In de Volkskrant krijgt Henk Westbroek bij zijn vertrek uit de politiek vandaag een hoofdredactioneel afscheidswoord mee, een groot staatsman waardig.

?Zijn vertrek komt extra hard aan omdat zijn politieke beweging het van zijn persoonlijke alomtegenwoordigheid moet hebben. Wat blijft er van Leefbaar Utrecht, Leefbaar Rotterdam, Leefbaar Nederland, of de Lijst Pim Fortuyn over als de charismatische leider wegvalt?
Net als Fortuyn, is Westbroek een politicus die stem geeft aan de onvrede van de kiezers, tégen het in hun ogen vastgeroeste en ingeslapen bestuur in. Als deelnemer aan het stadsbestuur kan je natuurlijk concrete resultaten boeken. Zo is er in Utrecht een referendum over de inrichting van het centrum gehouden. Ook de LPF zal in de landsregering belangrijke programmapunten in beleid kunnen doorzetten. (-Het doordrukken van de JSF? -WdeB)
()
Zowel in Utrecht als in Rotterdam als aan het Binnenhof lopen de voormalige buitenstaanders het gevaar door de gevestigde politiek doodgeknuffeld te worden. Dat is waarschijnlijk de effectiefste manier ze onschadelijk te maken. Maar voor het scherp houden van politici kunnen mensen als Westbroek eigenlijk niet gemist worden.?

Waar staat de Volkskrant vandaag precies na de herijking van de Grote Begrippen? Links? Rechts? Centrum-midden?

Luidt het hoofdredactioneel commentaar een nieuwe fase bij de Volkskrant in? Na katholiek, via links naar populistisch?