Tussen Centraal Station en Dam sjokken naar schatting vijfduizend toeristen dicht opeengepakt in de brandende zon, langs winkels vol t-shirts met marihuanabladeren en petten waarop penissen in erectie zijn bevestigd. Borsten, buiken en billen zijn dit jaar groter dan ooit en worden in krappere truitjes en broeken geperst.

Aan de overkant van de straat, langs de Beurs van Berlage, wandelen hooguit vijf mensen opgewekt en kwiek in de koele schaduw.

Ik blijf in de overvolle hel en loop gefascineerd achter een klein mannetje in korte broek op dunne, witte o-benen, rugzakje om, die zijn rechterarm zo ver mogelijk boven zijn hoofd uitsteekt; in zijn hoge hand draait een mini-videocamera.

En zo blijft hij die duizendkoppige, moedeloos makende menigte vastleggen, van Station tot Dam, een opname van twintig minuten, met uitsluitend deinende koppen in tegenlicht.

Wat denkt het mannetje, terwijl het zweet van zijn hoofdje begint te gutsen?
?Wat is dit schitterend. Dit moeten ze thuis zien. Wat is Amsterdam geweldig. Heb je ooit zoveel bijzondere mensen bij elkaar gezien??