Meneer Foppe las de zin nog eens en nog eens. Nee, het stond er toch echt:
?...waarmee de Europese Grondwet van de baan is.?

Niet het feit dat de Fransen massaal nee hadden gestemd interesseerde hem, maar dat ons eigen referendum nu op losse schroeven stond, vormde voor meneer Foppe verheugend nieuws.
Want, zo nam hij aan, het referendum zou zeker worden afgelast. Waarom al die kosten gemaakt - al die stemhokjes en machines, al die commissies achter de tafels, al die broodjes en kannen koffie - als de grondwet toch niet meer bestond?

Opgelucht zette meneer Foppe een extra kop koffie en hij besloot zelfs zichzelf te trakteren op ?zomaar? een doordeweekse stroopwafel.
?Daar zijn we goddank weer zonder kleerscheuren vanaf gekomen?, bedacht hij vergenoegd.

Van jongs af aan was het hem door vader ingeprent dat stemmen ?moet?; het was eenvoudig je plicht. Maar meneer Foppe vond de tocht naar het stembureau - een oude gymzaal van de school, twee straten verder - een gang naar de hel.
Dat je daar je oproepkaart moest inleveren, dat ze dan je naam afriepen en dat je moest antwoorden met ?Ja?, of met ?Dat ben ik!?, of wat moest je anders zeggen?
En dat je dan stond te schutteren boven de stemmachine en je niet wist op welke knop je eerst moest drukken en dat je de naam van jouw kandidaat niet kon vinden en dat de commissiemeneer, die naast de machine zat, zacht ging fluiten van ongeduld, terwijl hij steeds luider en bozer met zijn handen op zijn dijen trommelde...

De afgelopen vier verkiezingen was meneer Foppe een dag van tevoren ineens ziek geworden, heel gek. Misselijk, tot overgeven toe, zware benen, schele hoofdpijn. En het was te laat om nog iemand te machtigen namens hem te stemmen. Trouwens, wie zou dat kunnen zijn? Hij kende niemand die hij met zo?n privé-zaak zou kunnen opzadelen.

Goed, dit referendum zou het stemmen eenvoudiger hebben gemaakt - kiezen tussen ja en nee moest ook met de machine geen problemen opleveren.
Maar toch: heerlijk dat hij eraf was.

Maar in het Zesuurjournaal werd de afgelasting van het referendum niet gemeld.
?Het niet-doorgaan van het referendum vindt iedereen kennelijk net zo vanzelfsprekend als ik?, dacht meneer Foppe.

Helemaal gerust was hij er niet op.
Voor de zekerheid zette hij alvast het afwasteiltje naast zijn bed.