Na bovenstaande non-gebeurtenis richtte ik mijn blik weer op de horizon. En prompt zag ik iets buitengewoons op zo'n vijftig meter uit de kust snel voorbijkomen: een zeilende octopus.

Meestal denk ik te laat aan 'vastleggen', maar nu graaide ik naar mijn mobiel, sprong de trap van de strandtent af, ging staan en drukte af.

De wind was zo pittig, dat de zeilende octopus binnen een minuut uit het zicht was verdwenen.

Als je de foto groot klikt, zul je zien dat alleen een meisje linksonder naar het verbijsterende natuurverschijnsel wijst.

Zal zij zich het beeld van de zeilende inktvis haar leven lang kunnen herinneren?
Zal iedereen haar later voor gek verklaren als ze er weer over begint?
'Echt waar, en die inktvis klemde tussen zijn lange armen een zeil en...'