1.
Dat ze er anders uitzag, viel Evert meteen op. Zacht gezicht, blosjes, glanzende ogen.
?Nou, helemaal waar wat Margje over hem heeft verteld. Hij is echt meesterlijk!?
?Maar wat is dan anders dan anders??, vroeg Evert.
?Ja... Moeilijk uit te leggen,? zei Jacqueline terwijl ze twee lange haarslierten achter haar oren borg, ?wat meneer Thong doet is zo ontspannend... je voelt je zo heerlijk. Heb ik nooit eerder meegemaakt.?

Of Jacqueline bedoelde dat ze binnen het ?massagegebeuren? zoiets nog niet eerder had meegemaakt, of sinds mannenhanden haar lichaam beroerden, durfde Evert niet vragen.

Van de ene op de andere dag had zich een klein Chinees winkeltje in de Spoorstraat gevestigd. Achter de balie zat een breedlachend Chinees meisje dat enkele woorden Engels sprak en de afspraken voor meneer Thong regelde. Op de planken langs de wanden stonden honderden stopflessen met Chinese karakters erop. Want je kon in het winkeltje voor velerlei lichamelijke klachten terecht.
Maar al snel werd duidelijk dat het zaakje uitsluitend dreef op de superieure handtastelijkheid van meneer Thong.

In de achterkamer stond een massagetafel opgesteld. En meneer Thong.
?Hij spreekt geen woord Nederlands of Engels. Maar ook geen Chinees. Hij zegt helemaal niets. Hij werkt alleen met zijn handen. Hij gebaart: kleedt u zich maar uit en gaat u liggen. Als?ie je achterkant heeft gedaan, maakt hij met zijn handen een rolbeweging en moet je op je rug gaan liggen. Wat?ie allemaal met je doet... het is niet uit te leggen. Het is geen strijken, of kneden, meer een zacht, maar gekund aaien. Met soms wat geklop met zijn vingerknokkels. Zó goed! Zalig gewoon!?
Zalig, een woord dat Jacqueline nooit gebruikte.
Evert vroeg niet door over de kunsten van die meneer Thong.

2.
De faam van meneer Thong verspreidde zich als lopend vuur onder de vriendinnen van Jacqueline en Margje. Ook de leden van Jacqueline?s leesclub kwamen allemaal bij meneer Thong.
?Margje gaat iedere dag, dat is wel een beetje te gek, maar tweemaal in de week lijkt me ruim voldoende. Herboren, zo voel ik me.?
?En wat kost meneer Thong??, durfde Evert nu vragen.
?Niet schrikken: 36 euro per drie kwartier. Maar, maar, maar... neem je een abonnement, dan kosten 10 behandelingen 260 euro. Margje zegt ook: je spaart er dokters- en psychiaterbezoek en medicijnkosten mee uit.?

3.
Op een avond, in bed, ging Evert een stapje verder.
?Wat doet meneer Thong dan precies??, vroeg hij, nadat hij wat onhandig met Jacqueline had gevreeën. De steeds enthousiaster klinkende verhalen over meneer Thongs ?goddelijke? massagebeurten, werkten nadelig op Everts eigen strijk- en streeltechniek.
?O, nee, niet wat jij denkt,? zei Jacqueline, ?dat is ?t ?m nu juist: hij straalt geen enkele erotische spanning uit. Hij is aardig, een zachte man, die met een soort vertrouwde zekerheid met je lichaam bezig is.?
?En ben je helemaal bloot??, hij besloot de gegroeide lichte jaloezie voorzichtig vrij te laten.
?Alleen m?n string blijft aan en als je op je buik ligt, doet hij de string even naar beneden om je billen je behandelen, maar dat gaat allemaal zo vanzelfsprekend, zonder enige spanning... zo... zo... ja, meesterlijk gewoon.?
?En de voorkant...,? de kust was vrij om door te vragen, ?zit?ie ook aan je tieten dan??
?Aanzitten... wat plat. Nee, hij gaat er tussendoor met z?n handen. Heel zacht en discreet. Nee, werkelijk. Ik wist niet dat dit bestond!?
Misschien moest hij ook bij meneer Thong in behandeling, dacht Evert. ?Leer ik hoe?ie het doet. Zal nodig zijn, ben ik bang.?

4.
Toen Evert thuiskwam van de zaak, zaten er vijf druk en ernstig pratende vrouwen in de voorkamer.
?Niet te geloven! Ze willen meneer Thong weghebben?, zei Jacqueline, nadat hij de vriendinnen had begroet. ?Meneer Thong is illegaal. Hij moet het land uit van de vreemdelingenpolitie. We willen een actiecomité vormen en naar het Gemeentehuis. Het is een ramp, dit kan gewoon niet. Kun jij niks voor meneer Thong doen??
Vijf paar ogen keken hem verwachtingsvol aan.
?Eh...,? zei Evert, koortsachtig denkend, hoe hij zich hieruit zou redden, ?ik ken een wethouder, Machielsen, maar die is van Verkeer dus ik weet niet of hij wat kan doen.?
?Ik heb Geert gevraagd of hij hem niet in dienst kan nemen?, zei Margje.
?Jee,? dacht Evert, ?de man van Margje heeft meer last van meneer Thong dan ik. De echtgenoten van de vrouwen van meneer Thong moesten ook maar ?s bij elkaar komen. Een mannenpraatgroepje, met als onderwerp Hoe Gaan Wij Om Met Meneer Thong.?

5.
?Nou, die man kan er dus niks van. Wat een oplichter! Staat een beetje op je in te beuken. Bah! En die blik waarmee hij naar je kijkt, bevalt me helemaal niks.?
Jacqueline zag er verward, boos en tegelijk teleurgesteld uit. Ook dit hoofd had Evert niet eerder gezien.
?Ik had nog vier behandelingen tegoed, maar ik heb meteen m?n geld teruggevraagd.?

Sinds drie dagen was meneer Thong niet meer in het winkeltje aan het werk.
Het meisje achter de balie lachte nog even vriendelijk, maar gaf op de vragen naar meneer Thong geen antwoord. ?Weet niet!?, gebaarde ze.
Meneer Thong die nooit iets had gezegd, alleen zijn handen had laten spreken, was vertrokken zonder enige boodschap aan zijn vrouwen achter te laten.
?But now there is mister Sanwan,? lachte het meisje, ?very very good, mister Sanwan.?
Niet dus.

Evert wist zeker, dat alle mannen van de vrouwen van meneer Thong zich op dat ogenblik afvroegen, hoe lang het zou duren eer de herinnering aan meneer Thong zou zijn weggeëbd.