Al veel langer ergerde ze zich aan de groeiende berg afgedankte spullen op zolder.
En op een ochtend heeft zij eindelijk de knoop doorgehakt.
Die oude doorgezakte bureaustoel...
De afschuwelijke schemerlamp - een fout huwelijkscadeau dat nooit in de kamer heeft gestaan...
Die vier vuilniszakken met gedateerde, niet meer te dragen kleren...
Die kapotte computer van Joost...
Het logeerbed waar moeder doorheen was gezakt en dat ooit nog ?s gerepareerd zou worden...

Na een uurtje stevig sjouwen stond alles aan de stoeprand. Net op tijd. Over een uur zou de gemeentereiniging het grofvuil komen ophalen.

Hè, hè, dat was dat. Tevreden keek ze nog een keer om naar de berg spulletjes. Dat ze daar nu zolang tegenop had gezien.

Hij heeft alle hoon over zich heen laten komen. Maar hij heeft niet verteld hoe de vork in de steel zit.
Joost Tonino is een held.