Op de midweekse hoofdredactievergadering constateerde de hoofdredacteur tot zijn genoegen dat zich bij Bieslog op dit moment geen grote productionele problemen voordoen.

'Mochten toch onverwachte problemen opduiken, dan stel ik voor die voorlopig voor ons uit te schuiven. De ervaring heeft me geleerd dat vooruitgeschoven problemen vaak een groot zelfoplossend vermogen in zich dragen.'

Omdat niemand de behoefte gevoelde tijdens de rondvraag een vraag te stellen, ging de hoofdredacteur met opgeruimd gemoed over tot sluiting van de hoofdredactievergadering.

DEN HAAG - De handtekening van minister Veerman van Landbouw (CDA) onder een jaarrekening van zijn bedrijf 'Veerman France' is 'uit te leggen'. Dat zei premier Balkenende dinsdag in de wandelgangen van de Tweede Kamer. (ANP-bericht)

Wij vroegen om uitleg aan handschriftdeskundige Tamara van der Woude.
Toen we haar de handtekening lieten zien, viel haar mond open van verbazing.

'Is dit de handtekening van een minister? Niet te geloven.'

- Waarom bent u zo verbaasd

'Alleen de V is herkenbaar. Dit is geen handtekening, maar een paraafje. Zelden zo'n slordig gevalletje gezien.'

- Minister Veerman noemt zichzelf ook 'een slordig man'

'Een ongelooflijke sloddervos. Maar ook knap brutaal en zelfvoldaan. Iemand die denkt dat die V wel genoeg is en verder kan volstaan met een paar streepjes.
Weet u wat mij het meest verontrust? Die handtekening is heel makkelijk na te bootsen. Met dit krabbeltje kan iedereen een document ondertekenen - wie weet wat er nog allemaal boven water komt. Iemand met zo'n handtekening zou geen openbare functie moeten bekleden. Veel te riskant.'

- We zullen het dan maar opbiechten: de handtekening die wij u lieten zien is vals. Wij zagen 'm gisteren op tv en konden 'm vanmorgen nog feilloos namaken

'Dat bedoel ik. Als minister Veerman zijn handtekening niet snel verandert, is hij niet te handhaven.'

Op deze dag werd de reveille al vroeg geblazen, omdat er heel wat werk aan de winkel was; tenten afbreken, keukens afbreken, persoonlijke uitrusting inpakken, materiaal inpakken, fietsen opladen enz. enz.

We dienden om ± 2u30 van het kampeerterrein te vertrekken wilden we de trein van 5u. uit Maastricht halen. Wel, het ging niet allemaal van een leien dakje. Sommige jongens vonden het nodig een beetje te gaan staan lummelen, zodat door enkelen onder hoogspanning gewerkt werd. Er ging dan ook een zucht van verlichting op, toen de laatste spijker in de kisten kon worden geslagen. De trein van 5u was toen echter al verkeken.

Na afscheid van de boer te hebben genomen vertrokken we dan eindelijk in de namiddag. En toen was het de vraag, of we de trein van 6u. zouden halen.
Spurten, racen, zouden we 't halen, vlugger, daar is het station... stuiven het perron op... Te laat! Een kwestie van een ½ minuut.

Het was pas 10u.30 toen we met de trein van 7u. op het Staatsspoor in Den Haag binnenvielen.

Zo was dat dus het einde van het kamp en tevens van dit Logboek.

Patrouilleleider van de Zeemeeuwen 's Gravenhage 1 Sept.'54

Ik wil een nieuw Chinees t-shirt!!!!!! Mijn Chinese t-shirts van vorig jaar zijn te vaak gewassen, waardoor uitgelubberd. Kan ik echt niet meer aan.

Mijn huidige Chinese broek is tot op de draad versleten! En bovendien kwa model hopeloos verouderd - kan ik niet meer mee over straat. IK HEB DRINGEND TWEE NIEUWE CHINESE BROEKEN NODIG!!!

De winter nadert, nog even en we moeten weer truien gaan dragen. Ik wil me voorbereiden op de kou, met een Chinese trui naar de mode van winter 2005. IK WIL EEN CHINESE TRUI IN DE KAST!!!!!!!

Als de eurocommissaris voor Handel deze noodtoestand laat bestaan, zit er niets anders op dan dat we gewapend met snijbranders en koevoeten naar de Rotterdamse haven gaan en de containers openbreken.

De handel in stroom en gas wordt geheel geprivatiseerd - de netwerken worden voor 49 procent verkocht aan de hoogstbiedenden.
Een plan van minister Brinkhorst, dat vrijdag j.l. werd goedgekeurd door het kabinet.

Het Nak de Weert Instituut voerde voor Bieslog een zogenaamd watergevoelonderzoek uit. Aan een representatief panel uit de Nederlandse bevolking werd de vraag voorgelegd of men, zonder veel kennis van economische zaken, toch iets aan het water kon voelen bij het vernemen van deze plannen.

78% van de ondervraagden geeft te kennen aan hun water te kunnen voelen dat de privatisering van stroom en gas de consument niet ten goede zal komen.

Ook over de besteding van de miljarden euro's die de lagere overheden met de transacties gaan verdienen, toont men zich uitermate sceptisch. Mismanagement, luchtfietserij en fraude zal schrikbarende vormen aannemen, voelt 82% van de panelleden aan het eigen water.

En 91% van de ondervraagden meent met grote zekerheid aan hun water te kunnen voelen dat in 2030 nagenoeg alle Nederlanders spijt zullen hebben van de nu genomen beslissingen.

Werd Katja Schuurman gisteravond ondertiteld ten behoeve van doven en slechthorenden? Ik ben vergeten het te controleren.

Rechtstreekse uitzendingen van Paul de Leeuw kunnen niet meer ondertiteld worden, omdat hij te snel spreekt - bij Katja loopt de zender vast.

Ik heb steeds vaker een goedhorendentolk nodig.

Thuisgekomen vonden we bij het uitpakken de ansichtkaarten die we al wel met postzegels hadden beplakt, maar nog niet geschreven.
Stom, we hadden zulke leuke kaarten gevonden - een met een oude olijfboom, een met een oude mevrouw en een rare witte muts op en een met streekwijnen en kazen uitgestald op een tafel in een boomgaard en van elk type kaart hadden we er zes gekocht.

Iedereen stuurt ons altijd kaartjes - dit jaar zouden wij ook 's....
Goede raad was duur. Zouden we alsnog tekstjes maken in de trant van: 'lieve die en die alles goed hier we genieten ons suf liefs van ons en tot gauw? en vanavond op de bus doen?

Maar worden de Italiaanse zegels door de Nederlandse posterijen geaccepteerd?
En als ze erdoor slippen, hoe reageren vrienden en familieleden op de ontvangst van onze kaarten als ze over de postzegel duidelijk leesbaar de naam van onze woonplaats Beetsterzwaag zien gestempeld?

Nee, het risico dat dit tot grote bonje gaat leiden mogen we niet lopen.
Dus versturen we de kaarten niet.

Volgend jaar moeten we niet vergeten de lege kaarten mee op vakantie te nemen. Sturen we ze alsnog, zogenaamd van de vakantie in 2006.
Tenzij die Italiaanse postzegels inmiddels blijken verlopen. Zal je altijd zien.

Familie Heukelveld,
Beetsterzwaag

- Meneer Van der Molen, vanmorgen lazen we in het Algemeen Dagblad dat het zeer lucratief is vandaag de dag een pannenkoekenhuis te beginnen.U startte onlangs in Sliedrecht een pannenkoekenhuis - hebt u de trend zien aankomen?

'Ik heb het gelezen in het AD. En het lijkt wel of die Robert Blom in mijn zaak is geweest en toen meteen klaar was met z'n onderzoek. Had'tie wel even het adres kennen vermelden.?

- Waarom trok de heer Blom in uw zaak zijn conclusie

'Nou, hij zegt dat je goud geld ken verdienen met een pannenkoekenhuis, maar ook met de verkoop van lingerie. Ja, hè, hè, dat weet ik nou al een half jaar dat dat een platinamijn is. Want in mijn zaak worden dus pannenkoeken geserveerd EN setjes lingerie verkocht.'

- De bediening..

'...bestaat uit mijn vriendin. En als zij u uw pannenkoek met stroop komt brengen, is zij gekleed in de nieuwste lingerielijn, ja.
Bestelt u een tweede pannenkoek - naturel, met kaas, met pindasaus, we hebben 65 soorten - dan is zij van bh en slip gewisseld. En al dat ondergoed is ook te koop. Dus op de tafels staan twee menukaarten: met pannenkoeken en met lingerie. Nou en het loopt storm!'

- Ziet u een verband tussen het nuttigen van een pannenkoek en het showen van lingerie

'Ikke niet. Kijk, ik wou een eigen restaurantje en mijn vriendin zat in de lingerie, had een eigen winkel. Nou en toen ben ik begonnen met pannenkoeken te bakken in het keukentje achter de lingeriezaak. Dat is namelijk hartstikke makkelijk - het enige eetbare dat ik kan maken.
Weet u wat het succes is? Mannen durven nou ook een lingeriezaak in! Omdat'tie pannenkoekenhuis heet. Je ken bij mij met de hele familie pannenkoeken komen eten, waarna mama met de van papa gekregen geile lingerie de deur uitstapt.
'Prettige avond verder, slaap lekker', zeg ik dan altijd met een knipoog bij de deur. Gouden formule!'

Onbegrijpelijk dat ze bij Talpa dit probleem niet van tevoren hebben onderkend.
Bovendien: een bevalling op tv - hoe vaak hebben we dat al niet gezien? Daar zullen de nu al zwaar tegenvallende Talpakijkcijfers niet mee kunnen worden opgekrikt.

Waarom probeert men het niet alsnog met overlijden?
Er zijn genoeg terminalen te vinden die tuk zijn op veel laatste aandacht.

Hoofdredactrice Hummie van der Tonnekreek moet voor de eerste uitzending (morgen) in allerijl op zoek naar een goeduitziende jonge vrouw die nog vier weken heeft te leven en voor de BB-camera's wil sterven.
Als de overledene het BB-huis wordt uitgedragen en het vuurwerk losbarst, zullen we 's zien of er niet gekeken wordt!
En de begrafenisplechtigheid in de Arena gaat die van Hazes overtreffen.

Magere Hein is de Real Big Brother.

Om 08.00 uur vanmorgen - dus op een gewone doordeweekse dag - is hij via de A1 'zomaar voor de lol' nog één keer van zijn woonplaats B. naar het nabijgelegen plaatsje W. gaan rijden.

Aanstaande maandag staat op dat stuk snelweg vanaf 07.00 uur weer een file van 12 kilometer.

In de medische wereld wordt stress niet beschouwd als een overdraagbare aandoening.

De veronderstelling dat het eten van ophokeieren leidt tot stressklachten bij de mens, moet dan ook met spoed nader worden onderzocht.

Evert zou er best voor voelen met een paar verwante leeftijdgenoten een woongemeenschap voor ouderen te gaan vormen. Met 'voorzieningen' en gebaseerd op wederzijdse hulp, zodat ze gegarandeerd buiten het verafschuwde bejaarden- of verzorgingshuis kunnen blijven.

Hij weet het, zo'n toekomstplan ontwikkelen is vroeg op je vierenvijftigste, maar voor alles in kannen en kruiken is - de goede mensen en het goede huis zijn gevonden - nadert hij de zestig.

Maar ja. Kan hij Jacqueline vertellen wat hem bezighoudt? Kun je bij een vrouw van zesendertig aankomen met gepieker over oudedagsvoorzieningen?

Misschien kan hij het aantrekkelijk maken door haar bijvoorbeeld te schetsen dat er nooit meer oppasproblemen zullen zijn, omdat kleine Evert er heel veel leuke opa's en oma's bij zal krijgen.

Even mee wachten, toch maar. Ook niks achter haar rug om gaan regelen.
Haar ouders beginnen nu te sukkelen - misschien denkt ze zelf over een tijdje 'dit wil ik niet' en kan hij de woongemeenschap ter sprake brengen.

Evert is ervan overtuigd dat je tegenwoordig met ouderworden niet jong genoeg kunt beginnen.

Het idee achter het programmaconcept 'Ik wil een kind van jou' is vele kijkers kennelijk niet geheel duidelijk geworden.

Gisteravond werden bij de tv-studio van de nieuwe zender Talpa tientallen potjes met vers sperma afgeleverd.

Naar eerst nu uit onderzoek blijkt, is onder een groot deel van de schoolgaande jeugd het gebruik van het kaften der schoolboeken geheel onbekend.

Op de door het Nak de Weert Instituut aan een scholierenpanel voorgelegde vraag 'Wat is kaften?' gaf 78% aan geen idee te hebben.

Andere antwoorden:
'Kaften is als de melk zuur wordt.'
'Iemand uitschelden.'
'Als mensen gaan scheiden.'

De leider van het onderzoek, dr. Nak de Weert, doet in zijn onderzoeksrapport - dat vandaag wordt aangeboden aan de minister van onderwijs - de aanbeveling op de eerste schooldag lessen in kaften verplicht te stellen.

'Men klaagt steen en been over de hoge prijs van de schoolboeken - aan het behoud, zodat ze kunnen worden hergebruikt, wordt geen aandacht besteed. Door goed en gedegen kaften gaat een boek jaren langer mee. Speciaal moet worden gelet op het inknippen en vouwen der lipjes ter bescherming van boven- en onderkant van de boekenrug.'

Dr. Nak de Weert bezit een bibliotheek van tienduizend boeken over onderzoeksmethodieken, die hij elke vijf jaar eigenhandig herkaft.

Niet uit nostalgische overwegingen, maar puur uit nieuwsgierigheid stelde ik me de volgende vraag:

Als ik nu leerling in de hoogste klas van het voortgezet onderwijs zou zijn, welke agenda kocht ik dan?

Dus liep ik een tijdschriftenhal binnen en probeerde te kiezen uit de uitgestalde 61 soorten schoolagenda's.
(Dat ik vroeger niets te kiezen had en alle schooljaren met hetzelfde model Rijamagenda heb doorgebracht, laat ik nu buiten beschouwing.)

Zou ik er een nemen van rond de tien euro van een kledingmerk (bij die van 13 euro 90 krijg je een gratis cap of shoulderbag), een radiostation (538) of voetbalclub (Feyenoord)?

De meeste zijn zo bont en overdadig vormgegeven dat er voor de dagelijkse huiswerknotities nauwelijks plaats is.
Nee, ik denk (hoop) dat ik daar als leerling niets van moet hebben.

Wat ik niet had verwacht: er zijn ook volop sobere, schone en lege te koop.
Ik koos een kleine zwarte, voor 2 euro 95.

Bruin, 'gewoon' kaftpapier is niet meer te krijgen. Uit de bakken steken de felgekleurde rollen je tegemoet, met beertjes, clowntjes en grappige cartoons.
Maar ik vond ook een paar diepzwarte.

Zou ik het aandurven op de eerste schooldag zo te verschijnen: met een zwarte tas waarin een zwarte agenda en zwarte boeken?
Zeker wel! Ik heb me altijd al interessanter willen voordoen dan ik ben. Heel erg.

Nou, ik ga het nieuwe lesrooster maar 's overschrijven in mijn agenda .
Volgend jaar hebben we zomervakantie van 8 juli tot 27 augustus.

• Samenvattend: is het niet heel erg een kwestie van manoeuvreren tussen de belangen door?
• Zeker, maar je moet daarbij heel erg proberen je eigen opvattingen vast te houden.
• En dat valt u moeilijk.
• Dat kan af en toe heel erg moeilijk zijn, ja.
• Heel erg bedankt voor dit gesprek.

De VVD zou Hans Wiegel wel weer als lijsttrekker willen opstellen, maar een Kabinet Van Agt - Wiegel zit er nooit meer in.
Voor de naaste toekomst gaat het om de vraag hoe groot de invloed van de nieuwlinkser Van Agt op de linkerflank van het CDA nog is.
Bij volgende verkiezingen wordt D66 weggevaagd, lopen veel CDA-kiezers over naar links en trekt Wiegel zich - naar we hopen voorgoed - terug uit de politiek.

Goed hè, zo'n politieke analyse.
Vroeger zat ik altijd ademloos te luisteren als oude ooms dit soort onderwerpen in de verjaardagskring bespraken.

Dat iedereen op internet een eigen radiostation kan beginnen, had ik al doorgegeven.
Dat iedereen een zelfgemaakt audioprogramma naar de iPodspeler van een abonnee kan dirigeren is voor onze lezers ook geen geheim (Podcasting).

Dat deze nieuwe manier van uitzenden ook met zelfgemaakte videofilms mogelijk gaat worden, ligt in de lijn der verwachtingen.
De firma Apple zal met de (nog niet aangekondigde) iPodVideo een enorm gat in de markt gaan boren.
(Dat de VPRO het voortouw neemt met VODcasting via iTunes had ik ook al gemeld.)

Van de mogelijkheid eigen filmpjes op internet te plaatsen, wordt massaal gebruikgemaakt.
Op GoogleVideo vulde ik de tag 'Amsterdam' in en vond slechts 57 filmpjes, maar op YahooVideo trof ik 2284 filmpjes aan die iets met Amsterdam te maken hebben.

Wat moeten we met deze wetenschap?
Niets.
Ik wil alleen maar zeggen dat je geen twee miljard euro hoeft te bezitten om binnenkort een eigen tv-kanaal op te zetten.

Je schakelt het scherm in, want je hebt met jezelf afgesproken laat op de avond nog even goed je best te zullen doen. Zie het als een burgerplicht geïnformeerd te blijven.

Maar het lukt niet.

Na een heldere vraag raak je na drie warrige zinnen van het antwoord de draad al kwijt en begint de slaap zich op te dringen.

Je blijft nog even kijken naar zijn linkerwenkbrauw, die voortdurend op en neer wipt. Alsof de spreker met een overduidelijke ironische mimiek een dubbele bodem onder zijn stoffige woorden wil aanbrengen. Gevoegd bij de tikkeltje scheefstaande bril geeft dat nog wel een komisch effect.

Maar de humor is onbegrijpelijk, kennelijk van een hogere orde. Ook voor de interviewer, op wie de wippende wenkbrauw geen enkel effect heeft.
Het onderwerp - terrorismebestrijding - roept niet de flauwste glimlach op.

Je haakt af. Je moet nodig naar bedje toe.

Het enig denkbare compliment dat een verwant de spreker na afloop zou kunnen geven:
'Daar heb je je prima uit gered, Piet Hein!'
'Dank je zeer', zegt Piet Hein en gooit beide wenkbrauwen in de lucht.

Donner in Nova.

In een aanval van opruiminisering heb ik mijn fax bij het grofvuil gezet.

Zelden zette het apparaat zich, na de korte introductiebel, nog in beweging.
Er rolde op maandagmorgen wel eens een weekmenu van een plaatselijk afhaalcentrum uit, maar vanmorgen bleef het bij gerommel en gepiep in de buik van de vergeelde kast.
Er bleek nog een rol papier in het binnenste aanwezig, zodat ik de diagnose aandurfde: 'apparaat overleden'.

Ach, wat waren we opgewonden, Kees en ik, toen we in 1987 de showroom van een firma in kantoorapparatuur op een veraf industrieterrein bezochten.
Na een demonstratie van het wonder van de fax hadden we er allebei meteen een besteld.
We stonden al met één been in de jaren negentig, vonden we en de plannen borrelden op.
We zouden dagelijks heftig over en weer gaan faxen, wat zou leiden tot - daar waren we van overtuigd - Het Eerste Fax Boek Ter Wereld.

De grote bak werd een week later door een installateur binnengedragen en aangesloten.
Die employee zagen we maandelijks terug, want we hadden ook een peperduur servicecontract getekend.
'Deze techniek vergt gedegen onderhoud - het schoonhouden van de inktrollen en zo - en daar hangt een prijskaartje aan', had men ons verzekerd.

Het boek is er niet gekomen, maar we wisselden er veelvuldig teksten en knipsels mee uit. Eerst met elkaar, daarna met vele anderen, want de fax werd in korte tijd razend populair.
De grote bak met onderhoudsmonteur werd vervangen door een klein kek model 'telefooncentrale', die naarmate het facsimiléverzenden per computer veel makkelijker werd, stiller en stiller viel.

Ik vond het toch moeilijk afscheid te nemen.
In de geruststellende wetenschap dat mijn scanner ook eventueel kan faxen - maar aansluiten doe ik 'm niet - heb ik de banden met het stopcontact en de telefoonaansluiting verbroken.

Het lukt mij goed de evenementisering te vermijden met binnenblijverisme en negerisering.
Maar veel stadsbewoners dromen van plattelandisering, hoewel ook daar de recreatisering niet is tegen te houden.

De individualisering is overlopen door de samenmetonsallerisering.

'Bij het vallen van de eikels,
slijpen we de bijlen.'

Het oude spreekwoord van de Cananefaten heeft een minder agressieve, strijdlustige betekenis dan het lijkt. Het geeft aan dat de winter nadert en de houtvoorraad moet worden aangelegd.

Welkom terug bij Bieslog.
Heeft de hoofdredacteur zijn ambitieuze lijst werkzaamheden voor de afgelopen drie Bieslogloze weken afgewerkt?
Voor een groot deel.

Met trots verwijs ik naar de linkerbalk, waarop een geheel opgeschoonde en vernieuwde lijst dossiers wordt gepresenteerd.
Van alle op Bieslog gepubliceerde stukjes is hier ongeveer eenderde deel opgenomen.

Er zijn nieuwe dossiers aangelegd (o.a. BieslogTaal, BieslogLinks, BieslogBeesten), de bijdragen van de medewerkers zijn verzameld (Meneer Houtvast, H. J. Vleeshouwer, Teleman) en de bestaande dossiers zijn herschikt en aangevuld.

Ik weet dat veel lezers in de dossiers rondkijken - ik durf een bezoek nu weer van harte aan te bevelen.

De Operatie BieslogSchoon zou onmogelijk zijn geweest zonder de intensieve medewerking van Clara Legêne, waarvoor ik haar veel dank ben verschuldigd.
Andere plannen en ideeën hoop ik de komende maanden te verwezenlijken.

Laat de kou maar komen. We gaan de vuren hoog opstoken.

Wat krijgen we nu? Vakantie? Daar deed de hoofdredacteur toch niet aan?
Nee en dat blijft zo.

Ik ga deze tijdelijke sluiting gebruiken om:
achterstallig onderhoud weg te werken (de dossiers moeten nodig aangevuld),
nieuwe invalshoeken te bedenken (vooral op videogebied moet er eens wat gebeuren),
liggende plannen uit te werken (nieuwe cd),
een frisse neus te halen (af en toe fietsen door de duinen).

Ik wens de lezers goede zomerse weken
en ik hoop u allen de 22e weer te treffen.

Wim de Bie
hoofdredacteur