Elke keer als ik Tweede-Kamerlid Geert Wilders op televisie zie en hoor spreken over de aanpak van radicale moslims, voel ik in mezelf een grote aantrekkingskracht ontstaan.

Na een uur zakt het zuigende gevoel.

Maar als in die tijd aan de deur zou worden gebeld en er staat iemand op de stoep die mij vraagt radicale moslim te worden, zou ik onmiddellijk meegaan.