Het aantal mensen dat nergens meer de humor van inziet, stijgt onrustbarend, zo blijkt uit een recent onderzoek van het Nak de Weert Instituut. Een op de zes Nederlanders lacht zelden of nooit.
Een van de ongelukkigen, wien het lachen is vergaan, zit hier naast me. Meneer Vonk, hebt u vroeger wel gelachen?

• Wien.
• Wat bedoelt u?
• U zegt... wien het lachen is vergaan. Zou ik vroeger om gelachen hebben, om wien.
• Het is correct Nederlands dacht ik, wien.
• Zal best. Maar ik zou wien vroeger als grappig hebben ervaren en erom gelachen hebben. Niet hard. Niet schateren van ha ha ha. Maar op z?n minst zou er een glimlachje vanaf zijn gekund.
• Maar nu worden uw lachspieren niet gekieteld?
• Wien. Wien. Wien. Nee, doet me niks. Over kietelen gesproken: ik lach zelfs niet als ik gekieteld word. Dat is vaak op me geprobeerd. Dat de huisarts me naar een kieteltherapeut stuurde en dat die na vijf sessies van een uur, waarbij die z?n vingers op me stuk kietelde, moest zeggen van: nee meneer Vonk, ik moet het opgeven.
• Grappige cartoons, goede komieken, schuine bakken voor mijn part, u kunt er niet om lachen?
• Ik word er knap chagrijnig van.
• Ligt dat aan de tijd waarin we leven? De wereld na de elfde september? De huidige economische malaise?
• ?t Zijn de genen, zeggen de artsen. Bij mij ontbreekt het lachgen. Lachtherapie werkt dus ook niet.
• Is het niet een beetje makkelijk - uw euvel aan de genen wijten?
• Hoe bedoelt u?
• Nou, dat ik daar een beetje iebel van word, ??t zijn de genen?. Potverdikke, als alle ellende aan de genen ligt, wordt ons interviewers en gespreksleiders het brood uit de mond gestoten. Dan zijn we gauw uitgepraat, als het alleen de genen zouden zijn!
• Iebel, ha ha.
• Wat zegt u?
• U wordt er iebel van! Dát vind ik nou ?s een leuk woord. Iebel! Ha ha ha...
• U lacht! Ziet u nu wel dat dat genenverhaal klinkklare onzin is!