Vanavond in Andere Tijden (Nederland 3, 20.30 uur): het jongerenblad Hitweek.

In de jaren zestig was Hitweek het lijfblad van ?het langharige werkschuwe tuig?. Afwijkend van alle eerder uitgegeven popmuziekbladen kreeg hier de alternatieve jeugd voor het eerst een eigen stem. Het Vakblad voor Twieners (Krant voor Gevaarlijke Muziek) was hip en lullig tegelijk en groeide uit tot een Beweging, waar het clubcircuit van de Paradiso?s en Fantasio?s uit voortkwam.

In museum De Beyerd te Breda is van 25 mei tot en met 17 augustus de tentoonstelling ?Hitweek! 1965-1969' te zien.

Toevallig kreeg ik dezer dagen een aflevering van Hitweek in handen met een artikel van eigen hand, dat ik geheel was vergeten. Een confrontatie met mijn eigen verleden.

In de jaren zestig maakte ik, met een groep vrienden, het radioprogramma Uitlaat. Ook wij verkondigden de (culturele) Revolutie en we droegen de nieuwe popmuziek en grensverleggende ideeën van de nieuwe tijd met veel geloof en energie uit.

Je kent de feiten uit je eigen geschiedenis wel zo?n beetje, maar hoe dacht je toen? Na lezing van mijn eigen stuk wist ik het weer.

Het artikel verscheen in nummer 10 van Hitweeks 4e jaargang, 22 november 1968.
Kritisch constateert de ik-van-toen dat de Beweging barsten begint te vertonen.

Over het begrip underground:
?Wordt ?t niet hoog tijd dat begrip ?s te begraven? Ik zag in de Telegraaf ?n rubriekje ?Nieuws Uit De Underground?! Er werden nieuwe platen in besproken en van ?n groep werd gezegd dat de psychedelische nummers heel goed waren en dat de groep meer in de psychedelische richting moest werken!
En Veronica heeft ?n uurtje underground. Paarlen voor de Zwijnen heet ?t, godbetert, kunnen ze dan nergens afblijven? En de Tros heeft ?n uurtje underground.
()
O ja, we krijgen ook nog de hippietribemusical Hair. Wedden dat Henk van Ulsen-met-pruik in Nederland de hoofdrol krijgt? Overal ontstaat ?n schijnprogressiviteit en ?n fake ?hipheid? waarvan ?t tijd wordt dat we ze gaan wantrouwen als de pest.
()
En overal ontstaan de Fantasio?s en Paradiso?s. Prachtig. Maar verandert er veel? Nee, ?t langharige en werkschuwe tuig is veilig opgeborgen in jeugdhonken. (Ik ben wel vóór die gelegenheden, hoor, rustplaatsen in een Waanzinnige Wereld). Maar laten we ons niet conformeren tot het zestigerjarengroepje dat in 1978 naar een concert van de al grijzende Rolling Stones in de Rotterdamse Doelen komt luisteren.?

Precies een jaar later vond ik de idealen zo verwaterd dat ik stopte met Uitlaat. Gelukkig kon ik toen gaan schrijven en spelen voor de televisie, zodat ik niet in de jaren zestig ben blijven steken.