Een grauwe, tot somberheid leidende zondag?
Nergens last van!
Gisteren kocht ik de in stralende kleuren gedrukte nieuwe bundel van Gummbah: 'Daar gaat Fout Varken'.

Bij zijn overlijden heb ik hier gewijsneusd dat ik Reve in de eerste plaats bewonder om zijn humor. Een van de weinige schrijvers die mij tot hardop lachen brengt - dat geheimzinnige mechanisme, waarover je geen zeggenschap hebt.

Ook tekenaar Gummbah zet mij aan tot de spontane, niet tegen te houden, luide lach.
Toen ik de bundel voor de eerste maal doornam, registreerde ik een grote grijns op mijn gezicht en regelmatig gehinnik.
Terwijl ik om de meeste tekeningen al had gelachen bij verschijnen in de Volkskrant.

Onlangs sprak ik iemand die niet bleek te begrijpen wat er zo leuk is aan Gummbah. 'Heb ik nog nooit om gelachen!'
Ik schrok. Hoe kan dat?
Het was een kennis, geen vriend. Kun je bevriend zijn met iemand die niet jouw gevoel voor humor deelt?
(In Engeland schijnen ettelijke relaties te zijn verbroken na gebleken verschil in humor tussen de partners bij het kijken naar 'The Office'.)

Gelukkig heb ik vrienden die tekeningen van Gummbah tot in detail in woorden kunnen beschrijven en daarbij hardop lachen.

Dat Gummbah Reve bewondert bleek uit het filmpje dat werd uitgezonden in Picabia, waarin we de tekenaar volgen als hij bloemen gaat leggen op het graf van de schrijver.

Een vast komisch Reve-nummer is het lijstje met titels van nog te verschijnen boeken - in de brievenboeken zijn er vele opgenomen.

Gummbah kan er ook wat van. Dit zijn een paar Gummbahbundels 'In voorbereiding':

Bidden maakt dik
Jong Scandinavië
Zij droeg een naambordje met niks erop
Verwijfd water
Je weet waar mijn haarinplant begint, vriendje!
Dingen tegen lust
De successtory van de dood
Ongeldige seks