Uw hoofdredacteur is een Frustrado van de Eerste Categorie.

Zo zal hij zich nimmer in ontklede staat in het openbaar begeven.
Op het strand, ook tijdens een hittegolf, gaat hij nooit verder dan het uittrekken van sokken en schoenen. Dat is het blootst haalbare.

Het lijkt een handicap, toch valt er mee te leven.

Nu gaat uw hoofdredacteur graag zwemmen in het plaatselijke Sportfondsenbad. Hoe speelt hij het dan klaar met zijn blootfobie?

Het moeilijkst is de gang van kleedhokje naar bassin.
Hij kiest een moment waarop hij geen andere badgasten ziet lopen, schiet haastig onder de douche en is in vijf stappen bij het bad.

Maar dan... Hij is niet zo vlot dat hij in een oogwenk, met aanloop en zweefduik, in het water plonst, nee, hij kiest het lullige trappetje.

Daar, op die paar treetjes, tijdens het te water gaan en het eruit klimmen, is hij weerloos. Op dat moment haat hij het zwembad, het water, de zwemmers, ja, de gehele mensheid, inclusief zichzelf.

Even maar. Want eenmaal in het water, met alleen het hoofd er bovenuit, is alle leed snel geleden.

Bieslog onthult, legt bloot.
Bieslog - tot op het bot.