In de middag kreeg ik een telefoontje van mijn oude vriend George met de vraag of ik wat kwam drinken.
Maar al te graag.
Het werd nog even spannend, want de beveiliging van set en acteurs was maximaal. Maar met het wachtwoord dat George me gegeven had, passeerde ik moeiteloos alle barrières.

En zo hebben George en ik in het hoofdstedelijke P.-hotel een paar uurtjes de tijd genomen om eens helemaal bij te praten. Wat hadden we elkaar veel te vertellen, sinds we twee jaar geleden op het filmfestival van Cannes zulke dikke vrienden zijn geworden.

Daarna verplaatsten we ons naar het A.-hotel, waar ik de jongere collega?s van George ontmoette. Matt en Brad bleken aardige, bescheiden mannen, die zich nieuwsgierig en leergierig toonden - prima eigenschappen voor beginnende, talentvolle acteurs.
Onder het genot van een licht hapje en een pittig drankje kletsten we honderduit over van alles en nog wat.

Er kwam een eind aan het hartelijke samenzijn toen George, Brad en Matt besloten zich op hun kamers terug te trekken om de teksten voor de opnamen van morgen te gaan leren.

Maar genoeg!
Ik heb strikte geheimhouding moeten beloven over plaats en aard van onze samenkomst, dus ik ben al te ver gegaan.
En kostbare vriendschappen zet je niet graag op het spel!