De hoofdredacteur kondigde augustus j.l. op Bieslog aan dat hij mee zou doen met een actie tot behoud van een bosje in Den Haag: het Wijndaelerplantsoen.
Persoonlijke motieven speelden mee in het besluit zich aan te sluiten bij de actievoerders.
Meneer De Bie, hoe gaat 't met dat bosje?

'Bosje, bosje... dat klinkt te denigrerend. Het gaat om een stuk bos met cultuurhistorische en natuurwaarden, zeggen allerlei tot oordelen bevoegde instanties. Het is een van de laatste stukjes oerduinbos en dat dreigt gekapt te worden. 't Moet plaatsmaken voor nieuwbouw. Een rij hoge serviceflats of zoiets.'

En u dacht daar iets tegen te kunnen doen.

'Ik niet alleen - een paar belanghebbende groeperingen - de Werkgroep Wijndaelerplantsoen, de Haagse Vogelbescherming, de AVN, het wijkberaad Walboduin en de ouders en het bestuur van basisschool Wonnebald verzetten zich tegen het plan tot afbraak van dat bos.'

Want dat bos ligt achter die school.

'Ja en dat maakt dat dit een idioot voornemen is. 't Ís al niet van deze tijd, bomen kappen, maar als je dat gaat doen in de achtertuin van een basisschool ben je toch echt niet goed bezig. De kinderen kunnen er onbelemmerd spelen, er kan aan natuureducatie worden gedaan...'

Nu voor den draad ermee - om hoeveel bomen gaat 't. Een stuk of tien? Dat is toch niet zo erg. 't Is 2008, meneer De Bie, en we willen allemaal wonen.

'Een stuk of tien? Dat is nou juist een punt om boos van te worden. Er was sprake van een kapvergunning voor tweehonderd bomen, maar nu blijkt ineens dat het om meer dan driehonderd bomen gaat. En men wil zich ook niet houden aan de eerder gestelde voorwaarden. Er wordt hoe dan ook gebouwd, maar er zou een stuk bos overblijven. Niet dus. Het te bebouwen gebied blijkt veel groter. Gaan we een natuurgebied achter een school verwoesten? Inderdaad, 't is 2008, nee, dat doen we dus maar niet. Wordt er maar een rijtje flats minder gebouwd, nou èn!'

Maar nu uw persoonlijke motieven. U hebt als jongen in dat bos gespeeld, hebt u eerder verklaard, is dat een reden om actie te gaan voeren?

'Nee, dan had ik in datzelfde gebied al vijftig jaar permanent actie kunnen voeren, zoveel heb ik zien verdwijnen in het kustgebied ten Zuid-Westen van Den Haag. Ik zeg nu: genoeg steen in het duin. Er kan niets meer af. Nou ja, voor mijn persoonlijke motivering leest u mijn vorige stukje nog maar 's (zie link), ik doe nu mee met anderen en ik protesteer tegen het kappen van driehonderd bomen en de vernietiging van een duinlandschap achter een basisschool en ik ga me...'

U vervalt in herhaling. Nu weten we het wel weer even.

'En als ze niet naar ons luisteren, volgt er een protesttocht naar het Haagse stadhuis.'