We stonden af te wassen toen Jacqueline zei: 'Moet je 's naar buiten kijken... die maan! Dat is toch niet goed?'
'Hoe bedoel je, niet goed?', vroeg ik.
'Nou, die schijnt toch veel te fel?', zei Jacqueline en ik voelde echte ongerustheid.
'Niks aan de hand,' zei ik, 'de maan is bijna rond, morgen is het volle maan, toevallig op Sinterklaas. Leuk, toch?'
'Nou, zo fel heb ik de maan nog niet gezien,' ging Jacqueline door, 'dat heeft vast ook met de klimaatverandering te maken. Op Sinterklaasavond 2030 zingen we: Zie de zon schijnt door de bomen. Wedden?'

Ik deed net of ik dacht dat ze een grapje maakte, dus ik lachte iets te hard en onecht. In de hoop dat ze niet meende wat ze zei.
Ze trekt zich slecht nieuws zo aan. Ik maak me zorgen over haar geestelijke klimaatverandering.

Evert