'U spreekt met de telefoonbeantwoorder van Hetty van Maren, ik ben er even niet, spreekt u een boodschap in na de pieptoon en ik bel u terug. Dag!'

Nog voor de pieptoon klinken kon, verbrak Sijmen van Woelgeest de verbinding.
Hetty van Maren... ze had de voicemailboodschap opnieuw ingesproken. Na twee dagen al was Hetty van Woelgeest weer Hetty van Maren geworden.

Hij gooide zijn mobieltje op het bed. Op de vensterbank steunend keek hij van boven op het doodstille pleintje.
Het was dus definitief. Haar 'Dag!' had opgewekt geklonken, alsof ze er vanuit ging dat ze alleen door leuke, nieuwe kennissen kon worden gebeld. Niet door hem, 'de gorevuileviezeklootzak' van twee dagen geleden.

Langzaam drong het tot hem door dat het pleintje beneden het beeld was van zijn eigen toekomst. Leeg.

Hij had zakelijk willen klinken. Wanneer hij zijn boeken en manuscripten had kunnen ophalen. Op een moment dat ze niet thuis zou zijn, zodat ze hem niet hoefde zien.
Maar haar nieuwe leven was al begonnen. Het nieuwe leven onder haar oude naam.

'Daar zijn vrienden voor', had Geert gezegd, toen hij Sijmen middenin de nacht opendeed. 'Ben je gek, joh, begrijp ik, de zolderkamer staat tot je beschikking. We hadden het aan zien komen.'
En Geert, in een blauwe badjas en op sloffen (droeg Geert sloffen?) had hem schone lakens mee naar boven gegeven.

Hoe lang kon hij hier blijven? Hooguit tot zaterdag.

Gelukkig begon over een paar dagen de Boekenweek. Op de uitgeverij hadden ze een tournee uitgestippeld, die hem in tien dagen door het hele land zou voeren. Voorlopig was hij onder de pannen. Onder de mensen. Veel mensen. Zalen. Nagesprekken. Drankjes. Hotelkamers. Vrouwen?
Hij probeerde het beeld van het bibliotheekzaaltje in een uitgestorven, donker Vlodrup - de eerste van de reeks - niet tot zijn geest toe te laten.

'We zijn heel blij met het thema', had zijn redactrice gezegd, 'met jouw optredens kunnen we het literaire karakter van onze uitgeverij extra benadrukken.'

De Liefde
'Sijmen van Woelgeest leest voor uit zijn bundel De Liefste/de Cyclus.'
Twee jaar geleden verschenen en nu pas ging de uitgeverij er 'iets mee doen'.

Achtenveertig gedichten. De meest hartstochtelijke, sensitieve, erotische uit zijn zeven bundels.

Ineens schoot hem de opdracht van de bundel te binnen.

'Voor Hetty, de Liefste'

Die zou hij maar niet voorlezen.