Met de bundel Leaves of Grass/Grasbladen is in Nederland een monument opgericht voor de Amerikaanse dichter Walt Whitman, de grondlegger van de vrije vorm.
Eenentwintig dichters hebben geprobeerd de geest van de poëzie van Whitman zo dicht mogelijk in het Nederlands te benaderen.

Eén van de voor dit project gevraagde dichters, Ilja Leonard Pfeijffer, had geheel eigen opvattingen over het vertalen van poëzie.
Een fragment:

Whitman:
'To think of time... to think through the retrospection,
To think of today.. and the ages continued henceforward.

Have you guessed you yourself would not continue? Have you dreaded those earth-beetles?
Have you feared the future would be nothing to you?

Is today nothing? Is the beginningless past nothing?
If the future is nothing they are just as surely nothing.

To think that the sun rose in the east.... that men and women were flexible and real and alive.... that every thing was real and alive;
To think that you and I did not see feel think nor bear our part,
To think that we are now here and bear our part.'

Vertaling:
'achterdeinst de docht aan dagen aan vandaag aan tijd op handen
knaagera?s der aardkeveren grimmelend ontjouwen
zo niets iets is dan zeker is niets

bepeinst de docht aan zon in het oosten man en vrouw buigzaam
en echt met leven voor handen sluimera?s van jouwloos wachten
en de docht aan hunloos jou in deze dagen'

Wat is vertaler Ilja Leonard Pfeijffer toch een grimmelende rakker! Nooit te beroerd een potje docht af te scheiden - ontikken is er niet bij. Een echte taalknaagera die eindelijk de kans krijgt die sluimera van een Whitman een lesje te leren.

Gelukkig blijven de lezers niet hunloos achter - de bundel is tweetalig en als je een beetje Engels leest kom je er wel uit.