Gisteren werd de site officieel geopend: het VPRO Radio Archief.

Archivaris Nienke Feis is al jaren bezig de zestigduizend banden die zijn overgebleven van het roemruchte VPRO-radioverleden te digitaliseren.

Soms staat er een summiere aantekening op een doos, oude draaiboeken zijn vaak verloren gegaan - alle banden zullen toch echt helemaal afgeluisterd moeten worden.

Daarbij stuit ze op bijzondere opnamen. Regelmatig zal zij op de site nieuwe vondsten laten horen.

'Vandaag is het iPhonedag, oftewel de Gadget-aller-Gadgetsdag.
Honderdenduizenden Amerikanen aaien vandaag hun nieuwe mobiel, die ze, na uren in de rij te hebben gestaan, voor honderden dollars hebben binnengesleept.

Ja, ik ben stinkend jaloers. De demonstratievideo's van Apple heb ik al tientallen malen afgespeeld - ik weet precies hoe het voelt, als je met je vingers over het touchscreen schuift. Als ik in de VS woonde, zou ik de komende dagen vrijhouden, om overal m'n iPhone te gaan demonstreren.

Wat een hype! En hoe razendknap uitgedokterd door de Applegenieën.
In januari had Grote Baas Jobs 'm gedemonstreerd - de wereldpers stond op z'n kop - daarna had niemand buiten de inner applecircle hem mogen vasthouden, tot een paar weken geleden de wondermobiel aan vier geselecteerde redacteuren van vier grote kranten ter hand werd gesteld.
Nou en die schreven prompt lyrische kritieken.

Die van The New York Times maakte er een leuke video van (zie link onderaan) - zogenaamd kritisch, maar ondertussen krijg je wel een perfecte demonstratie te zien.

Moet ik nou nog maanden wachten voor'ie in Europa komt? Zou verboden moeten worden. Voor een gadgetfreak staat deze periode gelijk aan pure marteling!

Daarom:
Lieve dames en heren van Apple-Nederland,
Als er nou 1 persoon in Nederland in aanmerking komt de iPhone alvast te mogen proberen, dan is dat wel ene Driek de Gadgetfreak, de naam zegt het al.

U zou mij buitengewoon gelukkig maken als ik de iPhone - al is het maar een maandje - eerder in huis heb dan alle andere Nederlandse gadgetfreaks.

Ik wil niet veel beloven, maar ik zou denk ik mijn geluk op alle mogelijke manieren gaan uitstralen....'

Uw Driek, de adspirant-iPhonefreak

- Bent u vandaag in Den Haag van de partij, meneer Scheurleer, op de Veteranendag?

'Geen haar onder m'n pet die daaraan denkt.'

- Maar u bent toch veteraan? U hebt in de Koude Oorlog gevochten - u mag toch niet ontbreken in de grote parade die door Willem-Alexander zal worden afgenomen

'Nu bekend is geworden dat hij getooid zal zijn met een witte anjer? Moet ik marcheren langs een militair met een bloem in zijn knoopsgat? Ik dank u de koekoek.'

- U wilt daarmee niet zijn grootvader eren

'Maar u denkt dus dat Prins Bernhard een anjer op zijn uniform droeg? Nooit! Hij droeg de anjer op de revers van zijn burgerpakken. Met de steel achterlangs in een met water gevuld buisje in zijn binnenzak, zo luidde altijd het verhaal.
Een soldaat met een bloem in zijn knoopsgat... geen gezicht! En trouwens streng verboden. Wie heeft Willem-Alexander dispensatie verleend? Generaal Berlijn? Minister Middelkoop?'

- U neemt dit hoog op

'Wis en zeker. Nu onze strijdkrachten elders in de wereld bloedige gevechten leveren, gaan wij hier niet met bloemen op het uniform uitstralen dat het allemaal zo liefelijk is wat wij doen.
Ik ga dadelijk VVD-Kamerlid Van Baalen bellen - ik heb al mijn hoop op hem gevestigd. Ik neem aan dat hij nog hedenochtend de Kamer in spoedzitting bijeen laat roepen, zodat dat anjergedoe misschien nog voorkomen kan worden.'

Toegegeven, mijn voorstel om Kamervragen aan de regering te stellen via minister Plasterk over creationisme versus evolutie (zie gisteren), was wat doorzichtig.
Die kwestie kan voor een oerknal onder dit kabinet zorgen.

Moeten de bewindslieden van de ChristenUnie nou op die manier worden uitgedaagd?

Ik vind van wel. ChristenUnie-politici handelen niet uit puur maatschappelijke bewogenheid alleen, maar zij toetsen hun handelen aan de Bijbel, die zij hanteren als een verborgen agenda.
Daar heb ik niets op tegen, als die ChristenUnie-politici maar open en duidelijk zijn in hun motivering - 'De Bijbel als Open Agenda', een mooi gespreksthema. Daarvoor is hun werk te belangrijk: zij regeren en moeten soms beslissingen nemen over leven en dood.

Zijn we weer een potje aan het overdrijven?

Nee. Nederland beschikt over 2172 clusterbommen, het afschuwelijkste tuig onder de wapens. ChristenUnie-minister Middelkoop mag die clusterwapens - ook al is er internationaal een verbod in de maak - nog steeds inzetten.

Blijkens bijgaand stuk in het Nederlands Dagblad moet een hoogleraar reformatorische wijsbegeerte hem erop wijzen dat het gebruik van clusterbommen niet valt te rijmen met een passage uit het Oude Testament.
Dus daarom (en niet omdat hij die wapens te verschrikkelijk vindt om te gebruiken) zal de ChristenUnie-minister zijn opvatting toch echt moeten wijzigen.

Dat bedoel ik. En daarom is het zo nuttig het Nederlands Dagblad te lezen.

In Amsterdam zijn vannacht honderden feestvierders die deelnamen aan de voor deze week geplande vijfenvijftig straatfeesten onderling slaags geraakt.

Burgemeester Cohen heeft een beperkt feestvierverbod afgekondigd.
Tussen 12.00 en 18.00 uur mag in de binnenstad niet in het openbaar worden gefeest.

Het Nederlands Dagblad brengt het nieuws prominent op de voorpagina:
Creationismerapport teruggestuurd.

Gisteren zou in de Raad van Europa een debat worden gehouden over een rapport dat werd opgesteld onder leiding van de Franse socialist Guy Lengagne.
In het rapport wordt fel uitgehaald naar het overal in Europa oprukkende creationisme (scheppingsgeloof). De opvatting dat God de aarde in zes dagen heeft geschapen, wordt 'onwetenschappelijk' en 'absoluut ongeschikt voor wetenschappelijk onderwijs' genoemd.

Lengagne noemt het van wezenlijk belang 'de religieuze fundamentalistische groepen uit te dagen, die met hun scheppingsgeloof onderzoekswerk bedreigen waarin de evolutie een belangrijke rol speelt'.

Tegenstanders van het rapport hebben in de Assemblee van de Raad van Europa een meerderheid bereid gevonden het rapport terug te sturen naar de commissie die het heeft opgesteld.

Citaat Nederlands Dagblad:
'Rapporteur Lengange liet na de vergadering weten 'verbijsterd' en 'ontsteld' te zijn over het besluit het rapport terug te sturen. Volgens de Fransman is er sprake van 'een terugkeren naar de Middeleeuwen'.

Wordt het niet tijd dat de Nederlandse regering gevraagd wordt naar haar standpunt?
Kan minister van Onderwijs Plasterk garanderen dat het creationisme in Nederland - in hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek - nimmer een poot krijgt om op te staan?

Niet vergeten: de Nederlandse commerciële televisie is geheel 'in buitenlandse handen'.

Dus die Fons van Westerloo, die in de Journaals staat te oreren alsof hij een der machtigste mediatycoons van het oostelijk halfrond is geworden, heeft voor de overname van Tien toestemming moeten vragen aan zijn baas, de heer Gerhard Zeiler, Chief Executive Officer van de RTL Group.

'Op Radio 5 is vandaag de Week van de Jaren 60 gestart.
Nou, dat vind ik uiteraard helemaal te gek! Hoe meer aandacht voor dit heavy decennium hoe beter.
Ook uit vakmatig oogpunt was ik van plan dag en nacht te luisteren naar Radio 5. Wie weet komen er nog mensen aan het woord die de jaren zestig bewust hebben meegemaakt. We moeten hun verhalen registreren, nu het nog kan!

Komt bij - maar dit is mijn persoonlijke hangup - ik ben van mening dat we juist vandaag, nu de square, reactionaire krachten weer de overhand krijgen, nu de autoriteiten weer het hoogste woord gaan kraaien en willen bepalen hoe ik en jij ons moeten gedragen, het levend houden van de jaren 60 van vitaal belang is, weet je.

Maar holy shit! Wat een bad trip krijg je als je de programmering van Radio 5 bekijkt.
De week van de Jaren 60? Joh, ze vergissen zich een jaartje of tien. Op hun top honderd komen weliswaar de Beatles voor, maar de Rolling Stones en The Who ontbreken jammerlijk, om van The Byrds en Country Joe And The Fish maar te zwijgen.

Nee, Willeke Alberti, Rob de Nijs en Ronnie Tober tieren welig. Terwijl dat nou juist de muziek was waar wij voor op de barricaden klommen (voor alle duidelijkheid: omdat we er tegen waren, snap je?).

Zegt een Radio 5-DJ:
'Ik probeer meer het accent te leggen op mooie stemmen, orkesten en melodieën dan op ritme, beat en gitaren. Conny Stuart, Jacques Brel, Marie Laforet en Billy Preston zullen onder andere te horen zijn.'

Ja, djiezus, noem het dan geen Week van de Jaren 60. Maar: Ook de Jaren 60. Of: De Nette Jaren 60.

En dan nog zoiets. Er is een prijsvraag uitgeschreven waarmee je een fotoboek over de jaren 60 kunt winnen.
De vraag die je moet beantwoorden luidt:

- Brigitte Bardot was hét mode-icoon in de jaren 60. Wat was haar handelsmerk

BB, jaren 60?
Dacht meer jaren vijftig. Maar goed, ik doe mijn best. Ik heb nog 's een foto van haar opgezocht en geprobeerd de vraag te beantwoorden.
Haar handelsmerk? Ik kom er niet uit.

En het is zo jammer dat door zo'n Radio 5-actie een verkeerd historisch beeld aan de huidige generatie wordt opgedrongen. Want de jongeren die de foto zien, zullen zeggen: het handelsmerk van die mevrouw? Nou, dat zal wel haar schaamhaar zijn. Wat raar dat ze dat gewoon liet zitten! Of is dat typisch jaren zestig, of zo?

Daar moet ik heel veel colleges tegenaan gooien om bij mijn studenten alle misverstanden te ontwarren.'

Prof. dr. Hako 'Angel' de Ruwe, hoogleraar Geschiedenis van de Jaren Zestig

Gewoonlijk zapte hij meteen door als er sportbeelden voorbijkwamen. Nu bleef hij even hangen. Jongens en meisjes hielden grote sjaals boven hun hoofden waarop te lezen stond: Foppe bedankt!

Toen zag hij de man met die naam - ongeveer van zijn leeftijd - op een podium staan. Hij had een microfoon in zijn rechterhand en net toen hij daarin iets zou zeggen tegen de menigte, gebeurde er iets vreselijks: hij werd onverhoeds van alle kanten natgespoten!

Jongens in trainingspakken stonden in een kring om hem heen en ze hadden grote flessen in hun handen waar ze flink mee schudden, zodat er spuitende stromen champagne uitschoten, die ze op de oude man richtten.

Het werd nog akeliger en nachtmerrieachtiger: toen de fonteinen waren uitgedoofd, kwam een jongen dichterbij en goot het restant uit zijn fles over het hoofd van zijn slachtoffer.

En de oude man met die naam, bleef maar glimlachen. Zijn mooie zondagse pak was doorweekt. Alsof er niets was gebeurd, sprak hij vervolgens een paar woorden in de microfoon.

Je kon maar beter van achteren Foppe heten dan van voren, dacht meneer Foppe, toen hij de angstaanjagende beelden wegknipte.

Hoewel?

Als de rondhangende jongens op het plein voor de supermarkt erachter zouden komen dat hij Foppe heette?

Hij moest vanmiddag boodschappen doen, na het weekend had hij niets meer in huis.
'Wat kan mij het schelen: ook als het droog is, trek ik voor de zekerheid mijn regenponcho aan', dacht meneer Foppe.

vredig eten is goed eten
want lekker eten doet men alleen in rust en vrede
voor een goede spijsvertering is het een vereiste
dat men elk hapje minstens vijftienmaal kauwt
daarom eet men met muziek ook beter
want onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelf
harmonieus en met de kaken ook de slokdarm
en later zelfs de overige dertig meter
lange darmen in de buik

vrede is goed eten met goede muziek
met marsmuziek kan men beter lopen dan eten
als men dan ook maar vredig loopt
en niet meemarcheert met een troep soldaten
tegen andere soldaten
dan is marsmuziek net zo bedorven
als besmet voedsel

maar bij dansmuziek is het zeker goed eten
want dansen is geen vechten
wie danst houdt rekening met andere dansers
zoals men onder het eten niet alle
lekkere hapjes alleen verorbert maar die deelt
met de overigen de disgenoten

Lucebert
(uit: Verzamelde Gedichten, Uitgeverij De Bezige Bij)

Gisteravond werd kanaal Tunnelvisie.TV ten doop gehouden. Bieslogs H. J. Vleeshouwer hield via een rechtstreekse videoverbinding een openingstoespraak vanuit een voetgangerstunnel ergens in het land.

Helaas leek het erop dat hij de bedoeling van de site niet helemaal had begrepen: hij dankte de makers voor het scheppen van 'een platform waarop oogklepdragers hun handicap kunnen bespreken'.

In de Amsterdamse tentoonstellingsruimte De Veemvloer baarden de partyhapjes die de makers van Tunnelvisie hun enthousiaste gasten serveerden veel opzien.

Verspreid in de zaal stond een aantal handige, mooi vormgegeven mobiele barmeubels opgesteld, waarop ouderwetse versnaperingen lagen uitgestald, die lang verdwenen leken uit het hedendaagse partycircuit.
Geen crackers, rolletjes of spiesjes met exquise kulhapjes, maar kartonnen zilveren schalen met kaasblokjes, schijven leverworst en potten mayonaise. Heerlijk!

Een tip om te onthouden: de op elk barmeubel geplaatste rol toiletpapier.
Hoe vaak gebeurt het niet dat men tijdens een feestje op de toiletten onvoldoende papier aantreft. Door een rol bij de lekkernijen te plaatsen, kan men zich al van enkele velletjes voorzien, voordat men even naar achteren moet.

'En dan zie je Balkenende uit z'n limousine stappen, naar de microfoons benen en dan zegt'ie dat'ie van alles en nog wat in de prullenmand gaat gooien.

'De Europese vlag en het Volkslied hebben wij al naar de prullenmand verwezen.'
En als'ie stoere taal uitslaat - als'ie hard en beslist wil lijken, trekt'ie z'n mondhoeken altijd even ferm naar boven.

Onze minister Van Buitenlandse Zaken Verhagen doet het daarna nog 's dunnetjes over. 'Het gaat goed, hoor: vlag en volkslied liggen al in de prullenmand.'

De andere Europese regeringsleiders worden knettergek van ons. Daar heb je die Hollanders weer met hun prullenmand.

Goed, dat je die vlag naar de prullenmand verwijst, kan ik me nog voorstellen. Moet je een grote prullenmand hebben, want die blauwe vlaggen met die sterren die je op tv ziet wapperen, lijken gigantische lappen. Verwijs die dus maar naar de vuilcontainer, zou ik liever zeggen.

Maar het Europese Volkslied naar de prullenmand verwijzen?
Ik krijg sterk de indruk dat onze regeringsleiders niet weten dat dit prachtige stuk muziek gecomponeerd is door een zekere meneer Van Beethoven. Wel 's van gehoord, Jan Peter en Maxime?

Welja, kieper Ludwig van Beethoven maar in de prullenmand! Cultuurbarbaren! De Negende Symfonie? In de prullenmand ermee.

Ik zou graag zien dat als de beide heren terugkomen van de al dan niet (door hun toedoen!) mislukte top en zij zetten weer voet op vaderlandse bodem, dat de Koninklijke Militaire Kapel dan op het vliegveld staat aangetreden en het Europese Volkslied van Ludwig van Beethoven speelt!
En helemaal uit dus, meer dan een uur. De hele negende symfonie moeten ze, naast elkaar staand op een verhoginkje, bibberend in de frisse wind aanhoren.
En laten we hopen dat het dan ook nog 's flink gaat stortregenen.'

H. J. Vleeshouwer, Beethovenkenner

'Ik begrijp niks van die nieuwe medicijnenwetgeving. Op korte termijn heb ik 20 neussprays en 110 strips morningafterpil nodig. Kan ik die bij een tankstation kopen of moet er moeilijk worden gedaan bij een apotheek?'

Mike van der Molen, directeur van 'iDoc, uw Netdokter'

We zaten in de kantine, in een groepje bij elkaar.
Ernst, de fotograaf, zei: 'Er wordt een buitenlandse zanger in studio 6 geïnterviewd en dadelijk moet ik 'm fotograferen.'
'Wie is het?', vroeg ik.
'Geen idee,' zei Ernst, 'een onbekende Amerikaan. Hij heeft net een eerste hitje in Amerika en hij reist nu door Europa ter promotie van z'n single.'
'Mogen wij even met 'm poseren?', vroeg Henk.
'Mij best', zei Ernst.

Wij wachtten voor de studio tot de zanger, gesecondeerd door een medewerker van zijn Amerikaanse platenmaatschappij, naar buiten stapte.

Henk zei tegen de zanger: 'Ach, mogen wij u voor de foto even optillen?'
De zanger keek stomverbaasd van Henk naar mij.
'Dat is in Nederland zo de gewoonte,' zei Henk, 'dat buitenlandse artiesten even worden opgetild, een lift naar de top, als het ware.'

'Okay', zei de zanger, een buitengewoon vriendelijke man.

We tilden hem op, de fotograaf legde aan en de zanger maakte een uitbundig gebaar. Een groet naar de fans die hij toen, in 1965, nog moest krijgen.
Voorzichtig zetten wij hem weer neer.

Een minister met een zachte g en nu ook de radiolezeres van het Weathernews met de dunste g ooit gehoord.
Het went.
Ik ga de zachte mooier vinden dan de harde.

Vooruit met de cheit - benoemen we de zachte g tot ABN-g?

In interviews, gevraagd naar de toekomst van humor op televisie, wil ik nog wel eens beweren dat het nu allemaal op internet gaat gebeuren. Dat jonge makers niet meer die lange, bureaucratische wegen van de omroepen hoeven te bewandelen, maar het met de nieuwe technieken geheel zelf kunnen maken en uitzenden.

Dit is zo'n voorbeeld: Tunnelvisie.TV

Op de site is nu al een bonte verzameling filmpjes, spotjes, reportages en liederen verzameld, die naar meer smaken.

Er is een serie in aanbouw met Ton in de hoofdrol - een typische twaalf-ambachten, dertien-ongelukkenstory.

De 'uitgeprocedeerde Samir Lentjes' zingt het galmlied 'Och Och Holland' zo erbarmelijk, dat het wel eens tot een culthit zou kunnen uitgroeien.

De drie makers schrijven:
'Tunnelvisie is een antwoord op de almaar aanzwellende stroom van informatie die ons via de tv-kanalen bereikt. Tijd voor vernauwing!

Tunnelvisie biedt met slechts vijf minuten per week voldoende entertainment en houvast. Het kanaal is in geen enkel pakket (Casema, UPC, Digitenne) verkrijgbaar en opereert volledig autonoom zonder geldstromen van welke publieke en/of commerciële omroep dan ook.

Onder het motto 'geen kijkbuis maar tunnelvisie' adviseren wij de klassieke televisiekijker om toch echt afstand te doen van dat zieke apparaat in de huiskamer. Vijf minuten per week op de computer is voldoende.'

Aanstaande vrijdagavond, 20.30 uur, vindt de lancering van het kanaal plaats in de Veemvloer te Amsterdam.
De opening wordt verricht door de van Bieslog bekende heer H. J. Vleeshouwer, in zijn functie van voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Oogklepdragers.
Iedereen is welkom.

'In het vervolg ontvangt iedereen die wordt ontslagen, daarvoor een vergoeding.'

Je hebt kans dat duizenden werknemers een rekensommetje hebben gemaakt en vandaag beginnen met de kantjes eraf te lopen.

Geachte Ivo Niehe,

Hartelijk dank voor de folder die ik van u heb mogen ontvangen. Mijn hart maakte een sprongetje, mag u gerust weten, toen ik mijn naam vetgedrukt op voor- en achterkant zag prijken. Stoer!
En wat knap, dacht ik ook, dat u mijn voorletters kent - W. Ph. - het gebeurt me zelden dat ik zo chique word aangeschreven.

Mijn gerezen ego schrompelde helaas weer iets in, toen ik de aanhef van uw aan mij gerichte boodschap las (zie voorkant folder):
'Geachte heer of mevrouw De Bie...',

Hallo! Ik ben het, Ivo! MENEER De Bie.
Zullen we elkaar tutoyeren? Zeg maar Wim.

Vervolgens schrijf je me:
'...als je, zoals ik, al ruim 30 jaar televisie mag maken, is het enige nadeel dat je zoveel hebt meegemaakt dat het een zeldzaamheid wordt dat je nog tegen een project aanloopt waarvan je niet alleen razend enthousiast wordt, maar - sterker nog - dat je een heel warm gevoel geeft.'

Sorry Ivo, ik krijg toch sterk de indruk dat je ene mevróuw W. Ph. de Bie voor ogen had toen je dit schreef.
Mij maak je namelijk niet zoveel meer wijs.
Als je, zoals ik, al ruim 40 jaar televisie maakt, is het grote voordeel dat je voordat je de tv aanzet al kunt raden hoe een aangekondigd tv-programma eruit gaat zien.

Ik laat 'm uit. Helaas moet ik je melden dat ik niet zal kijken naar die bingo-avonden - de grootste ooit. Ik hou niet van die in glitter en schetter gevatte bedelpartijen met 'een recordaantal winnende prijzen'.
Misschien doe ik mee als jij bekendmaakt dat je alle door jou in rekening gebrachte kosten aan het goede doel teruggeeft. (Hoeft niet, hoor, jouw schoorsteen moet ook roken.)

Komen er ook nog gewone collectebussen aan de deur? Dan zal ik daar wat extra's in doen. Goed?
Veel succes, Ivo M. M. Niehe!

Eerst kijken we elkaar even recht in de ogen.
En dan gaan we verhoortje spelen.
Iedereen wordt geblinddoekt en krijgt een emmer water in handen gedrukt.
En dan moeten we proberen elkaar nat te gooien.
Ja, leuk!

Minister Ab Klink (Volksgezondheid) overweegt mensen die er niet alleen een gezonde leefstijl opna houden, maar anderszins ook als modelburger kunnen worden aangemerkt - nooit in aanraking met justitie geweest, vrijwilligerswerk verricht, stemmen bij elke verkiezing - van regeringswege een premie te verstrekken ten behoeve van hun uitvaartverzekering.

'Wij spelen met die gedachte. Iemand die altijd voorbeeldig Nederlanderschap heeft betracht, hoeft ook niet nog 's krom te liggen voor een fatsoenlijke begrafenis', zei Klink zaterdag op Radio 1.

Tijdens de openingsplechtigheid van de Betuwelijn droegen de vijf verantwoordelijke vrouwelijke ex-ministers boterkleurige hoeden.

De koningin (met paarse hoed) verrichtte zonder een woord te zeggen de openingshandeling en verliet hevig blozend de partytent.

De baritonsaxofonist had rood haar, dat wisten we. Maar nu we hem op kleurenfilm terugzien, blijkt zijn haar oranje, vergeleken met het rood van zijn jas.

Een onbeduidend detail?

Een gebeurtenis die vijftig jaar geleden werd vastgelegd op zwart-witfilm lijkt een eeuw oud - diezelfde gebeurtenis in kleur lijkt gisteren gemaakt.

Vanaf november gaat de VPRO een 35-delige tv-serie uitzenden die is gebaseerd op het boek 'In Europa' van Geert Mak.

Op een 'making of'-weblog zijn de vorderingen tijdens het maken van de serie te volgen en iedere maandag verschijnt een podcast waarin Geert Mak zijn boek in afleveringen samenvat.

Deel 1 - 'Hoofdstuk I: 1900-1914' - is online te beluisteren of te downloaden.

Geert Mak is met zijn improviserende stijl en aangename stem een uitstekende podcastverteller.

Gisteravond manifesteerde een luidruchtige groep jong volk zich al op de hangplek tegenover het redactielokaal. Maar vanavond barsten de eindexamenfeesten pas goed los.

Met enige schroom laat ik de twee foto's zien die ik van mijn eigen eindexamenfeest heb overgehouden. Pijnlijk wordt duidelijk hoe lang geleden dat plaatsvond.

Op de bovenste foto is aan mijn doorzakkende benen te zien dat ik niet kan dansen. Alle klasgenoten leerden de foxtrot dansen - mijn ouders vonden dansles te duur.
Hooguit twee leerlingen beheersten het jiven (een voorloper van de rock&roll).

Ik hou mijn dame ook duidelijk verkeerd vast, met mijn arm krampachtig onder haar oksel gestoken. En ik durf mijn hand niet gestrekt op haar rug te leggen. Ook zij weet zich geen raad, ze grijpt me aan mijn mouw vast. Een arm om mijn schouders? Als ze had gewild, had ze er niet bijgekund.

Op de onderste foto bevestig ik (rechtsboven) een ballon aan mijn voet. Tijdens het ballondansen moest je de ballon van een ander paar proberen kapot te trappen - een spelletje waarmee je nu nog alleen op kleuterpartijtjes kunt aankomen.

Van die feestjes herinner ik me de opwinding vooraf en de eenzame fietstocht terug naar huis.

Pal naast het imposante gebouw van Beeld en Geluid op het Mediapark in Hilversum ligt een stuk land braak, waarop in de komende twee jaar het gebouw van het Simplisties Contentum zal verrijzen.

De plannen voor dit nieuwe Verbondshoofdkantoor werden gisteren door de beide directeuren bij de opening van hun overzichtstentoonstelling 'En wel hierom' in het Beeld en Geluid-gebouw bekendgemaakt.

'In het Simplisties Contentum is niet alleen onze overige content te zien waar op de tentoonstelling geen plaats voor was - onze literaire activiteiten, de Simplistiese Boeken, artikelen en bescheurkalenders - maar het Contentum wil middels workshops, congressen, bloostrainingen en bezinningsbijeenkomsten de bezoekers ook leiden naar een mondiaal content zijn met zijn of haar bestaan.'

De Verbondsdirectie vroeg aan de wereldberoemde architect Rem Koolhaas een ontwerp te maken voor het Contentum en ontving per kerende post uit China een schets van Koolhaas - een van zijn befaamde 'servetschetsen'.

Het gebouw in de vorm van een mattenklopper wordt 189 meter hoog.

(Op de site van /geschiedenis wordt een rijk geïlustreerde hommage aan het werk van het Simplisties Verbond gebracht.)

'Toen een staatssecretaris onze wijk bezocht, heb ik hem onderhouden over de falende aanpak van de hondenuitwerpselen op de trottoirs, over de terugloop van het aantal brievenbussen en over de bezorgers van de gratis kranten die hun overtollige exemplaren in het trapgat van de stationsingang donderen.

Niets van terug te vinden in de beleidsplannen van de regering.
Luisteren naar de bevolking? Kom nou toch!'

H. J. Vleeshouwer, teleurgesteld burger

Vandaag openen Van Kooten en De Bie hun overzichtstentoonstelling 'En wel hierom!' in dat spectaculaire gebouw van Beeld en Geluid op het Mediapark van Hilversum.

Er is een overweldigende belangstelling van de media. De beide directeuren van het Simplisties Verbond (dat nog altijd bestaat!) zijn de hele dag in touw om allen te woord te staan.

De Biesloghoofdredacteur vraagt om begrip - hij draagt vandaag een andere pet en is niet op zijn post in het redactielokaal.

Biesloglezers laten me weten: 'Ja, als je die Mess Tins laat zien, waarom dan niet het bestek?'

Ik herken ze meteen: de lepel, waarop het mes (annex fles- en blikopener) en de vork werden vastgeklikt.

Het bestek moest in een zakdoek gewikkeld in de Mess Tins worden gepakt, want anders kon de vijand je al op een kilometer afstand horen aanrammelen.

In het jaar 2256 voert een wetenschappelijke expeditie opgravingen uit op de berghellingen van de Korabit (2763 m), in het nagenoeg ontoegankelijke grensgebied tussen Albanië en Macedonië.

Men stuit op de ruïne van het Klooster der Heilige Georgio, waar gedurende twee eeuwen het in een gouden schrijn gevatte polshorloge van George Bush werd aanbeden.

Het gerucht dat het horloge is gevonden en nog steeds loopt, doet een nieuwe stroom pelgrims de Korabit beklimmen.

Na een periode van twaalf ambachten en dertien ongelukken besloot ik begin jaren zestig mijn geluk in Australië te beproeven.

Het werd een periode waaraan ik niet graag herinnerd wil worden - een zwarte bladzijde in mijn levensgeschiedenis.

Van veel gebeurtenissen heb ik achteraf grote spijt; ik heb brave mensen ten onrechte beschadigd of verdriet gedaan.

Aan het eind van dat jaar werd de Australische grond me te heet onder de voeten en koos ik het hazenpad.

Misschien schrijf ik ooit alle schuldgevoelens van me af in een (schelmen)roman.

Dat zou ik ook wel willen: door de minister van Justitie Hirsch Ballin benoemd worden in een commissie die een halfjaar gaat studeren op het probleem van 'de slinkende kennis van de burger over de rechtsstaat en zijn instituties' en hoe het vertrouwen in de rechtsstaat taant en wat daartegen te doen is en meer van dat soort gewichtigheden.

Waarom worden naast 'enkele kopstukken uit ambtenarij en zakenwereld' tennisser Richard Krajicek en KRO-directeur Verlind wel uitgenodigd en ik niet?

Uiteraard zou ik gedurende dat halve jaar door het land trekken en overal mijn oor te luisteren leggen.

En dat rapportje zetten we in een weekje zo in elkaar.

Uit deze 'pannetjes' heb ik gedurende een kleine twee jaar tientallen keren gegeten tijdens het uitvoeren van (denkbeeldige) veldslagen op de slagvelden van de Koude Oorlog.

Deze Mess Tin Set is al tientallen jaren in gebruik bij de legers van vele landen en er moeten er miljoenen van in omloop zijn. Iedere soldaat draagt de invouwbare blikken in zijn/haar ransel standaard mee.

Dit exemplaar staat bij mij op zolder voor het grijpen. Als ik ooit nog 's eten moet halen in een gaarkeuken - maar laten we hopen dat dit nooit... enzovoorts - klap ik mijn blikken uit om er twee kwakken eten in te kunnen ontvangen.

Ik heb een bewijsfoto gevonden.
Het is etenstijd, we zijn ergens in Frankrijk op verkenning.

Uw hoofdredacteur, tweede van links op de voorgrond, zit gebogen over zijn blik. Hij heeft uren gelopen en schrokt het eten naar binnen. Mag hij nog een keer halen bij de veldkeuken?

Vroeger haalde het verdrietige zoontje zijn zatte vader uit de kroeg (Ach vaderlief, toe drink niet meer), nu wordt de vader door zijn 12-jarige kind met gemak onder tafel gedronken.

Mag ik me aan een voorspelling wagen?
Als u hem niet eerder hebt gezien, zult u hem na dit concert nooit meer vergeten.

Sonny Boy Williamson II: zanger, mondharmonicaspeler, performer, legende.

'Sonny Boy Williamson (a.k.a. Rice Miller, 1899-1965) was en is nog de grootste verhalenverteller in de blues. Hij kan met zijn vliegensvlugge afwisselingen van mondharmonica en stem zijn verhalen van interpunctie voorzien, van uitroeptekens, vraagtekens, zuchten.' (Wim Noordhoek op zijn Avondlog)

De telefoonboeken worden dunner en dunner.
Is het telefoonboek over een paar jaar verdwenen?

Steeds meer mensen bellen uitsluitend mobiel en krijgen geen vermelding in het telefoonboek.

Verzamelaars opgelet!
Spaar de telefoonboeken van nu - een appeltje voor de dorst.
Over twintig jaar behoren ze tot de meest gezochte antiquarische boeken.

Het zijn dan egodocumenten geworden. 'Kijk 's. Leuk, hè, hier sta ik nog met naam en adres gedrukt in een boek!'

Het leeftijdsverschil tussen Evert en Jacqueline - achttien jaar - speelt een minder grote rol in hun relatie, dan het feit dat Evert zijn studie nooit heeft afgemaakt, maar Jacqueline vorig jaar een bachelorgraad heeft behaald en zij zich sinds vorige week ook master mag noemen.

'Is er iets?', vraagt Jacqueline, iets vaker dan normaal.
'Nee, niks', zeg Evert. Maar zijn knorrigheid groeit.

- Pieter Woldeman, ik heb met stijgende verbazing in uw 'Nieuw Woordenboek Jongerentaal 2007' zitten lezen. Ik ben toch wel heel ver verwijderd van de jongerenwereld, dacht ik, bij lezing van uitdrukkingen als: iets is 'spekkel', of een avond is 'te brak', een meisje is een 'bonnie tonnie', een biertje is 'een klamme pets', enzovoorts. Had ik nooit van gehoord

'Ja, het gaat hard. Als je in een halfjaar geen jongeren hebt horen spreken, blijkt hun taalschat geheel vernieuwd.

- Ik dacht bijvoorbeeld dat ze nog steeds zeggen dat iets 'cool' is bijvoorbeeld..

'Ha ha ha. Hopeloos verouderd. Te waarderen kleding, een muzieknummer, een DJ is 'rot hopeloos', of 'prangend'. En als ze iets heel erg goed vinden, dan is dat 'kuttepetut'.'

- En in de relatiesfeer, hoe worden jongens en meisjes genoemd

'Een populaire jongen wordt door de meisjes 'een beentjelichter' genoemd en meisjes die het niet zo nauw nemen, zeg maar, worden door de jongens als 'scharsponzen' weggezet.'

- Hoe legt u die nieuwe woorden vast, meneer Woldeman, begeeft u zich elke avond in jongerencafés en hangplekken

'O, dat hoeft niet, hoor. Ik heb zelf drie jongeren thuis, dus ik word de hele dag met die nieuwe taal geconfronteerd. Bovendien is het zo dat ìemand die nieuwe woorden heeft verzonnen, iemand gebruikte voor het eerst het woord 'pokkemok' als'ie een strenge vader bedoelde, nou, toen bedacht ik dat ikzelf het beste diegene kan zijn die...'

- ...die de woorden verzint? De door u gesignaleerde jongerentaal is door u zelf bedacht

'Maar vergis u niet: daarmee komen die woorden nog niet in mijn woordenboek. Pas als mijn jongens ze gaan gebruiken, komen ze in aanmerking te worden opgenomen. En dan nog nadat ze meerdere malen hier in huis hebben geklonken. Dus toen Paul, Peter en Patrick mij minimaal vijf keer 'pokkemok' hadden genoemd, heb ik het in de woordenlijst Jongerentaal 2007 geplaatst.'

- Meneer Vleeshouwer, u hebt zojuist een paar Hollandse Nieuwe gekocht. Wij willen u vragen: en? Hoe zijn ze dit jaar

'Geen idee. U denkt toch niet dat ik zo onfatsoenlijk ben in het openbaar een haring in mijn keel te laten glijden, zoals gisteren weer op tv was te zien?
Vorig jaar liet de minister-president zien hoe onsmakelijk de haringetende mens eruitziet, dit jaar was het Erica Terpstra die een harinkje in haar grote gezicht liet zakken. En ze keek erbij alsof ze nog nooit iets heerlijkers tot zich had genomen. Terwijl het voor 90% zeker was dat het geen Hollandse Nieuwe was!'

- Wij meenden haar toch een haring te zien verorberen

' Ach, welnee. Dat was een Deense Nieuwe, meneer. Als ze had geweten dat ze een Deense haring at, zou ze lang niet zo hemels kijken.'

- Wat hebt u gekocht? Deense Nieuwe

'Nooit! Nooit gaat er een Deense Nieuwe bij mij naar binnen. U weet dat nagenoeg alle Hollandse Nieuwe bestaat uit Deense en Noorse haring, die door de Nederlandse visverkopers in het buitenland wordt gekocht. Een schandaal! De Noorse Nieuwe is niet te eten, veel te tranig. De Deense Nieuwe is vlak en smakeloos - vlees noch vis.'

- Dus u kocht echte Hollandse Nieuwe

'Bij mijn speciale visboertje die met zijn eigen kottertje in de Nederlandse wateren vist. En daar ga ik thuis, in mijn eentje, met de gordijnen dicht, vandaag van genieten. Ik heb er vier, om de twee uur gaat er een naar binnen. Alleen Hollandse Nieuwe mag zilt en mals worden genoemd.'

- Hoeveel hebt u betaald, voor uw Hollandse Nieuwe

'Dat viel dit jaar reuze mee. Ze kosten 70 euro 80 per haring. Ruim met uitjes en zuur. Koopje voor zoiets heerlijks!'

Nick:
- Nee, dat zeg ik. Je hoef niet met alle modes mee te waaien, maar je moet ook uitkijken dat je niet blijft hangen, zeg maar. Dus dat je ook kan denken van: ok, 't is mode, maar zo gek is dat nog niet.

Greta:
- Nou, noem jij dan eens 'n mode van dat je zegt dat lijkt me wel wat.

Nick:
- Eh... Nou... klinkt misschien gek, maar...

Greta:
- Nou? Wat vind jij dat ik moet doen? Want daar zal het wel op neer komen.

Nick:
- Welnee, dat zeg ik niet, dat het moet. Ik zal 's iets geks noemen. Het is namelijk zo dat de meeste mensen tegenwoordig hun eigen van onderen scheren. 't Is maar een voorbeeldje, hoor.

Greta:
- Gedver. Helemaal kaal van onderen?

Nick:
- Ja. Jongeren schijnen dat massaal te doen. Alles van onderen eraf.

Greta:
- O ja? En hoe weet jij dat, als ik vragen mag?

Nick:
- Nou, dat heb ik ergens gelezen of zo.

Greta:
- Lezen? Sinds wanneer lees jij ergens? Wacht even: jij zit toch niet naar porno te kijken als jij achter je computer zit, hè? Jij zit toch niet 's avonds laat naar kale geslachtsdelen te staren

Nick:
- Nou, nou, nou! Hoe kóm je d'r bij. Nee, ik las laatst in de wachtkamer van m'n masseurtje dat de mensen hun eigen massaal van onderen scheren. En toen dacht ik: misschien heeft het wat. We moeten een beetje met de tijd mee, Greta

Greta:
- O, jij wou dat ik ook met een scheermes... Nou, van zijn levensdagen niet. Je heb altijd gezegd dat ik overal mooi haar had en nou moet het eraf?

Nick:
- Bij wijze van proef. Dat we 's kijken hoe het bevalt.

Greta:
- We? We? Wou jij zeggen dat jij alles d'raf heb gehaald?

Nick:
- Eh... Laten we zeggen dat ik het een beetje heb bijgepunt.

Greta:
- Nou, weet één ding, meneer Nick: ik moet geen kaal jongetjesdingetje. Voorlopig slaap ik boven en als 't er weer een beetje aan is gegroeid, spreken we verder. Speel jij ondertussen maar met je computer. Ga jij je maar uitleven op die kalenetensites

Nick:
- Nou niet kwaad weglopen. Greta! We zouden een gezellig ommetje maken... Het was zomaar een ideetje, Greetje!

'Ik ben driemaal getrouwd geweest en driemaal flitsgescheiden.
Zijn die flitsen nog wel geldig?

Straks blijk ik drie echtgenotes te hebben.
En dat mag hier niet. Nog niet.'

Mike van der Molen, trigamist?

Spoedberaad in de VVD-fractie, een schriftelijke verklaring en een gezamenlijk optreden voor de toegestroomde media - Rita Verdonk ligt weer in de clinch met Mark Rutte.

In een vraaggesprek met weekblad HP/DeTijd (oplage 40.000 exemplaren) zegt Verdonk dat Rutte niet echt rechts is en zij wel.

Wat tot op heden niet naar de pers lekte is het gerucht dat een zin die Verdonk uitsprak na de gewraakte zin over Rutte, door de redactie van het weekblad werd geschrapt:

'Mark is niet echt rechts, maar ik wel. Maar ach, Mark heeft een piemel en die heb ik nu weer niet.'

Er bestaat een gerede kans dat deze nieuwe rel vanavond in EenVandaag, Netwerk, NOVA en Den Haag Vandaag groot zal worden gebracht.

Waar we ons zeer op verheugen, is de verschijning van good old Hans Wiegel!
De parlementaire journalisten zijn toch niet vergeten hem om commentaar te vragen?

In de krant had hij kunnen lezen dat hij gerekend kon worden tot de moeilijk bemiddelbare laagopgeleide kansarme oudere werklozen met te weinig vaardigheden om aan de slag te komen. En dat de grote stad waarin hij woonde met hem 'te kampen' had.

Daar word je niet vrolijk van.

Gelukkig was hij ook analfabeet, dus de discussie ging een beetje langs hem heen.

Met het uitkleden had meneer Foppe de grootste moeite. En maagkramp. En een te snel kloppend hart. Het was al nagenoeg onmogelijk zich voor zijn huisarts van een kledingstuk te ontdoen, laat staan dat hij nu te midden van duizenden onbekenden zijn broek moest laten zakken.
Maar ja, hij had zich nu eenmaal opgegeven voor deze actie. Of had iemand dat voor hem gedaan...?

Hij wachtte en treuzelde, maar toen de meeste omstanders geheel naakt waren, maar vooral toen een man in een megafoon begon te brullen: 'Kom op, mensen, uit die hap, er moeten nog meer foto's gemaakt worden!', zette meneer Foppe zijn pet af, gleden colbert en overhemd van zijn schouders en stapte hij uit zijn broek en schoenen.
Even draalde hij nog met zijn onderbroek, maar huppetee! daar ging'ie al naar benee. Hij stopte de hele klerenbundel in een grote plastic zak, die, voorzien van zijn naam, voor hem klaarlag.

Wat was dat een heerlijk gevoel. Helemaal bloot in de frisse ochtendbries, zomaar tussen andere bloteriken. Wat een overweldigend aantal soorten en maten mensen had je toch! Meneer Foppe keek wel, maar niet stiekem. Gewoon, recht vooruit. En - de grootste openbaring - niemand keek naar hèm. Niemand liet merken de blote meneer Foppe raar, mismaakt, of vies te vinden.

Wonderlijk helder, met een grijns van geluk op zijn gezicht, voelde meneer Foppe zich opgenomen in de blote menigte, die zich nu in de richting van de grote parkeergarages bewoog, waar ze voor het oog van de wereld zou worden opgesteld.

Meneer Foppe nam een slok van zijn chocolademelk en schudde daarna zijn kussen nog eens op. Hij mocht best een uurtje slaap inhalen. Na die rare beelden in het Journaal had meneer Foppe lang liggen woelen voor hij was vertrokken, maar over wat er toen allemaal gebeurde, was hij nog steeds stomverbaasd.

Voor volgende G8-topconferenties kan beter een permanente ondergrondse vergaderbunker worden gebouwd (op IJsland?), omgeven door een kilometersbreed mijnenveld.

Nog veiliger en goedkoper:
de wereldleiders blijven thuis en vergaderen vanuit de eigen bunkers per webcam.
Dat groepsportret na afloop is digitaal in een mum in elkaar geplakt.

'Willen jullie iets nieuws zien op computergebied?
Willen jullie tegen vrienden en collega's kunnen zeggen: 'Ik heb nóu iets gezien... Weet je hoe jij binnenkort achter je computer zit?'

Hebben jullie 18 minuten en 15 seconden de tijd?

Neem die tijd en kijk naar een demonstratie van Surface, een techniek van Mircrosoft, die toetsenbord en muis naar de prullenbak verwijst.

Op een groot beeldscherm speel je met je handen en de toepassingen zijn verbluffend. Ja, er is plaats voor vier paar handen. En dat je gewoon je mobiel of je camera op het scherm zet en dat je dan gewoon met je handen... Enfin, kijk eerst maar.

Ik heb in het verleden wel eens minder vleiende dingen over Microsoft geroepen - ik trek ze allemaal in, nee, ik ben bereid overal te vertellen hoe geweldig hun nieuwe vondsten zijn.

Maar dan moet ik een proefexemplaar van die grote Surfacetafel nu al in huis krijgen, voordat ze eind van dit jaar overal in hotellobby's en uitgaansgelegenheden staan opgesteld.

Als Gadgetfreak van het eerste uur ben ik de ideale proefpersoon die heel zinnige dingen over Surface kan zeggen, als ik er een paar weken mee mag spelen.
Deal?'

Driek the flabbergasted Gadgetfreak

Aanstaande woensdag, 6 juni, zingt de bariton Thomas Hampson in het Amsterdamse Concertgebouw.

Een gebeurtenis. Bij vorige gelegenheden - ik was er een paar keer bij - 'ging het dak eraf'.

Bij wijze van voorproefje link ik door naar zijn site, waarop twee liederen van Franz Schubert en twee liederen van Hugo Wolff zijn te beluisteren en te bekijken.

Geruchtmakendste, perfect uitgevoerde, verst reikende satire uit de geschiedenis van de Nederlandse televisie.
Culminerend in een vermaan aan de kijkers, die te weinig organen doneren en aan de politici, die de wachtlijsten moeten aanpakken.

Maar als de programmamakers dan toch hun bedoelingen onthullen en die rechtstreeks verwoorden, dan had ik nog graag een ondubbelzinnige veroordeling van alle vormen van selecties bij medische ingrepen en voorzieningen willen horen.

Komen nierpatiënten met het syndroom van Down in aanmerking voor een donornier? Ja toch, mag ik hopen?

Vanavond leest de hoofdredacteur voor de laatste maal in dit seizoen voor in Duizend Woorden (Radio 6, 21.00 - 22.00 uur).

Namens Driek dank aan allen die aanvullingen hebben gestuurd op zijn stukje over fietskleppers.

Dit weekend gaat hij experimenteren met de schoenpoetsblikjevariant.

Gisteren ontving de redactie van tegenlicht.vpro.nl de Pritchettprijs - de Nipkowschijf voor multimediale activiteiten.

Als om te bewijzen hoe terecht die toekenning is, startte gisteren diezelfde redactie een YouTube-kanaal waarop documentaires in de Engelse taal worden aangeboden.

We belden vanmorgenvroeg met staatssecretaris Timmermans.

- Goedemorgen. Als u van tevoren had geweten hoe groot de commotie zou zijn die is ontstaan na uw gesprek met enkele journalisten, zou u dan opnieuw antwoord hebben gegeven op een als-dan-vraag

'Op dit moment lijkt het me niet relevant alsnog op die vraag in te gaan.'

- Maar als u niet naar de Kamer zou zijn geroepen vanwege uw antwoord op een als-dan-vraag, zou u dan mijn als-dan-vraag wel beantwoorden?

'Als ik had geweten welke zeurvragen u mij voor zou leggen, dan had ik de telefoon niet opgenomen. Goedemorgen.'