Alleen in toneelstukken en films noemt men elkaar opvallend vaak bij de voornaam.

'Zeg Joyce, wat zou je ervan zeggen als we ergens een hapje gingen eten?'
'Helaas, ik heb al een afspraak, Ben.'
'Jammer Joyce, misschien volgende week?'
'We bellen nog, Ben.'

In 'de werkelijkheid' worden zelden namen genoemd.

Hoe lang is het geleden dat jij de naam van een geliefde in de mond nam?

Evert:
'Als Jacqueline mij Evert noemt, hangt er ruzie in de lucht. 'Hoe bedoel je, Evert!', zo begint het.
Helemaal hommeles is het als ze ook mijn achternaam gebruikt: 'Dit pik ik niet van je, Evert Beversluis!''