Bieslog - Bolle buiken
  Klik op de hut voor bezichtiging


  webcam in redactielokaal (werkt niet meer)

 Hoofdredacteur Wim de Bie leest alle reacties - redactie@bieslog.nl

Url = verwijzing naar andere site

beluister = hoorspel, reportage, geluidsact

Video = filmpjes

= bijlagen
De foto's zijn vergrootbaar tot de originele afmetingen.








vrijdag 10 oktober 2003 13:31  verstuur

Bolle buiken

Beeldvergroting: ?...de gehele voorpagina op het prikbord in de keuken...?
?...de gehele voorpagina op het prikbord in de keuken...?
Beeldvergroting: Evert: ?...gevoel van mannentrots...?\n
Evert: ?...gevoel van mannentrots...?

Toen Evert terugkwam, na kleine Evert afgeleverd te hebben op de crèche, keken hem in de keuken drie grote bolle buiken aan.

Jacqueline had, voor ze naar haar werk was vertrokken, de gehele voorpagina van de ochtendkrant op het prikbord in de keuken geëtaleerd.

En Evert begreep onmiddellijk dat het haar ging om de foto?s van de bolronde, zwangere buiken, die - zo las hij in het onderschrift - ?door een kunstenaresse waren beschilderd op De Jonge Gezinnen Beurs in de Jaarbeurs te Utrecht?.

Waarom moest deze pagina bewaard? Waar ging het Jacqueline om?
Vond ze de schilderingen mooi?
Evert kon het zich nauwelijks voorstellen - de buiken toonden ?geinige? babytjes en elementaire bloemetjes in rare kleuren.

Of wilde ze hem een teken geven? Had ze bij het zien van de bolle buiken gedacht: ?Dat wil ik ook nog een keer??

Nog een kind?
Terwijl ze twee jaar geleden hadden afgesproken dat het bij Evertje zou blijven. Meer kinderen zouden de carrière van Jacqueline in de weg staan. Bovendien kregen ze de twee kinderen uit zijn vorige huwelijken regelmatig over de vloer. Kinderdrukte genoeg.

Evert twijfelde. Jacqueline was achttien jaar jonger en haar eerste stralende zwangerschap lag vers in het geheugen. Wilde hij nog een keer vader worden? Op zijn leeftijd?
Hij herinnerde zich ook het gevoel van mannentrots toen Evertje geboren was en ze met z?n drietjes in het park wandelden en leeftijdgenoten, uitgezakte middelbare mannen, met duidelijk afgunstige blikken naar zijn jonge, mooie vrouw keken.

Evert besloot het onderwerp voorzichtig aan te roeren tijdens het telefoongesprek dat ze dagelijks voerden in Jacqueline?s lunchpauze.
'Dag schat, met mij.'
?Dag Evepeef, alles goed??
?Alles prima. Evertje holde stralend naar binnen, kroop meteen bij juffie op schoot. Wat is?ie toch gek op haar!?
?Fijn. Zeg, heb je die krant op het prikbord gezien??
?Ja, met die bolle buiken. Ik wilde je al vragen...?
?Leuk, hè? Toen ik het zag dacht ik: is dat niet iets voor jou??
?Buiken beschilderen??
?Nee, schilderen! Dat kán jij zo goed. De schilderijen die je met Evertje maakt, zijn ook zo leuk! Kun je niet iets erbij doen, naast het huishouden? Evert - schilder, ik zag het helemaal voor je. Wat zou ik trots op je zijn als je je eerste tentoonstelling had. Probeer 't ?s. O, ik moet weer. Doeg!?

Evert peinsde voor zich uit. Voelde hij een lichte teleurstelling omhoog kruipen?
Nou ja, eerst maar ?s een grote was draaien.