivere piep-piep-knormuziek is het nooit geworden.

Nu is er een gehalte piep-knor-knars.
Komt piep-knor'knars voort uit piep-piep-knor?
Lijkt piep-knor-knarsmuziek op piep-piep-knor?
Zit er gewoon iets minder piep in en is een knarsgehalte toegevoegd?

Het hoofd van bokser Mike Tyson raast over het Internet. Ter gelegenheid van zijn gevecht, aanstaande zaterdag, tegen Clifford Etienne, is hij de publiciteit tegemoet getreden met een gezichtstattoo. En dat scoort!
Omdat mijn boer Nick eigenaar is van een keten tattooshops, mailde ik hem Mikes portret en vroeg hem telefonisch om commentaar.

'O nee, gezichten doe ik niet. Daar ligt voor mij een grens. Een spin, achterin de nek' Ja! Als ik overtuigd ben van de oprechte wens. Een doodskop op het voorhoofd? No way! Laat ik zeggen: de kin is voor mij de natuurlijke grens.'

- Maar als Mike een trend set, moet je wel, Nick!'Ach welnee, Mike slaat allang geen deuk meer in een pakkie bakvet. 't Is een publicitystuntje. Hou ik niet van. Mijn mooiste werk zit onder de kleren, zie je nooit in het openbaar.'

- Stel jij onder de kleren ook grenzen?'In principe niet. Nou... ik heb een keer bij een heer een hartje op de eikel aangebracht, maar dat doe ik misschien geen tweede keer. Veel klachten van de buren gehad wegens geluidsoverlast.'

- Even terug naar Mike, Nick. Een goed gelukte gezichtstattoo is toch een perfecte reclame voor de maker?'Nee joh, het gaat mij om de klachten. Kijk, tattoo's waren een paar jaar geleden hartstikke populair. Kinderen van veertien liepen al met drakenkoppen op hun bovenarmpjes - de hele branche gaat nu gebukt onder de hersteloperaties. Ik laser meer oude tattoo's weg, dan dat ik nieuwe maak. Goed, onder de kleren kunnen de littekens rustig dichtgroeien, maar een gezicht knapt er niet van op. En types als Tyson moet je niet terugkrijgen. Ik laat nu ijzerwerk voor de ramen aanbrengen, in alle filialen, want de post glasschade loopt volledig uit de klauw!'

Omdat de ziekenfondspremies zo fors zijn verhoogd, schrappen veel mensen hun aanvullende verzekeringen.
'Over een paar jaar kun je kinderen uit arme gezinnen herkennen aan de scheve tanden in hun mond.'

'Aan het eind van hun geld, hebben veel mensen nog een stukje maand over.'

06 uur 17 - De Bijlmer gepasseerd, bord geeft aan: Via A9 geen file. Gelukt!

07 uur 10 - Tankstation. Staande, koffie drinkende vrachtwagenchauffeurs rond de automaat. Hier neem ik altijd een gevulde koek mee, voor onderweg. (Als ik een volgende keer passagiers aan boord heb, zal ik achteloos zeggen: 'Bij dit station hebben ze de lekkerste gevulde koeken van Noord-Holland.' Alsof ik alle stations van Noord-Holland ken.)

07 uur 15 - De rij auto's aan de andere kant, richting Amsterdam, is eindeloos.
(In een tv-documentaire zag ik 's de zenuwslopende ochtendrace tegen de klok van een werkende vrouw, die om acht uur de nog in pyjama geklede kinderen in de auto tilde en naar de oppas scheurde, waarna ze in de file terechtkwam en verzuchtte: 'Hè, hè, eindelijk een uurtje voor mezelf.')

07. uur 30 - In het reservaat. Niemand. Stilte. Is dit schraal weer? Het is koud, helder en kaal. Omdat niemand het ziet, durf ik een ijsmuts op te zetten.

07 uur 45 - De strandpaal draagt een vers aangebrachte markering: US. Wordt hier een landingsplaats aangegeven voor een invasie? Ach, hou toch 's op met die zogenaamde actuele grapjes. Even niet.

Kijkt u eens naar het tijdstip van publicatie van dit stukje...

Zo!

Vanwege een inspectietocht door de Noord-Hollandse duinen, moet ik, om files te vermijden, ontaard vroeg de deur uit.

Een nieuwe Bieslogeditie volgt aan het eind van de dag.

Ook deel twee van het sappige verslag van de Koninklijke familieruzie zorgt voor ophef en vertier.
Prinses Margarita en echtgenoot Edwin openbaren in het nieuwe nummer van weekblad HP/De Tijd wederom enkele zwaar bewaakte geheimen van Soestdijk en Huis Ten Bosch. Niet alle, want volgende week volgt deel drie.

Lijdt ons Koningshuis schade? Hoe reageren de miljoenen oranjefans?
Met harde actie!

We spreken met Robert Pieter ten Bruggenbrink, algemeen secretaris van de Nationale Overkoepelende Bond van Oranjeverenigingen.

- Hoe voert u actie, meneer Ten Bruggenbrink?'Wij hebben onze leden gevraagd, liefst vandaag nog, zoveel mogelijk exemplaren van dat smerige blaadje op te kopen en ongelezen te vernietigen.'

- Met dat smerige blaadje bedoelt u HP...'Ach, wilt u de naam van dat vunzige vod in mijn bijzijn niet noemen? Als men gehoor heeft gegeven aan onze oproep, is morgenochtend geen enkel exemplaar meer in het openbaar te vinden.'

- Maar de inhoud is toch bekend? Alle Journaals hebben er gretig uit geciteerd. Vanavond nog bracht het NOS Journaal beelden in slow motion, waarop duidelijk is te zien hoe Willem Alexander demonstratief het hoofd afkeert, als Edwin de Roy van Zuydewijn het woord tot hem richt - een ploeg redacteuren moet er uren beeldmateriaal voor hebben doorgenomen.'Ik weet absoluut niet waar u het over heeft. Wij kopen het blad - de leden van alle Oranjeverenigingen dienen zich tien exemplaren aan te schaffen - en wij gooien de stapel ongelezen in de open haard. Bij de aankondiging van het onderwerp op tv zappen wij onmiddellijk weg.
En volgende week breiden we de actie uit - dan zullen we de opgekochte exemplaren van het vunzige vod in het openbaar verbranden. Op het Malieveld in Den Haag.'

- Je zou ook kunnen zeggen dat de Koninklijke familie door de verhalen van het afvallige paar er een stuk menselijker op wordt. Als je leest over een wijn drinkende, stampvoetende koningin, die... Meneer Ten Bruggenbrink... waarom loopt u nu weg? Meneer... we hebben nog één vraag...

Trut!
Zelf neem ik dit onaangename woord nooit in de mond. Via het cabaret is het populair geworden, maar nu op haar retour.
Dacht ik.

Tot ik de Opzij van februari onder ogen kreeg.
In de coverstory is een vrouw 'in gevecht met de trut in zichzelf'.
De innerlijke truttigheid wordt anno 2003 kennelijk nog als een vrouwenprobleem ervaren.

Gisteravond voerde ik in het programma Music Hall (Radio 747, AM) een gesprek met de truttherapeute Anna Ghlabalowja, die in de afgelopen tien jaar veel Nederlandse vrouwen van hun truttigheid heeft afgeholpen.

Het wordt vandaag zonnig, maar schraal.

Niet al te best formatieweertje.

Bij schraal weer schuiven ook wij de pijnpunten graag voor ons uit.

Vanavond in VPRO's Music Hall:
Annet Malherbe en de hoofdredacteur met De Sketchclub.
22.00 - 23.00 uur, Radio 747, AM

Hi mensen,

Hij is met z'n 47 jaar niet stok, jullie eigen gadgetwatcher, maar hij weet nog goed hoe hij vroeger zijn eigen gadgets moest maken!
Gadgetwinkels? Kopen via Internet? Nooit van gehoord!

Mijn eerste Disneyfiguren heb ik zelf moeten figuurzagen. Donald en Katrien Duck, Goofy, Sneeuwwitje en alle kabouters - ik heb ze met bloed, zweet en tranen uit het triplex laten verrijzen. (Zette mijn vader er een aanmaakhoutje tegenaan, zodat ze konden staan.)

Op een kwade dag heeft mijn moeder die hele collectie weggemieterd!
Moeders zijn nu eenmaal gadgetvijandig. Ik hoor vaak de meest dramatische verhalen van collega-verzamelaars: hoe in decennia opgebouwde verzamelingen door hun moeders bij het grofvuil zijn beland.

'Stofnesten!', zo worden onze schatten door de moeders genoemd.
'Wat moet een volwassen kerel, met die ouwe poppetjes!' (mijn moeder, 1000x)

Tot op de dag van vandaag dien ik mijn gadgets tegen mijn moeder te beschermen. Al ruim veertig jaar zit op mijn kamerdeur het bordje Verboden Toegang gespijkerd - daar zijn ettelijke doodshoofden aan toegevoegd - het helpt allemaal niks. Dolgraag zou zij er de bezem doorhalen en gewapend met twee rollen vuilniszakken, 'die zwijnenstal' eens grondig uitmesten.

Eén keer, in 1991, is het haar gelukt en verdween mijn eerste Star Wars Collectie (waaronder 21 Darth Vaders!). Ik héb ze allemaal weer, maar de Nieuwen kunnen nooit de dierbare, uitgewoonde Ouden echt vervangen.

Mensen, wat er tegenwoordig allemaal verschijnt! Er is niet tegenop te verzamelen. Nu ook Japan via het net afstruinbaar is, is het hek van de dam.

Kunst is het geworden - de figuren staan niet meer in relatie tot een film of comic. En ze kosten navenant veel. Ik ga niet vertellen (en zeker mijn moeder niet) wat mijn laatste aanwinsten (zie hiernaast) hebben gekost.
Maar het is beter, heb ik bedacht, als ik me een paar glazen vitrinekasten aanschaf zodat mijn arty figures beter beschermd worden.

Kasten, met fikse sloten erop. En extra dik, kogelvrij glas.
Ze is 86, mijn moeder, maar nog tot alles in staat.

Hoi weer,
jullie Driek

Uitgeprocedeerde asielzoekers moeten tegen het CDA in bescherming worden genomen. Die partij wil ze zonder pardon het land uitzetten, ook al wonen ze hier vijf jaar.

Nu denkt CDA-kamerlid Van Vroonhoven mooi weer te kunnen spelen door de asielzoekers tegen minister Nawijn in bescherming te nemen.
Het zijn 'kwetsbare mensen in een benarde situatie', kwezelt Van Vroonhoven dan ineens.

Onderwijzers en leraren - als u in de klas wilt uitleggen wat een farizeeër is, hebt u hier een gaaf actueel voorbeeld.

Ze rijden snel en exact op tijd.

Zouden de Amerikanen ook passagiersrijtuigen willen aankoppelen?

Krijgen we eindelijk wat gezonde concurrentie voor de NS.

Maar ik denk niet dat premier Balkenende het durft te vragen.

Nog voor de BNN-programmaserie startte was de presentatrice van 'Neuken doe je zó' te gast in vele talkshows.
Haar gesprekspartners, oudere dames en heren, mochten nu ook eens in het openbaar het woord neuken uitspreken en dat deden zij, aan hun rode oortjes te zien, met zichtbaar plezier.

Veronica haalde de grote mediakenner prof. dr. Bert van der Veer te hulp, teneinde de desastreuze kijkcijfers op te krikken.
Zijn geniale advies: meer seks!
Dus komt er een Playboyvariant van Big Brother, waarin ze het ongetwijfeld echt doen en een dagelijkse aflevering van iets vies van Menno Buch.

Wij van de Nieuwe Media bekijken dit rumoer meewarig. Van neuken in alle varianten is op internet overvloedig kennis te nemen. Als je al het gratis neuken zou willen zien, (360.000 adressen via Google) kom je met één dag niet toe.

Neem de bovenste van onderstaande links.
Op één pagina wordt aanschouwelijk gemaakt hoe neuken in zijn werk gaat.
Wat valt er nog meer te vertellen?
Naar het tv-geneuk hoeven wij niet meer te kijken.

I am against this war

I am against this war
but won't write a poem about it
nor will I write a poem about why
I won't write a poem about it
this war that I am against
because it is essential I simply say
I am against this war

George Economou (68), Philadelphia
Poet, translator, medievalist, retired teacher.

Twee weken geleden werd een door Laura Bush georganiseerde literaire bijeenkomst op het Witte Huis afgelast, omdat de uitgenodigde dichters de oorlog ter sprake wilden brengen.

Poets Against the War organiseert nu door de gehele VS poëzielezingen en op hun site zijn al bijna negenduizend gedichten gepubliceerd.

De Amerikaanse Dichter des Vaderlands Billy Collins ondertekende een antioorlogspetitie en vindt het moeilijk nu een gedicht te schrijven.

Schokkend en een kleine ramp: de onderwerpen zijn niet bekend!
Hoe moeten wij kijkers ons voorbereiden op de uitzending?

Doorgaans zijn de onderwerpen van 'Nieuws aan tafel' 's ochtends bekend, zodat wij ons in de loop van de dag kunnen voorbereiden op de pittige discussie. In de vooravond gaan wij altijd thuis zelf aan tafel zitten en bediscussiëren wij de onderwerpen die om halfelf aan de orde komen.
Nu tasten wij in het duister.

En Huub, Harmke en vooral Dolf, zijn toch al van die rappe sprekers - kunnen wij de discussie nu nog wel volgen?

Het is te hopen dat de avondkranten een tipje van de sluier kunnen oplichten over de aard van de onderwerpen. Al hebben we maar een indicatie van waar het heengaat. Onze voorbereidingstijd is dan te kort, maar we kunnen misschien nog iets redden van een anders bij voorbaat mislukte avond.

Opvallend hoe de landelijke kranten gisteren, voorafgaand aan de antioorlogsdemonstratie, de plank missloegen bij het voorspellen van de opkomst.

In uitvoerige, analyserende artikelen kwamen de tijdgeestverkenners tot de conclusie dat het protest in Nederland op sterven na dood is. De versnipperde vredesbeweging werd beschreven als een verzameling maffe groepjes uit een ver verleden.

Zelfs de altijd zo scherpzinnige NRC-Handelsbladcolumnist Bas Heijne meende in Nederland een totale onverschilligheid waar te nemen.

'Op de demonstratie vandaag in Amsterdam worden tien- tot dertigduizend betogers verwacht. Niet echt een volksbeweging. Lee Towers brengt meer mensen op de been.'

In Nederland hebben we ons het afgelopen jaar blind gestaard op de Fortuynistische 'revolutie van rechts', maar er is een veel bredere afkeer van Gezag, Autoriteit en Platte Propaganda gegroeid. Wereldwijd.
De huidige protestgolf wordt al vergeleken met de anti-Vietnamdemonstraties uit de jaren zestig.

Als de oorlog toch doorgaat, gaan we op straat roepen: 'Bush Moordenaar!' 'Bush Moordenaar!'
Ja?
Kijken of dat mag van Balkenende.

Gisteren raakte het aanzien van Amerika wereldwijd 'in een dipje', zoals ik het een ironicus heb horen zeggen.

Dit is de meest recente bijdrage van Noord Korea.

Op 31 januari 2003 startte een grote postercampagne, die de 23 miljoen inwoners opriep 'de US Imperialisten te verslaan en de waardigheid van het land te verdedigen'.

Ze slaan daar nog met geweerkolven en ze prikken nog ouderwets met bajonetten.
Hun propaganda loopt honderd jaar achter op hun atoombom.

Toen ik op de Dam het stuk karton, dat de demonstrant omhoog stak, in het vizier kreeg, dook ik in de menigte. De tocht naar het Leidseplein heb ik laten schieten.

Het stond er echt, in viltstiften hanenpoten:

BETER BIESLOG DAN OORLOG

Gelooft u mij, ik heb hier part nog deel aan, dit is ongepaste, onbescheiden humor van een dolgedraaide lezer.

Natuurlijk heeft hij wel gelijk, want alles is beter dan oorlog.

Elke dag bekijk ik op het tekenlog van Marcel van Eeden de prent die hij de afgelopen uren heeft gemaakt. Een dagelijkse verrassing. Zijn onderwerpen zijn heel divers - na een paar weken ga je zijn regelmatig terugkerende thema's herkennen, zoals zijn fascinatie voor 'uitslaande branden'.

Sinds kort heb ik een ander tekenadres gevonden, dat ik ook dagelijks ga bezoeken.
Geert Dekkers' tekeningen zijn geen cartoons, maar een glimlach is vaak moeilijk te onderdrukken.

Gisteren zag ik de tekeningen 'in het echt'.

In Amsterdam is een dubbeltentoonstelling te zien van de internettekenaars, in de Wetering Galerie, Lijnbaansgracht 288.

Bieslog besteedde eerder aandacht aan Marcel van Eeden (zie ook dossier Biesloginterview) - ook Geert Dekkers is een tekenaar die zichzelf een dagelijkse plicht heeft opgelegd.

Gisteren, tijdens de opening van hun tentoonstelling, sprak ik met beide kunstenaars; over het internet dat hen samenbracht en over het verschil tussen een 'echte' tekening en een digitaal bestand.

Het dorp Nederland, USA, Colorado, heeft zich tegen de oorlog gekeerd.

'NEDERLAND ' This small mountain town joined more than 50 other communities across the United States on Tuesday by urging the Bush administration not to go to war with Iraq.

"It's hard to be a member of the human race and not support this, so I'm going to vote for it," said Roger Cornell, Nederland's mayor pro tem.'

Gisteren werd bekend dat de Nederlandse architect Klahs Remmerswaal is onderscheiden met de Mima Award, de prestigieuze prijs voor kinderarchitectuur.

Klahs Remmerswaal, die vorig jaar de opdracht kreeg een landhuis te bouwen voor de kinderen van Engelands premier Tony Blair, is net terug van een reis door Afrika, waar hij de huttenbouw in Kenia onderzocht.

- Meneer Remmerswaal, gefeliciteerd. Vanwaar de reis naar Afrika?'Omdat wat ik doe rechtstreeks terug te voeren is op huttenbouw. Dat is de bron van waaruit je ontwerpt. Mag je nooit vergeten. De hut is de essentie. De drang tot huttenbouw is genetisch vastgelegd, weten we nu. Vanaf het derde levensjaar probeert de mens een hut te bouwen - of dat gebeurt met de lakens in het kinderledikantje, of door het verschuiven van de stoelen rond de huiskamertafel, maakt niet uit. De natuurlijk behoefte tot 'hide and seek' moet worden bevredigd.'

- Van uw ontwerpen zeggen critici wel eens, dat ze 'het avontuur belemmeren'. Uw prefab-ontwerpen zouden 'te af' zijn.'Volstrekte onzin. Ik ga er namelijk van uit, dat het kind zelf iets toevoegt aan mijn ontwerpen. Vandaar de simpelheid, de basale materialen, de openheid van bouw. Ik bied het kind een mogelijkheid aan. Ja, zo moet je mijn huizen noemen: mogelijkheden.'

- Maar er is toch niets mooiers om als kind zelf een hut te maken? In een boom, of bosje...'Waarbij het esthetische element helemaal wordt vergeten. Mijn ontwerpen zijn leerhuizen. Het kind gaat spelenderwijs om met architecturale mogelijkheden en leert zo ook iets over ruimte, over de begrenzing van die ruimte. En het verwerft een eerste aanzet tot vormbesef.'

- Is uw architectuur niet uitsluitend gericht op welgestelden? Je moet voor uw huizen over een flinke tuin beschikken.'O nee, een klein tuintje voldoet net zo goed. Des te beter soms. In een klein tuintje staat het kinderhuis vaak pal voor het huiskamerraam, waardoor het veel beter voldoet als extensie van het ouderlijk huis.'

- Een laatste, misschien gekke vraag: waarom dragen zoveel architecten van die opvallende, vaak ronde brillen?'Dat is de invloed van de grootste van ons allemaal: Le Corbusier. Met zo'n bril kruip je als het ware een beetje in de huid van de meester. Ik denk dat hij in mijn ontwerpen veel van zijn ideeën zou terugvinden.'

Voor we nu uitbarsten in geroep en geschreeuw tegen 'DE Amerikanen' is het nuttig het andere Amerika onder de aandacht te brengen.

Lees de toespraak die Senator Byrd eergisteren in de Senaat heeft gehouden.
Ik ken hem niet en misschien is er 'van alles mis met die man', maar zijn toespraak lucht op - 'er zijn ook nog andere Amerikanen'.

Te vrezen valt dat de invloed die deze oude, eerbiedwaardige Democratische Senator op dit moment kan uitoefenen, tot nul is gereduceerd.

'Here at home, people are warned of imminent terrorist attacks with little guidance as to when or where such attacks might occur. Family members are being called to active military duty, with no idea of the duration of their stay or what horrors they may face. Communities are being left with less than adequate police and fire protection. Other essential services are also short-staffed. The mood of the nation is grim. The economy is stumbling. Fuel prices are rising and may soon spike higher.
This Administration, now in power for a little over two years, must be judged on its record. I believe that that record is dismal.'

Op de site van de Partij van de Arbeid wordt uitgelegd waarom Wouter Bos aanstaande zaterdag niet meedoet aan de grote demonstratie tegen de oorlog met Irak.

Dit zijn enkele reacties:

'Ik noem uw oproep om niet mee te doen aan de demonstratie tegen de oorlog, ware kiezersbedrog. Hoe durft een sociaal democratische partij zich zo op te stellen t.o.v. zijn achterban. De PvdA begint met deze beslissing aardig op de Britse Arbeiderspartij te lijken. Deze demonstratie is alleen bedoeld, om niet alle conflicten direct met een oorlog op te lossen. '

'Wat kletsen jullie nou toch: die demonstratie gaat niet over pacifisme, die gaat over het stoppen van de oorlogsretoriek en de oorlogslogica. En daar wil de PvdA niet aan meedoen? Volgens mij snapt de partijtop weer eens niet wat hun leden echt beweegt... Sociaal-democraten, kom zaterdag naar de Dam!'

'Hoe kan dat nou??' In de verkiezingscampagne was het motto 'een stem voor de PvdA is een stem voor vrede', maar nu er een demonstratie komt met alle vredesgroepen, doet nota bene de PvdA niet mee'! En waarom staat dat dan niet boven aan het artikel? Waarom begint dat dan met met een leus tegen oorlog? Heeft de partijtop wat te verbergen voor haar achterban die gelukkig wel massaal tegen oorlog is?! Hoe dan, hypocriet is het wel.'

'Een volk dat voor tirannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht....
Met afgrijzen zien we hoe links de tirannen van deze wereld in de kaart speelt met een huidige wankelmoedige opstelling.
Ik verheug me op de dag dat de Amerikaanse troepen als bevrijders worden ingehaald in Bagdad.
Waar blijft de solidariteit met het onderdrukte Iraakse volk?'

'Nu ben ik toch enorm verbaasd!! Wat doet dat logo daar "Ontwapen Irak zonder oorlog" en dan toch een oproep doen aan je leden om niet mee te lopen in de demo tegen militair ingrijpen in Irak van zaterdag 15-2 te A'dam?
Kan iemand het mij even uitleggen hoe de PVDA tegen oorlog is maar voor militair ingrijpen????
Ik doe een oproep aan de PVDA achterban, laat de boodschap van de PVDA bobo's voor wat die is, volg je hart en loop mee voor de vrede op 15-2 in Amsterdam!!'

Vrijwel dagelijks loop ik langs dit, onlangs gerenoveerde, mooi degelijke huis.
Ik kijk dan altijd even naar boven en bedenk:
onder dit dak waren ooit alle schilderijen van Vincent van Gogh bijeen.

Valt uw mond open van verbazing, lezer?

Mooi. Dan kan ik nu beginnen met doceren.

Toen de broers Vincent en Theo van Gogh kort na elkaar in Frankrijk waren overleden, reisde Theo's weduwe Johanna Bonger, met haar zoontje, in 1891 terug naar Nederland.
In haar bagage bevonden zich honderden
schilderijen van Vincent, alle tekeningen en de gehele correspondentie tussen de twee broers.

In het huis begon zij een pension om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien. Op zolder lag de schilderijencollectie (linnen op rollen); enkele werken verfraaiden het pension. Boven de schoorsteenmantel hing De Aardappeleters, in de slaapkamer twee versies van De Zonnebloemen.

Van Vincents oeuvre was op dat moment niet één schilderij verkocht; de gehele collectie werd bij een inventarisatie als waardeloos beschouwd.
Johanna Bonger wist beter. Zij koesterde Vincents nalatenschap. Ook haar tweede man, de schilder Johan Cohen Gosschalk, bewonderde het werk. Hij begon de schilderijen en het heftige leven van Vincent te beschrijven - de mythe was geboren.

Amsterdamse kunstenaars wisten van het werk en gaven er hoog over op (Breitner, Jan Toorop, Rik Roland Holst) - zij ijverden voor een eerste grote tentoonstelling in het Stedelijk, in 1905.
De schilderijen bleven in Johanna's beheer. Ze verzorgde het inlijsten en de verzending naar musea in binnen- en buitenland. Want de faam van Vincents werk verspreidde zich nu snel.

Zonder Johanna Bonger zouden wij nooit van Vincent van Gogh hebben gehoord.

Een lezer meldt:
als je het affiche voor de aanstaande anti-oorlogsdemonstratie omkeert, wordt de naam van het populaire tv-programma Idols zichtbaar.

Is dit een met opzet aangebrachte geheime boodschap?
'Door de oorlog wordt ons wereldje op z'n kop gezet?'
'Stop de oorlog, maar ook Idols'?

Doet er niet toe - dit is een goede gelegenheid het affiche op Bieslog aan te plakken.

En overal in het land werd het Schipholfeest meegevierd.
Zo zag vanmorgen de hemel boven vliegbasis Eindhoven eruit.

Ter viering van de opening van de Vijfde Baan en ter gelegenheid van de definitieve overwinning op het Milieu, had Schiphol vanmorgen vroeg een schitterende luchtvaartshow boven westelijk Nederland georganiseerd.
Je kon goed zien hoe de piloten in hun cockpits naar ons zaten te wuiven!

Het debat in de Tweede Kamer over de plaatsing van Nederlandse Patriotraketten in Turkije is zojuist afgelopen - alle moties zijn verworpen - we praten na met twee deskundigen van het Nak de Weert Instituut.

- Professor De Weert, wat is u vandaag opgevallen?'Wel, ik was vooral gefascineerd door de betoogtrant van onze minister van Buitenlandse Zaken. De heer De Hoop Scheffer gaf weer enkele staaltjes ten beste van wat wij noemen ISR - Impressive Speech by Repetition.'

- Dat klinkt indrukwekkend - kunt u bij benadering aangeven wat u daarmee bedoelt?'Dat zal ik proberen. Als een spreker wil imponeren staan hem enkele trucs ter beschikking. Hij kan indrukwekkende pauzes inlassen, of hij kan bepaalde zinsdelen herhalen. Van dat laatste instrument bedient De Hoop Scheffer zich veelvuldig. Ik telde 24 herhalingen van hele zinnen en 36 herhalingen van delen van zinnen.'

- Kunt u een voorbeeld noemen van door de minister gebruikte ISR?'Ik zal het proberen. De minister spreekt: '...daarom zegt deze regering met name: wij moeten alles doen... ik zeg: wij moeten alles doen... om oorlog te vermijden... om oorlog te vermijden... en zo de druk op meneer Hussein vergroten... vergroten... juist om oorlog te vermijden... juist om oorlog te vermijden.'

- Waarom gebruikt de minister deze betoogtrant?'Indruk maken. De heer De Hoop Scheffer wilde de belangrijkheid van zijn woorden uitvergroten en door herhaling denkt hij die belangrijkheid met de factor twee te vermenigvuldigen. Terwijl hij het tegendeel bereikt, want het gebruik van ISR in een redevoering - dat is wetenschappelijk bewezen - veroorzaakt bij de toehoorders grote vermoeidheidsverschijnselen. Wij hebben met z'n drieën tijdens het luisteren naar zijn toespraak niet voor niets enorm zitten geeuwen.'

- Dank u. Kolonel Scheurleer, wat is uw mening over het resultaat van dit debat?'Ik ben zeer teleurgesteld dat alle pogingen om de raketten hier te houden zijn mislukt. Dat wij zonder voorbehoud ons kostbare luchtafweergeschut gaan uitlenen aan de Turken is verontrustend en in feite ontoelaatbaar.'

- Maar wij moeten onze afspraken binnen NAVO-verband toch nakomen?'Zolang die NAVO bestaat, ja, maar hoe lang is dat nog? Door al het geruzie kan de NAVO morgen uiteenvallen en dan staan onze raketten in Turkije, terwijl wij ze hier hard nodig hebben!'

- Verwacht u een aanval op Nederland?'Waarom niet? Wat weten wij van de langeafstandswapens van meneer Hussein? Wellicht heeft hij raketten waarmee hij tot Nederland kan reiken... Misschien halen ze Engeland! En dan hebben wij die paar verdomde Patriots zelf dringend nodig. Als ze het dóen, tenminste. Want uit betrouwbare bronnen in de krijgsmacht heb ik begrepen dat ze absoluut niet schietklaar zijn. Als je er één afvuurt, maakt'ie een pisboogje en je mag blij zijn als'ie niet op je eigen pet valt!'

Vandaag: live-debat in de Tweede Kamer.
Als de televisie afhaakt is er internet, waarop alle debatten integraal zijn te volgen.

Onlangs stelde ik Amerika ten voorbeeld met hun C-Spankanalen, maar wij mogen ook niet mopperen.
Te bekijken met Windows Media Player.

Jochem zag in het Journaal dat de Amerikaanse bevolking wordt aangeraden voedsel en water voor drie dagen in te slaan. Plus een zaklantaarn en rollen tape om de ramen af te plakken.

Jeetje, dacht Jochem, wij zitten dichterbij Irak dan de Amerikanen. En niemand in de Tweede Kamer vraagt de regering wat onze bevolking voor maatregelen moet nemen.

Zo is hij op Internet aan het zoeken gegaan en na een uurtje was hij eruit: hij heeft bijgaande pakken besteld. Voor hem zelf het gele Commander Level A Suit (567 dollar) en voor zijn vrouw het wat vlottere, rode Corduna Training Suit (430 dollar).

Jochem heeft betaald met zijn creditcard en voelt zich een stuk safer. ('Het kost een paar centen, maar dan hèb je ook wat!')

Nu maar hopen dat de pakken op tijd hier zijn, want ze moeten helemaal uit Amerika komen.

Stel je toch eens voor:
de oorlog gaat op het laatste moment niet door, Amerika prijst Nederland de hemel in omdat wij ons zulke goede, behulpzame vrienden hebben getoond en op 23 maart krijgen we een Oscar!

Menselijk (1)

Eindelijk zie je verweerde Friese koppen op het tv- scherm verklaren dat ze 'hun' asielzoekers niet kwijt willen uit het dorp.
En laten we nou even niet cynisch zeggen dat ze zo bewogen zijn, omdat de slager en de kruidenier er minder door gaan verdienen.

(In een uitzending van Andere Tijden in het jaar 2030, zullen veertigers te zien zijn, die verklaren hoe erg ze het vonden dat vriendjes en vriendinnetjes van de ene op de andere dag uit de klas verdwenen.)

Menselijk (2)

Is het echt waar? Gaat minister Nawijn, in de geest van Pim, duizenden al vijf jaar ingeburgerde asielzoekers een generaal pardon schenken?

Een welgemeend bravo voor deze LPF-politicus!

Op dit moment treedt de LPF menselijker op dan Nawijns vorige partij, het CDA.
Een CDA-dame verklaarde haastig, dat het CDA de asielzoekers uit 'het grijze gebied' niet kon toestaan hier te blijven.
Grrristelijke politiek.

Van de site van Vluchtelingenwerk.nl:

'(2002) Alle Afghanen terug'
Afghaanse asielzoekers die nu in Nederland verblijven kunnen volgens het CDA en de VVD wel terug naar Afghanistan. De situatie daar is volgens beide partijen wel veilig. Alle Afghanen die een tijdelijke verblijfsvergunning hebben gekregen en korter dan drie jaar hier zijn, kunnen volgens deze partijen nu terug. Volgens Kamp (VVD) kan de regel die in december 2001 is ingevoerd, dat Afghaanse asielaanvragen niet worden behandeld vanwege onduidelijke situatie daar, worden opgeheven. Het gevaar bestaat anders dat Nederland aantrekkingskracht uitoefent op nog meer asielzoekers.'

Minister Kamp weet nu uit ervaring waar teruggestuurde Afghaanse vluchtelingen zich het beste kunnen melden: bij de bunker van het Nederlandse militaire kamp in Kabul.

Broer Wim!

Mede namens Titia wilde ik mijn ongenoegen tot uitdrukking brengen over wat er jongstleden zondag is gebeurd.

Dat jij op haar verjaardagsbrunch verscheen zonder cadeautje - zelfs een simpel bosje bloemen kon er niet af - is nog tot daar aan toe, maar dat je direct na binnenkomst ongegeneerd op het koude buffet aanviel en drie met hapjes gevulde borden naar binnen propte (Titia was mede door jouw geschrok al na een uur door haar zalmrolletjes heen), is ook mij in het verkeerde keelgat geschoten. In gedachten hoorde ik vader tekeer gaan, als jij bij het avondeten weer 's met handen en voeten zat te schransen.

Dat je vervolgens met mijn gasten een hoog oplopende, onaangename woordenwisseling begon over de aanstaande oorlog met Irak, neem ik je buitengewoon kwalijk. Je weet zelf heel goed dat jij met jouw oud-linkse, anti-Amerikaanse praatjes mijn gasten op de kast jaagt en het is je weer uitstekend gelukt. Met je opgewonden, gelijkhebberige, penetrante stemgeluid, domineerde je het feest.
Mijn nieuwe compagnons, die ik voor deze gelegenheid voor het eerst thuis ontving, waren er, uren na jouw overhaaste vertrek, nog ontdaan van.

Het is je ook uitstekend bekend dat onze zaak zeer goede handelsbetrekkingen met de USA onderhoudt. Dat jij op dit moment de VS schoffeert, nu wij als één man achter hun leiders moeten gaan staan om het kwaad te keren, is tekenend voor wat ik 'het linkse verraad' zou willen noemen. Bush heeft Duitsland gedreigd met inperking van hun export. Als dat ons onverhoopt ook overkomt, heb jij bijgedragen aan de verslechterende toestand van ons land.

Een jonge collega liet me lezen wat jij in een interview met een internettijdschrift allemaal hebt uitgekraamd en de veters sprongen spontaan uit mijn schoenen, toen ik het las.
Je hebt je weer uitgesloofd de braverik uit te hangen. Niets lees ik over je vier gestrande huwelijken, de vijf kinderen waar je nooit meer naar omkijkt en de vele vriendinnen die je hebt 'versleten'. Titia en ik hebben ons de afgelopen jaren veel moeite getroost een deel van de schade te herstellen, die jij onze familienaam hebt berokkend.

Dat je tenslotte de twintigjarige neef van Titia een draai om zijn oren verkocht, omdat hij niet wist wie Jacobse en Van Es waren, deed voor ons de deur dicht.
En die deur blijft dicht. Ik stel geen prijs meer op jouw bezoek.

Het spijt me, je hebt het er naar gemaakt.
Je zwaar teleurgestelde broer Lex

'Wassen is een ontzettend leuke hobby,' zegt Jeude van Hol, voorzitter van hobbywasclub Lekker Fris, in het clublokaal aan de Springveerseweg, 'je ziet al snel resultaat van je werk en als iets er schoongewassen uitziet, voel je jezelf ook een stuk schoner, als het ware.'

- Wat wassen jullie zoal

'Uiteraard zijn we begonnen met auto's. Vandaar dat ons clublokaal oorspronkelijk een autowasplaats was, naast een benzinepomp. Toen de pomp werd opgeheven, hebben wij de wasplaats overgenomen en daar wassen we nu van alles en nog wat.
Clubleden kunnen op zaterdagmiddag nog altijd met hun auto's terecht, maar we wassen er ook onze huisdieren, bij mooi zomers weer de kinderen, onze vrouwelijke leden komen hun haar wassen en op zondag is er gelegenheid tot naaktwassen.'

- Naaktwassen? Wast u dan elkaar, in het openbaar

'Hoeft niet. Het clublokaal wordt aan in- en uitgang afgeschermd met twee grote plastic gordijnen en dan kan men onbespied naaktwassen. En wat men dan wast doet er niet toe - auto's, dieren, haren of elkaar. Lekker zepen en spetteren in je nakie- een geweldige hobby.'

Het protest tegen de oorlog komt in Nederland op gang.

Keizer Jan van Hulst propageert de Derde Weg: hij is niet voor of tegen, maar pleit voor doorgaan waar je mee bezig bent.
Het risico van een burgeroorlog is te groot.

Ook de Kurketrekkers in Roosendaal en de Peejenzaaiers in Hoeven zijn geneigd zich bij deze keizerlijke opvatting aan te sluiten.

Hij straalt. Dit is het mooiste moment van zijn leven.

Hij heeft zijn rechterhand even tevoren stiekem snel afgeveegd aan zijn broek om hem droog en ferm in die van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell te leggen.

Jaap recht zijn rug. De camera's van de wereldpers flitsen. En Jaaps gezicht gaat open als een gouden roos.
Zo hebben we hem nog nooit gezien. Ook zijn vrouw niet.

Onze minister van Buitenlandse Zaken is een gelukkig mens.

Onze?
Klein vlekje: Jaap is demissionair. Maar dat kan Colin Powell niet schelen. Elke bondgenoot is er op dit moment een.
Meer dan de helft van de Nederlandse bevolking is tegen een oorlog met Irak.
Maar dat kan Jaap niet schelen.
Stel je toch eens voor dat hij met zijn Duitse ambtgenoot Fischer op de foto zou moeten. Met die rebel, die het waagt de Amerikanen tegen te spreken...

Jaap zou er bijstaan met zijn oude vertrouwde oorwurmengezicht.

Op de eerste foto lijk ik achter in de dertig, maar ik ben achttien jaar.
Ik zit in het eerste jaar van een studie Nederlands aan de Haagse School voor Taal- en Letterkunde. Een opleiding tot leraar; de studiebeurs bedraagt vijftienhonderd gulden per jaar.

Het is een avondopleiding; ik woon nog bij mijn ouders en overdag ben ik hospitant op mijn oude middelbare school. Ik mag eersteklassers wel eens een proefles geven.
Ik schrijf experimentele gedichten, die overduidelijk zijn afgekeken van Lucebert.

De tweede foto is een jaar later gemaakt.
Het is de zondag van een eerste weekend thuis, na drie weken opgesloten te zijn geweest in een oude kazerne in Breda.
Ik kreeg een oproep voor militaire dienst en omdat die School voor Taal- en Letterkunde geen universiteit is, krijg ik geen uitstel.

Ik heb drie weken militaire tucht en discipline achter de rug. Vrijdagnacht nog, heb ik ergens in Brabant wakend doorgebracht in een schuttersputje, dat ik met een schop in de bevroren grond heb moeten uithakken.
Vanavond moet ik mij weer melden in Breda.
De Koude Oorlog woedt en de Russen kunnen elk moment binnenvallen.

1.

P E R S B E R I C H T
van Vredes Aktiekamp Volkel

Zondag 9 februari 2003

Ontwapeningsaktie op vliegbasis Volkel

In de vroege ochtend van zondag 9 februari heeft op de vliegbasis
Volkel een openlijke ontwapeningsaktie plaatsgevonden (een zgn.
Ploegschaar-aktie).

Een 32-jarige vrouw van het Vredes Aktie Kamp in Volkel heeft de
communicatieschotels van een Amerikaanse communicatiebunker onklaar
gemaakt. De aktie is een protest tegen de dreigende aanval op Irak.
In deze communicatiebunker, die dag en nacht bemenst is, vindt de
communicatie plaats rond de Amerikaanse kernbommen, die in Volkel
liggen opgeslagen in elf speciale bunkers.

Al meer dan 30 jaar vindt er op de vliegbasis Volkel in het geheim
de permanente voorbereiding tot massavernietiging plaats.

De VS beschikt al tientallen jaren over het grootste arsenaal
massavernietigingswapens ter wereld en doet nauwelijks pogingen om
tot ontwapening over te gaan, integendeel.

De VS bewapent zonder scrupules dictators en helpt ze aan de macht
(te blijven), Saddam Hoessein is er een van.
Er is geen enkel land dat een serieuze bedreiging vormt voor de VS.
De belangen van de VS om Irak aan te vallen liggen op het politiek
economische vlak, de toegang tot olievoorraden speelt een grote rol.

De gevolgen van een oorlog tegen Irak zijn niet te overzien.
De oorlog zal een ramp zijn voor de verzwakte Irakese bevolking.
De grootste slachtoffers van deze oorlog zullen burgers zijn.
Burgers zijn al 12 jaar het slachtoffer van de sluipende oorlog
tegen Irak. De boycot heeft een half miljoen Irakese kinderen het
leven gekost, 'collateral damage' noemt de VS dat, bijkomstige schade...

Het gaat de VS niet om het vestigen van een demokratie in Irak. Het
land moet veilig zijn voor handel, of de mensenrechten worden
gerespecteerd zal de VS een zorg zijn.

De oorlogsmachine van de VS, de ijzeren vuist achter het Amerikaanse
economische beleid, moet afgebroken worden.
Op dit moment sterven er elke dag duizenden kinderen door armoede.
Om mensen wereldwijd van voedsel, schoon drinkwater, onderdak,
gezondheidszorg en verbetering van het milieu te voorzien is per
dag 0,7 miljard dollar nodig. Er wordt wereldwijd per dag 2 miljard
dollar aan bewapening uitgegeven.
Aan deze idiote situatie moet een eind komen. Om daar een klein
begin mee te maken is vandaag deze ontwapeningsaktie in Volkel
uitgevoerd.
We hebben niet de illusie dat we de oorlogsmachine op deze manier
kunnen stoppen, maar we willen iets laten zien van hoop en
vertrouwen dat het anders kan in deze wereld.

Geen oorlog in Irak!
Stop de oorlogswaanzin!

2.

VP-RX Will Enlarge Your Penis 3+ Inches
100% GUARANTEED TO WORK!

Finally!! A medical breakthrough in Science has enabled a team of 14 doctors to create a pill that is designed to enlarge the male penis by length and width. (Over 3 Inches)

Our tests show that out of the 17,000 Men from around the world who participated in our survey, the average gain after 4 months on VP-RX was 3.02 Inches! Amazing, Permanent results that will last...Get your BIGGER Penis Today.

1. Gain Up To 3+ Full Inches In Length
2. Increase Your Penis Width (Girth) By 20%
3. Stop Premature Ejaculation!
4. Produce Stronger, Rock Hard Erections
5. 100% Safe To Take, With NO Side Effects

Vanaf volgende week is Valentijnsdag in Nederland definitief ingeburgerd.
Hoopt de middenstand. En ze bombardeert ons met harten.
Het straatbeeld is ermee vergeven. Viesroze, glimrood, ja, helblauw.

Vrijdag de veertiende zou ik een kaartje met een hartje, of een ballon in hartvorm bij een geheime liefde moeten bezorgen? Zoiets is 't toch?
Nou, mooi niet! Het is een Amerikaanse dag en laat het dat vooral blijven.
En als ik vrijdag zo'n opgeblazen hart krijg, gaat meteen de schaar erin.

Hè hè, wat een gesputter, op de vroege zaterdagochtend.
Excuses, maar als je je ergernis oppot, krijg je het aan je hart.

Ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van Trouw, heeft de krant een speciale website ingericht, waarop de drie illegale jaargangen, integraal en in facsimile te lezen zijn.

Gezien de grote aandacht in de pers, kan men er niet omheen: Nova brengt vanavond, mogen we aannemen, een diepgravende reportage over de moeilijkheden bij Nova.

Zo niet, dan schakelen wij door naar Nieuws aan tafel, waarin VVD-kamerlid Frank de Grave zal discussiëren over 'het tv-programma waarin mensen naakt over hun edele delen praten' (aankondiging NRC-Handelsblad).

Of we gaan kijken naar Krachtstroom, waarin Neelie en Bram hun echtscheiding zullen behandelen.

Goed, dat het in Nederland 'weer ergens over gáát'!

Tussen twee reizen door, heeft hij alleen 's ochtends vroeg een uur de tijd om de Bieslogredactie te bezoeken.

Ik heb twee nummers gelicht uit de gigantische hoeveelheid platen en CD's waaraan hij heeft meegewerkt en ik heb hem verzocht bij die nummers commentaar te leveren.

Als je hem de vraag voorlegt hoe je zijn bezigheden moet samenvatten, antwoordt hij:
'Ik ben een muzikant, die de cello hanteert.'

Ernst Reijseger (geboren in 1954) bespeelt vanaf zijn achtste jaar de cello en is uitgegroeid tot een fenomeen in de avant-gardejazz, de moderne klassieke muziek en de geïmproviseerde muziek.
Met zijn cellokist trekt hij over de hele wereld, want hij is een veelgevraagd en gelauwerd improvisator (1985: Boy Edgar Prijs - 1995: Bird Award van het North Sea Jazz Festival).

Gwidza is een nummer van zijn solo-CD Colla Parte (een Winter & Winter productie) en in het nummer Dillu speelt hij samen met de Tenores e Cuncordu de Orosei, twee zanggroepen uit Sardinië (ook een Winter & Winter CD).

Uit de gesprekken blijkt duidelijk, hoe hij van het ene concert in de andere CD-sessie rolt en samenspeelt met muzikanten uit de meest verschillende muzikale richtingen.

Ernst Reijseger, boordevol muziek en verhalen. Ik neem nog een foto en dan moet hij snel naar Schiphol - vanmiddag speelt hij in München.

Scenario 1

De oorlog met Irak zet de hele regio op zijn kop. Nagenoeg alle oliekranen worden dichtgedraaid. De olie gaat op de bon.
Commissaris Kok zorgt ervoor dat Nederland wat extra olie van Shell krijgt toebedeeld, waardoor we de boel draaiende kunnen houden.

Scenario 2

De oorlog met Irak duurt een maand, waarna Amerika het land overneemt. Shell gaat een groot deel van de rijke olievelden exploiteren.
Commissaris Kok zorgt ervoor dat Nederland veel extra olie van Shell krijgt toebedeeld, waardoor we de boel harder kunnen laten draaien dan ooit.

Nieuw belastend fotomateriaal van 'de Rode Planeet', gemaakt door de Mars Voyager, waaruit onomstotelijk blijkt dat een invasie van Marsmannen op aarde wordt voorbereid.

Op de vorige week genomen eerste foto is duidelijk te zien dat een grote stroom vrachtwagens met Marsstrijders (de zwarte stippellijn) zich van het Westen naar het Oosten verplaatst.

Op de tweede foto, die gisteren is gemaakt en hetzelfde gebied gedetailleerder laat zien, zijn de vrachtwagens verdwenen en diverse bunkers met stof bedekt.

Hiermee is bewezen dat de Marsbewoners voor de tweede maal van plan zijn de aarde aan te vallen.
De eerste invasie, 30 oktober 1938, veroorzaakte in de VS grote paniek.

• Laatste nieuws -

The stage was set for another international showdown Monday, when chief U.N. weapons inspector Hans Blix confirmed that the remote, isolationist state of North Dakota is in possession of a large stockpile of nuclear missiles.

"Satellite photos confirm that the North Dakotans have been quietly harboring an extensive nuclear-weapons program," said Blix, presenting his findings in a speech to the U.N. Security Council. "Alarmingly, this barely developed hinterland possesses the world's most technologically advanced weapons of mass destruction, capable of reaching targets all over the world."

Als een commentator/deskundige in een actualiteitenprogramma van radio of tv spreekt over 'meneer Hussein', is'ie vóór een oorlog met Irak.

Vraag, gisteren gezien bij TMF, of The Box:

Wat voor een auto heeft de meeste stijl?
a. een koele personenauto
b. een snelle sportwagen
c. een stoere jeep
SMS je antwoord - 40 eurocent p.g.

De snelle sportwagen won overtuigend.
Ben benieuwd naar wat voor een vraag ze vandaag hebben.

• Waarom lacht ze nou?
• Ze lacht niet, ze huilt.
• Ze zit toch duidelijk heel hard te lachen?
• Ja, maar ze moet eigenlijk huilen.
• Waarom lacht ze dan?
• Om te verbergen dat ze moet huilen.
• Dus ze huilt als ze lacht?
• Meesterlijk gespeeld. Wat een goeie actrice.
• En als ze huilt, lacht ze dan eigenlijk?
• Nee, natuurlijk niet. Dat kan helemaal niet.
• Wacht even, ik ben de draad kwijt - wat kan niet?
• Huilend lachen.
• Oh. Maar lachend huilen, dat kan wèl? Snap ik niet.
• Nee, dat snappen mannen niet. Maar het kan, neem dat van mij aan.
• Dus als jij lacht, dan huil jij ook eigenlijk.
• Kìjk nou maar.

'Zag je die vertegenwoordiger van Pakistan schijnheilig zitten kijken tijdens het verhaal van Colin Powell?
Die dacht: is dát alles. Man, je moest eens weten wat wìj allemaal hebben!'

Lieve mensen,

Driek gaat op de sekstoer! Maar niet uit de kleren. Ra ra...

Ik vond een gadget waarvan ik dacht: ik geef het door en men ziet maar wat men er mee doet. Helaas kan ik het niet zelf uitproberen daar ik de laatste jaren als single door het leven ga. Geeft niet, je leert er mee leven. Ik wilde dat het anders was, maar ik ben gewoon de ware (nog) niet tegengekomen.

Ik heb wel 's een eetdate bij mij thuis, maar na afloop is het meestal van: 'Nou, bedankt Driek voor het heerlijke eten en tot gauw, hè.' Waarna ik nooit meer iets hoor.

Misschien ligt het aan het eten, want alles wat ik maak komt uit de boeken van The Naked Chef. En in zijn tv-uitzendingen zag je altijd vrolijke mensen binnenkomen, maar ook weer weggaan. Nooit dat er eens zo'n leuke jonge vrouw na het toetje bij hem bleef om de afwas te doen.

Dus kwa lichamelijk contact wordt het bij mij zelden meer dan handjegeven, hooguit wangzoenen links, rechts, links.
In geen jaren is het bijvoorbeeld van wederzijds tongcontact gekomen.

En dat is tegenwoordig zeer belangrijk. Als ik wel 's op de late avond naar V8 kijk - jeetje, dan zie je hoe ze bij elkaar de tongen naar binnen proppen. Smakelijk eten, denk ik dan.

Met mijn aanrader is veel meer uit de tong te halen.
In de TongueJoy Romance Edition zit een apparaatje, dat je met drie ringen op je tong moet bevestigen. Dan plug je een kastje in met batterijen, je stelt een snelheid in en de TongueJoy gáát me een potje vibreren! Wat heel erg lekker schijnt te zijn.

En dan moet je zelf maar uitvissen waar je jouw triltong allemaal tegenaan houdt. Dat gaat mij niet aan.

Succes ermee en veel tongfun!

Jullie Driek

Na de potsierlijke herverkiezing van de Kamervoorzitter, leeft bij het CDA nog irritatie, omdat de PvdA de CDA-kandidate niet genoeg had gesteund.

CDA-Kamerlid Van der Knaap: 'We kunnen wel vergeven, maar we vergeten niet.'

Zullen we 11 maart aanstaande, gelijk met nieuwe Provinciale Staten, ook maar weer een nieuwe Tweede Kamer kiezen?

En ondertussen sleutelen drie heren (binnenkort vier) en een dame een nieuwe regering in elkaar. Gaat niemand iets aan. Geen vragen alstublieft.

Wij, de kiezers, zouden 11 maart ook massaal kunnen staken.

Saddam Hussein werd zo slijmerig en niet-journalistiek geïnterviewd, dat zijn teksten niets interessants opleverden en dus geen nabespreking nodig hadden.

Nova zou veel spannender zijn geweest als Mient Jan Faber en Willem Oltmans commentaar hadden gegeven op het kritische interview met Michael Jackson (bij Yorin).

Dat vond Jeroen Pauw duidelijk ook.

Voor de achtdelige tv-serie Beetje Laat, herfst 1999, vroeg ik Annet Malherbe mee te spelen.
Uit een serie gesprekken rolden een paar types, waaronder Coby, 'invaluitzendkracht in de private zorgsector'.

Annet ontwikkelde de figuur naar eigen inzicht. Coby kreeg een raar gebit, een struikerige pruik, een Dordrechts accent en een snorfiets.

Al na de eerste uitzending prikte Annet feilloos door mijn frustratie heen, door mij te vragen een scène te schrijven die in een zwembad moest spelen. (Zie voor de achtergrond het stukje 'Schaamte' in het dossier Autobieografisch.)

Aldus geschiedde, al kreeg ze me niet helemáál bloot.

Uit de herdenkingsartikelen leer ik, dat de gisteren overleden componist Peter Schat (67) vorig jaar een bijzondere website inrichtte.

Zeer bijzonder, beaam ik, na een eerste verkenning. Auto-biografie, bibliotheek, archief en school ineen. Zijn soms woedende commentaren op Nederlandse gebeurtenissen en zijn toonkloktheorie - het is er allemaal te vinden.

Hoezeer hij geloofde in het medium blijkt uit deze tekstfragmenten:

At 66 , at the beginning of my third 'Jesus-life', I am now linked to the Internet - an exhilarating thought! I can now speak directly to you, with no expert or priest, or politician, or manager, or musicologist, or critic in between - in the anarcho-democratic context of the web. I feel like a neuron that is suddenly connected with the whole brain (if you can imagine such thing.) And above all, I can now receive umpteen silent visitors to my attic and to my work without being disturbed.
Indeed, Ruhe und Freiheit, Rest and Freedom,
is all one needs - as Beethoven put it.
()
But today we live in a completely different world compared to Stravinsky: we have the Internet! We can now avoid the information-sponging of the media in a much better way; we don't have to beg for attention from the media anymore, because a website like this permanently lives in the media, is much more accessible and accurate than any paper.
Therefore:
Hallelujah!
Long may it live in the media!

De site bevat nog slechts eenderde van alle teksten en weinig muziek.
Moge deze site niet Schats Onvoltooide worden.

De fiets is geheel in stijl.
De fiets past bij een berijder die Piet Hein heet.
Zo ziet de fiets eruit van een man die wordt omschreven als 'een telg uit een gereformeerd geslacht van rechtsgeleerden in een rijke familietraditie van toewijding aan de publieke zaak' (Trouw).
De fiets van de informateur-formateur.

De fiets is of drie maanden oud, of twaalf jaar en zeer goed onderhouden.
De koplamp zit op de enig juiste plaats: onder het stuur - niks geen wiebelig 'fransig' lampje op een voetje op het voorspatbord.
De kettingkast is zwart en gesloten met een frivool glimmend bovenrandje (nou, alla).
Ook de jasbeschermer is dicht - geen doorzichtige, geribbelde doorkijkflappen.
De velgen glimmen - Piet Hein is daar gisteren nog met een doekje overheen gegaan.
Het moderne kabelslot is prominent zichtbaar - dat moet, als je ook demissionair-minister van Justitie bent.

Piet Hein haalt zijn tas met eindrapport onder de snelbinders vandaan.
Wat jammer, dat een lakei de fiets vasthoudt aan het stuur.
Die lakei heeft de functie van autoportieropener.
Als je een tas van de bagagedrager haalt, klem je het achterwiel tussen je benen. Daar heb je niemand bij nodig.

Het had zelfs beter gekund.
De fiets van Piet Hein heeft namelijk een achterstandaard. Geen uitklapbaar wankelpootje bij de trappers, nee, een echt dubbelstangig rekje, waarmee de achterband van de grond komt.

Dat was de foto van het jaar geworden:
de eenzame fiets voor de trappen van Huis ten Bosch.
Gedurende een uur blijft hij daar in de leegte staan, terwijl binnen de Koningin Piet Hein een beker warme anijsmelk inschenkt.

In een gesprek over een enge ziekte:

'... een pijnlijke kwa beleving weg...'

Woensdag jl. gaf ik een speeltje door - een stift, waarmee tekeningen op het pc-scherm zijn te maken, waarna ze per e-mail kunnen worden doorgestuurd.

Stuur een tekening naar Bieslog, vroeg ik u. Ik loofde een DVD uit voor de beste, me excuserend voor het enigszins infantiele karakter van deze prijsvraag.

De inzendtermijn sloot gisteravond en ik ontving 190 tekeningen.

Ik heb ze met het grootste genoegen bekeken, want het leuke van het speeltje is niet het resultaat, maar het feit dat elke tekening na opening van de e-mail van begin tot eind wordt opgebouwd. Je ziet de maker aan het werk.

De stift schoot 190-maal over mijn scherm. Aarzelend, priegelend, of woest kwastend.
Veel cartooneske koppen, bloemen, vlinders, bootjes, fantasiedieren, boodschappen en goede wensen. 'Wat moeilijk!', verzuchtte menigeen.

Volgens de jury stak Bart met kop en schouders boven alle inzendingen uit.
Hij maakte gebruik van alle mogelijkheden - kleuren en achtergrond - en leverde twee schilderijen, die met trefzekere hand en zichtbaar plezier op het scherm werden gestift.
Als Bart mij zijn adres mailt, stuur ik hem de DVD TerugKeek op de Week.

De eervolle vermelding is duidelijk van de hand van een professional (deelnemer hors concours).
Siegfried Woldhek liet me in een tweede mail zien, dat je een komische animatie kunt maken met de frappe tot slot. Kan ik helaas niet op Bieslog laten zien.
(Een andere inzender bedacht hetzelfde met een ode aan La Linea.)

Dank aan alle deelnemers voor teksten en tekeningen.

• De drank - denk je dat we genoeg hebben?
• Een glaasje champie bij binnenkomst, 24 flessen witte wijn... me dunkt.
• Geen rooie?
• En nog tien rode wijn. Tien flessen mooi water, vier liter bowl en dat is het.
• Is dit alles kwa eten?
• Alles? Een chocoladetaart, een vruchtentaart, twee appeltaarten, sandwiches, kaas, zalm en mozzarella? Nou, zeg...
• Niks hartigs? Rolletjes haring? Vlammetjes? Dit is nooit genoeg, hoor.
• Hier: zalmrolletjes. Drie per persoon. Er is cake, er zijn kazen, bonbons, nootjes...
• Ik kan altijd nog een paar pizza's halen.
• Welnee! Want ik heb tot slot ook nog een enorme pan Thaise soep.
• Als men blijft plakken heeft men zin in iets stevigs. Dan is die soep nooit genoeg.
• Moet je 's luisteren. Wat stond er op de uitnodiging: 'Komen jullie op zondagmiddag een kopje thee drinken...' Ja? Nou, dan is wat hier staat dik genoeg!

In mijn - keurige - buurt trok een groep jongetjes langs de huizen, die na aanbellen en na het openen van de voordeur een salvo sneeuwballen afvuurde.

Het ging er niet om de bewoner te raken, maar de ballen zo ver mogelijk het huis in te werpen.

Nadat mij de ballen om de oren waren gevlogen, hoorde ik ze tijdens het wegrennen roepen: 'Die van mij ging tot achterin de gang!' 'Ik heb de keuken gehaald!'

Keurige jongetjes, die nog wegrennen als ze iets stouts hebben gedaan.

Lezer, zijn uw ouders nog in leven? Een, of beiden?
Gefeliciteerd!

Mag ik u een wijze raad geven?
Vraag ze het hemd van het lijf over hun verleden.
Pak de fotoalbums van de familie erbij en laat u de achtergrond van elke foto uitleggen.

Ik heb mijn ouders te weinig vragen gesteld en nu staar ik naar hun foto's, maar mijn vragen kunnen niet worden beantwoord.

Foto's van mijn vader waarop hij verkleed poseert. Voor of tijdens feestjes in de jaren twintig en dertig. En ik zou dolgraag het naadje van de kous willen weten.

Is mijn vader op de eerste foto verkleed als de beroemde clown Buziau? En voor welk feest?

De tweede foto laat mijn zwart geschminkte vader zien tijdens een komische voetbalwedstrijd. Heb ik het goed onthouden en beeldt hij hier keizer Haile Selassi van Ethiopië uit? Haakt hij in op de actualiteit?
Op zoek naar een datum vind ik dat koning Ras Tafari zich in 1930 tot keizer Haile Selassi liet kronen.

En de derde foto is mij een compleet raadsel. Zie ik het goed - heeft mijn vader zijn linkerbeen vervangen door een houten stok?

Ik zou willen dat hij mij lachend vertelde over de feesten van vroeger.

- Aanvulling

Mijn zuster belt:

'Die laatste foto - dat is vader helemaal niet! Het is een pop. Als je de foto groot klikt, zie je het duidelijk.'

- Maar weet jij meer? Voor welke gelegenheid was die pop gemaakt? Is het misschien een Abraham voor de vader van onze vader - opa dus

'Geen idee. Ik zit met dezelfde vragen-zonder-antwoord als jij.'

'Ik ben Jelle van Boven en ik ben twaalf jaar', zei de jongen. Hij stond stokstijf, met gebogen hoofd naar de grond turend, verloren in de leegte van de gymnastiekzaal.

'En waarom wil jij bij de film?', vroeg Hans vanachter de lange tafel, die voor de wandrekken stond opgesteld.
De jongen draaide verlegen het gebogen hoofd heen en weer.
'Nou... omdat ik het leuk vind', zei hij na een lange stilte, nauwelijks verstaanbaar.
'Ik weet niet...'
'Okay,' zei Hans op besliste toon, 'dan weten we genoeg. Je hoort nog van ons. Dag!'

De jongen draaide zich om en holde naar de deur, die hij met een klap achter zich dichtgooide.

'Godallemachtig', zei Hans, met een diepe zucht, tegen de vrouw en de man die hem achter de tafel flankeerden. 'Dit wordt een helse klus.'

De screentests voor de film Kees de Jongen waren die dag begonnen.
De productiemaatschappij had de kandidaten voor de belangrijkste rollen - die van Kees Bakels en Rosa Overbeek - op een moderne manier willen werven.
Via Internet was een dialoog uit het script verspreid, met de vraag die scène zelf op video te zetten en de band op te sturen.

Meer dan tweehonderd erbarmelijke filmpjes waren binnengekomen. Jongetjes, die wanhopig steun zochten bij vader of moeder achter de camera. Meisjes van twaalf die, zwaar opgemaakt, een Britney Spears-imitatie ten beste gaven.

Casting-director Hans besloot dertig jongens en negentien meisjes op te roepen voor een lijfelijke ontmoeting. Een eerste ronde. De costumière en de opnameleider keken mee en ze wisten nu al dat het maanden zou kosten de goede Kees en Rosa te vinden. Als ze er tien hadden geselecteerd, zouden de echte cameraproeven plaatsvinden, onder leiding van de producent en de regisseur.

'De volgende!', schreeuwde Hans, zo hard, dat zijn stem zou doordringen tot de kleedkamer, die mudjevol zat met kandidaten en hun ouders.

De deur van de gymnastiekzaal werd opengeworpen en een man met een woeste, grijze haardos rende op grote witte gymschoenen naar het midden van de zaal, richtte zich naar de tafel met de commissie van drie en stak met luide stem van wal:

'Vele mensen schijnen Kees Bakels niet eens te hebben gekend, en dat is eigenlijk niet goed te begrijpen', loeide de man, op de toon van een voordrachtskunstenaar van voor de Tweede Wereldoorlog. 'Is hij niet zowat de belangrijkste jongen geweest, die ooit bestaan heeft? Alleen door wat ongelukkige toevalligheden...'

'Ho, ho!,' onderbrak Hans hem, 'mag ik vragen: wie bent u?'

'Mijn naam is de heer Harry de Laat en ik ben de grootste Kees de Jongen-kenner van Nederland', zei de man. 'Ik ken het hele boek van buiten en ik vervolg met de proloog.'
Hij zette de voordrachtstoon weer op.
'Alleen door wat ongelukkige toevalligheden is hij geen beroemd man geworden, maar dat kon hij toch niet helpen? In ieder geval...'

De commissieleden hadden elkaar verbijsterd aangekeken.
'Maar meneer,' zei Hans, 'we zijn bezig met de screentest voor Kees. Dit is geen literaire middag of zo, hoor.'

'Weet ik,' zei de man, 'daar kom ik voor. Ik ben namelijk de Kees die u zoekt.'

'Een jongen van twaalf zoeken we, dus u begrijpt...'

'Maar de belangrijkste figuur uit de Nederlandse literatuur kunt u toch niet in handen geven van een jongetje van twaalf!' De man kreeg nu een bozige toon in zijn stem.
'Wat denkt u wel! Een schande voor de nagedachtenis van de grote Theo Thijssen. Ik weet alles van Kees de Jongen. Ik BEN als het ware Kees de Jongen. Kees moet gespeeld worden door een man van minimaal vijftig jaar. Dan heb je de rijpheid en de levenservaring om zo'n rol aan te kunnen!'

De drie achter de tafel schoven op hun stoelen. Hoe kregen ze deze gek de zaal uit?

'Dank u voor uw komst,' probeerde Hans, 'u hoort nog van ons. Goedemiddag.'

'En dan demonstreer ik nu voor u: de enige echte zwembadpas!', schreeuwde de man.
Hij stiefelde naar de zijkant van de zaal, leek een aanloop te nemen, boog voorover en zette af. Klapwiekend met zijn armen fladderde hij door de zaal.
De vrouw en mannen achter de tafel schoten spontaan in de lach.
'Dit is een nieuw soort Idols', hikte de costumière. De opnameleider had zijn gezicht in zijn handen verborgen.

De man molenwiekte nog een rondje. Maar er ging iets faliekant mis...
Hij struikelde over zijn eigen grote sportschoenen, gleed uit en kwam met een smak op de vloer terecht.

'Meneer, zo is het genoeg!,' zei Hans beslist, 'wilt u nu de zaal verlaten, alstublieft.'

De in elkaar geklapte man bleef even stil op de vloer liggen.
Toen zei hij met een heel andere stem - hoog en bijna kermend en het ging door merg en been:

'Sorry, ik kan niet meer opstaan. Er is geloof ik iets gebroken.'

Elke zaterdag neem ik honderden personeelsadvertenties in de landelijke dagbladen door, op zoek naar een passende baan.

Nooit zend ik een sollicitatie in. Ik weet heel goed dat ik alleen al op grond van mijn leeftijd nergens meer aan de bak zou komen. Maar fantaseren over verandering, voorkomt geestelijke roestvorming.

Vanmorgen vond ik een advertentie waar ik misschien serieus werk van ga maken.
Dat lijkt me wat: als adviseur popmuziek de Flevolandse popmuziek initiëren, coördineren en promoten.

Ik acht mij daar uitermate geschikt voor.
Heb ik een visie op hedendaagse popmuziek? Nou en of.
(Test: wie staat deze week nummer 1 in de Wanadoo Top 40? Eminem met Lose yourself.)

Bovendien was ik getuige van grote gebeurtenissen in de pophistorie.
Wie zat naast John Lennon in de rondvaartboot waarmee de Beatles door de grachten van Amsterdam voeren?
Wie heeft aan live tv-programma's meegedaan waarin ook Jimi Hendrix en David Bowie optraden?
Dat was ik, dames en heren in Flevoland!

Opgewonden maak ik al plannen voor een verhuizing naar Lelystad.
Dan lees ik de tien punten van het functie-profiel nog eens door.
Netwerken ontwikkelen, scholingsmogelijkheden ontwikkelen, subsidieverzoeken schrijven...
En dat alles in slechts tien uur per week?

Allemachtig. Als alle punten zijn verwezenlijkt, ben ik de tachtig gepasseerd.
Kan dat?
Waarom niet!

Ik wil de eerste honderdjarige popadviseur ter wereld worden.