Want wat moet ik beginnen met deze vakantiefoto?s? Ze zijn zonder onderschrift in een verzamelalbum geplakt.

Ik heb meer vragen dan herinneringen.

We logeerden vaak bij boeren in Winterswijk. Maar ook bij deze familie in Varsseveld. De twee linker mannen waren inwonende knechts. De boer, jager, was een ?belangrijke man? in de streek. Men sprak een haast onverstaanbaar dialect. De knecht waar ik naast sta, was stokdoof, mijn vader schreeuwde in zijn oor. Hij had vriendelijke, droevige ogen.
Meer weet ik niet.
Ja, die knecht heette Willem! Schiet me ineens te binnen.

Hou oud ben ik daar? Hoe reisden we naar Varsseveld? Hoe heette de familie? Wat is hun geschiedenis? Hoe leefden die knechten? Staat de boerderij er nog en waar? Wat deden we de hele dag? Hielpen we mee op het land? Hoe rook het? Hoe was het om weer thuis te zijn? Hadden we een ?goede vakantie? gehad?

Er is niemand aan wie ik die vragen kan stellen. Ik moet alle antwoorden zelf verzinnen.
Ook goed. Er is niemand die mijn fantasie kan corrigeren.

Herinneringen zijn verzinsels, met soms een foto als uitgangspunt.