Van alle kanten wordt me nu het adres aangereikt waar wel streaming beelden van broedende vogels zijn te vinden: bij Vogelbescherming Nederland.

Albert Hofmann, de Zwitserse chemicus die in 1943 bij toeval het middel LSD-25 ontdekte, is op 102-jarige leeftijd overleden.

De op internet te vinden portretten van Hofmann laten zien dat je geen LSD moet nemen om 'lekker rustig te worden'. Als slaapmiddeltje werkt het niet zo goed.

Zijn er dit jaar geen broedende slechtvalken te zien? We missen ze!
Een vraag in de mail.

Ach jeetje, helemaal vergeten. Op die 127 meter hoge toren zit wel degelijk een slechtvalkgezinnetje met vier jonkies.

De beelden zijn niet streamend, maar om de tien seconden is er een nieuw plaatje.

Toen ik aan de KMA in Breda studeerde en het tot sergeant had geschopt, droeg ik lang golvend haar tot op de schouders. In uniform, dus onder mijn baret uit!

Daarmee tartte ik de leiding, die onze koppen het liefst kaal zou willen halen. Kaal is nu modern, toen een ziekte.

Maar wij, langharige militairen, waren met een groepje dus we durfden wel. Sterker nog: we waren lid van de Soldaten Vakbond en alle leden hadden lang haar.

De Hogere Legerleiding dreigde met verzwaard arrest, ja, we konden ons maar beter voorbereiden op een langdurig verblijf in Nieuwersluis (de militaire GvanGenis).
Maar we hielden voet bij stuk. Militaire discipline zit vanbinnen en niet in de lengte van je haar, stelden we. Dus deden we ons werk voorbeeldig. En wasten we tweemaal daags, ook op bivak, onze haren. (Moeilijk geklooi met water in je binnenhelm.)

Uit de hele wereld kwamen ze kijken. Het Nederlandse leger gold als het progressiefste ter wereld. En bij NAVO-oefeningen moesten de bevriende geallieerde generaals erkennen: die langharige Dutchies zien er niet uit, maar het zijn wel puike soldaten!

Progressief is het Nederlandse leger allang niet meer. Dat is nu het Spaanse leger. Want wie is daar de baas?
De Minister van Defensie is een vrouw. En zeven maanden zwanger. En met een dikke toeter gaat Carme Chacón naar Afghanistan om daar de Spaanse troepen te inspecteren.
Ze is bovendien een overtuigd pacifiste, maar, zegt ze: dat klopt, want Spanje doet toch mee aan een vredesmissie?

OK, ik ben een ouwe, allang afgezwaaide kolonel, maar als ik haar zie denk ik weer even aan mijn eigen lange haar.
En ik salueer, zo strak als ik kan, voor de Spaanse Minister van Defensie.

Kol. b.d. Menno Scheurleer

Continu, tot morgenochtend zes uur: muziek van Duke Ellington.

Uit een persbericht:

'Meer geld voor taal en rekenen.
Het kabinet trekt in de komende drie jaar 115 miljoen euro uit om het taal- en rekenniveau van leerlingen in het basis- en voortgezet onderwijs te verhogen. Daarna komt er elk jaar nog 15 miljoen euro bij.' (NOS.nl)

Vraag 1:
Na drie jaar komt er elk jaar 15 miljoen euro bij. Waarbij?

Vraag 2:
Hoe groot is het bedrag dat in 2012 wordt uitgetrokken om het taal- en rekenniveau te verhogen?

Veel echtelieden die samen in een auto rijden zonder navigatieapparatuur, brengen zichzelf in een onveilige situatie door de aanwezigheid van een veiligheidshamer aan boord.

De Deense bassist Niels-Henning Orsted Pedersen en de Amerikaanse pianist Kenny Drew spelen twee Deense volksliedjes.
Toen ik ze had afgespeeld, wilde ik ze onmiddellijk nog een keer horen.

Wat een lawaai in het centrum! Klonk er muziek uit een geluidsinstallatie? Het was toch geen feestdag?
Toen meneer Foppe het smalle straatje naar de supermarkt insloeg, deinsde hij terug. Maar het was al te laat.

Het straatje was geheel gevuld met mensen. Aan een lange kant stond een mannenkoor opgesteld dat uit volle borst een lied galmde, begeleid door twee accordeonisten - er pal tegenover hadden zich rijen voorbijgangers geposteerd die zichtbaar genoten van het gebodene. De meesten zongen van ganser harte mee.

Meneer Foppe zag in één oogopslag dat hij geen kant meer uit kon. Rechtsomkeert maken was te opzichtig, een te hatelijke blijk van afkeuring.
Doorlopen was ook onmogelijk - in het smalle vrije strookje straat tussen koor en publiek stond de dirigent, gekleed in een witte broek, een wit overhemd en een kapiteinspet op het hoofd.
'Aha!,' dacht meneer Foppe 'dit is een matrozenkoor en ze zingen een zeemanslied.' De mannen droegen witte broeken met daarop zwart-wit gestreepte truien, en donkerblauwe wollen mutsjes op het hoofd.
Nu verstond hij de tekst ook beter:

'Daar is het water, daar is de haven
Waar je altijd horen kon: We gaan aan boord
De voerman laat er nu paarden draven
En aan de horizon ligt Emmeloord'

Nee, langs de dirigent glippen, onder het zicht van het voltallige publiek, was voor meneer Foppe ondoenlijk.
En hij had gezien hoe de kapitein zich af en toe omdraaide en het publiek aanmoedigde mee te zingen. Stel je voor dat de dirigent meneer Foppe snapte bij een vluchtpoging en hem voor het publiek zou neerzetten... waarna hij zijn beide handen achter zijn eigen oren plaatste, waarmee hij wilde zeggen: 'Ik hoor geen geluid uit ene meneer Foppe komen!'

De matrozen zongen, waarbij zij beeldende handgebaren maakten:

'Kijk die jongeman ben ikke' (de mannen wezen op zichzelf)
'Ja, ikke was de kapitein' (de mannen wezen naar de dirigent)
'Hiero, en die grote dikke' (de mannen maakten halve bolle cirkels over hun buik)
'Ja, dat moet Malle Japie zijn' (de mannen wezen op hun voorhoofd)

En toen staken alle matrozen hun handen in de lucht en de kapitein gebaarde het publiek mee te doen, ook de armen in de lucht te steken en heen en weer te zwaaien en iedereen deed mee. Dus moest hij wel: meneer Foppe zette zijn boodschappentas op de grond en stak zijn armen in de lucht en zwaaide van links naar rechts.

'In 't diepe water, ver van de haven
In die novembernacht, voor twintig jaar
Door 't brakke water is hij begraven
Als ik nog even wacht zien wij elkaar
Toen ging de zee zo tekeer'

Eindeloos was het lied - zeker twintig coupletten lang heeft meneer Foppe staan meezwaaien. Het zweet gutste onder zijn pet uit. Hij werd nat over zijn hele lijf, voelde hij, want hij had ondanks het warme weer zijn wollen shawl en dikke winterse jas nog niet thuis durven laten.
En toen het afgelopen was, kreeg hij een foldertje in de hand gedrukt waarin hij van harte werd uitgenodigd aanstaande Koninginnedag van elf tot vijf met de matrozen mee te komen zingen op het Marktplein.

Meneer Foppe is meteen naar huis teruggegaan. Er is nog een halfje brood in de trommel en met een paar gekookte eitjes komt hij het weekend wel door.

Hij zit in de grote stoel aan het raam en probeert met een kopje koffie de doorstane spanningen in bedwang te krijgen.
En hij zoekt in de folder naar een telefoonnummer, zodat hij het bestuur van het koor kan melden dat hij helaas ziek is geworden en aanstaande Koninginnedag niet van de partij kan zijn.

Het aantal boerkadraagsters in Nederland bedraagt officieel honderd, naar schatting van het vorige kabinet.

Vijf ministers kwamen naar de Tweede Kamer voor het boerkadebat.

Moet er ook een boerkaverbod in de zorg komen?
In de zorgsector is de boerka onbekend - de inspectie en de artsenorganisaties hebben geen enkel probleem gerapporteerd.

Toch laat minister Klink 'verkennen hoe het in de zorgsector is gesteld'.

Volgende week behandelen regering en Tweede Kamer het tweedelig badpak in de fietsenmakersbranche.

Een optocht naar het Binnenhof van stakende opa's en oma's die binnenkort geen geld meer krijgen voor het oppassen op hun kleinkinderen.

De geschiedenis van de afgelopen tweeduizend jaar is in de visie van de Imam voor een moslim niet van groot belang en de nationale identiteit ook niet.

'Ik heb maar één identiteit: die als moslim en als moslim ben ik een vreemdeling op aarde, ik woon als een vreemdeling in mijn eigen land; elk vreemd land is mijn vaderland en elk land is mij vreemd.

Als ik mijn identiteit zou laten bepalen door mijn vaderland, zou ik me ook verplicht voelen dat land te verdedigen, als dat nodig zou zijn.
Het volkslied zingen bij nationale gebeurtenissen is nog net toelaatbaar. Maar dat moet het dan ook maar zijn voor moslims.'

De Imam die deze woorden in het openbaar uitspreekt kan rekenen op een overweldigende golf schimpscheuten en hate-mail.
En media-aandacht: hij zal de komende drie dagen te op alle zenders te zien zijn, uitgenodigd worden aan alle praattafels.

Maar u begrijpt het al: de heer op de foto is geen Imam, maar prof. dr. Bram van de Beek, hoogleraar theologie en decaan van de faculteit godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit. Ik heb de bekende flauwe truc toegepast en de christenen ingeruild voor moslims.

Ik bedoel te zeggen dat ik zo graag prof. dr. Bram van de Beek aan een van de praattafels zou zien aanschuiven. Een eigen 'extremist'. Eindelijk eens wat anders.
Ik reken op Knevel.

Na de verkiezing van Mariëtte Hamer tot fractievoorzitter van de PvdA wordt zelfs Willem Drees - die nu 122 jaar oud zou zijn geweest - een betere kandidaat genoemd.

Middelbare mannen die vandaag wanhopig speuren en gluren naar meisjes met rokjes aan - 'O, wat is dat toch een vertederend voorteken van de naderende zomer' - zouden gedwongen dienen te worden zelf in een rokje gekleed de straat op te gaan.

Dat is geen pretje, heren, zo'n blaasontsteking.

'Wat heb ik gemaakt?
Een fotokunstwerk?
Een bewegingsexperiment?
Een wetenschappelijke uitvinding?

Je kent het verschijnsel: je tube tandpasta is bijna leeg. Je knijpt er het laatste sliertje uit, dat nauwelijks de borstel bedekt. Je zet de krom geknepen tube terug op z'n dop (een tube neerleggen, doe je niet meer) en ziet: langzaam zuigt de tube een beetje lucht in en verheft zich helemaal in z'n dooie eentje op zijn dop, tot een kaarsrechte stand.

Fascinerend, toch?

Ik besloot deze movement te fotograferen, voorbijgaand aan het eventuele verwijt van joh, Dries, krijg jij alleen je tube tandpasta nog omhoog? Ha ha ha ha.

Dat vind ik zo goedkoop. Een tube tandpasta is voor mij toch echt geen fallussymbool. Een tandenborstel an sich misschien nog wel, maar een leeggeknepen tube, nee, sorry hoor...

Later dacht ik: ja, wacht even, wat gebeurt hier? De tube richt zichzelf op, waarbij energie vrijkomt. Misschien is dit wel de ontdekking van de 21e eeuw - the Self Filling Tube, of zoiets.

Dus dat er over tien jaar rijen met grote lege tubes staan opgesteld langs de dijken, die om de zoveel uur gebogen worden, waarna ze zich oprichten; met de vrijgekomen energie van honderd tubes kan een stad als Gouda worden voorzien van stroom.

Met mijn foto's ga ik eerst langs een Fotokunstgalerie en daarna door naar TNO in Delft.'

Driek de Photo/Art-Freak & Inventor

Het New Yorkse station WKCR is vanaf vanmorgen zes uur bezig een 24-uurs marathon uit te zenden met muziek van Charles Mingus.

Een één minuut durend filmpje van twee katten die met een banaan spelen. De banaan wordt aan een draad op en neer bewogen en de katten weten niet hoe ze het hebben!

Twee meisjes in een gymnastiekzaal leren hoe ze moeten paaldansen. Een meisje valt, na aanwijzingen van het andere meisje, uit de paal op de grond, waarna een vechtpartij ontstaat.

Twee van de miljoenen filmpjes die op internet rondgaan. Die onzinfilmpjes vormen ook vette handel: sites waarop tientallen van die filmpjes dagelijks worden aangeboden, krijgen een miljoenenpubliek en zijn rijp voor reclame (collegehumor.com).

'Als er niks wordt gedaan komt het netwerk in 2010 krakend tot stilstand door een tsunami aan video. In 2015 zal het internetverkeer vijftig keer zijn huidige omvang bereiken.'

Wat maakt een onzinfilmpje succesvol?
Er is geen peil op te trekken.

Een voorbeeld. Een Japans meisje kijkt 34 seconden zwijgend in de camera en maakt daarna het peace-teken. Op dit moment van schrijven is het filmpje ruim driemiljoen keer bekeken.

Het meisje zwijgt. Maar ze heeft sprekende ogen. Misschien is dat het.

Nu pas is de ware betekenis duidelijk van zo'n vaag beroep als 'de tussenpersoon' in de verzekeringsbranche.

Een tussenpersoon neemt de mensen ertussen.

De befaamde cartoons van The New Yorker worden geanimeerd tot Ringtales.

Hiernaast een papieren versie van de bekende cartoon van Peter Steiner uit 1993...

Het is dat ik geen trekhaak aan mijn auto heb. Ik zag mij ook nooit en te nimmer rondrijden met een caravan of boedelbak. Maar nu ik weet heb van de mobiele volkstuin, ben ik van gedachten veranderd.
Ik wist dat er in Den Haag één stond en ik vond hem gistermiddag, geparkeerd op een sportveld naast de De la Reyschool.

Prachtig idee!
Ik zou er graag mee willen toeren. (Ik ga niet nog een keer uitleggen dat mijn opa en mijn vader hun tuinen vele malen hebben moeten ontruimen ten gevolge van oprukkende nieuwbouw.)

De mobiele tuin is overal neer te zetten - op saaie pleinen, op niet gevulde parkeerterreinen, tussen kantoorkolossen. En als je wordt weggestuurd, rijd je fluitend weg.

De Mobiele Volkstuin - een kunstproject van Annechien Meier bestaat al twee jaar. De tuin ligt (staat) nu in de Transvaalwijk en zal worden verzorgd door schoolkinderen.

'Transvaal ligt dicht bij het centrum van Den Haag. Het is een levendige multi-etnische buurt. Deze wijk wordt ingrijpend geherstructureerd. Veel woningen en tuinen staan op het punt om gesloopt te worden. Ook een door een woonblok omsloten volkstuin aan de De la Reijweg, waar schoolkinderen en bewoners hun groenten kweken, is verdwenen. Nieuwe volkstuinen zijn niet gepland want koopwoningen worden gebouwd en de grond is duur.'

Het kunstproject is dus tegelijk een pleidooi voor meer groen in de wijken.

Ik kijk nog 's goed naar de voorkant: eh... er zijn dus twee auto's nodig... De twee helften dienen aan elkaar gekoppeld.
Mocht ik ooit in aanmerking komen voor een mobiele volkstuin, zou dan iemand met mij mee willen rijden? Iemand die veel verstand van tuinieren heeft, want dat ontbreekt mij.

Na het lezen van dit bericht werd ik op slag verlicht en bekeerde ik mij tot Rita en haar TON-beweging.

Ja! Weg met die exotische buitenlandse religies en hun enge fanaten!
We hebben ze in eigen land!

Laten we trots zijn op onze oertraditionele eigen Nederlandse knettergekke gelovigen. Die ons willen besmetten met ziekten die we allang overwonnen hebben.

Wij van TON rekenen erop dat onze Rita straks in de Tweede Kamer zal pleiten voor gedwongen inenting.

Alles, maar dan ook echt alles wat Charles Darwin ooit heeft genoteerd en bedacht en geschetst en laten drukken - gratis toegankelijk op een site van de Universiteitsbibliotheek van Cambridge. De gehele ontstaansgeschiedenis van de evolutietheorie aan de hand van de aantekeningen die Darwin maakte tijdens de vijf jaar durende reis op het schip The Beagle.

Twintigduizend onderwerpen, negentigduizend afbeeldingen.
Dit is weer zo'n mammoetinternetproject waar je even ademloos doorheenschiet en denkt: ongelooflijk, maar wie gaat dat allemaal lezen? Wie getroost zich de moeite Darwins moeilijke handschrift te ontcijferen?
Wetenschappers dus, die - ik hoorde het kort geleden een paar van hen enthousiast onderstrepen - geen kostbare reizen meer hoeven ondernemen om in een bibliotheek ergens in de wereld een noodzakelijk citaatje te gaan halen.

Ik bleef hangen op de eerste druk van The Voyage of the Beagle en ik bleef zeker een uur geboeid lezen.
Je liegt!
Een halfuur.
Nou ja, tien minuten dan. En toen moest ik door naar een andere URL.
Van wie moest je door?
Van m'n rechterhand die de muis bedient.

Na stakingsdreiging en nachtenlange onderhandelingen lijkt het tij gekeerd: er wordt momenteel in het gehele land weer hard gewerkt in de vasteplantensector.

Het was vandaag Secretaressedag! Helemaal vergeten!

Ik heb weliswaar geen secretaresse, maar ik had een stukje willen maken over de weldaad van werken zonder secretaresse of secretaris - hoe fijn het is geen personeel 'onder je' te hebben en je al je afspraken en administratie zelf moet regelen en in eigen hand houden, zodat je je fouten, stommiteiten en vergeetachtigheden niet op een ander kunt afschuiven en als je op een dag als vandaag vergeet dat het Secretaressedag is en je geen bloemetje, bonbonnetje of een of ander prulletje hebt meegenomen, dat er dan niet teleurgesteld of bozig naar je gekeken wordt.

Hulde aan alle eigen baasjes die het zonder secretaresse proberen te rooien.

Generaal Dick Berlijn heeft op de valreep van zijn vertrek geroepen dat wat hem betreft de dienstplicht weer mag worden ingevoerd.
Een onhandige uitspraak, want in de Tweede Kamer is er geen enkele steun voor het idee; ook zijn eigen militaire achterban ziet er niets in.

En ja, dan moet Berlijns baas, staatssecretaris Jack de Vries, de boel rechtbreien.
'De generaal is verkeerd begrepen.' Een van de doorzichtigste spindoctortrucs.

Toch is Jack zijn oude vak een beetje aan het verleren.
De generaal en hij zijn wel voorstander van een sociale dienstplicht, 'waarbij bijvoorbeeld jongeren families van uitgezonden militairen helpen'.

Helpen? Waarmee? Met boodschappen doen? Of krijgen deze dienstplichtigen een opleiding in stressbestrijding en traumahulp?

Sorry, Jack, slaat nergens op. Voor Balkenende verzon je wel betere persberichten.

Ten behoeve van het vorige stukje zocht ik op Google naar informatie over het toneelstuk l'Aigle à deux têtes (De tweekoppige adelaar).
Nu pas viel mij op dat bij de meeste gevonden adressen door Google is toegevoegd: (Vertaal deze pagina).

Met deze Googleservice kun je dus de gehele inhoud van een site laten vertalen.
Ik testte dat met een Engels artikel over het toneelstuk en binnen enkele seconden verscheen deze tekst:

Samenvatting

Natasha, de koningin van een ongelukkige koninkrijk, leven in afzondering in haar kasteel, nog steeds treuren over de dood van haar echtgenoot, de koning, die stierf tien jaar geleden. Een avond, een jonge man breekt in haar wijken en valt op haar voeten. Struck Door zijn gelijkenis met haar echtgenoot, Natasha verbergt hem van de politie die op zoek zijn naar hem. Realiseren dat de jongeman, Stanislas, is een anarchist die van plan was haar te vermoorden, de koningin verklaart dat hij was verstuurd door het lot te doden en haar Zo een einde maken aan jaren van haar verdriet. Echter, hun lot lijkt te volgen van een ander pad wanneer Stanislas en Natasha ontdekken zij in love...

Tot mijn twintigste heb ik nooit 'Ik hou van je' durven zeggen tegen de paar vriendinnen waar ik tot dan toe mee was gegaan. Deed je niet. Klonk te hoogdravend.

De eerste keer dat ik 'Ik hou van je' zei, gebeurde dat nota bene in het openbaar. Het stond in mijn tekst.
Ik was dus net eenentwintig en speelde in het toneelstuk l'Aigle à deux têtes de rol van een jonge revolutionair/anarchist die de opdracht krijgt zijn koningin te vermoorden.

Het stuk van Jean Cocteau speelt in een onbenoemd midden-Europees land; waarschijnlijk heeft de schrijver het leven van koningin Elisabeth van Oostenrijk als uitgangspunt genomen.

De koningin treurt al tien jaar om het verlies van haar overleden echtgenoot.
Op een avond valt, tijdens een hevig onweer, de anarchist het paleis binnen, voor de voeten van de koningin.
Er ontwikkelen zich ellenlange mono- en dialogen tussen die twee (het stuk duurde, dacht ik, wel vier uur), met als resultaat dat de koningin de revolutionair in bescherming neemt tegen de hoffunctionarissen die hem gevangen willen zetten.
Kortom: de koningin zegt na drie uur praten tegen de anarchist: 'Ik hou van je'. En ik zei het terug. Of zei ik: 'Ik hou van u'?

Het is een zwaar melodrama. Aan het slot, nadat ze elkaar hun liefde hebben bekend, steekt de revolutionair de koningin toch dood, maar meer om haar uit haar lijden te verlossen en haar te herenigen met de koning. Uit liefde dus. Iets van dien aard.

Wij van de toneelgroep De Cirkel hadden gedurende maanden bloedig gerepeteerd, ook de decors en kostuums zelf gemaakt - om het stuk slechts één avond te spelen in gebouw De Vereniging.

Van de avond herinner ik mij nu nog dat ik, voordat ik in die onweersbui door een paleisraam naar binnen viel, een gereedstaande emmer met water over mijn hoofd moest kieperen.
Van het feest na afloop resten vage herinneringen. Voor het eerst van mijn leven raakte ik ontzaglijk dronken.

De geruchten worden sterker (ja, wij weten hoe we het nieuws betrouwbaar moeten brengen) dat de Russische president Vladimir Poetin in juni gaat trouwen met de 24-jarige Kabajeva, een ex-turnster, die op de Olympische Spelen in Athene in 2004 een gouden medaille won.
Vorig jaar werd ze gekozen tot afgevaardigde in de Doema, het Russische parlement. Ze is lid van Poetins partij Verenigd Rusland. (Bron: nu.nl)

In Duitsland regeert een Bundeskanzlerin met het diepste decolleté dat ooit op regeringsniveau werd waargenomen.

Frankrijk heeft een presidentsvrouw van wie de naaktste foto uit de geschiedenis van de fotografie op een veiling te koop is aangeboden.

De Engelse kranten smullen van het vergaandste seksschandaal uit de sappige geschiedenis van de Britse seksschandalen.

In Italië... enfin, zie hieronder.

Komop, JP, je bent toch zo voor Europa? Doe 's iets geks, man!

Uniek in de wereldgeschiedenis: in Italië komt een politiek leider aan de macht die zich met behulp van verf, naald en draad heeft vermomd als vijftiger, waaronder zijn ware gedaante is verborgen: een grijze, gerimpelde zeventiger.

'Terecht idee onze militairen die in Irak en Afghanistan hebben gevochten een insigne uit te reiken, vergelijkbaar met de Amerikaanse Combat Action Badge.

Mijn voorstel: maak er weer niet een flauw speldje van met tuttige symbolen als een troffel en een baksteen tegen de achtergrond van een rood-wit-blauwvlaggetje - 'O, wat zijn we daar nuttig en opbouwend bezig' - nee, het gaat er nu juist om dat onze mannen en vrouwen in zware vuurgevechten zijn gewikkeld en daar wel 's de erkenning voor willen krijgen die ze verdienen.

Vraag de Amerikanen dus of we een voorraad van hun badges mogen overnemen. Dus met die M9-bajonet en een M67-granaat luid en duidelijk erop en verder geen flauwekul.

En die badge mag dus ook op een burgeroutfit worden gedragen. Goed! Dat dwingt respect af. (Jammer dat er geen doodshoofdje in is verwerkt, dat zou de onderscheiding een slag moderner maken.)'

Kol. bd Menno Scheurleer, Bieslogs militaire medewerker

Weer thuis na het diner:

'Het was gewoon te weinig. Die kleine liflafjes op die grote borden... Dat minuscule reepje biggenvlees... Ik heb een razende honger, weet je dat?'
'Als je maar geen grote hompen kaas gaat snijden. Dat zou je niet meer doen.'
'Ja, als ik thuis eet, gewoon twee borden. Maar nu moet ik nog wat hebben, sorry, anders kan ik niet slapen.'

'Heerlijk gegeten. Het was in één woord af!'
'Dank je. Koffietje tot slot en besluit? Espressootje? Wat wil je: goud, zwart, of groen?'
'O, jullie hebben Nespresso? Wat sjiek. Zeg jij het maar.'
'Nou, ik heb iets heel bijzonders in huis - een limited edition 2008, namelijk de paarse capsule.'
'Mooi kuipje! En wat is dat voor koffie?'
'De Goroka 2008? Uit Papoea Nieuw-Guinea, uit Lahamenagu, een hooggelegen stad in de bergen. Het is een zuivere Arabica, met een aangename fruittoets die doet denken aan pruimen.'
'Ach, als je die capsules liever wilt bewaren... Je kunt mij ook een eenvoudige zwarte geven, hoor. Ik ben niet zo'n koffiekenner.'
'Nee, ik wil je graag een glaasje Goroka schenken. Maar laten we dan eerst even naar de video op internet kijken. Dan heb je een beetje een idee van de sfeer. Zo'n espressootje heb je in drie slokken op, maar dat is toch een beetje zonde. De Goroka moet je echt ondergaan.'

'Heerlijk! Vooral het vlees. Verrukkelijk!'
'Dank je. Ik heb er moeite voor moeten doen, maar ik heb een slagertje gevonden dat het heeft: vlees van niet-gecastreerde biggen.'
'O, nou smaakt zalig, hoor. Het smelt op de tong. Wat een verschil met vlees van gecastreerde biggen! Jeetje! Niet-gecastreerd biggenvlees is veel sappiger, ja, hoe moet ik het zeggen, veel potenter, als je het zo kunt zeggen. Gecastreerde biggen smaken zo droog, ja, beetje dufjes als het ware.'
'Maar daarom eten wij het niet, hoor. Wij zijn tegen het castreren van biggen, dat is het meer.'
'O, wacht even...Dus niet gecastreerd of wel gecastreerd maakt volgens jullie voor de smaak niet uit?'
'Nee hoor, biggenvlees blijft gewoon biggenvlees. Het gaat ons om de behandeling van de dieren. Ze castreren de biggen vaak onverdoofd en dat is schandelijk natuurlijk.'
'Maar qua smaak maakt dat niet uit?'
'Absoluut niet. Wel de wijze van slachten natuurlijk. Biggen die zijn gedood met een schietmasker smaken lang zo lekker niet als biggen waarvan de halsslagader met een mes wordt doorgesneden.'

Pascal Comelade is een Frans/Spaanse muzikant die al heel lang aan de weg timmert, maar ik had niet eerder van hem gehoord (dank, JG).
In zijn muziek maakt hij gebruik van kinderinstrumentjes - toeters, trompetjes, pianootjes, hamertjes, gitaartjes - zonder dat het kinderachtige muziek wordt.
Hij werkte samen met gerespecteerde muzikanten als Robert Wyatt en P. J. Harvey.

Er staat veel van hem op You Tube, ik koos een nummer waarin vooral het gebruik van een huis-, tuin- en keukenrietje opvalt. De speler verandert van toonhoogte door een stuk af te knippen.

NB
Wie is Pascal Comelade? Hij zit achter de vleugel. Een echte, grote.

Vanavond wordt een grote Poëzieprijs uitgereikt tot slot van de Week van de Poëzie.

Op de valreep verscheen de nieuwe bundel van Hans Verhagen: Zwarte Gaten.
In het met boeken en mensen gevulde antiquariaat Joot (Hartenstraat, Amsterdam) las Verhagen gistermiddag voor. Sterke, harde, soms sombere, bevlogen gedichten.
Poëzieliefhebber: verkeer met deze belangrijke nieuwe bundel.

Uit de cyclus Chaos van het ogenblik:

Terreur

Opnieuw laten we de weg bepalen
door vreeskwezels en aartsverraders
Het zijn de zotte botte bijltjesdagen
waarvoor wij de straat opgaan
om ons uit te leven in hoe stadgenoten
onder onze neuzen doodgaan
Als wij er maar voor mogen betalen

Terreur door onze voorouders bedreven
die iets schoons iets smerigs maakten,
onderdanig zich aan hol vertoon vergaapten,
bleek, verkeerd begrepen door hun nazaten
die de geur van het succes niet konden verdragen,
bij heel wat tijdgenoten op het lijf geschreven

De hemel die nu heerste had meer weg
van een groothandel in grofstoffelijkheden;
het afgetrapte slagveld, ooit vol leven, lag verlaten
ten faveure van de nieuwe vrede. Maar Europa's
grondslagen waren nog niet helemaal verdwenen

Voor het wekkertje in onze genen
altijd doende om het leven naar onszelf af te ronden,
is vrede het seizoen om wraak te nemen
Nieuwe slachtoffers zijn al gevonden

Uit de cyclus Vesting Holland:

helden van mijn tijd

De meeste helden van mijn tijd zijn wegens (eigen) sterfgeval
permanent verhinderd
wat niet zeggen wil dat hun levensvatbaarheid vermindert
Natuurlijk doet het baie pijn
als alles van waarde waardeloos blijkt
maar hoe kan iets van waarde weerloos zijn?

Want niet in het blote oog van de beschouwer
wordt iets van waarde waarneembaar
maar in een alziend hart
Daarom kan alles van waarde niet anders
dan onzichtbaar zijn
almaar toenemend in kracht

Mensen met een zinvol leven - zou je ze geen rotschop geven?
Mensen met een leeg bestaan - laat mij hier in Spookstad
niet langer met m'n mond vol volzin staan

Het verontrustendste en karakteristiekste nieuwsbericht anno 2008, bestaat uit twee zinnen:

'De Olympische vlam is aangekomen in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires.
Het vuur werd meteen na aankomst naar een geheime locatie gebracht.'

Wordt het Internationale Rode Kruis in staat gesteld de vlam te bezoeken?

Hoe worden tussen man en vrouw de huishoudelijke taken verdeeld?
Welk model verdient de voorkeur?
Een oeverloze discussie. Nu worden er weer regelingen bedacht door een denktank, een Taskforce, Topvrouwen en Regeltantes.

Jac en Sjoukje Berg vormen een droompaar. Het model waarmee zij hun huishouden bestieren, is een model-model.
(Tussen haakjes: Jac en Sjoukje zijn de beste buurtjes van Ralph en Thea Ternauw!).

Sjoukje: Lenie Breederveld. Camera: Erik Zuyderhoff, geluid: Alex Booy, grime: Arjen van der Grijn.

'En nu moet dat vlammetje ook nog door Tibet. Wat dat kost! Daar kunnen duizenden hongerlijders in de wereld een keer goed Chinees van eten.'

Na droevige berichten over de sluiting van bijzondere boekwinkels (Houtschild in Den Haag!) is het opbeurend de opening van een nieuwe boekwinkel te kunnen melden, in Amsterdam.

Een zelfstandige en ook zeer bijzondere: Boekhandel Schreurs & De Groot. De grootste kasten zijn ingeruimd voor de specialistische onderwerpen Oorlog en Religie.

Ik dacht niet zoveel met die onderwerpen op te hebben, maar ik bleef vanmiddag lang plakken: het is moeilijk kiezen; de vele zeer interessante boeken die hier liggen, zie je niet in de gemiddelde boekwinkel. Ik kocht uiteindelijk een boek over Spinoza.

Huib Schreurs en Kees de Groot durven het avontuur aan. De Groot is gespecialiseerd in de Tweede Wereldoorlog en Geschiedenis, Huib Schreurs in Oorlog en Krijgskunde, de Amerikaanse Burgeroorlog en Religie. (Er is ook een bescheiden, maar uitgelezen afdeling Literatuur.)

Als je Huib Schreurs vraagt naar zijn motieven nu een specialistische boekhandel te beginnen, krijg je een interessant verhaal over poptempel Paradiso. Huib was er directeur van 1976 tot 1990, jaren die hem naar eigen zeggen hebben gevormd.

'Ik had iedere avond te maken met geweld, in de meest ruime zin (ook wat betreft geluidsvolume) en de devotie waarmee het publiek de popsterren tegemoet trad, leek op religieuze devotie. Als een popmuzikant in het publiek dook en door de zaal werd rondgedragen, vreesde ik altijd dat iemand een hap zou nemen, dat de ster zou worden opgegeten, er een offer zou worden gebracht. Zo raakte ik geïnteresseerd in structureel geweld en religie.' (Welke krant interviewt Schreurs eens uitvoerig?)

Schreurs en De Groot willen ook lezingen en gebeurtenissen in hun winkel organiseren. Over Augustinus, of Een Maand Van de Amerikaanse Burgeroorlog.
'Er liggen tachtig ideeën klaar. Ook om te lachen,' voegt Schreurs toe, 'een actie tegen Vrouwen Op Kinderbakfietsen bijvoorbeeld.'

Boekhandel Schreurs & De Groot, Weteringschans 173, 1017 XD Amsterdam, tel: 020 3208412.

Wij kennen een Nederlandse politicus die in de Tweede Kamer een minister voor knettergek uitmaakt.
Het moet niet gekker worden! - is (helaas) een standaarduitdrukking geworden.

Kan het gekker? In Italië.

'ROME - Alle officieren van justitie in Italië moeten aan een periodiek psychiatrisch onderzoek worden onderworpen om hun mentale gezondheid te checken. Dit eist de rechtse kandidaat-premier Silvio Berlusconi, zo meldden Italiaanse media woensdag.

Oud-onderzoeksrechter Antonio Di Pietro reageerde verontwaardigd op de woorden van Berlusconi: 'Alleen een gek kan dit soort uitspraken doen.'

Het motto van de Boekenweek in 2009 - Tjielp tjielp - kennen we maar al te goed. Het is ontleend aan De mus, een gedicht van Jan Hanlo uit 1949.

In het Journaal zagen we het gedicht gezongen worden door Tom America en die opname begeleidt ons al jaren.

'Den Haag, 7 april. Rita Verdonk heeft gisteravond het interactieve deel van de nieuwe website van Trots op Nederland al op slot gezet. Onder het motto Politiek 2.0 mochten bezoekers daar op thema?s reageren en ideeën aandragen. Verdonk zou dan met ze in debat gaan.' (NRC Handelsblad, vandaag)
De beheerder van de website zegt: 'Het was uitsluitend onzin: scheldpartijen, gore foto?s.'

Een actuele aanvulling van het programma Tegenlicht van hedenavond (herhaling: morgen, 15.05 uur, Nederland 2).

Als iedereen politieke thema's mag en kan aandragen, blijkt het hek al gauw van de dam:
'Zo stellen bezoekers bij themasuggesties het volgende voor: gratis aambeienzalf, sjoelen als Olympische sport, het publiek toegankelijk maken van nieuwslezeres Sacha de Boer, aardappeleten als verplicht onderdeel van de inburgering en een verbod op eenpersoonsbedden want die veroorzaken eenzaamheid en kinderloosheid.'

De sitebeheerder zegt ook nog:
'Rita heeft zich kwetsbaar opgesteld. Alles van waarde is weerloos, schreef Lucebert.'

De hoofdredacteur vraagt zich vertwijfeld af: 'Doet iets er nog toe, in 2.008?'

Vanavond - 20.55 uur, Nederland 2 - onderzoekt Tegenlicht de waarheid achter Wikipedia en 'ontdekt de wondere wereld van WEB 2.0: hype of revolutie?'.
Onder de geïnterviewden: Andrew Keen.

'Uit deze interviews blijkt dat de kwestie Wikipedia in feite staat voor een groter discours rondom het fenomeen WEB 2.0, waarin de gebruiker de inhoud maakt en bepaalt wat op elk moment het interessantst is. Denk aan websites als YouTube, MySpace, Facebook en Wikipedia.

Dit betekent nieuwe vrijheden en mogelijkheden voor onontdekt talent en ongehoorde stemmen. Maar waar ligt de grens tussen expert en amateur? Wie overleeft volgens de wetten van het nieuwe 'digitale Darwinisme'? Zijn gelijkheid en waarheid eigenlijk wel verenigbaar, als ideaal? En vooral: zijn we nou via het web wijzer, beter geïnformeerd en dichter bij de waarheid gekomen, of is het juist tijd voor een culturele contrarevolutie?'

De olympische vlam was op zijn tocht door Londen omgeven door een kordon van Chinese beveiligers.
Wat waren dat voor slappe klungels in die blauwe pakken?
Die mogen bij thuiskomst hun borst wel natmaken.
Hoeveel jaar cel? Doodstraf?

Vanaf morgen(maandag)ochtend zes uur zendt het New Yorkse radiostation WKCR gedurende 24 uur opnamen uit van zangeres Billie Holiday.

Nu Rita Verdonk heeft gezegd dat de politieke opvattingen van haar TON-beweging zullen worden bepaald door 'het WEB 2.0', is het zaak dat begrip uiterst kritisch onder de loep te nemen.
Als de bevolking in meerderheid voor de doodstraf is - en dat is nu het geval - is Rita dan DUS ook voor het invoeren van de doodstraf?

Gaat zij haar achterban via internet organiseren en is haar politieke 'partij' een WEB 2.0-vriendennetwerk?

De felste WEB 2.0-criticus heet Andrew Keen, zelf ooit internetpionier.
Met zijn boek 'The Cult of the Amateur: How Today's Internet Is Killing Our Culture' - de Nederlandse vertaling is getiteld: 'De @cultuur' - schopt hij tegen de schenen van de idealisten die in de heilzame werking van de WEB 2.0-ontwikkeling geloven.

Keen ziet grote gevaren:
'Het gaat om niets minder dan de radicale vernietiging van onze cultuur. In de vakgebieden die voorheen door professionals werden bevolkt, banjeren nu amateurs rond die, niet gehinderd door enige kennis, hun meningen verkondigen in blogs die de plaats lijken in te nemen van kranten. Kranten hebben journalisten en redacteuren in dienst die dankzij opleiding en ervaring in staat zijn genuanceerd en evenwichtig verslag te doen van de ontwikkelingen in de wereld.

Op internet wordt de volgorde van de berichten bepaald door het aantal keren dat een bericht door bezoekers wordt gelezen. De laatste scharrel van Paris Hilton zul je sneller vinden dan berichten over de oorlog in Irak. Iedere aap met een computer en een internetaansluiting kan een blog in de lucht brengen waarop hij boeken en films recenseert en gerenommeerde schrijvers, acteurs, wetenschappers en politici schoffeert. Als we er niet voor waken, resten ons slechts de wanstaltige producten van amateurs en zal de cultuur van de apen overheersen.' (Flaptekst van De @-cultuur.)

Andrew Keen houdt aanstaande dinsdag een lezing in Felix Meritis, Amsterdam.

Dank aan alle lezers die bezig zijn geweest mijn vervagende familiefoto's te herstellen.
Dat blijkt goed mogelijk. Er zijn programma's en boeken beschikbaar voor zo'n 'photo-repair'.

Ik was eerst sceptisch, maar ik vind het toch bijzonder mijn vader en zijn vrienden in augustus 1921 op het strand te zien staan.

Is iemand in staat het geluid van een oude foto te laten horen? Wat zeggen die jongens?
Onmogelijk? O, ze zijn zo knap in de toekomst.

De Mona Lisa hebben ze ook al aan het spreken gekregen.

Zoals u wellicht weet, ben ik een grage lezer van het Nederlands Dagblad - 'Christelijk betrokken' - een krant die het Gereformeerde gedachtegoed uitdraagt. Ik vind er artikelen die in geen andere krant worden opgenomen en dat is verfrissend.
En begrip voor dat gedachtegoed is nodig, want enkele vertegenwoordigers van de Reformatorischen hebben belangrijke, machtige functies in ons land - ons kabinet telt vijf Gereformeerden.

Nu, na maanden het Nederlands Dagblad te hebben gelezen, begin ik iets te begrijpen van de kijk op de wereld door een Gereformeerde bril.

Toch knipperde ik vandaag met mijn ogen. Ik ben lang met bijgaand artikel bezig geweest (zie het gehele stuk via de link onderaan).

Is dit slecht of goed nieuws voor Gereformeerde homo's?
Volgens de Stichting RefoAnders is het niet langer hun eigen schuld dat zij homo zijn - de totale mensheid is schuldig aan de gebrokenheid van de schepping na de zondeval.

Goed nieuws dus, toch? Een Gereformeerde homo is uiteraard schuldig, maar de hetero-gereformeerden - en wij allemaal - nemen een deel van die schuld op onze schouders.

Meer positiefs zit er niet in, want een homoseksuele relatie wordt nog altijd ten zeerste afgekeurd (lees het artikel).

Voor de goede orde: ik veroordeel niemand, ik probeer te begrijpen.

Maar misschien is dat te slap en zou ik RefoAnders met krachtige taal moeten bestrijden. Anders ben ik in feite ook een beetje schuldig - aan de benarde, liefdeloze positie waarin Gereformeerde homo's zich nog steeds bevinden.

'Sinterklaas wordt ons afgepakt!'
De Goedheiligman vormde een van de speerpunten in de toespraak van Rita Verdonk waarmee zij haar TON-beweging startte.

Maar dan legt partyboot de Classic Lady aan bij de Passengers Terminal en dan staat hij niet naast haar op het voordek te wuiven. Het Wilhelmus klinkt, maar niet Zie Ginds Komt de Stoomboot.
Vanwaar deze gemiste kans?

We spreken telefonisch met Sint Nicolaas in Madrid:

'Ik was gevraagd en ook uit de achterban van mevrouw Verdonk werd verheugd gereageerd. Een intocht van mij, reeds op drie april: de Nederlandse middenstand is er zeer wel voor te porren.

Helaas kreeg ik last met de Bond van Zwarte Pieten. Ik kreeg geen enkele Piet mee. Mijn Pieten werken namelijk op halfjaarscontracten. Des zomers werken zij als verkopers van horloges op de Spaanse stranden en mevrouw Verdonk kon nog niet genoeg geld bij elkaar krijgen hen te compenseren.

Men schijnt nog geprobeerd te hebben Poolse Zwarte Pieten te werven, maar ook dat is mislukt.

Mevrouw Verdonk wil mij nu graag in november ontmoeten en in het openbaar de hand schudden. Akkoord, maar daar hangt wel een prijskaartje aan. Maar ze zegt het zelf: ik heb nog veel geld nodig!'

Vanmiddag presenteerde de dbnl - de digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren - De Basisbibliotheek.

''De Basisbibliotheek biedt een selectie van duizend titels uit de Nederlandstalige cultuurgeschiedenis van de Middeleeuwen tot heden, van romans tot proefschriften, van pamfletten tot bijbelvertalingen, van bakerrijmen tot memoires. Meer dan de helft van de teksten is nu al volledig beschikbaar; de overige teksten volgen in de loop van 2008.'

De Basisbibliotheek vormt geen literaire canon. Er zijn de meest uiteenlopende titels in de lijst opgenomen, dus ook werken die inzicht geven in de tijd en de tijdgeest.

Scroll eens naar de meest recente: boeken van Geert Mak en Bas Heijne, een boek over Wim Kok, de schrijversinterviews van Ischa Meijer, vijf delen geschiedenis van de Surinaamse literatuur, columns van J. L. Heldring, Familiearchief van E. H. Kossmann...

Schrijver Atte Jongstra, een liefhebber van curiosa, surfte gedurende een week door deze schatkamer.
In de speciale aan de basisbibliotheek gewijde bijlage van NRC Handelsblad die morgen verschijnt, schrijft hij:

'Schitterende doorkijkjes & vergezichten in de dbnl, een site die zich langzaamaan ontpopt als Luilekkerland voor e-lezers.'

Kees van Kooten en ik zijn er trots op dat ons Groot Bescheurboek uit 1986 in de Basisbibliotheek is opgenomen en (binnenkort) digitaal is te raadplegen.

Toch wel heel modern - je wilt naar een vergadering van een politieke partij en je kunt uitsluitend nog prijzige toegangskaarten krijgen via marktplaats.nl op internet!

De foto's in het familiealbum vervagen.
Vooral die uit de jaren twintig.

Ik weet niet wie daar langzaam aan het verdwijnen zijn.
Over geen van de foto's kan ik iets zinnigs vertellen.
Ja, op de onderste foto herken ik mijn vader - tweede van rechts - aan zijn oren; aug. '21 - hij was toen zestien jaar.
Van die zonnige dag in augustus is na zevenentachtig jaar bijna niets meer over.

Is dat erg, als foto's dementeren?
Nee. Ze hebben zelf nergens last van.
Ik ook niet.
Je kunt nu wel elk moment willen vastleggen en bewaren, maar daar is toch geen beginnen aan.

'Eind september moet de eerste trein over de hogesnelheidslijn van Amsterdam naar Rotterdam rijden. De treinen gaan in het begin hooguit 160 kilometer per uur. Dat schrijft minister Eurlings.

Het is voor het eerst dat de minister een concrete datum noemt. Eurlings denkt wel dat rekening moet worden gehouden met een vertraging van één à twee maanden. () Het veiligheidssysteem van de HSL is nog altijd niet in orde.'
(NOS.nl)

Een concrete datum? Eurlings schrijft dus dat de HSL in december gaat rijden. En dan weten wij dat hij wel denkt dat het september 2009 zal worden. Met een snelheid van hooguit 90 kilometer per uur.

Veel te snel. Al zou 'ie 50 kilometer per uur rijden - ik ga tot 2011 voor geen goud met de HSL.

Wim de Bangerd

Tekenaar, portrettist, 'gezichtenkenner' Siegfried Woldhek demonstreerde zijn theorie over het Ware Gezicht van Leonardo da Vinci al eens op de Nederlandse televisie in NOVA.

Vervolgens werd hij uitgenodigd te spreken op de befaamde TED-conferentie in Monterey, Californië.
TED staat voor Technology, Entertainment, Design en op die jaarlijkse conferentie presenteren denkers en doeners uit de gehele wereld hun nieuwe ideeën en theorieën voor een hoogwaardig publiek. Hier spreekt het Crème de la Crème voor het Neusje van de Zalm.

Siegfried Woldhek kreeg vier minuten om zijn Da Vinci-theorie uiteen te zetten. Dat lukte hem wonderwel.

Door China waart het gerucht dat Chinese toeristen in Nederland gratis een vakantiehuisje, een groeidiamant en tien kilo kaas krijgen aangeboden.