Gisteren werd in het Haarlemse stadhuis aan programmamaker Hans Keller de twaalfde Laurens Janszoon Costerprijs uitgereikt, wegens zijn verdiensten als maker van literaire televisieprogramma?s.

Hans Keller (1937, Haarlem) heeft programma?s gemaakt die tot de beste behoren uit de geschiedenis van de Nederlandse televisie.
Een kleine greep: Het Gat van Nederland, Nederland C, Zorgvliedt, documentaires over Amerika, Vastberaden, maar soepel en met mate (Nederland 1938-1948), Sjarov in Nederland, In de tijdmachine door Japan.
Bovendien maakte hij een groot aantal uitzendingen over boeken en schrijvers: o.a. over Remco Campert, de Vijftigers, Cesare Pavese, Curzio Malaparte, Konstantin Pautovskij, Cees Nooteboom, Leo Vroman, Joseph Roth, Gerard Reve (de huldiging in de Amsterdamse Vondelkerk!). En de serie Dode Dichters Almanak.

We zagen een paar videoclips uit het eerste hoogtepunt in Kellers tv-oeuvre: de serie Literaire Ontmoetingen (1962-1964), met uniek materiaal - beelden van J. C. Bloem en Simon Vestdijk, hoogst modern gefilmd en gemonteerd.

Ad van Liempt, een van de sprekers, gaf de bijeenkomst een actueel tintje door te constateren dat dit soort literaire programma?s bij de Publieke Omroep nauwelijks nog aan bod komt.

?Er zijn inmiddels zeven commerciële netten bijgekomen en daar is het gehalte serieuze informatie totaal te verwaarlozen. Laat staan informatie over cultuur of over literatuur - dieper dan Boulevardniveau gaat de spade daar niet. Dus van die kant krijgt de Publieke Omroep al helemaal geen enkele prikkel.
De omroepen moeten het zelf doen. Ze hebben de cultuur en de literatuur naar de randen van de uitzendschema?s verbannen. Naar de zondagmiddag en naar de nacht, waar ze niet meer meetellen voor de marktaandelen waarop de Publieke Omroep wordt afgerekend, zoals dat tegenwoordig heet.
Echt ik verzin het niet. Voor het marktaandeel telt alleen van zes tot twaalf.?

?In 1963 is overduidelijk de indruk gewekt dat er tussen televisie en literatuur een schitterende liaison zou gaan groeien. Dat is, op een enkele uitzondering na, niet waargemaakt. Hans Keller heeft de weg gewezen, maar vrijwel niemand is hem gevolgd.
Bij het eerbetoon aan Keller past zijn opvolgers slechts schaamte. En ook, om Elsschot te citeren, weemoedigheid.?