Bieslog - BieslogBoekenweek
  Klik op de hut voor bezichtiging


  webcam in redactielokaal (werkt niet meer)

 Hoofdredacteur Wim de Bie leest alle reacties - redactie@bieslog.nl

Url = verwijzing naar andere site

beluister = hoorspel, reportage, geluidsact

Video = filmpjes

= bijlagen
De foto's zijn vergrootbaar tot de originele afmetingen.








donderdag 13 maart 2003 17:10  verstuur

BieslogBoekenweek

Beeldvergroting: Frederik van Eeden
Frederik van Eeden
Beeldvergroting: Paul van Eeden
Paul van Eeden

Het mooiste, ontroerendste en schrijnendste boek over de dood dat ik ken, is geschreven door Frederik van Eeden.

Drie fragmenten uit Paul?s Ontwaken (1913):

?Op Vrijdag 21 Februari overleed mijn zoon Paul van Eeden na vier en twintig jaren leevens. Het komt niet vaak vóór dat een vader de biografie schrijft van zijn zoon. Maar het zal toch wel niet strijden teegen algemeene gevoelens van kieschheid en bescheidenheid. Dat een zoon het doet van zijn vader is nooit hinderlijk gevonden, maar in teegendeel vaak geëerd als een werk van piëteit en liefde. En hoe sterk zijn de gevoelens van piëteit en liefde die mij dwingen tot het schrijven van deze bladzijden!
Ik waag het naauwelijks te beginnen, uit vrees dat ik het niet goed en waardig genoeg zal doen, niet genoegzaam in den geest van hem, zooals hij was bij zijn scheiden. Zoo groot is mijn eerbied voor mijn eigen kind, zooals het geworden is door lijden en geduld, en zoo groot is mijn dankbaarheid voor wat hij mij gaf in zijn korte leeven en vooral bij zijn heerlijk einde.?
(pagina 7)

??Al wat ik nu nog zeg en wensch is voor jelui? fluisterde hij.
Hij wist dat ik beezig was aan een studie oover droomen en dat ik herhaalde malen afgestorvenen in mijn droom had opgeroepen en gezien. Maar het was opmerkelijk dat hij in den laatsten tijd daarvan niet hooren wilde.
In zijn laatste uuren sprak hij er oover.
?Ik wil je wel helpen met dat werk? zei hij, ?maar ik denk dat het niet gaat.?
Zijn bedoeling was dat hij mij wel zou willen verschijnen in den droom, als ik dat wenschte, maar dat hij twijfelde of het wel goed of wel moogelijk zou zijn.
Ik heb dat later beeter begreepen.?
( pagina 66)

?Wij hebben hem begraven zooals hij ?t heeft gewenscht. Door vrienden is zijn ooverschot naar ?t graf gebracht, liefde heeft hem gedragen.
Wel was niet alles nog in oovereenstemming met zijnen aard en smaak. Hoe zou dat kunnen midden in een zoo onvoltooide, verwarde en toch zoo machtige cultuurtoestand?
Waartoe een zware houten kist die toegeschroefd werd? Vreest men dat het lichaam zal ontsnappen?
Waartoe werd mij plechtig de schroefsleutel van de kist ooverhandigd? Welk oud bijgeloof schuilt hier achter?
Waartoe dat diepe weg stoppen? Is er geen ruimte genoeg neeven elkaar? En waartoe ?klassen? op een kerkhof? Is het niet belachelijk? Doode lichamen in klassen!!"
(pagina 78)