Dit prachtige meubel staat bij mij achteloos op zolder:
de radio/grammofoonspeler van Braun uit 1956.

In het midden van de vorige eeuw werden ook mijn ouders aangestoken door de golf van moderniteit die over het land sloeg.

De zware meubelen - huiskamertafels en dressoirs met balpoten - werden rigoureus uit onze huiskamer verwijderd en vervangen door Pastoe-meubilair - een antracietkleurig tafelblad met stalen poten en met rood plastic beklede stoeltjes - tapijten werden cocosmatten - zwart met gele motieven - en alle deuren werden strak getrokken door ze met platen te betimmeren.

Als klap op de vuurpijl kochten mijn ouders dit pronkstuk. Het toppunt van ?modern?. Het zou in menig interieur van nu niet misstaan.

Waar deden ze het van? Mijn ouders hadden het niet breed, ze wilden deze verandering dus blijkbaar heel graag. (?Dan gaan we dit jaar maar niet op vakantie!?)
Ik heb er mijn eerste LP?s op gedraaid en er mijn eerste zelfgemaakte radioprogramma?s mee beluisterd.
Ik durf de stekker niet in het stopcontact te steken uit vrees dat alle buizen ontploffen.