Afgelopen zaterdag werd het leeftijdsverschil tussen Evert en Jacqueline weer eens heel duidelijk. Maar totaal anders dan Evert zelf had verwacht.

Op het reünie-etentje van Jacqueline's eindexamenklas waren de partners meegevraagd.

'Wat moet zo'n oude man als ik nu tussen dat jonge spul', had hij bij het lezen van de uitnodiging quasi-grappig geroepen.
Maar Jacqueline stond erop dat hij meeging. 'Doe niet zo gek. Je ziet er beter uit dan veel van die kale, uitgebuikte ex-jongens uit mijn klas.'

En zo verzamelde zich in het bovenzaaltje van het Thaise restaurant een gezelschap eind-dertigers rond de met kleurrijke papieren bloemen gedekte grote tafel.

Evert was met zijn grijze krullenkop zichtbaar de oudste (vijfenvijftig) van alle aanwezigen en hij harnaste zich tegen sarcastische opmerkingen over 'zijn' babyboomgeneratie.
'Ze zullen er wel over beginnen, dat wij de mooiste werkplekken bezet houden of zoiets', overdacht hij bij het voorgerecht, waarna hij tevergeefs probeerde een snedig antwoord te verzinnen.
Maar daar begonnen ze helemaal niet over.

Na de eerste flessen wijn brak tijdens het hoofdgerecht al hier en daar gezang uit. Nummers van de Kinks en van Crosby, Stills, Nash &Young.
Muziek van Everts generatie.
En ze kenden de teksten feilloos uit hun hoofd. Beter dan Evert, die zich verbaasd realiseerde dat zijn jonge tafelgenoten veel meer van de jarenzestigmuziek wisten dan hijzelf.

Aan het hoofd van de tafel zat een jongen die zo kon meedoen met de moeilijkste popkwis aller tijden.
'Wisten jullie dat de broer van Pete Townshend van The Who in 1967 een steengoeie plaat heeft gemaakt?', blufte hij en hij somde alle songtitels op.

Maar niet alleen van de betere popmuziek wisten ze alles, ook van de populaire 'lowculture' van veertig jaar geleden bleken ze perfect op de hoogte.

'Wie zong 'Dans je de hele nacht met mij'?', gaf de grote kenner op.
'Karin Kent!', riep iedereen. Waarna collectief het refrein werd ingezet:

'En daarom... dans toch de hele nacht met mij!
Als dit een droom is dan droom ik jou erbij
En voor de zon komt heb jij allang gezegd
Die droom van jou is niet zo slecht
Ja, die droom van jou en mij is echt!'

'Hoe weten ze dat?,' vroeg Evert zich verbijsterd af, 'dat is toch muziek uit een tijd toen ze nog geboren moesten worden? Die dertigers hebben de cultuur en geschiedenis van de veertigers en vijftigers er maar even bijgedaan.?

'En? Viel het mee?', vroeg Jaqueline toen ze in de nacht terugreden.
'Het was hartstikke leuk', zei Evert. Hij meende het.
En hij nam zich voor in een gezelschap van zijn leeftijdgenoten nooit meer te roepen dat ?die jongeren helemaal van niets weten!?