Zelden heeft een arbeidsconflict zoveel publiciteit ontketend als het gedwongen ontslag van Charles Groenhuijsen, de beoogd presentator van het NOS-Journaal.
Alle interne correspondentie en elke rechtbankzitting werd breed uitgemeten in de media.

We zijn er bijna af - Groenhuijsen kondigt aan dat hij het er vanaf volgende week nooit meer over zal hebben.
Maar vandaag krijgen we nog het volle pond.
Groenhuijsen onthult in zowel NRC-Handelsblad als in de Volkskrant wat de belangrijkste bron van het conflict lijkt:

Onderlicht!

Groenhuijsen was van mening dat het licht in de Hilversumse Journaalstudio te hoog hangt, waardoor de wallen onder zijn ogen extra werden benadrukt.
Met een klein schijnwerpertje op de vloer, dat het hoofd van Groenhuijsen van onderen diende te beschijnen, zouden die oogwallen wegvallen en zou hij er - naar eigen zeggen - vijf jaar jonger uitzien.

Ook Philip Freriks, met zijn diepliggende ogen, kan er door het gebruik van onderlicht veel aantrekkelijker uitzien, betoogt Groenhuijsen.

De onderlichtwens van Groenhuijsen werd niet ingewilligd. Het conflict was geboren.

Als ex-tv-presentator weet ik maar al te goed wat Groenhuijsen bedoelt.
Ook ik heb diepliggende ogen - 'een Neanderthalerkop', zo heb ik mijn eigen hoofd wel eens gekarakteriseerd - maar ik heb nooit om onderlicht hoeven vragen.

Meester-cameraman en lichttovenaar Paul van den Bos, die gedurende 25 jaar de uitzendingen van het Simplisties Verbond heeft vastgelegd, zorgde er met zijn geraffineerde onderlicht voor dat ik er op het scherm fris en jeugdig uitzag. Van Kooten - natuurmooi van zichzelf - heeft nooit onderlicht nodig gehad.
Tijdens de uitzendingen van Keek op de Week stond mijn eigen onderlichtbakje in de studio elke zondag gebruiksklaar.

Dat onderlicht van groot belang is, ondervind ik nog dagelijks op pijnlijke wijze.
Als ik mensen ontmoet die mij alleen van de tv kennen, peil ik een verbijsterde blik in hun ogen.
'Wat is die man oud geworden', zie ik hen denken.

Daarom heb ik al eens overwogen Paul van den Bos te vragen een mogelijkheid te creëren mij ook in het dagelijks leven van onderlicht te voorzien.
Ik denk aan een lichtbakje met daglichtlampen, dat ik aan een riem om mijn nek kan hangen, zodat mijn hoofd - via een accu in mijn binnenzak - permanent door onderlicht kan worden beschenen.
Misschien lukt het op die manier iets van mijn oude tv-glamour (en mijn immense succes bij de dames!) te heroveren.

Hopelijk komt de uitvinding van het onderlicht-voor-alle-dagen ook voor Charles Groenhuijsen nog niet te laat.
Of heeft hij de wallen onder zijn ogen al cosmetisch-chirurgisch laten verwijderen?