Mevrouw, meneer, u hebt het bericht gelezen over dat Amerikaanse onderzoek, wat is uw eerste reactie?

Harrie:

• Ben ik even blij dat ik niet slank meer ben!

• Anders ik wel.

• Ze hebben gelijk, die van dat onderzoek. Want toen ik nog slank was, kreeg ik van alles over me heen. Omdat Ans eh.. volslank is, zeg maar. Zagen ze mij dus niet staan.

• Een miezerig mannetje, was?tie, Harrie.

• Als de mensen met ons praatten, praatten ze tegen Ans. Ik was dat trieste mannetje... hoe zeggen ze het in de krant: genotzuchtig, zwak en onbeduidend.

• Nou, genotzuchtig... Klopt niet. ?t Is meer dat ik niet op slanke mannetjes val. Van die griezelig dunne, tanige mannetjes, die hardlooptypes - moet ik niks van hebben. Zie je wel ?s op TV, zo?n marathon. Ga ik over m?n nek van al die uitgeteerde, pezige mannetjes.

• Dus toen heeft Ans gezegd van: eten, Har! Er moet minstens dertig kilo bij, wil ik je zien zitten. Veel vet vlees, aardappelen, tussendoortjes altijd met slagroom... en nou is Ans dik tevreden.

• Harrie heeft een buik als een trampoline. Daar hou ik van! Lekker veren! Ha ha ha!

• Wat een lekker wijf, hè? Nee, dat zeg ik, als ex-slank mannetje, tegen alle slanke mannetjes: ga nooit naast een volslanke dame staan. Komt narigheid van. Soort zoekt soort.

• Ik wil nooit meer dat een slanke man naast me staat. Komt er een enge dunnerd aansloffen, vraag ik gewoon: hoeveel weegt u? Onder de honderd kilo wil ik ze niet in de buurt.

• Ben ik blij dat ik 107 weeg.

• En dat dat altijd zo mag blijven, Har. Lekkere bonk van me!

• Lekker berglandschap! Ha ha ha!

• Hoor je wat?ie zegt? Lekker berglandschap! Ha ha ha ha! Lijkt wel een zin uit een Tiroler film! Ha ha ha!

• Ik in een leren broek en jij in een jurk met een gleuf! Ha ha ha.

• Ha ha ha! Hoor je wat?ie zegt? Een broek met een gleuf! Ha ha ha ha.

• Een broek met... ha ha ha ha ha.

• Ha ha ha ha! Met slanke mannetjes kan je lang niet zo lekker lachen, hoor. Ha ha ha ha ha ha ha!