Sinds gisteravond lig ik op de vloer van het redactielokaal in een slaapzak voor mijn computerscherm.
Nog een paar uur voor ik naar binnen mag.

Zeven uur later
Binnen is een groot openingsfeest aan de gang, maar wij mogen er nog steeds niet in. We drukken onze neuzen plat tegen het scherm, maar we zien alleen wat vage dansende schimmen.

Weer een uur later
Nu ben ik binnen geweest. En het is prachtig! Een droomsite voor iedere schrijver.