Dank aan alle canonliefhebbers die ons deze week bestookten met verzoeknummers.
Wat hebben we toch een rijk canonrepertoire!
Onze canonclub beperkt zich dezer dagen strikt tot het concoursmateriaal; volgend jaar zal zij de opgegeven canons instuderen.

Zoals die mooie van Geertruida:

O, Geertruida, kijk eens naar oom Geert
die in de eendjesvijver ijvrig zwemmen leert.
Eerst doet hij de borstslag, dan de slag op zij,
dan duikt hij onder water, tegen ?t getij.

Er was veel vraag naar de meest klassieke van allemaal: het Klein Stationnetje. Onze club heeft er vorig jaar een derde prijs mee gewonnen.
In de canonwereld is een hevige discussie gaande over een tekstgedeelte. Moet het zijn ?hakke puf?, of ?hakke poef??
Wij zijn aanhangers van de poef-stroming. In de klankkleur van de vierstemmigheid, doet poef het beter dan puf.
Hier is de volledige tekst:

Op een klein stationnetje, ?s morgens in de vroegte
staan de blikken wagentjes netjes op een rij.
Kijk de machinist eens draaien aan zijn wieltje
hakke, hakke, poef poef, weg zijn wij.

Wij eindigen, zoals al onze concerten, met die mooie, eenregelige canon Dona nobis pacem. We houden hem doorgaans tien minuten gaande, waardoor het publiek de zaal in vredige, meditatieve stemming verlaat, vaak het slotapplaus vergetend. Vinden wij helemaal niet erg.

(Alle canons staan bij elkaar in het dossier De Canonclub in de linkerbalk.)