Nederland verandert in hoog tempo, zegt men.
Nederland is Nederland niet meer, zegt men ook.
Nederland hoort definitief bij de grote mensenwereld, wordt ook gehoord.

In de sport werd het decennialang tot de taaiste, ?typisch Nederlandse? lachertjes gerekend: de rieten korfbalmand.
De ouderwetse, gezellige rotan mand verhinderde de doorbraak van ons korfbal naar het nu van de sponsoring en de tv-exposure.

De rieten mand wordt vervangen door een knalgele korf van kunststof.

Aan de lijn: de 83-jarige heer Hille van Oostrom, de enige nog overgebleven rotan korfvlechter van Nederland.

• Meneer Van Oostrom, die gele, nieuwe korf - u bent er niet blij mee, hè?

?Het ergste is dat ze mijn rieten mand alsnog afbranden. Proberen zwart te maken. Dat ze zouden gaan hangen, zeggen ze. Nou, meneer, nog nooit is een korf van mij ook maar een centimeter gaan hangen. Leugens en lasterpraat!?

• Omdat de rieten mand zou gaan hangen, kon er gemakkelijker worden gescoord.

?Waanzin! Als dat waar is, zou de mand minstens vijftig centimeter moeten gaan hangen. Stelt u zich eens voor: een slappe, hangende mand... dan is de opening toch dichtgeklapt? Hoe kan er dan gescoord worden??

• De nieuwe korf heeft ook nadelen. De bal stuitert...

?...vier meter terug. Zeggen ze. Maar ze hebben mij gebeld en verteld dat de bal soms wel acht meter terugstuitert. Een topscorer verklaarde dat zijn afketsende worp over het hele speelveld heen helemaal terugstuiterde tot aan de andere korf! Je reinste spelbederf!?

• U gaat in de toekomst nooit meer naar korfbal kijken? Ook niet als het meer op tv komt?

?Meneer, ik kijk nooit, want ik ben blind. Alle rietvlechters zijn dat. Maar ik hang mijn manden aan de wilgen. Ik stop ermee. Riet is uit. In Nederland wordt niet meer op rieten stoelen gezeten en nu het korfbal naar de knoppen is geholpen, geef ik de pijp aan Maarten.?