Met de krant in de hand liepen we naar onze achterbuurman, de 92-jarige meneer Houtvast, om te horen hoe het goede nieuws bij hem was gevallen.

Het duurde minuten voordat de oude baas, na het ontgrendelen van de nachtsloten, zijn deur had geopend.

• Dag buurman. En wat vindt u ervan?

?Wat vind ik waarvan??

• U krijgt waarschijnlijk 36 euro erbij! Een meerderheid in de Tweede Kamer wil u een douceurtje geven.

?Een douchedeurtje? Maar ik heb een gordijn om de douche.?

• Nee, meneer Houtvast, een presentje, een donatietje, kortom: een beetje geld. U krijgt 36 euro!

?Is het werkelijk waar? Maar dat is geweldig! Is dat vanwege de kersemis?

• Nee, ter compensatie van uw koopkrachtverlies. U hebt, neem ik aan, al wel iets gemerkt van uw koopkrachtverlies?

?Ach ik lijd aan zoveel verlies, gezichtsverlies, urineverlies, m?n vrouw overleden, ik weet niet wat al.?

• Dus die 36 euro komen u wel goed uit?

?Geweldig! Ik had de krant, de telefoon en de televisie de deur uitgedaan en ik stond op het punt Jonas naar het asiel te brengen, want het voer werd te duur. Nou kan ik ?m houden. Komt u het geld elke week brengen?

• Elke week? Nee, meneer Houtvast, het is een jaarlijks douceurtje, hè.

?Jaarlijks? Krijg ik 36 euro per jaar erbij? Nou ja! Weet u wat? Laten ze die 36 euro maar in d?r lui haar smeren. Ik ga vanmiddag met Jonas naar de dierendokter en ik vraag twee spuitjes.?