Inmiddels arriveerde hier het Witte Boekje en is de hoofdredactie in vergadering bijeengekomen teneinde een keuze te maken: gebruiken we bij het schrijven voor Bieslog de Groene of de Witte spelling?

De bijeenkomst van de hoofdredacteur en zijn adjunct, de heer Boosman, vindt achter gesloten deuren plaats, maar de discussie loopt zo hoog op, dat zij in het redactielokaal woordelijk is te volgen.

Hoofdredacteur:
'...bij al die vergelijkende lijstjes met woorden in de kranten, kies ik spontaan voor de witte variant. Van Groen zou ik nooit meer ruggegraat mogen schrijven, Wit laat me de mogelijkheid te kiezen tussen rugge- en ruggengraat.'

Boosman:
'Uitstekend voorbeeld. Bieslog moet ruggengraat tonen. We doen niet mee met die dissidenten. In het onderwijs wordt het Groene Boekje gehanteerd - dan moeten wij het goede voorbeeld geven. Je moet de mensen niks te kiezen geven. Slap gedoe. Regels zijn regels. Straks komt er nog een Zwartboekje... wordt het helemáál een puinhoop.'

Hoofdredacteur:
'Het Witte Boekje is gewoon sympathieker, Neem nu dat woord bast.
In het Groene Boekje staat: bast, de (m), bas-ten.
In het Witte Boekje vinden we: bast, blote - de, ook: bastje, bassie.
Wat leuk, zeg ik, om zo aan te geven dat bast en blote altijd samengaan.'

Boosman:
'Van wat u zegt, klopt geen barst. Die witte rebellen denken dat ik achterlijk ben. Alsof ik zelf blote bast niet kan bedenken. Het Groene Boekje laat mij veel meer vrijheid, al denkt u van niet. Misschien wil ik wel een bruine bast beschrijven. Of een natte bast. Of een behaarde bast. Nee, die Witten schrijven mij voor: neem nu maar blote bast, zit je altijd goed.'

Hoofdredacteur:
'Nu spreekt u uzelf vierkant tegen, meneer Boosman. Wit schrijft niets voor, Wit geeft ruimte. Taal verandert... is een levend mechanisme.'

Boosman:
'Hè bah, wat een zweverige, ludieke praatjes, meneer De Bie. O, wacht 's even: komt dat Witte Boekje uit dezelfde koker als het Witte Fietsenplan? Zitten de provo's erachter?'

Hoofdredacteur:
'Dat is wel heel lang geleden, meneer Boosman. Die samenstellers van het Groene Boekje zijn een stel regelneven van de eerste orde.'

Boosman:
'Dat woord regelneef komt in uw Witte Boekje trouwens niet voor, hoor.'

Hoofdredacteur:
'Wat zegt u me nu?'

Boosman:
'In het Groene Boekje wel. Maar in het Witte? Regelneef? Nooit van gehoord.'

Hoofdredacteur:
'Eh.. ja, dat verandert de zaak...'
Enzovoorts, enzovoorts.

De hoofdredactie zal de keuze van de op Bieslog te volgen spellingsvoorschriften kenbaar maken door middel van een sliert witte of groene rook onder de deur door.