Dit weekend zijn Evert en Jacqueline met vrienden Herre en Annabel door de provincie Groningen gaan rijden.
?Wat een leegte!?
?Het ruikt heerlijk fris: geen stikstofdioxide!?
?De stilte suist in je oren. Een weldaad!?
?Dat opgefokte Randstadgevoel - je leven niet zeker weten - is op slag weg.?

Ruim twee uur dwaalden ze door en om het vrijstaande herenhuis.
Financieel zouden ze het kunnen opbrengen. Met vier volwassenen en drie kinderen werd het passen en meten, maar het was te doen.

?En hier maken we de grote gezamenlijke moestuin, zodat we helemaal zelfsupporting worden?, hoorde ?groepsoudste? Evert zichzelf uitroepen. Hij had nooit eerder een schop in handen gehad, maar hij wilde niet onderdoen voor de enthousiaste pioniersgeest die zich van de anderen had meester gemaakt.

?En onze producten - honing, kruiden, geitenkaas - verkopen we aan de biologische winkels in de Randstad!?

Zou de opbrengst voldoende zijn?
Of moesten ze hun oude banen en woningen toch maar aanhouden en alleen in de weekends naar Groningen?